Neyse beyler sınav zamanı geldi çattı. Dualar ettim Zehra'ya şansı açık olsun sınavda işi rast gitsin diye. Sınavın üzerinden 2 gün geçti Zehra'ya mesaj atacaktım. Numaramı değştirdiğim için merhaba Zehra ben onur diye başlayan bir mesaj attım. 1-2 saat kadar cevap yazmadı belki daha da kısa bir süredir şu an öle hatırlıyorum. Sonunda SMS sesi geldi "merhaba onur". Nasılsın geçmiş olsun umarım iyi geçmiştir dedim. iyiydi dedi beklediğim gibiydi heralde bu sene olur dedi. Biraz dedim konuşabilir miyiz? Soğukluğu mesajdan hissedilir bir şekilde ne hakkında dedi. Ben de bizim hakkımızda diye cevapladım. Aynı soğukluğu devam ettirdi "biz diye bir şey yok artık"

Neyse beyler ben yine bekledim tabi. Okuluma gidiyorum bir yandan da fuar işleri yapan bir firmada işe girdim harçlığımı çıkarayım mezun olunca network olsun diye. Fuarlarda falan günlük işler yapıyoruz. Dersleri de iyi baya. Tanerle haftada bir iki gün devamlı görüşüyoruz. Zehradan haberler alıyorum hayatı normale dönüşmüş. Unutmamış ama alışmış. Sınav sonuçları baya iyi. Kesin olacak gibi görünüyor bu kez istediği yer. Bir gün çok düşündüm tutamadım kendimi Zehra'nın sesini duymak istedim. Deli gibi özlemişim ama. Yaptırdığı kasetteki sesini dinliyorum devamlı evdeki teypte. Gece boyu düşündüm numaramı gizli yaptım aradım. Sesini duyup kapatcam dedim. Açtı telefonu alo dedi. Herhalde kıza yaşattığımdan mıdır nedir sesi öyle mahzun ve kederli geldi ki. Açtım ağzımı özledim diyecek oldum diyemedim. Bir daha sorar bir şekilde alo dedi. Hemen kapattım telefonu. Oturdum ağladım sadece.

Varsa birileri devam edeyim beyler. Yoksa gece görüşelim

Zehra ile olan ilişkimde de devamlı zehra lehine bir denge unsuru idi. Ben genelde abuk sabuk sebeplerden sorun çıkarırdım zehra genelde idare ederdi. Günün sonunda yine Zehra yapıcı olur barışırdık. Biraz daha ilişkimizi anlatayım beyler. Duygusal heyecanlı bir adam olduğumdan saçma sapan mevzular çıkarırdım. Zehra canımdan daha aziz ve değerli idi benim için. Gözümden sakındığımı herkes de görürdü. O dönem çok mümkün olmayan bir şeydi ama hocalar bile ilişkimize saygı duyardı. Zaten Türkiye baya iyi yerdi beyler o zaman. Bunu inanın siyaset yapmak için söylemiyorum. (Herhangi bir parti sempatizanı değil ama kurucu irada ve fikirleri için can veririz.) Öyle müdür kızı odasına çağırsın, "babana söylerim erkeklerle geziyor" falan mümkün değildi. Hatta lise sonda ayrıldığımızda bir hocamız neden boşandınız demişti bana. Ben haylazdım ama itliğim köpeliğim yoktu. Zehra zaten dünya iyisi yürüyen akıl bir insan. O yüzden hocalarımızla aramız çok iyi idi.

Yavaş adımlarla geliyordu işte. Birden bir erkeğin de ona doğru yürüdüğünü fark ettim. Birbirlerine olan yürüyüşleri sene gibi geldi bana. Hala düşündüğümde sanki o karşılıklı yürümeyi 1 saat boyunca sürmüş gibi hatırlarım. Karşı karşıya gelince sarıldılar birbirlerine karşılıklı çok içten bir edayla. Oğlan Zehra'nın sırtından çantasını aldı daha sonra el ele tutuştular. Ulan bağırıcam bağıramıyorum. Sanki bir kabusun içindeyim. içinden ağlıyorum adeta. içimden bağırıyorum. Napıyosun sen, ben seni seviyorum ya diyebildim sadece kendi duyabileceğim bir ses ile.

Kahve içebileceğim bir yere girdik. Özlem hiç durmada anlatmaya devam ediyordu. Özlem dur nolursun 5 dakika dedim. YETER. Konuşmak istiyorum dedim.
O: "Özlem biz biraz acele ettik bence. Kendimi iyi hissetmiyorum. Herşey çok hızlı oldu. Askerden dönmez düğün tarihi alındı. Tek konuşulan maddiyat başka da bir şey yok. Biz böyle seninle olamayız. Evlensek yarın bitecek. Zaman geçtikçe muhakkak olan sonu zorlaştırmayalım. Senin aradığın erkek ben değilim. Lütfen şu düğün ve nikah tarihini de iptal edelim". ..
Muhakkak olan sonu zorlaştırmayalım derken gözünden yaşlar sicim gibi dökülmeye başlamıştı.

