Örneğin size zehra ile geçmişten bir anıyı anlatayım. Yazın ikimiz de memleketimize gitmiştik o en fazla annesi memur olması sebebiyle haftalığına gitmişti Ben malumunuz 1.5-2 aylık gidiyorum. Zehra daha gideli 1 hafta olmuşken bana ikimizde dönelim istanbula dedi. Otogarda buluşur ordan eve gideriz dedi. Ben ayarlarım bizimkileri dedi. Peki ben nasıl geleceğim dedim. Bana sen beni telefonuna dersanedeki hocanın ismiyle kaydet ben de sana öss hazırlık yaz programı başlıyor diye mesaj atayım 3 gün sonra dedi. Telefonuma dediği gibi kaydettim onu hocam olarak. Gelen mesajı da annemlere gösterdim. Öyle çıktım yola. Zehra da annesi babasıyla kavga edip gelmişti. Zehra bir şeyi sadece istemekle kalmaz yöntemin de verir beni hiç üzmeden olayın içinden sıyırırdı. daha da var benzer örnekler ama kafanızı şişirmiyim şimdi. Özlem de tam tersi karakter.

Oturduk gülerek birbirimize baktık dakikalarca. Zehra ne konuştuğumu sordu özlemle. Ben de detayıyla anlattım. Ben sana istediğim zaman sarılmak yanında uyumak istiyorum dedim zehra'ya hiç acelesi yok dedi zehra. Zaten yeni çıktın bu süreçten hiçbir şeyin acelesi yok. Herşeyin tadını çıkaralım dedi. Özgürce zehraya aşıktım o da beni seviyordu. O gün tüm geçmiş günlerimizi yad ettik. Mutluyduk çünkü kendimizden başka düşünmemiz gereken bir kişi yoktu öyle sanıyorduk. Yazın tatil planı bile yaptık beraber. Sakin bir yerlere gidecektik ege kıyılarında. Evlilik planımızı da zehra'nın okul bitirmesine yapmıştık. Özlem konusu kafamızda bitmişti çünkü konuşmuştum özlemle de.

Bunlar yaşanırken beyler ben Zehra'nın hala beni sevdiğini hissediyordum aklında olduğuna inanıyordum. Tanerle konuştum o telefon görüşmesinin üzerine. Oturur oturmaz ilk lafı Zehra'yı mı aradın oldu. Evet dedim çok özledim olum. Bekle az kaldı dedi. şu kızcağız bir şu sınavı halletsin hepsi çözülecek aklı hala sende ben biliyorum dedi. Bu arada babası da beyin kanaması geçirmiş dedi Zehra'nın 2 gündür uyutuyorlar hastaneden. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Zehra'nın kederine ve bu olaya ne kadar üzülebileceği beni kahretti. Bir de neticede bu adam benim Zehra'dan niye ayrıldığımı bilen 2 kişiden biri diğeri Taner. Günü gelip Zehra'ya durumu anlattığımda inanmazsa gider babasına sorar.Çünkü araya ciddi bir zaman gireceği için(Aşağı yukarı 1.5 sene) Belki de der yalnız kaldı diye bana geldi pişman oldu benim gibisini bulamadı. Her neyse en kötü Taner var. Taner'e de çok güvenir onun sözü de ona yeter. Tabi bunlar hep 2.ihtimal. 1.yol Ben durumu Zehra'ya anlattığımda Zehra hemen dönecek bana.

kalkmadan son bir bakayım dedim pampalar. Akşam dönüş uçağım 18.40 evde olmam 10u bulur.
Gece görüşürüz çok yorgun olsam da bitiricem akşam. Kolay gelsin hepinize

