anlatsam mı anlatmasam mı kadar

anlat rampa

entry girmiyoruz diye okunmuyor zannetme bilerek biriktirip öyle okuyorum devdıbını bekliyorum

reserve... yeni başladım bi solukta okudum

reserved

yalnız yolcukluklardan her zaman sıkılmışım ve nefret etmişimdir... nedense yalnızken üzerimde her zaman bir ağırlık olur kendimi yorgun hissederim ...

uyumamak icin ve uykumun gitmesi icin arabamın klimasını sonuna kadar actım ve arabanın icini buz gibi yaptım...

normal sartlarda 2 saatte gittiğim yolu 3 saatte ancak alabilmistim asağı yukarı 15 saattir araba kullanmaktaydım...

evime geldim üstümü basımı cıkarıp kendimi banyoya attıktan sonra rahatlamak icin bi bardak viski icip uyumak icin odama gittim...

yastığa basımı koydum...

kendimi bildim bilelil, hayatım boyunca hic bir gece yok ki, yastığa basımı koyduğum andan uyuduğum ana kadar hayal kurmayayım... "

o gece de yine aynı diğer gecelerde olduğu gibi hayal kurarak kafamı koydum yastığa...

kimi zaman iş ile ilgili hayaller kurarım, kimi zaman da onunla ilgili...

o gün onunla ilgili hayal kurdum...

evleniyor çoluk çocuğa karısıyorduk, önce bir kızımız sonra bir oğulumuz oluyordu...

uykuya daldıktan sonra gece saat 4 gibi sanki odanın icerisine bir bomba atılmıscasına öyle bir gürültüyle yatağımdan fırladım...

rüya görüyordum ve rüyamda bir savasın ortasında kalmstım...

elimde iki tane piyade tüfeği, hücum yeleğinin icinde bir sürü sarjor var...

büyük mahallelerin ortasından geçen ana caddenin bir köşesinde ben duruyorum, karşı köşesinde de o duruyor...

onun silahı falan yok, etrafta kimse yok ama top sesleri kurşun sesleri uzaktan da olsa geliyor...

bana gel yanıma diyor kafamı cıkarır çıkarmaz bir mermi geciyor yanımdan

kim ateş ediyor göremiyorum...

sonra yine gel diyor, yine aynısı oluyor ve bana ateş eden tarafa doğru bakıyor sanki neden vuramadın!!! der gibi...

yani aslında beni kuzu gibi öne atıyor, vurulmam icin kafamı ordan cıkartmaya calısıyor...

derken o bomba sesini odamın icinde duyduğum an uyandım yattığım yerden, kan ter icinde icindeyim..

gördüğüm rüya beni öylesine etkilemisti ki ... sabaha kadar uyumadım ve sabaha kadar etkisinden de kurtulamadım...

isyerinde ki yardımcıma bir gün önceden geldiğim gün sabah 8 de toplantı yapacağımı söyledim...

toplantı için de tatilde günde yarım saat çalışarak hazırlanmıstım...

mali durumlar, likidite, duran varlıklar, sermaye, iş gücü verim raporları, personel raporları, hepsini tek tek inceledim...

ve şirkette varolmayan bazı gerekli seyleri hayata geçirmeye karar verdim...

bir hiyerarşimiz yoktu maalesef, kim kime dumduma giden bir şirket anlayışı...

kimsenin benden baska kimseye karsı sorumluluğu yoktu ve bu da sorunların tamamıyla benim uğrasmama neden oluyordu...

otokontrol mekanizmasını gelistirebilmek icin, şirket içerisinde ki personele hiyerarşik bir düzen sağlamalıydım...

tatilde ki çalışmalarımın temeli de aslında mali durum kadar bu yöndeydi...

yardımcım aslı hanımı; genel müdür,

mimar hüseyin bey ; projeden sorumlu müdür

inş. müh. emre bey i ise şantiyelerden sorumlu müdür olarak belirlemistim...

toplantı odasında pür nese güzel harika bir kahvaltı yaptık bütün personelle...

