Ankara seyahatimiz başından sonuna berbat bir deneyimdi benim için. Bu arada özlem zaman zaman çocuk sahibi olmaktan bahsediyor evliliğimizi bir çocuğun toparlayacağını söylüyordu. Benim çocuk hakkındaki düşüncem ise her zaman tam tersi olmuştu. evliliği kurtaracak bir çocuk değil; çocuğu kurtaracak bir evlilik, bireyler arası ilişki ve azami şartlarda mutabakattı. Bunlar sağlamadan çocuk dünyaya getirmek o çocuğa haksızlık olurdu. Herkese de tavsiyem budur. Zira çocuk olduktan sonra devam eden sorunlar sizi çok daha büyük dönüşü olmayan çıkmaza sürükler.
Kimse çocuğun binbir güçlükle mahkeme izni ile haftada bir görmek istemez heralde. Özlemi her defasında hazır değiliz diyerek savuşturuyordum. Bu arada da devamlı zehra'yı düşünmeye devam ediyordum. Ama görüşmemizin bir anlamı da yoktu. Evliydim nikahlı karım vardı. Tek çarem boşanmaktı. Boşanmaktan korkmuyordum. Evliyken bir mal edinimimiz olmamıştı arada çocuk da yok zaten. Avukatlar için tek celselik bir duruşma olurdu.

bir pazar sabahı özleme kahvaltımızı yaptıktan sonra annemlere gittim tek başıma. Babam karşıladı kapıda özlem'i sordular. Özlem yok ben yalnızım dedim girdim içeri. Beraber oturdu mutfağa. Çok da dar olmayan bir masa ve sandalye takımının sığıdığı bir mutfağımız vardı. Sohbet edileceği ve keyif yapılacağı zaman prda oturulurdu. Bir çay koyar mısın anneciğim dedim.. işten güçten babamın okulundan öğrencilerinden konuştuk. Babamın da yaşı geçmişti yavaştan okul yoruyordu onu. Bir de babamın öğretmenliğe başladığı toplum sosyolojisi ile 2010 toplum sosyolojisi çok farklı idi. 80'lerde öğretmen demek kral demekti. Ama değişen zamanla birlikte öğretmen eskisi kıymete sahip değildi hem öğrenci hem veli nazarında. Her neyse.
O: Baba ben dayanamıyorum artık. Hem aklımdan hem ruhumdan kaybediyorum özlemle ayrılmak istiyorum. izin falan istemiyorum haberiniz olsun diye söylüyorum.
B:Anlıyorum seni oğlum. sen artık koca adamsın bu senin kararın kimse de karışamaz birbirinizi üzmeden kendine yakışır bir şekilde aranızda halledin.
A:Siz bilirsiniz ne diyim. Sen de denedin benim yüzümden de çektin oğlum. Zehra da sen de beni affedin. Hiç istemezdim böyle olmasını.
O:Üzülme anneciğim sen. Şeytanın aklına gelmeyen bir şey senin aklına nasıl gelebilirdi ki. bir şekilde artık çıkacağım işin içinden. hadi koyayım ben çayları da içelim. Hayırlısı olsun bundan sonra.

Dönüşü özleme haber verdim telefon açıp. Hazırlan yemeğe çıkalım beraber.
Ö:Alileri kahve içmeye çağırmıştım ama.
O: iptal et lütfen konu önemli. Başka zaman gelsin Aliler.
Son cümlemi sesimi yükselterek söyledim. ikiletmeden tamam canım hazırlanıyorum ben dedi kapattı telefonu. Ne kadar güzelmiş ya üstelemek diye düşündüm kapatırken. Yeşilköy taraflarında çoğu zaman gittiğimiz bir restorandan rezervasyon yaptırdım yolda. Eve vardığımda kapının önünde 15 dakika kadar bekledim. Özlem siyah askılı elbisesini siyah çanta boynunda da babamın aldığı gerdanlık ile kombine etmişti. Hiç aklımdan çıkmaz tabi o gün Özlem'in giydikleri. Neyse Özlem bindi arabaya çok şık olmuşsun dedim teşekkür etti o da. Beyler bu arada buraya fotoğraf nasıl atılıyor ben beceremiyorum.

Arkadaşım geldi kahve içmeye çıktım ö yüzden yazamıyorum beyler bu Arada mobil pc fark etmez öğretirseniz sevinirim

beyler geldim kusura bakmayın kızmışsınız biraz. Başlayacağım şimdi. Bazen canım sıkıldığı zamanlarda sadece yürüyerek kafamı temizlerim. Kimi zaman arabamı caddeye yakın bir yerde bırakıp ordan eve yürürüm. Aşağı yukarı 4 km'li bir yol var. Eve giden parkur iki tarafı da ağaçlarla sıralanır. Ağaçların arka tarafı da sıra sıra dükkanlar. O sırada gelen arama olursa acilse yaz diye mesaj atarım. Bu hikayeyi yazarken bazen geçmişte yaşadığım anlar oldu. Hayallere çok daldım. Hatta bir gün yürürken evde beni zehra karşılayacakmış gibi hissettim. Onunla da kızımız olsun hayallerimiz vardı. Şimdi evladım olan zehra var o da benim hayattaki nefes alışım. Bazen uyurken dakikalarca seyrederim onu.