Neyse beyler zaman geçti ben o günden sonra zehra konusunu Tanerle hiç açmadım tuhaf olan Taner'de hiç açmadı. eskisi gibi herşeyden konuşmuyorduk genelde dialoglarımız bir yerde Taner'in susmasıyla son buluyordu. Olum Taner sende bir haller var benim veremim yetmiyor bir de senin kara sevdan mı var yoksa dedim bana anlatmıyosun. Yok kardeşim dedi. iyi peki dedim. Sınav günü yaklaştıkça Taner ile görüşmelerim iyice azaldı.

genel cevap vereyim beyler. Dediğim gibi asıl mesele özlemlerden zehralar yaratabilmek ama ben yaratamadım tabi. Bu çabamı buraya hikaye olarak yazsam başlığı"Çölde sondajla su aradım beyler toplanın anlatıyorum" olurdu

Özlemle bir iki kere görüştükten sonra sevgili olduk beyler. Akıllı hanım hanım bir kız. Bana çok iyi geldi. özlemle birlikte özgüvenimi tekrar kazandım insanları sevdim . Ben de ona çok iyi gelmiştim hıyarın biri benden önce baya üzmüştü onu. Ben de Zehra da yaptığım hataları hiç yapmadım olağanüstü kibar ve anlayışlı idim. zehra da yaptığım bir çok hatayı özlem de yapmadım. Yaşında getirdiği olgunluk var tabi . Zehraya çoğu kez kıyafetten ya da arkadaşlarıyla buluşmasından hayatı zindan ederdim . Ama Özlemde bunları hiç yapmadım.. hatta annesi bu nasıl çocuk var bunda bir şeyler demiş.

Sabah kalktım beyler erkenden kahvaltıyı hazırlamıştı annemle babam. Annem aradın mı özlemi dedi küçük bir kızgınlıkla. Babam iki dakka dur adalet günaydın da mı demiyorsun çocuğa diye ikaz etti annemi. Annemin yanında babam tarz olarak inanılmaz özgürlükçü bir adamdır. Her zaman çocuklarım istediğini yapsın biz çilesini çekeriz zihniyeti üzere yaşamış bir insan. Zaten bu konuda babamdan destek bulacağıma emindim o konuda. Ne olursa olsun o hep arkamda oldu bugüne kadar. Baba dedim ben zehra'yı tekrar buldum. Tekrardan görüşüyoruz durduramadım kendimi özür dilerim dedim ağladım. Annem eyvah diye nidalandı. Takıntılı bu çocuk hayatı zehra sayıklamakla geçti dedi. Babam yine terslendi anneme hafife alma çocuğun derdini dedi. Bize de anlatmasın gitsin kendini köprüden aşağı mı atsın ne yapsın gönül bu dedi. Annem ,ben bir şey demiyorum sen gittin önümüze düştün de elin masum kızına talip oldun bunun için dedi.

Özlemin de tam tersi hareketlerinden örnek çok veririm ama hiç anıp da kendimi üzüp migrenimi azdırmak istemiyorum bu saatte. Zehra ile haftada bir gün geçiriyordum 4-5 saat kadar. Bu sırada özleme toplantım olduğunu ya da arkadaşlarımla buluştuğumu söylüyordum tabi. 2 yıldır AVM gezmekten o kadar yorulmuştum ki Zehra adeta ruh dünyama bir serum gibi girmişti. Önceden bakmadan gişeye gidip kafamıza göre bir tiyatro bileti veya sinema bileti alıyorduk. Bazen de ortak hobimiz olan sahafçılardaki kitaplardaki eski okuyucuların sayfalara almış olduğu notları arayıp okuyorduk birbirimize. Hiç denediniz mi bilmem ama bir deneyin derim. O kadar enteresan bir his ki bir kitabın arasında 15-20 senelik bir notu okuyabilmek. Beyler hikayeyi devam ettirmeden zehralı günleri yazıyorum ama sıkılmadınız değil mi?

