anlatsam mı anlatmasam mı

**genelde genç insanların geldiği bir yerdi. pazar olmasına rağmen
duyan gelmiş gibi kalabalıklaştıkça kalabalıklaştı
beklenmedik eleman kızın kuzeni de geldi.
bizi görüp masaya geldi
ebruyla selamlaşıp bana da merhaba dostum dedi
dostunu gibeyim senin samimi ol bin
artis tavırlarla oturdukları masaya jack açtırdılar
iki dakikalık keyfim o binin yüzünden buz görmüş taşşak gibi çekildi
şimdi ebruya gidelim desem yanlış anlayacak bilmiyor ki amk o binin tam bir bin olduğunu
ebru elimi tutarak biraz da hızlıca içiyordu.
sınavı kutlamaya gelmiş bir kaç ergen olduğunu tahmin ettiğim grup
daha 11 olmadan amı zütü dağıttı
laf kavgası başladı
fırsat bu fırsat deyip kaldırdım ebruyu
dışarı çıktık
1 saat vardı ebrunun eve gitmesine
ne yapıyoruz dedi
dolaşalım biraz dedim
yürüdüğümüz yönde giderken o bin de geldi arkamızdan arkadaşlarıyla
bağırıp çağırıyor
durdurdum ebruyu o binler geçsin diye
yanımızdan geçerken ebruyu lafa tuttu amk oğlu
gibtirip gitsene işte
kız benim elimi tutuyor o sordukça soruyor yok sınav nasıldı yok şu böyle bu böyle diye
laf döndürdü dolaştırdı ceyhun şu üniversitede okuyor sen de girebilecekmisine getirdi bin
ne zaman ayrıldınız siz bu arada diye de soruyor kıza
tamam size de iyi geceler dedim
tuttum ebrunun kolunda ters tarafa doğru yürümeye başladım
ebruyu orda biryerde bırakıp o bini öyle bir gibesim vardı ki tahmin edemezsiniz
-ceyhunla arkadaşlardı kusura bakma dedi
-bana onun ismini anma ebru dedim
-peki dedi
içimde kalan soruyu da sorma fırsatı buldum
-gönderiyor mu hala sana mesaj dedim
-bi kaç tane daha gönderdi ama cevaplamadım dedi
-hani bana söyleyecektin dedim
-ama cevaplamadım ki dedi
kıskançlık krizi yine başladı bende
-ne yazıyor dedim
-özür filan diledi başka da rahatsız edici birşey söylemedi dedi
-yalan söyleme dedim
aman demez olaydım. bana ne dersen de ama yalancı deme dedi
bastı gitti.
huur çocuğu ceyhun uzaktayken bile zarar veriyordu bana
koştum arkasından
-dur dedim
durmadı
-ebru dedim
sallamadı
tutmak zorunda kaldım kolundan.
tamam özür dilerim dedim
özrünü de istemiyorum. seni de.yalancı olduğuma inanıyorsan seni sevdiğime de inanmıyorsundur bırak kolumu dedi
yine gidiyor
-ya tamam desemde
peşinden yine koşturdu
yine tuttum kolundan
-onun yüzünden ayrılacakmıyız şimdi dedim
-onu sana sormak lazım dedi
özrümü yineledim
-bana inanmıyorsan bırak unutmaya başlayayım dedi
üste çıkma politikası uygulayarak
-hani bana vaktinden önce haber verecektin dedim
-kelebek aramıza girmesini istemiyorum.ben unuttum sende unut dedi
-tamam dedim. biraz üzgün üzgün baktı bana
-eve kadar yürüyebilirmiyim seninle dedim
-ben kendim giderim dedi
zorla ikna edip ev mahaline geldik
apartman girişine kadar yürüdük sessizce
ben durdum o bir iki adım daha attı
-tamam fazlasını haketmedim zaten iyi geceler sana dedim
-iyi geceler dedi. yüzüme bile bakmadan içeri girdi.
sinirden kafayı yedim
şimdi yapılacak birşey vardı o bini bulmak