annemi bir süre aramadım o günden sonra. Kızgınlığımdan çok kalbini daha fazla kırmak istemediğimden aramadım. Kendisi aradığında da açmadım. Bu sırada iş anlamında Yusuf abi ile kültür bakanlığına hazırladığımız bir proje kabul aldı. ilk önemli işim sayılırdı. Yayın ya da yapım kısmında ben yer almayacaktım sadece taslak yazımdan belli bir bedel alacaktım. Beyler bu arada hepinizi yaşı genç olanlara çok okumanızı öneririm. Bilhassa ilginiz merakınız olan ve en önemlisi üzerine toplum içinde konuştuğunuz konular hakkında okuyun. Bilgileriniz kulaktan dolma değil satırdan görme olsun. Benim en fazla faydasını gördüğüm bu olmuştur. Özlem ile aramızda. köprüleri önemli ölçüde atan olaylardan birini söyleyeyim. Bayramda annemler kendi yanlarına gitmemiz için üstü kapalı davet etmişti. Evlendikten sonra annem babam karışıyor gibi olmamak için bizi hiç açıktan davet etmezlerdi zaten. Ben de hem özleme hem annemlere çok yorgun olduğumu hiçbir yere gitmeden evde dinlenmek istediğimi söyledim. Özlem de arada Ankaradaki teyzemlere gidelim diye sıkıştırıyordu. Olmaz diyordum her seferinde gitsem zaten annemlere gitmek isterim dedim. Neyse bir akşam kayınpederler bizde iken kayınvalidem yarın kaçta çıkarız diye bir soru sordu. Nasıl dedim benim haberim yok bir şeyden.
KV:Nasıl yok oğlum özlem söylemedi mi sana dedi. Herkese söyledik ablamlar da bekliyor hepimizi birden.
O:Tamam anne siz kaçta çıkılacağını da özlemle konuşun biz sabah hazır olur aynı saate denk getiririz.

Kayınpederler gittikten sonra özlemle yüz göz olmadan ne konuştularımızı hatırlattım.

Ö:Aşkım abartıyosun ama ya ne olacak ki insanlar da hem bizi görmüş olur.
O:Ne olacak görecek de bir şey mi kazanıyorlar farklı bir şey mi görüyorlar. kaç kere söyledim sana annemlere giderdik gidecek olsam.
Ö: Her zaman gideriz zaten annemlere. Üzme beni yine gereksiz.

Nasıl bu kadar duyarsız oluşuna 1000.kez hayret edip çekildim kendi odama. Her zamanki Özlem'di işte. Sürprizi yer yoktu özlemde. Zaten varoluşu ie kocaman bir kötü sürprizdi kendisi.

Zehra’nın o kesin tavrından sonra uzunca bir süre zehrayı artık düşünmedim. Zehra benim için artık kendi başıma kaldığım çıkmaz bir sokaktı. 2007 senesi Üniversite son sınıftayım. Kütüphanede sınava çalışıyordum. Kütüphanenin masaları uzuncaydı iki kızın sohbetine istemeden de olsa kulak misafiri oldum. Tarih derslerinde aldıkları bir proje hakkında konuşuyorlar. Milli mğcadele yıllarında kurulan cemiyetler hakkında bir ödev vermiş hocaları ama doğru düzgün kaynak bulamıyorlar. zaten bu konulardaki en popüler kaynaklar da anca müdafai hukuk cemiyetlerine değinir kapatırdı konuyu. Ben de o sıra ajansta Dönemi anlatan bir projeyi çalıştığım için sadece istanbul’daki cemiyetleri anlatan bir kitabı okuyordum. Pardon diyerek girdim araya. isterseniz bende bir kaynak var size getirebilirim onu dedim. Şaşırarak baktılar.. bir tanesi ay gerçekten çok iyi olur aslında dedi . Tanıştım ikisiyle de konuya daha hevesli olan Özlem ile kısa bir sohbet de yaptık. Ertesi gün kitabı onlara vermek üzere anlaştık. Özlem’den etkilenmiştim bu arada bilgili kültürlü ve görece güzel bir kızdı.