Arabadan çıktım zehraya doğru gittim.
O:Günayın
Z:Günaydın ne işin var burda bu saatte.
O:Görmek istedim seni nereye gideceksen bırakayım yolda da laflarız.
Z:Olur gidelim o zaman.
Arabanın kapısını açtım ondan önce o da bindi. Kapısını kapattıktan sonra ben de yerime geçtim.
O: Nasılsın neler yapıyosun anlatsana kapına kadar getirdin beni sonunda.
Z:Staj master uğraşıyorum. Fena sayılmaz senin nasıl gidiyor. yolunda mı işlerin.
O: işlerim yolunda boşandım ben.
Bu lafı dedikten sonra sevinip mutlu olmasını bekledim. Ama hiç bir değişiklik olmadı halinde.
Z:Çok üzüldüm başaramadınız heralde. Yapacak bir şey yok hayat devam ediyor. Önüne bakman lazım.
O:Önüme baktığım için şu an burada senin yanındayım. Şu an hiçbir engelimiz yok artık yine başlayabiliriz.
Z: Sen de yorulmadın mı artık Onur. Bu ilişki beni çok yordu seninle ilişkimiz içinden devamlı türlü belalar çıkaran bir matruşka gibi. Beni neden seviyosun.
O:Çünkü sana uygun olan erkek benim. Seninle mutlu olmak istiyorum o yüzden seviyorum seni işte bunları sen de biliyorsun.
Z:Offf çok yoruldum Onur ben bu işten. Ben seninle bir son göremiyorum artık ikimiz de bakalım önümüze. Çok kıymetlisin beni çoğu zaman mutlu ettin ama olmuyor. Cesaret edemiyorum artık
Hiç bir şey demedim. zehra yine kendince bir sebebe tutunup katılaşmıştı. Gideceği yere kadar zütürdüm onu. indiği yerde kahveci vardı. Birlikte indik. Beraber kahvelerimizi aldık. Ben kahvemi alıp arabaya bindim. Zehra arkamdan el salladı. Sigaramı yaktım. Radyoda çalan şarkıyı da atayım araya. Haa dinleyince o güne giderim.

https://www.youtube.com/watch?v=WBCiQTk5knY

Son görmemden sonra zehrayı uzun süre görmedim. Hayat rutinimi ve işime okuluma bu bunalımı hiç yansıtmamaya çalıştım. Biraz asosyallikmve ilişki geliştirememe oldu tabi baya dümdüz adam gibi takıldım. işe git sınavlara git dersleri geç vs. 2006 senesinin mart ayıydı Okulun mezunlar senesinşnbhuluşma günüydü. Ben tabiki zehrayı görürüm artık nerdeyse iki yabancı olduğumuz için en azından havadan Sudan konuşuruz diye düşünerek gittim okula.. Zehra da okuldaydı. meyve suları çeşitli ikramlar kanepe vs falan aldım tek ayaklı yüksekçe masalardan birimin kenarına tünedim. Zehra’nın yakın arkadaşlarından Ece beni görünce masama geldi hal hatır nerdesin okul nasıl gidiyo gibi klagib muhabbetler döndü.

Hızlandırarak kapatayım beyler. Bir daha zehra ile beraber hiç olmadık. Nasip değilmiş. Çok sevmek yetmiyor kimi zaman. Belki başka bir zamanda ve yerde her şey daha farklı olurdu. Ben zehra kafamda olduğu için kimseyi sevemedim. Kimsenin aslı zehranın hayalini dahi alt edemedi kalbimde.
Zehra tüm bu aşka layık bir insan tekrar belirteyim. Kendisinin de dediği gibi, zehra hayatının sonuna kadar hiçbir şey elde etmese dahi bir erkek tarafından bu kadar sevilmiş olmak ona yeter ben hala seviyorum. Ama akılsızca değil onunla olan günlerimi ona olan özlemimi seviyorum. Bana verdiklerini seviyorum. Ona dair sevmediğim tek bir şey yok. Nefesimiz yetmedi bazen doğru karar alamadık. Şu anda bile mesela oturup beraber bir kahve içmeyi neler yaptığımı o kadar anlatmak isterim ki ona. Ama olmuyor. https://www.youtube.com/watch?v=i8905pACgsc

Şu anda ikimiz de farklı kişilerle evliyiz.