tahmin ettiğim kadarıyla bu gibi durumlar bir çok insanın beklentilerine cevap vermeyeceği icin kırgınlıkları da beraberinde getirir diye düsündüm...

sonucta getirilen görevlere iclerinden bir başkaları kendilerinin daha layık olduğunu düşünebilirdi...

genel müdür pozisyonuna kimse düsünümezdi çünkü aslı, yurtdısı mastırlı güzel bi üni. den mezun olmus mükemmel bir iktisatcıydı...

bu göreve ondan daha iyisini ne dışarıdan ne içeriden bulamayacağımı herkes bilirdi...

diğer iki pozisyon icinde kendilerinin o isi daha layıkıyla yapacağını düşünen insanlar olabilirdi...

bunu bilerek harika bir kahvaltı ortamıyla pür neşeli olduğumuz anda en doğru cümleleri kullanarak herkese izah ettim...

hiyerarşik bir düzenimiz yoktu belki ama temeli saygıya ve sevgiye dayanan bir durum vardı isyerinde, ki bunun en sağlıklı sistem olduğunu her zaman bilirim... ama yine de gerekliydi..

müdürlerin maaslarının önce ki maaslarıyla aynı kalacağını üstüne basa basa tekrar tekrar söyledim ki, yaptığımız değişikliğin amacının maddi olmadığını farkettirebilmek adına böyle birsey yapmıstım...

ve herkesin maasına da yüzlerinin 5 dakika boyunca gülmesine neden olabilecek kadar zam yaptığımı ilan etmistim...

saat 10 a kadar ben yokken olan bitenler hakkında genel olarak herkesten caycıdan soförden bile bilgi aldım...

saat 10 dan sonra aslıdan almam gereken bilgileri aldım ve bi projede calısan iscileri isyerinde ki tadilat icin hüseyin beyden buraya getirmelerini rica ettim...

daha önce de söylemistim...

isyerimiz villadan bozma ağaçların arasında bir yerdi ve triplex bir yerdi...

giriste mühendislerin odası, toplantı ve yemek odası bulunuyor, üst katı da aslı hanımla birlikte ben kullanıyordum...

harika bir çatı katı vardı... çatı katıydı ama ferahtı ve çok güzel bir balkonu bulunuyordu...

çatı katını kendim icin yeniden dizayn ettirdim... önce ki odamı aslıhanıma verdim ve emre beyle hüseyin beyin odasını da 2. kata aldırdım...

tadilat isleminin de bir an önce bitmesi icin talimat verdim, projektörü dayasınlar gece de calıssınlar bitsin!

hayatta en nefret ettiğim sey düzensizliktir... karışıklıktır... tadilatta bu nefret ettiğim seylerin tamamı her zaman vardır...

sıfırdan yapsan sıkıntı olmaz ama tadilat dedin mi orada duracaksın!!!

reserved

izmire de gitmem gerekiyordu...

yeni arsalar alınmalı ve projelere bir an önce baslanmalıydı...

ticaret böyledir... yaparsan satarsın, satarsan tekrar yaparsın, tekrar yaparsan yine satarsın... böyle bir döngü sürekli gider...

satmamız için hemen yapmamız lazımdı...

arabayla yola cıkmıs aksam 9 civarları güzel izmire yine varmıstım... murat da 3 ay önce bir kızla tanısmıstı fakat ciddi birsey olabileceğine pek ihtimal vermiyordum...

izmire gelir gelmez muratı aradım, alsancak civarındayım yanımda da yasemin var dedi...

ben sizi rahatsız etmeyeyim siz takılın desemde yalvar yakar yanına cağırdı beni yaseminle tanıştırabilmek icin...

kordonda güzel bir balık lokantasında rakı balık yaptık saat 11 e kadar...

yasemin bizim topraklardan efendi, sakin güzel bir kız... 9 eylül mimarlıkta okuyordu... ve yanımızda staj yapmaya baslamıstı...