Selam beyler normalde bu saatlerde girmem ama Bugün beni maziye zütüren bir ziyaretim oldu programım arasında. Bizim lisenin olduğu bölgeye yakın bir yerde toplantım vardı. işim bitince navigasyona yazdım okulu baktım 13 dakka gösteriyor. Hemen atladım arabaya gittim. Okulun etrafında yürüdüm baya değişmişti okul. Dış cephe falan artistik bir hal almış. Tuhaf bir histi çok depreşti anılarım. Mezun olalı 14 sene olmuş. Hayatımın aşkının başladığı bölge. Bir de ben Zehra’ya bu havalarda tutulmuştum beyler kasım aralık zamanları.bu havalarda içim hep bir burulur. Bir de okul ortdıbına girince daha da kötü oldum

Ertesi gün giyindim kuşandım. Okulun orda buluşacaktık. içim çok rahat özlem'e çok sadığım ama bir yanım da zaafımın farkında ve kime gittiğimi çok iyi biliyorum. ilk göz ağrısı işte beyler var mı ötesi. ilk elele tutuştuğunuz ilk sarıldığınız ilk öptüğünüz insan. Zehra ile akşam üzeri buluştuk. ikimiz de çok gülümser yüzlerle birbirimize sarıldık. Okulun oradan aşağı ana cadde istikametinde yürümeye başladık. o anda hislerimin karıştığını fark ettim. o yoldan çok yürümüştük zehra ile. El ele göz göze. Bazen hiç susmadan konuşarak bazen sadece susarak. Bir gün de küçük çocuklar gibi kar topu oynayarak. https://www.youtube.com/w...RDygIuHQ368VI&index=8 . Neyse beyler kafamıza göre bir mekana oturduk saat 4'te.

Taner kesin huur cocukluğu yapacak amk

Neyse beyler. Ben askerdeyken ev alınmış içinin eşyaları özlemin zevkine göre düzenlenmiş her şey hazır yine. evlenmek değil franchise açmak bizimkisi. Ailem sadece çocukları için ekmeğini tuza batıracak karakterde insanlar; özlemin ailesi de oldukça varlıklı olduğu için hiç sorun olmamıştı bu meseleler. bir akşam zehra beni aradı. kayıtlı değildi ama numara ezberimdeydi her zaman. Hatta hala ezberimde ve telefonumda kayıtlıdır.

Bu Arada şunu ekleyeyim beyler gerçekten yurtsever askeri kendine emanet gören çok değerli komutanlarımız da hiç azınlık değildi. Gece nöbetinde askere kendi elleriyle çay demleyen ikramlarda bulunan komutanlarımız vardı.. bunlar sayesinde askerlik bitti zaten... çok uzatmadan askerliğimi noktalayayım 5 ay 10 gün sonra evime döndüm. Özlem beni havalimanından aldı annelere geldik. Hayatımın en rahat Dönemi idi. Ta ki bşr akşam Zehra beni arayana kadar...

Beyler bu arada sorusu olan varsa cevaplayabilirim. Merak etmeyin bir yandan entriyi de yazıyorum *

Beyler teşekkür ederim olumlu ya da olumsuz yorumlarınız için. Olumsuz yorumlarınızın da benim halime isyan etmenizden kaynaklı olduğunu anlayabiliyorum çok net. Varolun hepiniz. akşam gelmeye çalışacağım.

1 saat bekledikten evden çıkarken gördüm. Zehra'yı saçlarını topuz yapmış kısa siyah bir etek üzerinde de beyaz gömlek üzerine siyah bir kazak vardı. Çok seviyordum onu hala. Ama bir yandan da bu aşk beni manevi olarak hasta etmişti. Bir türlü bir araya gelemediğim yakalayamadığım bir aşk. Herkes her zaman bize karşı iş birliği yapmıştı sanki. Zehra'yı çok seviyordum ama zehra'yı sevmeyi ne kadar seviyordum onu bilmiyorum o dönem için.

