1. 76.
    0
    olum ne güzel yazıyosun len
    ···
  2. 77.
    0
    @63 eyvallah panpa..
    ···
  3. 78.
    0
    ee hadi len
    ···
  4. 79.
    0
    muhtemelen çoğunuz seslenenin esra olduğunu sandınız, ama yanıldınız panpalar.

    seslenen bizim aynur reyizden başkası değildi. okulun bina çıkış kapısı öğretmenler odasına çok yakın, arkamı döndüğümde öğretmenler odasının önünde elinde bir fincanla bana doğru gel işareti yapan reyizi gördüm. şaşırdım önce. yanımdaki panpama haydi sen git şeklinde bir işaret yaptım ve meraklı bir şekilde reyize doğru gittim.

    gülümser bir tavırla gel kerkenez dedi. buyurun hocam dedim.
    oğlum iyi misin dedi. ben şakaya vurdum ve iyiyim hocam, siz nasılsınız dedim gülerek. o da güldü ve onu demiyorum yahu, senin canın bir şeylere sıkılmış gibi dedi. şaşkınlığım yine artmıştı. yok hocam sıkkın değil dedim. dikkatlice bir daha süzdü beni. şakayla karışık, yalancı bücür seni dedi. ben sırıttım. o ise, bak ben seni bugün ilk defa böyle garip gördüm, eğer benden bir şey saklıyorsan döverim seni dedi yine gülerek. döversiniz tabi dedim ben de gülerek. uzatmak istemiyordum panpalar. ne diyecektim ki kadına. saçma olur gibime geldi her şeyi anlatmak. bir an önce kaçmak vardı planlarımda. daha fazla uzatmamak için, hocam annemin işi vardı gideyim ben dedim. azıcık daha nasihatten sonra gitmemi uygun gördü reyiz. yine klagib nasihatleri yüklenmiştim. reyize karşı saygım sevgim bir kat daha artmıştı. ama bir yandan da onu kandırıyor olduğuumu düşünüyordum. kadının onca samimiyetine rağmen onu aldatıyor gibiydim. kendimi ayıpladım oracıkta.

    ama bizim reyizin sandığımdan daha cevval, daha aldanmayan bir tip olduğunu anlamam için çok zaman geçmesi gerekmeyecekti.
    ···
  5. 80.
    0
    @63 hazır hikaye değil ki panpa, haliyle zaman alıyor.
    ···
  6. 81.
    0
    keşke anlatmadan önce ufaktan worde yazsaydın panpa ama ben dinliyorum seni yardır
    ···
  7. 82.
    0
    aynı haftanın perşembesi bizim reyizin yine dersi vardı. o vakit geldi çattı. aradan geçen 2 günde esra ile aramız aynı şekilde idi. ben dağa küsen fare misali ona küsmüş ve işin kötü tarafı bir şey bekleyemiyordum. yani bir yandan da bu yaptığımın saçmalığını düşünüyordum. ama aşk denen bu gönül yıkıcı şey, mantık denen gibik olguyu yerle bir ediyor. beyin dediğimiz kontrol mekanizması ölü taklidi yapıyor. ve beyinsiz bir şekilde dolaşıyorsun ortada.

    reyiz dersin son 10 dakikasında dersi bitirip konuşmaya başladı. sınıfta birkaç değişiklik yapmak istiyorum dedi, ne de olsa yarım dönem sınıf hocanızdım bu hakkı elde etmişimdir demi diyerek güldü. biz de güldük, onay verdik. yapmak istediği şey sınıfın oturma düzenini değiştirmekti. şaşırmıştık. garipsemiştik ama bir şey demedi kimse. herkes ayağı kalktı ve reyiz sıra ile milleti oturtmaya başladı. bu oturtma işleminde ilk dikkati çeken olay, kızlı erkekli oturanların sayısının artıyor olduğu idi. o zamana kadar kız-erkek pek yanyana oturmazdı ama reyiz köklü bir reform yapıyor gibiydi.

    cam kenarının önden ikinci sırasına ilk olarak esrayı oturttu. daha sonra bizlere baktı ve tahmin ettiğiniz gibi beni onun yanına oturttu. normal olarak ben o sıranın en arkasında oturuyordum ama boyum çok uzun değildi. esra ile aramda 5-10 cm fark vardı işte. ben şaşkın, tuhaf ve garip bir şekilde gösterilen yere oturdum. esrayla gözgöze gelmemeye çalıştım. yana dönmedim dimdik karşıya bakıyordum.

    oturtma bittikten sonra reyiz bu düzenin kendi derslerinde geçerli olduğunu söyledi. türkçe derslerinde herkes böyle oturacak dedi. diyecek bir şey yok idi. reyiz diyordu ve uyulması gereken bir şeydi.

    gün sonunda son zamanlarda sıkça olduğu gibi dalgınlık ve şaşkınlık içerisinde yürürken, bu sefer merdivenlerden inerken arkadan bir ses duydum.