Pastanede konuşma yaptıktan sonra ayrı yollara devam ettik çıkışta Zehra ile. Durumu sadece bir ben bir de Taner biliyor. O günlerde aklımda olan bir gün geri döndüğümde Taneri şahit göstermek. zira Zehra’nın tanerle de arası iyi. Taner zaten herkesin güvendiği bizden de 1 yaş büyük 10 numara bir adam

eve döndüm ertesi gün özlem ile buluşup anlaşıp ayrılacaktım. Elbette başka bir kız olduğunu söylemeyi düşünmüyordum. Özlem'i cumartesi sabahı evlerinden aldım. içeri girdim annesiyle babasıyla selamlaştım. biraz annesiyle sohbet ettim. Babası bacak bacak üstüne atmış gazetesini okuyordu. Çıktık birlikte dışarı bindik arabaya. Özlem devamlı düğünden evimizden bahsediyordu. hem de hiç susmadan."Gelin yoluna fazladan iki set çiçek eklettim maytaplı" "Masalardaki şamdanı bilmem kaç kollu yaptırdım" "Herşey en güzeli olsun aşkım demi" "Salon sehpasının üstüne gümüş gondol aldım"... Hiç susmuyordu. Peki ben bana düğün gününü böyle anlatan bir kıza ne diyim şimdi. Nasıl diyeyim ayrılalım.

Ankara seyahatimiz başından sonuna berbat bir deneyimdi benim için. Bu arada özlem zaman zaman çocuk sahibi olmaktan bahsediyor evliliğimizi bir çocuğun toparlayacağını söylüyordu. Benim çocuk hakkındaki düşüncem ise her zaman tam tersi olmuştu. evliliği kurtaracak bir çocuk değil; çocuğu kurtaracak bir evlilik, bireyler arası ilişki ve azami şartlarda mutabakattı. Bunlar sağlamadan çocuk dünyaya getirmek o çocuğa haksızlık olurdu. Herkese de tavsiyem budur. Zira çocuk olduktan sonra devam eden sorunlar sizi çok daha büyük dönüşü olmayan çıkmaza sürükler.
Kimse çocuğun binbir güçlükle mahkeme izni ile haftada bir görmek istemez heralde. Özlemi her defasında hazır değiliz diyerek savuşturuyordum. Bu arada da devamlı zehra'yı düşünmeye devam ediyordum. Ama görüşmemizin bir anlamı da yoktu. Evliydim nikahlı karım vardı. Tek çarem boşanmaktı. Boşanmaktan korkmuyordum. Evliyken bir mal edinimimiz olmamıştı arada çocuk da yok zaten. Avukatlar için tek celselik bir duruşma olurdu.

Beyler bu hikayeyi yazmak çok iyi geldi bana. Baya bir içimi döktüm. Ama kötü de geldi bu hafta iş anlamında hiç bir şey üretemedim. Boş gezdim bazen eve yürürken zehra'ya gidiyomuş gibi hissettim. Her neyse beyler Zehra ile okulun orda buluşmaya karar verdik bir gün önceden. Yine biraz yürüyüş yaptık. Sessiz ama bu kez birbirimizin de yüzüne bakmadan. Geçtik mekana siparişlerimizi verdik. Sana tek bir şey soracığım dedim Zehra. Neden bana dönmedin illa bir sebep mi lazımdı neden beni geri çevirdin hep. Baban söylemese dönmeyecekmiydin bana dedim. Zehra tüm özgüveniyle başladı konuşmaya. Sen bir kere aramıza bir başkasını sokarak bizi bitirdin Onur dedi. Babamın bizim aramızda ne işi vardı. Gelip pek tabi anlatabilirdin olanları. Benim için senle olduktan sonra ne olduğumun bir önemi yoktuki hiç. "Ben ömrümün sonunda ben hiçbir şey dahi olamasam da bir erkek tarafından bu kadar sevilmek yaşamaya değdi diyeceğim." Ama sen bunu düşünemedin attın kenara bir de ertesi sene de gelmedin. yine bekledin dedi. Ben hep Taner' anlattım bunları dönmeyi çok istedim dedim. Benim hiç haberim olmadı senin Taner'e anattıklarından salak çocuk diye cevap verdi. Bilsem farklı olurdu tabiki diye ilave etti.

