https://www.youtube.com/watch?v=Fc_FFuST8m8

gece olunca kargaların sesleri hiç bu kadar anlamlı gelmiyordu. bence bu kargaların sesleri, hani o filmlerde sahneye biraz daha etki katmak için giren soundtrackleridir hayatın. anlatıcam... anlatıcam... tamam ama ne anlatıcam bilmiyorum. inanın bildiğim tek şey sizlerinde bildiği şeyler.. yo.. hayır ölmek istemiyorum, intihar etmek de istemiyorum. yaşamayı seviyorum ben. Sigarayıda seviyorum, öldürse bile. Yaşamayı da seviyorum. Öldürse bile...

neyi anlatayım size ? ne duymak isterdiniz benden ? neler dökülmemi yada hayatınıza neler katmamı isterdiniz ? kitap okumayı hiç sevmedim ama kitaplara büyük saygım var. Neden bilmiyorum ama kitaplara saygı duyuyorum

az önce dedim ya arkadaşa film izlemeyide sevemedim diye, cidden sevemedim. Neyi sevdim peki bugüne kadar ? köpekleri sevdim... Sokak köpeklerini... Bazı şarkıları çok sevdim ve bazı sanatçıları sevdim.. Ama nedense insanları sevemedim. Bana bir şarkıyı sevdirecek birisi olmadı, bana birşeyi sevdirecek bir insan hiç bir zaman olmadı zaten insanları sevmezken ben bir insan için neden birşeyi seveyim ? Şuan bir şarkı dinliyorum "Caki Caki boroni bahor şirin ast
Dar yod doram turo
şud bedor dar dil gami derinam
Az nozi lalezar" diyor ve bunu o kadar güzel söylüyor ki saatlerce oturup sadece lalezar deyişini dinleyebilirim.

https://www.youtube.com/watch?v=3EsulvZZXdk yukarıda bahsettiğim şarkı işte. Daler Nazarov...

Nedense giblemedim bu güne kadar kimseyi, ne der, ne düşünür diye. O yüzdendir 1-2 tane arkadaşım var. Hayır hayır sizin deyiminizle çok arkadaşım var fakat onlar benim için sadece tanıdık. Benim çok arkadaşım olamaz hiç bir zaman. Aranmayı sorulmayı sevemedim, herhangi bir plana, ortama çağırılmayı hiç sevemedim. Hayır asosyal yada özgüvensiz değilim. Benim olduğum yerde benden daha iyisi olamaz. Yerine göre espride yaparım yerine göre ciddide konuşurum ama dediğim gibi sevemedim. Bazen o bahsettiğim 1-2 arkadaşım arar açmam. Bir gün görüştüğümüzde sorarlar neden açmadın diye (artık sormuyorlar) seninlemi uğraşıcam amk derim. Çoğu insan buna alınabilir evet ama benim arkadaşım buna alınamaz çünkü ben böyleyim. Aslında yardımsever sayılırım, duygusal ve yumuşak kalpli bir insanım evet ama bunu benden başka kimsenin bilmesine gerek yok. Çünkü şimdiki insanlar için bu bir dezavantaj. Eskidendi o iyi kalpli insanların kazandığı filmin sonunda mutluluğa kavuşan pamuk kalpli insanlar. Artık öyle değil. Zamanla beraber, teknolojiyle beraber insanlarda değişti artık.

insanlar nasıl bir hızla değiştiyse ben de değiştim. Size sadece kadınlardan da bahsedebilirim. Kadınlar hakkında binlerce sayfalık yazılar yazabilirim size evet bunu yapabilirim ve sonunu, kadınları asla anlamaya çalışmayın diye bağlardım. Fakat sadece kadınlardan bahsetmek pek adil değil. Adil demişken, adımın Adil yada Asil yada Azir olmasını çok isterdim. Ama şuan ki adımıda seviyorum yani fena değil.
Azir diye bir kitap okumuştum evet kitap okumayı sevmem ama nedense onu okumuştum ve fena da değildi. Güzeldi yani. Kitapta kahramanımız bir kaç kitap yazıyor ve yazar adını Asil Yaşayan diye veriyor. Daha sonra diğer kitabını yazıyor ve yazar adını bu sefer Adil Ölmez diye veriyor. Olaya baksanıza Asil Yaşayan, Adil Ölmez. Zeki insanları oldum olası sevmişimdir. Erkek bile olsa çekici gelmiştir bana. Cinsel anlamda değil tabii. Ama bence bir insanın zeki olması çok önemli bir ayrıntıdır.