    -kerkenez...
    ···
  8. 83.
    0
    @ 66 eyvallah panpa. biraz yedekli yapacağım bundan sonra.
    ···
  9. 84.
    0
    riizörvd
    ···
  10. 85.
    0
    hadi panpa bekliyoz şimdi yedek yapma amk sonra yap
    ···
  11. 86.
    0
    sesi duyunca irkildim panpalar.
    evet bu sefer seslenen oydu. gelişiyle beni anlamlandıran o. hani çok sevdiğiniz birine kızarsınız ama sonra gelir bir güler her şeyi unutursunuz. işte esranın sesini duymam, esradan ismimi duymam benim tüm derdimi kederimi aldı zütürdü çok uzaklara. tüm kızgınlığım bitti, her şeyi unuttum. ismimi bu kadar güzel başka hiç kimse seslendiremezdi herhalde. her harfi ayrı muhteşem geliyordu kulağıma. ismim şeref kazanmıştı artık. değerlenmişti artık.

    hızlıca yanına gittim hafif bir tebessümle. buyur dedim. aynur hoca seni çağırıyor dedi ve reyizi işaret etti. yıkıldım panpalar. belli etmedim ama bozuldum. sağol diyebildim kıymetlime. ve altüst olmuş bir şekilde reyize doğru ilerledim. reyiz sanırım yüz ifademden anladı bir şeyler. o da gülmüyordu. hatta sinirli gibi duruyordu.

    beni çağırmışsınız hocam dedim, evet gel kerkenez dedi. öğretmenler odasına gittik. öğretmenler yavaş yavaş çıkıyordu. beni köşeye çekti oturttu ve ben sana ne dedim kerkenez, neden bana söylemiyorsun sıkıntını dedi. sustum. sıkıntım yok dedim sonra. siniri artmış gibiydi. ve hala kulaklarımda yankılanan şu konuşmayı yaptı panpalar;

    - bak kerkenez. bakış denilen şey öyle önemlidir ki, insanın yüzlerce sayfa yazıyla, yahut saatlerce konuşmakla anlatamayacağı şeyleri saniyesinde anlatır. ama nedense insanlar bangır bangır konuşan bakışlarının karşıdan duyulmadığını sanarlar. hatta bakışın hitap ettiği kişiyi geçtim, çevresinde yer alan herkesin bu bakışı duyabileceğini bilmelisin.

    duraksadı, hafif bir tebessümle gözlerimin içine baktı ve devam etti;

    - sesini duyuyorum kerkenez dedi.

    konuşmama fırsat vermeden devam etti.

    - bırak bakışlarını halini arz etsin ona, bak, hem haftada iki gün daha fazla bahane bulabilirsin. dedi gülerek.

    anlamıştım panpalar, reyiz harbiden reyizdi. nasıl olduysa beni ve içinde bulunduğum durumu çözmüş ve beni içinde bulunduğum bu durumdan çıkarmak adına bir şeyler yapmaya çabalamıştı. kısaca daha somut şeyler yap. bir şekilde ona açıl diyordu. hatta onunla daha yakın olmam, onunla daha geniş muhabbet sahaları yakalamam adına ikimizi yanyana oturttuğunu ima etmişti haftada iki kez mevzusu ile.

    - kafam çok karışık hocam, teşekkür ederim dedim ve rica edip çıktım odadan.

    kafam çok çok karışıktı panpalar.
    o kafayla eve giderken, kafamı daha da karıştıracak bir sahneye doğru yaklaşıyor olduğumu henüz bilmiyordum.
    Tümünü Göster
    ···
  12. 87.
    0
    ahanda rivözrüzıd
    not. heycan yaptım okicam iş çıkışı
    ···
  13. 88.
    +1
    lan şarj aletim nerde dıbını gibcem ya ( iş bu entry başlığını uplamak amacı ile girilmiştir, çıkar sağlanmamaktadır teşekkürler. )
    ···
  14. 89.
    0
    bi erkekle gördün panpa orasını anladın.

    hadi bakalım devam ama çok titizlikle mi yazıyon napıyon baya yavaş yazıyosun be panpa
    ···
  15. 90.
    0
    @ 73 eyv panpa.

    @ 74 biraz titiz yazıyorum panpa, çok kısa kısa yazmayı sevmiyorum o yüzden biraz zaman alıyor.
    ···
  16. 91.
    0
    dinliyom panpa gönder gelsin
    ···
  17. 92.
    0
    anladım panpa ama iyi yazıyorsun harbi de klışe bi soru sorayım taaaa o yıllardaki konuşmaları nasıl hatırlıyorsun panpa.

    tamam arada sende katıyorsundur bişiler ama ben hiç birini hatırlamıyorum mesela
    ···
  18. 93.
    0
    @ 76 yazıyorum panpa.

    @ 77 vallahi panpa başka konularda nasıl olur bilmem esrayla ilintili hiçbir şeyi unutmadım :(
    ···
  19. 94.
    0
    ama o seni unuttu demi
    ···
  20. 95.
    0
    @ 79 sonu olumsuz olacak bunu söyledim ama unutmak zordur panpa, her temas iz bırakır derler.
    ···