beyler müsadenizle biraz ara vereyim zaten ilk fasıl bitti.

Sigara molası verdim beyler. Mekan'dan çıkar çıkmaz Taner'e mesaj attım akşam buluşalım diye.
Tamam dedi. Her zaman buluştuğumuz yerde oturduk. akşama kadar evde sessizce oturmuştum.
Geldiğimde o masanın birine oturmuştu. Selam verdim. Direkt konuya girdim. Bugün Zehra ile görüştüm dedim. Eeee ne oldu anlatsana dedi. Seni bir bıçak gibi eline alıp doğradı beni dedim. Sesi kesildi yüzü düştü. hiç cevap vermedi. Ulan Taner dedim sen bana nasıl bir kazık attın öyle. Ben ki bir meselenin içinde sen varsan düşünmezdim. Hayatımda senin gibi biri olduğu için iftihar ederdim.
Nasıl bana böyle bir şeyi yaptın dedim. herşeyi geçtim ben senin bana bu ettiğini başkasından duyacak adam mıyım. Ne olurdu söyleseydin gelip bari kendin itiraf edeydin bu yaptığını dedim bıraktım konuşmayı. Biraz sonra başladı konuşmaya, elimde olsa kendime hakim olmaz mıydım dedi. Ama bir yerden sonra kendime hakim olamadım. Ben seni bile feda ettim Zehra için dedi. Eğer öyle olsa hiç gözüm arkada kalmayacaktı seni kaybetmeyi düşünmeyecektim dedi. Ulan peki bana söyle dedim, sevdamı paramparça etmene mi üzüleyim en yakın dostumun kazık atmasına mı bir daha kimseye güvenmeyecek olmama mı? Gerçekten Taner hayatımı pert etmişti bir hareketiyle. Kendini de rezil ettin beni de dedim. Kalktım çıktım mekandan.

Beyler dinleyip destek olduğunuz için hepinize teşekkürler. Taner'e baya sövmüşsünüz hakkınız var adam bildiğiniz şerefsizlik kombosu çekmişti bize. Zehra'nın bir suçu yok buraya kadar olayın hiç bir yanında. Hiçbir zaman suçlamadım da onu. Yarın akşam ayarlamaya çalışıp devam edicem yine. Şu an yazcak halim kalmadı pek.

Beyler eve kalan işler çocuğu oynat vs. Hiç açmadım sözlüğü kısıra bakmayın. Ayarlayabilirsem bir yarım saate gelcem

Geldim beyler başlıyorum şimdi

Kusura bakmayın çok uykum da geldi ama yine de yazıcam. Sizle olmanın keyfi ayrı. hepinize sabrınız için teşekkür ederim

Tanerle konuştuktan sonra kalktım çıktım mekandan. Boşluğa düşmüş gibiydim. Hafızamın anılarımın nerdeyse yarısını oluşturan insanlar bir anda çıkmıştı hayatımdan. Zehra da Taner de candan öteydi benim için. Bu arada mesajla da soru gelmiş niye kızı emanet ettin diye Taner'e. Ben kızı emanet etmedim beyler. ikisi zaten arkadaştı. Zehra'yı ancak Zehra'ya emanet ederdim zaten.Her neyse. sevgi arkadaşlık güven adına biriktirdiğim her şey bir yığın saman gibi bir çok kısa sürede alev alıp yanmıştı.

O günden sonra kendimi sadece işe ve okula verdim. Zaten Anadolu lisesi sebebiyle iyi olan ingilizcemi daha da geliştirdim. Katıldığım her organizasyonda farklı br insanla tanışıyorum. Bir organizasyonda kültür bakanlığına proje yapam bir yapım şirketi sahibiyle tanıştım. ismi Yusuf idi. Adam Nişantaşı Etiler bölgedeki tüm ajansların sahibiyle çok yakın ilişkide bir çok reklam işinin proje ortağı aynı zamanda kültür bakanlığına da çeşitli projeler yapıyordu. Farklı alanda bir projenin metin yazarlığı için bana iş teklifinde bulundu. Bu arada Yusuf abiyle hala görüşüyorum. Şu an çalıştığım işi bana ayarlayan kişi de odur. iş teklifini kabul etttim tabi ki. Günlük işlerden çok sıkılmıştım. Üniversite talebesiyim hem iyi para kazanıyorum hem çevrem geniş işlerim de yolunda.