Burada bir başlıkta bayan bir arkadaşımız soruları kabul ediyordu bende zeki erkeklerle alakalı bir soru sordum. Cevabı beni etkiledi mi peki ? Evet pek tabii etkiledi.
Sarışın olmayan bir ülkede sarışınların, Esmerlerin olmadığı bir ülkede esmerlerin daha çok ilgi çekmesi gibi bizim ülkemizde de zeki erkeklerin ilgi çekmesi normaldir. Müthiş bir cevap gerçekten. Peki neden ? Neden bizim insanlarımız zeki insanlara aç ? Bir insan neden beynini gerektiği kadar kullanamaz ki ? cidden buna bir cevap bulamıyorum. Cevabı olan birisi varsa yazsın yoruma lütfen.

https://www.youtube.com/watch?v=YgfZaXv1opI
sanırım 17 yaşındaydım ve bir kitap yazıyordum. Bayaa da yazmıştım. Kitap öyle güzel olmuştu ki içinde birsürü şey anlatmıştım. Tecrübelerimi (17 yaşındaki bir çocuk ne kadar tecrübeli olabilir ki demeyin. Olabilir) bildiklerimi, insanların farkedemediği fakat benim farkettiğim küçük ama bir o kadar da büyük ayrıntıları yazmıştım. Kadınlarla alakalı çok şey vardı içinde. Hangi kadına nasıl yaklaşacağı konusunda, kadının kuracağı 3-4 cümleden karakter analizi yapıp onun ruh haline göre hareket etmek ve kadının içine seslenmek. Bunlar önemlidir. Bir kadınla binlerce erkek konuşabilir fakat bir kadının içine bir kaç erkek seslenebilir ve hani şu soruyu sorarız; "karıya bak bir de elemanın tipe amk" bir sürü karşı çıkan kişiler elbette olacaktır fakat gerçekten "tip ve para o kadar önemli değil (para sıkıntısı çekmeyen, kaliteli kızlar için)" Parası olan ve zengin bir kızla takılabilirsiniz, parası olmayan çirkin bir kızlada takılabilirsiniz, parası olan ve çirkin bir kızla da takılabilirsiniz ama beyler korkamanız gereken tek şey "parası olmayan ve güzel olan kız" dır.

bu güne kadar kadınlarla alakalı sıkıntım olmadı pek. Bir kadına nasıl yaklaşacağımı her zaman biliyordum ve bu sanırım bana doğuştan gelen bir şey. Biraz kro erkek iyidir beyler, kızın gözüne giricem diye ekşici olup çıkmayın zira yemiyor. Yemez. Arada bir yer ama arada işte. Knight online da + basmak gibi. +9 a basarsın ama her zaman değil. Bir kere tutar iki kere tutar 3. yemez. Neyse kadınlar üzerinden zütürmeyelim muhabbetimizi.

5-6 tane biram var açsam mı acaba ?

hep şarkı söylemek, dans etmek yada herhangi bir enstrüman çalmak istemişim ama sağolsun hayatın çaldırdığı tek şey maddi şeyler oldu. Hırsızlık kötü kötü ve güzel. ihtiyacım yoktu ama ortam işte nasıl bir ortamda büyüdüysem bütün pisliklerin içinde yemediğim tak kalmamıştı. Olsun güzeldi yinede beni şuanki erkeklerden farklı kılan birşey oldu bu. Bu şekilde büyümem... Ne kadar büyüdüm diyebilirsem tabii..

neyse yazarım yine buraya belki bir hikaye anlatırım dursun burda