anlatıcam artık

dinliyorum panpa

dinliyorum panpa devam

dinleyen olursa söylesin beyler boşluğa anlatcağıma word de yazarım

ya amk kısacası gibtinmi kızı onu söyle

http://www.youtube.com/watch?v=2vvoiegktku

Ertesi gün sabah derse gitceğini söylemişti. benimde öğleden önce keman dersim vardı. sabah birden uyandım. onun da derse gideceği saatlerdi. plansızdı.günaydın. kahvaltı yapalım mı diye mesaj attım

okulda falan da aykırı takıldığım için genelde, iç dünyamı pek kimse bilmez.o da bişeler öğrenmeye çalışıyodu. mesajla anlatılcak şeyler değil yüzyüze konuşuruz bunu dedim ama muhabbet devam etmişti geç saatlere kadar.en son konuşmayı bitirip uyumuştuk.

dinleyen yok hiç neyse devam ediyorum

O günün akşamı mesaj geldi pelinden. nedir bu yalnızlıkla alıp veremediğin falan yazıp gülücük yapmıştı. anladım ki ev arkadaşının face inden beni takip ediyodu. bikaç kez daha böyle pot kırmıştı.bu sefer emin olmuştum.

Okul açılmıştı. muhabbetimiz gitgide ilerliyodu. karşılıklı misafirliklere gitmeler falan artmıştı.ben bu sırada birisinden hoşlanıyodum uzun zamandır. gidip konuşmuştum en sonunda. başkasını sevdiğini söyledi. gibtir etti beni kısaca.bu ayrıntıya girmeyeyim. bunun verdiği pgibolojiyle face de melankolik paylaşımlar yapıyodum. yalnızlığımdan bahsediyodum.şu yazıyı paylaştım bigün

Yalnızlık nedir bilir misin?
Ya da neye benzer yalnızlık?...
Yalnızlık, milyar nüfuslu dünyada bir başına kaldığını düşünmektir.
Yalnızlık, kalabalığın ortasında sessizliğin sesini duymaktır...
Ve yalnızlık, sürekli hata yapmaktır.
Hayatına seni hak etmeyen insanları “yalnız kalmamak” adına almaktır.
Onlara hak etmedikleri değeri vermektir, onları adam yerine koymaktır...
Yalnızlık, yalnız kalmaktan korkmaktır aslında...
Yalnızlık duvarlarla konuşmaktan korkmaktır...
Başını koyup ağlayacak bir omuzu gerekli gereksiz aramaktır yalnızlık...
Ararken; omuz yerine, taşlara başını yaslamaktır yalnızlık,
taşları omuz sanmaktır...
Sonra o taşların altında kalmaktır yalnızlık,
o taşların canını yakmasıdır...
Ve bir gün, avaz avaz bağırarak,
kapıları tekmeleyerek
ağlayıp sonunda kendine gelmektir yalnızlık...
Kendine gelip yaşama yeniden sarılmaktır...
Yalnızlık, yalnızlıktan korkmaktır aslında...
Yoksa yalnızlık korkulası değildir...

Ben şaşırıyodum o sevgilisine sadık kızın böyle girişimci laflarına.ama bu kadar düşünmemem gerektiğine karar verdim.ben de ayak uydurdum

haydaaa

Yazın sonlarına doğru msn e girdi bi gün. facebook kullanmıyodu zaten. girer girmez bişeyler yazdı. zamanın nasıl geçtiğini bilmeden 2 saate yakın konuşmuştuk.bu kez bölmemiştik muhabbeti. genel tatil anılarından falan bahsettikten sonra bu sene her şey çok farklı olcak dedi. geçen seneyi ot gibi geçirdik falan dedi. erkek arkadaşıyla alakalı olduğunu düşündüm
eve çıkmışlardı bu sene. trakyalıydı.kendileri şarap ürettiklerini falan da söylemişti. rakı gecemize davetlisiniz bu sene dedi.

Yaz tatiline girmiştik.bi gün rüyamda gördüm pelini. söylemek istedim bunu ve durumu özetleyen bi mesaj attım, hal hatır sordum. yine muhabbeti en tatlı yerinde böldük. ikimizde konuşmak istiyo gibiydik ama konuşmamamız gerektiğini biliyoduk.

Vizeler geldiğinde ders notu almıştım pelinden.bi akşam çalışırken notla ilgili bişe sordum. ondan öncesinde mesajlaşma olmamıştı aramızda. muhebbet çok hoştu ama sevgilisi olduğunu sezdiğimden ve çok sadık olduğunu düşündüğümden kısa kesmeye çabalıyodum.bu şekilde geçen sene mesajlaşma olayı 3-5 i geçmemişti.

Ödevi paylaştık.pek irtibata gerek kalmadan herkes kendi bölümü halletmişti.ama artık numarası vardı pelinin.ve sınıftaki diyaloğumuzda baya ilerlemişti.

Uzun ince parmakları ve kırmızı ojeli elleri dikkatimi çekti orda. ister istemez hoşuma gitmişti. muhabbeti grup ödevine getirdim. nası yapcağımızı falan konuştuk. birbirimizin numaralarını aldık.ama kafamda bu kıza asılayım, çıkalım falan diye bişe yoktu kesinlikle.

Hoca derse gelmişti. derse geçmeden grup yapcağımızı söyledi. öyle grup değil grup çalışması amk.4 er kişilik gruplara ayırdı sırayla. pelin ve arkadaşıyla aynı gruba düştük. hafiften bi muhabbet başladı orada. arkadaşımla konuşurken ufak şakalar yapıyoduk birbirimize. yandan pelini izliyodum. aramızdaki esprileri duyup güldüğünü görebiliyodum.ama sanki onu hiç ilgilendirmiyomuşuz gibi, gülümsediğini göstermiyodu bize. sevgilisi olduğu ihtimalini düşündüm ,büyük ihtimalle öyleydi. helal olsun dedim kendi kendime ne kadar sadık erkek arkadaşına. muhabbeti olması gerektiği kadar sürdürüyodu. arada sol elini kafasına destek koyuyo ama sürekli bıyık altından bizi dinleyerek gülüyodu.

liseli kaçın

reserved