Ben konuyu değiştirdim. Havadan sudan siyesetten modadan kitaplardan lise anılarından saatlerce sohbet ettik. Çok güldük bazen gözlerimiz doldu. Kalktığımızda saat 9du. Uzun zamandır o kadar gülüp duygulanmamıştık. ikimiz de ilacımızı bulmuş birer hasta gibiydik. Özlem'e okuldan arkadaşlarla buluştuğumuzu söylemiştim. Eve vardığımda yüzüm çok asıktı. Kafam allak bullak olmuştu. Düğün nikah tarihlerimiz alınmıştı. Ama Zehra bir anda ortadan dalmıştı hayatıma. Zehra çok değerli idi. Ama özlemle de işin içine aileler girmiş düğün nikah tarihleri alınmıştı 6 ay vardı düğünümüze. Eve suratı asık geldim. Annem ne oldu sana hayırdır dedi çay masasında. Bir şey yok anne dedim ne olsun işte yoruldum. Devam eden süreçte Zehra ile haftada bir buluştuk. Kesinlikle aşk sevgililik konularına girmeden saatlerce sohbet ediyorduk. O kadar mutluydum ki onunla. O da benle tabi ki. Geçmiş yılların acısını çıkarıyorduk. tabi bu buluşmalar arttıkça benim kafa karışıklığım da artıyordu... Düğün günü iyiden iyiye ölüm günü olarak gelmeye başlamıştı bana.

Neyse beyler biraz hızlandırıcam. Zehra'nın pedere bir şey olmadı çok şükür. Günlerimi iş güç sinema kaygısı ile geçiriyorum. Bir gün Tanerle oturduk bana sen unuttun mu Zehra'yı diye bir soru sordu. Sonra biraz şakaya vurarak amma uzattın şu işi de ne olmuş lisede yaşandı bitti gitti. Niye seni zaten beklesin ki çocuğunuz mu var olum dedi. Taner bu konuyla alakalı bana iç bir zaman lakayıd konuşmamıştı. Çok şaşırmıştım hayatımda Zehra'dan başka birisini hiç sevmediğimi çok iyi biliyordu. Dedim makarası yapılcak konu mu bu lan kendimizi heder ettik ne zamandır. Beklediğim tek şey şu sınavın bitmesi. Bana bu konuda böyle konuşcaksan bir daha hiç açmayalım hiç açma bu konuyu daha iyi dedim. Benim tepkimi görünce çevirdi hemen muhabbeti tamam şaka yaptık yaa dedi ne büyütüyosun. Tabi biliyorum kardeşim Zehra'nın senin için değerini. ikiniz de benim için çok önemlisiniz dedi. O gün içime bir kurt düşmüştü

ya beyler ekran başında sızmaya başladım inceden uyusam söver misiniz?
Valla sabah 6'da çıktım akşam 10'da geldim. entrinin başında uyuyakalmış olarak bulcak eşim sonunda:)

up??? bunu ilk kez yapıyorum *

Babasının da ölümüyle sırrım tam manasıyla toprağa karışmıştı artık. Gerçi artık bir önemi de yoktu.
Üzüldün mü derseniz evet üzüldüm. Kızına o zaman gerçeği söylememesi belki kızının iyiliği için veya kızını kıskandığı içindi. Ben de bir babayım ve biraz olsun empati yapabiiyorum adamla. Ama yine de kızıma yalan söyler miyim bilmiyorum. Zehra kader elden bir şey gelmiyor sadece acı aynı ama dayanma gücümüz artıyor dedi gün geçtikçe de. Konuyu değiştirdim ben bir iki söz daha edip.
Z: Ben sana çok haksızlık ettim Onur
o:geçti artık senin de bir suçun yoktu ki. Bir gün geldim hiç bir şey açıklamadan ayrılmak istediğimi söyledim.
z:Öyle değil aslıda. Babam bana gerçeği söyledi vefatından bir süre önce.

