anlatsam mı anlatmasam mı

harbi kelebek nerde amk gibti attı gitti

ulan ne ebruymuş. fiziki özelliklerini bırak çok delikanlı kızmış. helal olsun lan. bu arada burada gibiş sokuş anlatırsan giberim belanı.
ccc. ebrureyiz.ccc

reserved

hiç ağlamalık halim yok bi ara okurum ya

Profesör, içi dolu bir bardak tutarak derse başladı.Bu bardağın ağırlığı ne kadardır sizce?
diye sordu talebelerine. Herkes bir tahminde bulundu.
ikinci bir soru daha geldi profesörden:
-Bu bardağı birkaç dakikalığına tutsaydım ne olurdu?
-Hiçbir şey.
-Ya bir saat boyunca tutsaydım...
-Kolunuz ağrımaya başlardı.
-Haklısınız... Peki gün boyu elimden bırakmasaydım.
-Her halde kas spazmı geçirir, belki de hastaneye kaldırılırdın.
Profesör, bu soruları niçin sorduğunu açıklamak niyetiyle sözlerini sürdürdü:
-Bardağın ağırlığında bir değişiklik oldu mu?
-Hayır...
-Peki o zaman kolumun ağrımasına ve kas spazmına yol açan neydi?
Öğrenciler, cevap bulmaya çalışırken hocalarından ikinci bir soru daha geldi:
-Acıdan ve ağrıdan kurtulmam için ne yapmam gerekirdi?
-Bardağı elinizden bırakmanız.
-Kesinlikle öyle dedi profesör ve devam etti: Hayatın problemleri de böyle bir şeydir.
Onları kafanızda birkaç dakika tutarsanız, bir sorun yokmuş gibi görünür.
-Kafanızda evirir çevirir sürekli düşünürseniz, başınız ağrımaya başlar.
-Sorunlar zaman içinde sizleri yiyip bitirir.
-Hayatınızda karşılaştığınız güçlükleri, sorunları elbette düşüneceksiniz. Ama, her günün sonunda, uyumadan önce, tıpkı bardak gibi onları bir kenara bırakmalısınız. O zaman strese girmez, her sabah taze bir beyinle uyanır ve o gün karşılaşacağınız güçlüklerle mücadele edebilecek enerjiyi kendinizde bulursunuz.(alıntı)

Bırak artık elinde ki Bardağı dıbına çakım arkdaşım kelebek.

okumayan kalmasın

üşenmicem okucam dıbına koyim

panka hepsini okudum çok sağlam hikaye ellerine sağlık

reserved

@21972 oku lan bin pişman olmazsın

Okumayan bizden değildir

amk yazmayın şöyle şeyleri içimi dışımı gibtin bin

bunu sonra okuyacam

okuyacam up

hikayeye ilk başlayanlardanım daha yeni bitirdim ağlattın kelebek bildiğin ağladımn amk

@21106 panpa seni anlıyorum tamam belki senin kadar güzel uzun bir aşk yaşamadım ama yaşadım. aldatıldım ama genede sevdim ben arkasından hiç huur demedim hep arkasından mutluluklar diledim ağladım 3 yıldır her gece ağlıyorum bir çok insanla çıktım belki unuturum diye onlarında canını yaktım sırf kendi acımı azaltabilmek için unutabilirmiyim belki acısı geçer ama aklıma gelicektir mutlaka ben ona hayatımı 3 yılını verdim 3 te sonradan 6 yıl verdim ben ona nasıl unutayım kolay değil. nişanlandığını evlendiğini biliyorum arkadaşlarım unut dıbına koyum takılı kalma bir yerde dediler gibtirin gidin diyemedim hep yanlarında neşeli göründüm ama akşam evime gelip yatağa girdiğimde hep ağladım anlıyorum seni tamamen anlayamam takma kafana demek istemem takıcaksın elbet 10 yıl geçirdin onunla daha ne olsun 10 koca yıl 3600 küsür gün az bir süre değil kimi insanlar o kadar yaşayamıyor hayatı ama belki zamanla azalıcaktır içindeki acı. ancak belki tamamen ölmesi kendini rahat hissetmen için sadece seni seven birisini mutlu etmek için birlikte olmayı dene sadece onun mutluluğunu düşün kendini değil belki unutursun. saygılar kardeşim yada abicim sonuçta büyüğümsün. sana tavsiye vermek haddime değil ama ben doğru yolun ancak bu olduğunu düşünüyorum.ha bu arada arada yazdığın güzel şiirleri arakladım uyandırayım saygılar panpa..

ebenızın amı meraklandırdınız benı nasıl okurum lan bu kadar sayfayı binler özet geçsin birisi

takunuzu yiyim lan özet geçin

hay sokayım illa okuycanız demi

(bkz: üniversite yılları açlıktır)