Haftasonu programlarımız keslinlikle kati ve bozulmazdır. Önceki gün ne kadar yorulmuş olursam olayım. saat7.30'da onunla beraber uyanır. yataktan kalkıp dünden hazırladığımız kıyafetleri giydirir kendim de giyinir dışarı çıkarız. Park kahvaltı vs'den sonra eve geliriz. iyi ki o var. Kendimce aydınlanmam onun sayesinde oldu. Ben onu büyütüyor olduğum gibi o da beni büyütüyor. Umarım büyüyüp bağımsız bir birey olana kadar ömrüm olur. Her neyse beyler devam edeyim.
Özlemle arabayı valeye bırakıp birlikte içeri girdik. Hoşgeldiniz faslından sonra hazırattığım masaya doğru gittik. Özlemle net bir konuşma yapıp işi trajediye çevirmek istemiyordum. Zaten özlem ile olan anılarımız kitap olsa türü kara mizah olurdu heralde. Siparişlerimizi verdik yemeklerimiz geldi. Kahve faslına geçtik hızlıca.

O: Özlem sence biz nasılız. Nelerimiz ortak gidişatımız nasıl.
Ö:Bence gayet iyiyiz. ikimiz de mutluyuz büyük bir sorunumuz yok. Tek eksiğimiz bir çocuk.
O:Gayet iyi miyiz sence? Bence ben senle mücadele etsem bizim ev savaş meydanına döner. Sevdiğimiz şeyler çok farklı. Sevgiliyken yaptığımız bir çok şeyi de evlendikten sonra bıraktın.
Devamlı emrivaki ziyaretler gelenler gidenler. Ucuz zevkler. Biz başlarken senle benim böyle şeyleri sevmeyecek bir adam olduğumu biliyordun sen.
Ö:Değişiyoruz sonuçta koca bir evin yükünü çekiyorum ben de. Öyle senin zevklerine zaman ayıramam devamlı.
O:Hangi yük. Yemek apmak gibi bir düzenin yok. Temizliğe zaten kadın geliyor. Yanlış anlama yemek yapmak zorunda değilsin ya da temizlik hatta bunlar benim asıl önceliklerimden sonra listeme bile girmez beklentilerimin içinde. Özlemcim birbirimizi daha fazla yormayalım. Bence ayrılmalıyız. Yaşımız genç henüz.
Ö:Nasıl söylersin böyle bir şeyi ben sana ne yaptım. Herşeyin hemen olmasını istiyorsun bana biraz zaman verebilirsin.
O:Özlem biz senle görücü usulü tanışmadık birbirimizi gayet iyi tanıyarak evlendik. Gerçekten nasıl istiyorsan öyle işletelim süreci. istersen sen aç davayı benim kararım kati.
Ö:Sen bilirsin daha fazla zorlamayacağım. Evin eşyalarını çeyizlerimi almaya gönderirim bir nakliyeci. Bu hafta içi de açarım davamı. Umarım aradığını bulursun.

Aradığımı ne kadar buldum geçen yıllarda bilmiyorum. Özlem olayı bile bile bir ladesti belki de. Ama olaylar öyle gelişti evliliğe mecbur edildim gibi bir durum oldu. Boşandıktan sonra bir daha özlemle görüşmedim. Zaten 2 sene sonra da bir başkasıyla evlendiğini duydum. Umarım çok mutludur ve ders almıştır hatalarımdan. Boşandıktan sonra annemler tekrar onlarla yaşamamı teklif ettiler. Ama bir kere evden ayrıldıktan sonra eve dönmek pek iç açıcı bir fikir olmuyor. Özlemin avangard döşemiş olduğu evi kısa bir süre içinde country mobilya tarzı ile değiştirdim. Hakikaten ev tam bir kabustu o mobilyalarla. Bazı akşamlar annemlerde yemek yeyip eve geçerdim. Annem benden hep özür dilerdi o dönem. Ona göre boşanmış olmak bir insanın başına gelebilecek en kötü şeydi. Kendinde bulurdu hatayı. Genelde o dönemde anneme moral verirdim sen kendini üzme sen ne yaptınsa benim iyiliğim için yaptın derdim teselli ederim. Zehra ile konuştuğu için kendini hiç affetmezdi.