Zehra ile görüşmelerimizde ise artık konu spontane bir şekilde nasıl tekrar berabere oluruza gelmişti.
Zehra düğün günü beni kaçırmak gibi fantastik fikirler ortaya atıyor gülüyorduk. hayaller kuruyorduk. Kaçmışız Anadolu'da bir kasabada yaşıyoruz daha niceleri. Ben de yalnız kaldığımda devamlı bunları düşünüyor ama bir yandan da annemi babamı özlemi düşünüyordum. Annemle babamın insanlara karşı düşeceği durum yaşayacakları üzüntü başa çıkabileceğim bir şey değildi. Ayrıca özlem kim bilir ne yapardı neler yaşardı düğüne doğru böyle bir hareket yapsam...

Bir gün okulun kapısının orada sigara içerken uzaktan Zehra'nın belirdiğini gördüm. Şu anda o kadar uzun mesafeyi göremiyorum ciddi bir uzağı görememe sorunum var. Karşıdan geliyor Zehra yalnız daha önce onu görmelerimde hiç olmayan bir his doldu içime. Korku ve sakınma.

Telefondan yazıyorum çok seri değilim kusura bakmayın. Taner hareketimi sonuna kadar destekliyor en iyisini yaptın kardeşim diyor. Bir gün hafta içi bir teneffüste Zehra geldi biraz konuşabilir miyiz diye. Tabiki dedim okulun kapalı spor salonuna gittik. Kızağınız gözleri şişmiş ağlamaktan baktıkça içim acıyor kahroluyorum

Sigara molası verdim beyler. Mekan'dan çıkar çıkmaz Taner'e mesaj attım akşam buluşalım diye.
Tamam dedi. Her zaman buluştuğumuz yerde oturduk. akşama kadar evde sessizce oturmuştum.
Geldiğimde o masanın birine oturmuştu. Selam verdim. Direkt konuya girdim. Bugün Zehra ile görüştüm dedim. Eeee ne oldu anlatsana dedi. Seni bir bıçak gibi eline alıp doğradı beni dedim. Sesi kesildi yüzü düştü. hiç cevap vermedi. Ulan Taner dedim sen bana nasıl bir kazık attın öyle. Ben ki bir meselenin içinde sen varsan düşünmezdim. Hayatımda senin gibi biri olduğu için iftihar ederdim.
Nasıl bana böyle bir şeyi yaptın dedim. herşeyi geçtim ben senin bana bu ettiğini başkasından duyacak adam mıyım. Ne olurdu söyleseydin gelip bari kendin itiraf edeydin bu yaptığını dedim bıraktım konuşmayı. Biraz sonra başladı konuşmaya, elimde olsa kendime hakim olmaz mıydım dedi. Ama bir yerden sonra kendime hakim olamadım. Ben seni bile feda ettim Zehra için dedi. Eğer öyle olsa hiç gözüm arkada kalmayacaktı seni kaybetmeyi düşünmeyecektim dedi. Ulan peki bana söyle dedim, sevdamı paramparça etmene mi üzüleyim en yakın dostumun kazık atmasına mı bir daha kimseye güvenmeyecek olmama mı? Gerçekten Taner hayatımı pert etmişti bir hareketiyle. Kendini de rezil ettin beni de dedim. Kalktım çıktım mekandan.