Ama hayatımda bir boşluk var Taner'i çabuk çıkarmıştım aklımdan. Taner'in bana yaptığı kötülük insanlara güven mekanizmamı tamamen bitirmişti. Şu an en basit bir alışverişte bile muhatabıma 1000 dereden su getirten bir adamım. Am Zehra'yı unutamıyorum. Gündüz ajansta çeşitli yerlere toplantılara gitme hengamesinde bir şekilde zaman geçiyor ama gece olunca... https://www.youtube.com/watch?v=CsaMHLDKIhY Tam yeri geldi bu eserin... Gecelerin Zehra aklımdan çıkmıyor. Kaybettiklerim geri dönmeyeceğini biliyordum. Benim kaybettiklerimi tekrar kazanmam gerekiyordu. Ama Zehra duvarı koymuştu bir kere. Bir kaç ay sonra tbir mesaj attım. "Alışamadım" yazdım sadece. Sonra beklemeye başladım. Beyler bu arada facebook instagram twit hiçbir şey yok. sevidiğiniz ya gözünüzün önünde ya da Fizan'da gibi bir durum var yani.

Şarkı paylaşmamdan rahatsız oluyorsanız bir daha paylaşmam bu arada belirtirseniz beyler. Neyse beyler Zehra'dan mesaja dönüşü bekliyorum. Sonunda mesajın sesi geldi hemen aldım telefonu elime gelen mesaj::"... ". Anlayamadım hatta dün pampalardan biri entri atmış hikayeye ... şeklinde. Hemen mesaj attım yazara ne demek diye. rezerv bırakma şekliymiş adamın * Bu arada Zehra istediği okulu kazanmıştı. Çalıştığım ajans ile onun kampüsü yakında. iş yerinde Öğlen aralarında okulunun oraya gitmeye başladım. Mesajlarıma dönmedi Zehra sonrasında. Belki okulda görürüm diye ben de okulunun yakınına gitmeye başladım.

Bir gün okulun kapısının orada sigara içerken uzaktan Zehra'nın belirdiğini gördüm. Şu anda o kadar uzun mesafeyi göremiyorum ciddi bir uzağı görememe sorunum var. Karşıdan geliyor Zehra yalnız daha önce onu görmelerimde hiç olmayan bir his doldu içime. Korku ve sakınma.

Yavaş adımlarla geliyordu işte. Birden bir erkeğin de ona doğru yürüdüğünü fark ettim. Birbirlerine olan yürüyüşleri sene gibi geldi bana. Hala düşündüğümde sanki o karşılıklı yürümeyi 1 saat boyunca sürmüş gibi hatırlarım. Karşı karşıya gelince sarıldılar birbirlerine karşılıklı çok içten bir edayla. Oğlan Zehra'nın sırtından çantasını aldı daha sonra el ele tutuştular. Ulan bağırıcam bağıramıyorum. Sanki bir kabusun içindeyim. içinden ağlıyorum adeta. içimden bağırıyorum. Napıyosun sen, ben seni seviyorum ya diyebildim sadece kendi duyabileceğim bir ses ile.

şunu söyliyim beyler kendimce size. Her insan kendisini ilk tamamladığı kişiye aittir aslında. O sizin parçanız siz onun parçası olursunuz. Sonra mutlu olursunuz belki tekrar ama ekgib kalırsınız. Zehra da benim için öyle bir şey. Duymuşsunuzdur daha önce J.Cristophe'un bilinen bir sözü var. "Ne kadar değişirsen değiş ilk nerede mutlu olduysan hep oraya çevirirsen kafanı" Benimki de öyle bir hal idi.

beyler buralarda mısınız?