9 eylül mimarlık bir zamanlar alsancak stadının yanındaydı sonra nereye tasındı bilmiyorum... güzel bir aksamdı... neseli, çakırkeyf güzel bir aksam...

murat henüz tatile gitmemis, buna fırsat vermemistim... çünkü kendi isyerimde uyguladığım hiyerargib sistemi izmirde ki isyerim icinde uygulamak istiyordum...

rizörvd

bu konudan hic bahsetmedim... bahsetmeyi de düsünmüyordum ama belki hakkımda yanlıs düsünenler olabilir diye eklemeden edemeyeceğim maalesef...

izmirde ki sirkete murat benim koyduğum sermayenin tam %20 si kadar para koydu ben ise sermayenin %80 ini ama şirketin bütün varlıkları ve hisselerin %51 i benim geriye kalan %49 u da muratındı...

çünkü sorumluluk onda işlerin başında o duruyor sonuçta bir çok seyle birebir o ilgileniyordu...

gece eve döndükten sonra saat 3 e kadar muratla konustuk is hakkında...

orası icinde ayrıca calısmıstım... mali tablolar, karlılık, verim, yapacağımız stratejik hamleler hakkında izmir icinde calısmıstım...

izmir de ki firmada da aslı hanıma benzer bir kadın calısıyordu o da iktisatcı biraz daha çakal, işi bilen, acaip uyanık bir kadın...

böylelerini çok severim, böyle kimselere karsı akıllı olmazsan çoooooooooooooooooooooook gibilirsin...

ama akıllı olurda sen böylelerini gibersen orgazmın gün boyu devam eder...

ki ben bu iste biraz, yok yok mütevazi davranamayacağım baya bir ustayımdır...

hatta böyle kimseleri ruhu bile duymadan gibmekten daha çok hoslanırım ki o kadına da defalarca aynısını yapmısımdır...

herkesin bir mesleği olabilir... murat mimardı

benim de ona benzer bir okul okumusluğum var ki o yüzden insaat isiyle uğrasıyorum...

ama daha önceden de bir kaç kez belirttiğim gibi ticari zeka ile mesleki bilgi birbiriyle aynı seyler değildir kesinlikle ...

mükemmel olan iki mükemmel olgunun aynı anda sentezlenmesi...

hem ticari hem mesleki bilgi...

muratta mesleki bilginin en mükemmeli vardı...

1 km öteden 4*6 boyunda onun çizdiği projenin render calısmasının resminin sayesinde insanlar o insaatın dibine kadar gelip üzerinde ki firma numaramızı alıp arıyorlardı

farkıl bir tarzı vardı mimari olarak daha yuvarlak hatlar ciziyor ve türkiye de de bu akıma yavas yavas yeni yeni gecildiği icin cok ilgi cekiyordu...

başarılı olmak sadece mükemmel bir idari yönetimle olmaz, aynı anda mükemmel bir üretimde olmalı ki biz bu sayese güzel isler cıkartabiliyorduk...

murata projemden bahsettikten sonra, herseyi cok ince düsündüğümü ve bunun aslında onun ve firmamızın iyiliği icin olduğunu söylediğimde ilk basta karsı cıkmasına rağmen sonradan ikna oldu...

karsı cıkmasının sebebi ise kendimi bir odanın icine kapatıp insanlarla aramıza mesafe koymamalıyız diye düsünüyordu murat saha adamıydı bence haklıydı son derece...

ona da çözüm bulduk, odalarımızın kapısını hiç bir zaman kapatmamaya karar verdik...

memlekette ki gibi güzel bir kahvaltı esliğininde kendi elemanlarıma konustuğum kelimelerin %90 ını da izmirde ki personele konusarak neseli, harika bir kahvaltının ortasında durumu izah ettim anlattım ve kimlere ne görev verdiğimizi söylediğimiz anda içeride önce buz gibi bir hava esti... kimsenin bu yeni hiyerarşik dönemden sonra maaşlarının öncekine oranla artmayacağını ve herkese aynı oranda yüzlerinin 3 dakika tebessüm etmesine yetecek kadar zam yaptığımızı söyledim...

hersey normale döndü... fakat isyerimiz kücük olduğu icin muratın odasına bir masa sandalye daha atıp ikimiz o odayı paylasmaya karar verdik zaten ayda yılda bir geliyordum ve ece hanımda muratın odasına gecti...