Haftasonu programlarımız keslinlikle kati ve bozulmazdır. Önceki gün ne kadar yorulmuş olursam olayım. saat7.30'da onunla beraber uyanır. yataktan kalkıp dünden hazırladığımız kıyafetleri giydirir kendim de giyinir dışarı çıkarız. Park kahvaltı vs'den sonra eve geliriz. iyi ki o var. Kendimce aydınlanmam onun sayesinde oldu. Ben onu büyütüyor olduğum gibi o da beni büyütüyor. Umarım büyüyüp bağımsız bir birey olana kadar ömrüm olur. Her neyse beyler devam edeyim.
Özlemle arabayı valeye bırakıp birlikte içeri girdik. Hoşgeldiniz faslından sonra hazırattığım masaya doğru gittik. Özlemle net bir konuşma yapıp işi trajediye çevirmek istemiyordum. Zaten özlem ile olan anılarımız kitap olsa türü kara mizah olurdu heralde. Siparişlerimizi verdik yemeklerimiz geldi. Kahve faslına geçtik hızlıca.

O: Özlem sence biz nasılız. Nelerimiz ortak gidişatımız nasıl.
Ö:Bence gayet iyiyiz. ikimiz de mutluyuz büyük bir sorunumuz yok. Tek eksiğimiz bir çocuk.
O:Gayet iyi miyiz sence? Bence ben senle mücadele etsem bizim ev savaş meydanına döner. Sevdiğimiz şeyler çok farklı. Sevgiliyken yaptığımız bir çok şeyi de evlendikten sonra bıraktın.
Devamlı emrivaki ziyaretler gelenler gidenler. Ucuz zevkler. Biz başlarken senle benim böyle şeyleri sevmeyecek bir adam olduğumu biliyordun sen.
Ö:Değişiyoruz sonuçta koca bir evin yükünü çekiyorum ben de. Öyle senin zevklerine zaman ayıramam devamlı.
O:Hangi yük. Yemek apmak gibi bir düzenin yok. Temizliğe zaten kadın geliyor. Yanlış anlama yemek yapmak zorunda değilsin ya da temizlik hatta bunlar benim asıl önceliklerimden sonra listeme bile girmez beklentilerimin içinde. Özlemcim birbirimizi daha fazla yormayalım. Bence ayrılmalıyız. Yaşımız genç henüz.
Ö:Nasıl söylersin böyle bir şeyi ben sana ne yaptım. Herşeyin hemen olmasını istiyorsun bana biraz zaman verebilirsin.
O:Özlem biz senle görücü usulü tanışmadık birbirimizi gayet iyi tanıyarak evlendik. Gerçekten nasıl istiyorsan öyle işletelim süreci. istersen sen aç davayı benim kararım kati.
Ö:Sen bilirsin daha fazla zorlamayacağım. Evin eşyalarını çeyizlerimi almaya gönderirim bir nakliyeci. Bu hafta içi de açarım davamı. Umarım aradığını bulursun.

beyler geldim kusura bakmayın kızmışsınız biraz. Başlayacağım şimdi. Bazen canım sıkıldığı zamanlarda sadece yürüyerek kafamı temizlerim. Kimi zaman arabamı caddeye yakın bir yerde bırakıp ordan eve yürürüm. Aşağı yukarı 4 km'li bir yol var. Eve giden parkur iki tarafı da ağaçlarla sıralanır. Ağaçların arka tarafı da sıra sıra dükkanlar. O sırada gelen arama olursa acilse yaz diye mesaj atarım. Bu hikayeyi yazarken bazen geçmişte yaşadığım anlar oldu. Hayallere çok daldım. Hatta bir gün yürürken evde beni zehra karşılayacakmış gibi hissettim. Onunla da kızımız olsun hayallerimiz vardı. Şimdi evladım olan zehra var o da benim hayattaki nefes alışım. Bazen uyurken dakikalarca seyrederim onu.