Selam beyler normalde bu saatlerde girmem ama Bugün beni maziye zütüren bir ziyaretim oldu programım arasında. Bizim lisenin olduğu bölgeye yakın bir yerde toplantım vardı. işim bitince navigasyona yazdım okulu baktım 13 dakka gösteriyor. Hemen atladım arabaya gittim. Okulun etrafında yürüdüm baya değişmişti okul. Dış cephe falan artistik bir hal almış. Tuhaf bir histi çok depreşti anılarım. Mezun olalı 14 sene olmuş. Hayatımın aşkının başladığı bölge. Bir de ben Zehra’ya bu havalarda tutulmuştum beyler kasım aralık zamanları.bu havalarda içim hep bir burulur. Bir de okul ortdıbına girince daha da kötü oldum

Hala aynı okulda öğretmenlik yapan Hasan hocamı aramak geldi aklıma. Bir de beyler benim hayatımda artık zehrayı konuşabileceğim bir insan yok. Biraz da söz zehraya gelir diye aradım hocamı. Bu arada beyler ben zehrayla en az senede bir kere görüştüm hep. Görüşmelerin içeriğine de ayrıca geleceğim

Şu an pek müsait değilim beyler ama akşam hızlandırıp 2.fasılı da bitireceğim. Aşağı yukarı bir 4 sene ilerleriz akşam. Zehra’nın babasına da geleceğim merak etmeyin. Bir kahve molası verirsem o arada da yazarım mesai içinde

Beyler ben geldim burdaysanız başlıyorum

Son görmemden sonra zehrayı uzun süre görmedim. Hayat rutinimi ve işime okuluma bu bunalımı hiç yansıtmamaya çalıştım. Biraz asosyallikmve ilişki geliştirememe oldu tabi baya dümdüz adam gibi takıldım. işe git sınavlara git dersleri geç vs. 2006 senesinin mart ayıydı Okulun mezunlar senesinşnbhuluşma günüydü. Ben tabiki zehrayı görürüm artık nerdeyse iki yabancı olduğumuz için en azından havadan Sudan konuşuruz diye düşünerek gittim okula.. Zehra da okuldaydı. meyve suları çeşitli ikramlar kanepe vs falan aldım tek ayaklı yüksekçe masalardan birimin kenarına tünedim. Zehra’nın yakın arkadaşlarından Ece beni görünce masama geldi hal hatır nerdesin okul nasıl gidiyo gibi klagib muhabbetler döndü.

Bir anda Ece birisine zıplayarak el sallamaya başladı. Baktığı istikamete ben de bakınca zehrayı fark ettim. Ece’nin ısrarlı eliyle gel işaretlerine daha fazla direnemeyip geldi masamıza. bana soğuk bir selam verdikten sonra Ece ile sohbete başladı. Ben de dinleyici pozisyonunda. Ama Zehra’nın her mimiğine kelimesine dikkat kesiliyorum öyle özlemişim ki adeta seyrederek doyuyorum ona. Birden Ece hızlıca masadan farklı bir yöne gitti. Ve biz Zehra ile başbaşa kaldık. Yüzeysel bir iki dialogdan sonra zehraya sordum: babanla hiç konuşmadın mı bu konuyu. Tabiki de sordum babam kesinlikle öyle bir şey olmadı ben senşn hayatına senden habersiz karışırmıyım hiç demiş.. Zehra kendisi de ilave etti başka bir yalan daha duyarsam senle geçmişimize dair artık gülümseyerek de seni hatırlamayacağım sesi. Lütfen bitir artık sen de kendi içinde. Hesaplaş artık tüm bu olanlarla. Kendine yazık etme benim hakkım sana helal dedi. Orada üstelemedim içimde bulunduğumuz pozisyon itibariyle babasının sözlü ne karşı benim sözüm gibi bir durum vardı. Tabi ki kaybedecektim