anlatsam mı anlatmasam mı

---ahali okuyamayanlar icin---
bu enrty kelebek reyisten sevip de sevişenlere gelsin...


**hiç beklemediğim bir zamanda hiç beklemediğim birşey gerçekleşmişti
kış günü karpuz yeme zevkinin istediğin tadı alamakla orantısı gibiydi
sanırım ondan daha fazla bir pişmanlık vardı içimde.
ben onca sene bekledikten sonra bu kadar basit olabileceğini düşünmüyordum
aslında sexden daha zevkli olan karşı koymalarıymış
olmaz demesiymiş,
elimi çekmeleri, istediğim yerlere dokundurtmamasıymış
uzun öpüşmelerden sonra çektiğim taşşak şişmesi acıları bile daha zevkliymiş
herşey oldu bitti
arkasında koşacak birşey kalmadı
ebruyu sevme amacım onun sahibi olmak değildi zaten
o da bunun farkında olduğu için
bu güveni ona vermiştim
peki şimdi ne olacaktı
biraz acısı vardı
olan bitenden konuşmak için doğru zaman değildi
ama herşeyden sonra hadi seni eve zütüreyim demek
fahişeye bu senin paran hadi eyvallah demekten farklı olmayacaktı
ben bunları düşünürken o sadece bana sarılıyordu
kollarımdayken annesiymişim ve gidecek başka kimsesi yokmuş gibiydi bebeğim
bu sorumluluk tahmin ettiğimden daha da ağır geldi bana
artık hata yapma lüksüm azalmıştı
bir kız en değerli hediyesini bana vermişti
teşekkür bile edilemeyecek bir hediye
öyle ki teşekkür etmek çok basit kaçardı
konuşmak için kelime bulmakta en zorlandığım anlardan birisiydi
ne denilebilir di ki??
ben birşey demedim
o da diyemedi
o uzanırken artık bana ait olan bedeninin sadece yanak kısmına bir öpücük konudurarak
kalktım ve duş almaya gittim
havuzdan çıkmak bilmeyen çocukları gibi dudaklarım morarıncaya kadar duşta kaldım
sonra üstümü giyip tekrar yanına gittim
o da kalkmış
üstünü giyinmiş oturuyordu
kaçamak gözlerle bana bakabiliyordu sadece
yanına oturdum
-sıcak su var istersen dedim
-beni eve bırakırmısın lütfen kelebek dedi
saat de diskoların kapanma saatini geçmiş
annesi ve babasının merak etmeye başlamasına çeyrek vardı
-taksi mi çağırayım yürüyelim mi dedim
-yürüyelim dedi
dışarı çıktık
annesi yada babasına telefon açtı
-yoldayız yürüyerek geliyoruz merak etmeyin dedi kapattı
ben o telefonla konuşuyor diye birkaç adım ötedeyken
o elinin ellerimi tutmaya ihtiyacı olduğunu belirtircesine
elleri benim ellerimi arıyordu
onca yıldır tuttuğum eller bile farklı gelmişti bana
sıkıca tutmaya çalışmasından dolayı
dakikalarca sessizce yürüdükten sonra
evlerinin önüne geldik
merhamet dileyen gözlerle bana
-lütfen üzme artık beni dedi
kirpiklerim bir saniye kadar kapalı tutarak verdim tamam işaretini
sarıldık
dudakları kulağıma yakınken tekrar
-lütfen dedi
-söz dedim
sarılma bitince
zaten düzgün olan saçlarını ve üstünü başını tekrar düzelterek
-iyi geceler seni çok seviyorum dedi
-biliyorum dedim gülümseyerek
-işe geç kalma yarın hadi git dedi
-tamam patron hanım dedim
tekrar iyi gecelerle ayrıldık
taksiyle eve gittim
beraber yattığımız yere yattım
bir iki saç telinin benim için bu kadar değerli olacağını düşünemezdim
şairler, besteciler senin bir saçının teli için ölürüm derken
gerçekten ölmeyi düşünerek yazdıklarını farkettim
türküler geldi aklıma abartı yapmadan samimice yazılmış geldi hepsi
yoksa hasgibtir amk. kim kimin için ölür bu devirde diye düşünüyordum hep
itina ile topladım dökülmüş saç tellerini
//