bir pazar sabahı özleme kahvaltımızı yaptıktan sonra annemlere gittim tek başıma. Babam karşıladı kapıda özlem'i sordular. Özlem yok ben yalnızım dedim girdim içeri. Beraber oturdu mutfağa. Çok da dar olmayan bir masa ve sandalye takımının sığıdığı bir mutfağımız vardı. Sohbet edileceği ve keyif yapılacağı zaman prda oturulurdu. Bir çay koyar mısın anneciğim dedim.. işten güçten babamın okulundan öğrencilerinden konuştuk. Babamın da yaşı geçmişti yavaştan okul yoruyordu onu. Bir de babamın öğretmenliğe başladığı toplum sosyolojisi ile 2010 toplum sosyolojisi çok farklı idi. 80'lerde öğretmen demek kral demekti. Ama değişen zamanla birlikte öğretmen eskisi kıymete sahip değildi hem öğrenci hem veli nazarında. Her neyse.
O: Baba ben dayanamıyorum artık. Hem aklımdan hem ruhumdan kaybediyorum özlemle ayrılmak istiyorum. izin falan istemiyorum haberiniz olsun diye söylüyorum.
B:Anlıyorum seni oğlum. sen artık koca adamsın bu senin kararın kimse de karışamaz birbirinizi üzmeden kendine yakışır bir şekilde aranızda halledin.
A:Siz bilirsiniz ne diyim. Sen de denedin benim yüzümden de çektin oğlum. Zehra da sen de beni affedin. Hiç istemezdim böyle olmasını.
O:Üzülme anneciğim sen. Şeytanın aklına gelmeyen bir şey senin aklına nasıl gelebilirdi ki. bir şekilde artık çıkacağım işin içinden. hadi koyayım ben çayları da içelim. Hayırlısı olsun bundan sonra.

Dönüşü özleme haber verdim telefon açıp. Hazırlan yemeğe çıkalım beraber.
Ö:Alileri kahve içmeye çağırmıştım ama.
O: iptal et lütfen konu önemli. Başka zaman gelsin Aliler.
Son cümlemi sesimi yükselterek söyledim. ikiletmeden tamam canım hazırlanıyorum ben dedi kapattı telefonu. Ne kadar güzelmiş ya üstelemek diye düşündüm kapatırken. Yeşilköy taraflarında çoğu zaman gittiğimiz bir restorandan rezervasyon yaptırdım yolda. Eve vardığımda kapının önünde 15 dakika kadar bekledim. Özlem siyah askılı elbisesini siyah çanta boynunda da babamın aldığı gerdanlık ile kombine etmişti. Hiç aklımdan çıkmaz tabi o gün Özlem'in giydikleri. Neyse Özlem bindi arabaya çok şık olmuşsun dedim teşekkür etti o da. Beyler bu arada buraya fotoğraf nasıl atılıyor ben beceremiyorum.

Beyler geniş bir zaman bulsam konsantre olup atıcam bir kaç part da.. şu an hiç müsait değilim şu ortamda yazsam siz de keyif almazsınız

beyler buralarda mısınız?

Ö: Başka birisi mi var.
O: Hayır yok tabi ki. Başka bir sebep olamaz mı Özlem. birey olarak cinsiyet ya da kıskançlıktan başka belirleyici bir unsur yok mu hayatımızda.
Ö:Bunları kabul etmiyorum Onur'cum. Bu seviyeye geldikten sonra bitiremeyiz. Aklını başına al. Git kafanı topla gel aşkım ne dediğini bilmiyorsun. Sakın ailelerimiz duymasın bunları.
Ne yapacağımı bilmiyordum. Özlem adeta bir obsesif gibi tutunmuştu bana. Kurtulmak zor olacaktı. Ama takıntısı ben değildim Özlem'im elde etmek istediği şeylerdi. En kötüsü gelin yolu. *

Doktor çıktı içerden özlem baya bir ilaç içmiş ama hayati tehlike yokmuş kontrol altına alınmış durum.. Özlem’in böyle bir şeyi nasıl yaptığını bir türlü anlayamamıştım uzun dönem. O kadar güçsüz bir kadın değildi ayrıca ona verdiklerimle kolay ikame edilir bir adamdım bence. Ayağımız yersen kesilmiş bir aşk yaşamamıştık hiç bir zaman onunla .

z:düzeltemez miyiz herşeyi telafi edebilirim
o:çok geciktik ben evleniyorum...

2 sene olmuştu hiç görüşmeyeli. aynen aktarayım konuşmayı hiç unutmam, unutamam.
Z: Nasılsın Onur ne yaptın hiç görüşmeyeli. Yaşlanmışsın sen ya
O:ne yapayım işte okulu bitirdim. işe girdim askere gittim. senden sonra iyice hızlandım.sen neler yaptın.
z: benim okulum devam ediyor 2 senem daha var 5 yıl biliyorsun bizim okul. yok işte bir değişiklik babamı kaybettim 4 ay evvel.
o:Başın sağolsun çok üzüldüm. keşke haberim olabilseydi ama gerçi askerdeydim çok da bir şey yapamazdım.