Boşanmayla birlikte tekrardan sosyalleştim istediğim gibi dışarılarda vakit geçiriyordum. Özleme aşık olmasam da özlem evde yalnızken geceleri çok fazla kalmak istemezdim. Zehra'yı merak ediyordum kim bilir nerde ne yapar kiminle beraber diye. Nedense boşanmadan hemen sonra koşmamıştım zehraya. Bir kaç ay sonra zehraya mesaj attım görüşmek için. Şu sıra pek mümkün görünmüyor diye döndü bana. Anlayamadım bu dönüşü herade işleri yoğundu. Üzerine bir şey yazmadım. Bir iki kere daha tekrar etti bu durum. Evini biliyordum en sonunda sabah saatinden evinin oraya gidip beklemeye karar verdim. Sabah erken saatte kalkıp evinin önüne gittim.

1 saat bekledikten evden çıkarken gördüm. Zehra'yı saçlarını topuz yapmış kısa siyah bir etek üzerinde de beyaz gömlek üzerine siyah bir kazak vardı. Çok seviyordum onu hala. Ama bir yandan da bu aşk beni manevi olarak hasta etmişti. Bir türlü bir araya gelemediğim yakalayamadığım bir aşk. Herkes her zaman bize karşı iş birliği yapmıştı sanki. Zehra'yı çok seviyordum ama zehra'yı sevmeyi ne kadar seviyordum onu bilmiyorum o dönem için.

Arabadan çıktım zehraya doğru gittim.
O:Günayın
Z:Günaydın ne işin var burda bu saatte.
O:Görmek istedim seni nereye gideceksen bırakayım yolda da laflarız.
Z:Olur gidelim o zaman.
Arabanın kapısını açtım ondan önce o da bindi. Kapısını kapattıktan sonra ben de yerime geçtim.
O: Nasılsın neler yapıyosun anlatsana kapına kadar getirdin beni sonunda.
Z:Staj master uğraşıyorum. Fena sayılmaz senin nasıl gidiyor. yolunda mı işlerin.
O: işlerim yolunda boşandım ben.
Bu lafı dedikten sonra sevinip mutlu olmasını bekledim. Ama hiç bir değişiklik olmadı halinde.
Z:Çok üzüldüm başaramadınız heralde. Yapacak bir şey yok hayat devam ediyor. Önüne bakman lazım.
O:Önüme baktığım için şu an burada senin yanındayım. Şu an hiçbir engelimiz yok artık yine başlayabiliriz.
Z: Sen de yorulmadın mı artık Onur. Bu ilişki beni çok yordu seninle ilişkimiz içinden devamlı türlü belalar çıkaran bir matruşka gibi. Beni neden seviyosun.
O:Çünkü sana uygun olan erkek benim. Seninle mutlu olmak istiyorum o yüzden seviyorum seni işte bunları sen de biliyorsun.
Z:Offf çok yoruldum Onur ben bu işten. Ben seninle bir son göremiyorum artık ikimiz de bakalım önümüze. Çok kıymetlisin beni çoğu zaman mutlu ettin ama olmuyor. Cesaret edemiyorum artık
Hiç bir şey demedim. zehra yine kendince bir sebebe tutunup katılaşmıştı. Gideceği yere kadar zütürdüm onu. indiği yerde kahveci vardı. Birlikte indik. Beraber kahvelerimizi aldık. Ben kahvemi alıp arabaya bindim. Zehra arkamdan el salladı. Sigaramı yaktım. Radyoda çalan şarkıyı da atayım araya. Haa dinleyince o güne giderim.

https://www.youtube.com/watch?v=WBCiQTk5knY

Hızlandırarak kapatayım beyler. Bir daha zehra ile beraber hiç olmadık. Nasip değilmiş. Çok sevmek yetmiyor kimi zaman. Belki başka bir zamanda ve yerde her şey daha farklı olurdu. Ben zehra kafamda olduğu için kimseyi sevemedim. Kimsenin aslı zehranın hayalini dahi alt edemedi kalbimde.
Zehra tüm bu aşka layık bir insan tekrar belirteyim. Kendisinin de dediği gibi, zehra hayatının sonuna kadar hiçbir şey elde etmese dahi bir erkek tarafından bu kadar sevilmiş olmak ona yeter ben hala seviyorum. Ama akılsızca değil onunla olan günlerimi ona olan özlemimi seviyorum. Bana verdiklerini seviyorum. Ona dair sevmediğim tek bir şey yok. Nefesimiz yetmedi bazen doğru karar alamadık. Şu anda bile mesela oturup beraber bir kahve içmeyi neler yaptığımı o kadar anlatmak isterim ki ona. Ama olmuyor. https://www.youtube.com/watch?v=i8905pACgsc

Şu anda ikimiz de farklı kişilerle evliyiz.

Hepinize teşekkür ederim beyler saygıyla dinlediniz günlerce. benim bir kusurum olduysa affola.