Bunu duyduğum gibi beynimden vurulmuşa döndüm. Neden bu kadar geç be adam. Biraz acele edemez miydin...
O:Kısmet, senin inatçılığın babanın gerçeği saklamasıyla birleşince güzel harcadın beni

Tam1.5 senedir kurduğum hayal de bataklığa saplanıyordu. Tüm öfkesi ve hayal kırıklığıyla konuşuyordu. O anda bile seviyordum onu bana sinirlenmesi bile mutlu ediyordu beni... öyle derin bir mevzu benimki de. Her neyse konuştuk uzun uzun. Öyle ya da böyle neticesinde benim neden ayrıldığımı anlatamadım. Aradaki zamanı açıklayamadım bir türlü. Karşımda iyisiyle kötüsüyle kendi hesaplaşmasını yapmış acısını atlatmış güçlü bir kız vardı. Karşımdaki, büyük ihtimal kazanmış olduğu üniversitesi ile görkemli fırsatlarla dolu yeni hayatı belirmeye başlamış bir kızdı.
Neticesinde şu an için gerçekten bir geleceğimiz üzere konuşmanın anlamı yok dedi Zehra. Konuyu kapattık. Ben zaten aldığım darbelerle ayakta zor duran bir taksör gibiydim. kapatmam gereken bir hesap vardı masadan kalkarken. Taner...

Bir anda Ece birisine zıplayarak el sallamaya başladı. Baktığı istikamete ben de bakınca zehrayı fark ettim. Ece’nin ısrarlı eliyle gel işaretlerine daha fazla direnemeyip geldi masamıza. bana soğuk bir selam verdikten sonra Ece ile sohbete başladı. Ben de dinleyici pozisyonunda. Ama Zehra’nın her mimiğine kelimesine dikkat kesiliyorum öyle özlemişim ki adeta seyrederek doyuyorum ona. Birden Ece hızlıca masadan farklı bir yöne gitti. Ve biz Zehra ile başbaşa kaldık. Yüzeysel bir iki dialogdan sonra zehraya sordum: babanla hiç konuşmadın mı bu konuyu. Tabiki de sordum babam kesinlikle öyle bir şey olmadı ben senşn hayatına senden habersiz karışırmıyım hiç demiş.. Zehra kendisi de ilave etti başka bir yalan daha duyarsam senle geçmişimize dair artık gülümseyerek de seni hatırlamayacağım sesi. Lütfen bitir artık sen de kendi içinde. Hesaplaş artık tüm bu olanlarla. Kendine yazık etme benim hakkım sana helal dedi. Orada üstelemedim içimde bulunduğumuz pozisyon itibariyle babasının sözlü ne karşı benim sözüm gibi bir durum vardı. Tabi ki kaybedecektim

Beyler günaydın hepinize iyi pazarlar. Akşam burdayım vaktimiz de bol olacak. Uzun uzun anlatır konuşuruz.

Aradığımı ne kadar buldum geçen yıllarda bilmiyorum. Özlem olayı bile bile bir ladesti belki de. Ama olaylar öyle gelişti evliliğe mecbur edildim gibi bir durum oldu. Boşandıktan sonra bir daha özlemle görüşmedim. Zaten 2 sene sonra da bir başkasıyla evlendiğini duydum. Umarım çok mutludur ve ders almıştır hatalarımdan. Boşandıktan sonra annemler tekrar onlarla yaşamamı teklif ettiler. Ama bir kere evden ayrıldıktan sonra eve dönmek pek iç açıcı bir fikir olmuyor. Özlemin avangard döşemiş olduğu evi kısa bir süre içinde country mobilya tarzı ile değiştirdim. Hakikaten ev tam bir kabustu o mobilyalarla. Bazı akşamlar annemlerde yemek yeyip eve geçerdim. Annem benden hep özür dilerdi o dönem. Ona göre boşanmış olmak bir insanın başına gelebilecek en kötü şeydi. Kendinde bulurdu hatayı. Genelde o dönemde anneme moral verirdim sen kendini üzme sen ne yaptınsa benim iyiliğim için yaptın derdim teselli ederim. Zehra ile konuştuğu için kendini hiç affetmezdi.

Bunun üzerine derin bir sessizlik oldu. ben 2 tane sigara içtim karşılıklı hiç bir şey konuşmadan.
Bunu neden en başta söylemedin utancımdan yerin dibine girdim dedi zehra.
Gerçekten neden en başta söylememiştim. Zehra hiçbir şeyimdi benim için masada. Evleniyor olmak da okul bitirmekten çok daha önemli bir meseleydi. Gelişen dialogumuz neden o konuyu söylemediğimi açıklıyordu bana aslında. Zehra aslında o masada halen sevgilimdi benim... beynimde değil ama dürtülerimde öyleydi. Yüzümü güldürenim, ağlatanım güvenli limanım kalp sızım her şeyim.

