anlatıyımmı sabahı gören tayfaa

anlat panpa dinliyoz

biraz toparladım kendimi ama çok zoruma gidiyor bir yandan, gidecek şimdi, çocukken oynadığımız oyunlar geldi aklıma, çok sevdiğim bir oyunu oynarken oyunun en zevkli yerinde kalkıp giderdi ya misafirler, oyun yarım kalırdı, cok canım sıkılırdı ya, işte misafirin kızı gidiyordu, lan bi delilik mi yapsam, atla taksiye kızla birlikte git amk, kim ne bilcek, nerden bulcak seni, telefonuda kapatırsın. oha amk, yok artık, olayın nasıl biteceğini biliyorsun, bu oyun bitecek, bırak son anların tadını çıkar, taksiye yöneldim ki bi araba son sürat geliyor, o ne geliş dıbınakoduğumun dengesizi, geldi yanaştı, içinden iri yarı iki herif indi ben bile yanlarında daltonlardaki co sayılırım, bana doğru yürüdüler (gibmeseler bari) irem hanım sizlemi... bitirmesini beklemedim, taksiyi gösterdim takside kendisi, teyzoş arkada belli, inmeye bile tenezzül etmiyor dıbınıgibtiğim, kapı açıldı, biri indi, erkek bu, arkadan bi kadın sesi geliyr, onun sesi, söyleniyor ama tam anlamıyorum ne dediğini, inen adam önce diğer iki adamın iremi taşımasını kontrol etti, dikkatli olun falan dedi, sonra bana yöneldi, altta eşofman, üstte ince v yaka bi tişört, henüz otuzlarında zannediyorum, iyice yanaşınca, bak delikanlı dedi, bu olanları yaşanmamış sayalım, kiminle olduğuna dikkat et, dengini bul dedi. hiçbirşey diyemedim panpalar, dilim tutulmuştu resmen, konuşmak istemedim değil ama sesimin titrek çıkmasından korkuyordum. postasını koymuştu adam, döndü arabaya, iki yarma bizi seyrediyor, bindiler arabaya, hemen aynı hızla gittiler.

bakakaldım arkalarından öylece, döndüm taksiye bindim, adam hisarüstüne mi diye sordu, adama baktım, taksi dar geldi birden ya, müthiş sıkılmıştım, herşey çok ani olmuştu, ne yapacağımı bilmiyordum, ama takside duramadım, attım yirmi kağıt, indim, hiçbirşey demedim.

offff off, aklıma geldi yine, içim içimi yiyor ya, denecek milyonlarca söz varken amk, tek kelime etmemek ne kadar zormuş.

panpa biraz hızlı ama 20 dk oldu daha yazamadın

taksici ağır ağır hareket etti belki kararımı değiştiririm diye böyle yaptı sanırım, bende hiç hareket olmadığını görünce o da bastı gitti, artık tek başımaydım, koca gökdelen yanımda, hiçkimse yok, hava buz gibi, soğuk ellerimi kesiyor, hangi yöne gittiğimi bilmeden başladım yürümeye, sanki bi yere yetişcekmiş gibi hızla yürüyorum. kısa süre sonra metrobüs durağının oraya vardım, köprülü kavşak, köprünün altı e5, ne kadar sakindi, gündüz hınca hınç dolu olurdu bu yol halbuki. şimdi üç beş kişi var sağda solda... bi sıcaklık hissediyorum sol yanımda, daha doğrusu bi sıcaklığın ekgibliğini... kız gitti ya (pat diye aklıma geldi), alıp zütürdüler, ne olacak şimdi, ne yapcam şimdi ben, köprünün korkuluklarına kollarımı dayadım, gelip geçen tek tük arabaları seyrediyorum, bi su damlası burnumun ucuna doğru akıyo, aha düştü, ananı gibim, gözlerim mi doluyo lan, en son ne zaman ağladığımı hatırlamıyorum, ilkokulda belki, çok yakınımı kaybettim, çok duygusal anlar yaşadım ama ağladığımı hatırlamıyorum, işte o an hıçkıra hıçkıra ağlarken düşündüğüm şey buydu... kimse görmesin...

@130 panpa sıçmakta mı yasak, bi de bağlantı çok kötü yazıyorum gelmiyor, sayfayı yeniliyorum, sayfa takılıyor, yazılar gidiyor, ayık oldum kopyala yapıştır yapıyorum artık

yeter ya panpalar, bu gecelik, kusura bakmayın, bağlantı boyle olunca deli oluyorm, zaten duygusala bağladım, müsadenizle içip free takılmak istiyorum...

gecenin ilerleyen saatlerinde devam edebilirim panpalar, biraz müsade

panpa akıcı yazmışın helalin var iyi okunuyo

nerdesiniz lan orrrrrospu çocukları

teselli verin lan dıbınakoduklarım

alayınızın dıbınakorum lan

tamam sakinim

up to top

olm en dertli gecemde yoksunuz lan, yazılar olsun

lanet olsun bu sevgi lanet olsun bu aşkım

aman, kendini asmış yüz kiloluk bir zenci,
üstelik gece inmiş, ses gelmiyor kümesten;
ben olsam utanırım, bu ne biçim öğrenci?
hem dersini bilmiyor, hem de şişman herkesten.

iyi nişan alırdı kendini asan zenci,
bira içmez ağlardı, babası değirmenci,
sizden iyi olmasın, boşanmada birinci...
çooooook canım sıkılıyor,
am gibelim istersen

okuycam sonra güzel hikayeye benziyo

fakir genç, zengin kız, zengin genç, fakir kız, fakir-zengin iki uç noktamıdır, neye göre, kime göre. hayatın amacı nedir ki, para mı, saygı mı, güç mü, korku mu, sevilmek mi, sevmek mi. binlerce kez, sayısız insan düşünmüştür bu konuda, sayısız tarif yazılmıştır aşka, sayısız fikir atılmıştır ortaya. bence mutluluk, evet evet, bu kesin. mutluluk. babamın gözlerine baktığımda beni mutlu eden tek şey onun mutluluğu, annem bana her kızdığında boynuna atlamamın tek sebebi mutluluk, platonik kızımı gördüğümde kasılmam hep mutluluk. acı da olsa, sonu olmasada o an için mutluluk, bazen mutsuzluğu göze alarak hazırlamak gelecekte güzel bi mutluluk, hayatın amacı bu olmalı, mutluluk. eğildim, bazen dikaktimi çeken, bazen dikkatimi çekmeyen kaldırım taşlarının çizgilerine parmağımı sürttüm, parmağımın ucu kirlenmişti, üstüme sürdüm temizledim, üstüm kirlenmişti ama. hayatımın bir eksiğini kapatırken, bir diğerini eksiltmiştim. hayat buydu, üzerimde olan asla değişmiyordu, benim giydiğim buydu, sahip olduğum buydu, birini temizlemem için diğerinden vazgeçmem gerekiyordu. bunu telafi etmek kolaydı belki, üzerimde farkedilmiyordu, ama lotcs+ bu kızı göze alabilirmisin, nasıl telafi edebilirsinki, giydiğin yeter mi buna, sahip olduğun yeter mi bu kiri kapamaya...