Aileler arası bir söz merasiminden sonra askere gittim. Kuzeydoğu Anadolu şehirlerinden birinde zırhlı birliklerde karargsh bölüğüne düşmüştüm... komutanlarla tanıştık.. Yaşar başçavuş vardı bölüm astsubayı. Askerlik yapan bilir bölük astsubayı sökükte herşeyi döndüren adamdır. komutan sadece makam sahibi.. biz yeni gelen 5 kısa dönemle görüştükten sonra beni lojman nizamiyesi Sorumlusu olarak görevlendirdi.. baya iyi görev kulübemde oturuyorum akşama kadar bölüğü görmüyorum bile. Genelde komutanlar ve sivil ailelerle muhatabım 7 de mesai bitiyor geliyorum bölükte biraz oturup yatmaya gidiyorum.. bşr gece nöbeti Zekeriya diye bşr başçavuştaydı. Askerin anasını ağlatan her türlü hakareti eziyeti askere reva gören bir komutan. O gece önce bize iştimayınyatakta alacağım derdi yatım saat yataklarda bekledikten sonra vazgeçti bizi suları çıkardı. Gecenin soğuğunda da bşr yarım saat daha bekletti bizi. Can sıkıntısını gidermemiş olacak ki hepimizi eşofmanlarla koşturmaya başladı. Hiç unutmam kırıkkaleli doğan diye bir çocuk vardı. Sabah 8 akşam 6 çarpraz nöbeti tutmuş çocukcağız içtimada arkasındaki duvara dayanarak uyuklar gibi oldu.. Zekeriya fark etmesiyle yanına çağırıp bununhepimizşn içinde küfürler edip hakaretler yağdırdı. Vatan görevinde sen nasıl uyuya kalırsın karının da yanında sen böyle uyuyakalırsın akla hayale sığmayacak hakaretler etti. Üzerine bölük yazıcısına dönüp buna gece 1-3 çarpraz nöbeti yaz dedi.

Bu arada özlem çok mutlu idi. ilişkinin başından beri hal ve tavrımla özlem gibi bir insan için biçilmez kaftan idim. Kıskançlık yapmayan hiçbirşeye karışmayan olabildiğince ona alan veren bir partnerdim. Zaten özlem benim kendimden çok benim ona verdiklerimi seviyordu aslında. Hatta seninle o kadar huzurluyum ki bazen uykum geliyor yanında derdi.

Bu eser bana benle zehrayı hatırlatır düşündürür çok dinlerseniz sevinirim https://www.youtube.com/watch?v=EFJ7kDva7JE Her nyse beyler. Zehra yine haklıydı sonuçta ben bizi bitirmiştim aslında aramıza zehranın babasını sokarar. Bir kaç kırılma anı var bu ilişkide merak eden olursa sonra konuşuruz. Haklısın dedim bir dahaki görüşmemizde ben özlemle konuşacağım.
o: -Hayatta en çok korktuğum şey seni özlüyorken ölmek
z:en korktuğum şey. başkasının yanında acı çekmen. Hiç yardım edemem ki sana o zaman.
O:Olmayacak öyle bir şey ben annemlerle konuştum. Babam ne yaparsa yapayım arkamda. Geleceğim sana hiç gitmemek üzere artık. Bu benim hayatım eziyet etmek istemiyorum artık kendime.
Z:Sen mutlu ol yeter ki...

Böyle düşünüyorduk. iki akıllı insan olarak son durumda aşkı yüzümüze gözümüze bulaştırmıştık. Hayat bir şekilde bizi bu noktaya getirmişti ne kadar istemesek de.Ama artık düzeltebilirdik ben her şeyi göze almıştım. Zehra'nın yanından hiç gitmeyecek olma fikri beni her şeye ikna edebilirdi.

O gece biraz doğanı teselli etmekle uğraştık bir iki kısa dönem ve ben. Daha sonra yattık yataklarımıza.. gece 2 ‘de müthiş bir kargaşa çığlıkla uyandık. Ne olduğunu anlamaya çalışıyorduk. Gece çavuşu başıma dikilmiş abi kusura bakma nöbette vukuat olmuş sen devralabilecek misin nöbeti dedi. Kime söylesem yaygara yapar şimdi. Tabi giderim dedim kalktım giysim kamuflajları bu arada haber geldi doğan g3 mermisiyle kendisine sıkmış nöbette. Herkes şokta sessizce Zekeriya başçavuşu suçluyoruz. Nöbet kulübesine gittiğimde duvar kan içindeydi.. bilenler bilir g3 mermisi girdiği yer koparır parçalar. Doğan koluna sıkmış beyler . Hayatını o kadar ucuz görmemiş olacaktı herhalde. Bu tımarhaneden kaçış için kendisine böyle bir yol seçmişti. Hala lanetle anlarım Zekeriya başçavuşu