hayatımı anlatmak istiyorum ama uzun soluklu olacak sürekli dinleyecek birileri çıkarmı bilemedim.

fakir sayılabilecek bir ailenin ortanca çocuğu olarak dünyaya geldim. ailevi nedenlerden şehir değişikliği yapmamız gerekti. ben 8 yaşındaydım. henüz okula yeni alışmışken bu şehişr değişikliği beni içe kapanık biri yaptı yeni ortama alışmam sorunlu oldu. küçük bir kasabadan çıkıp büyük şehir adetlerine uyum sağlamak zordu.
ortaokul yıllarım hep içine kapanık sönük öğrenci olarak geçti. hatırlıyorumda arkadaşlarım laf edince ağzımı bile açamazdım.

yırt otogarın dibindeydi kyk yurduna girdim. amk yurt demeye bin şahit ister nazi toplama kampındaki binalar daha iyidir eminim.
mühendisiz diye 4 kişil odaya koydular. amk odaya gittim iki ranza iki dolap. odaya bir amsa bile sığmıypr. bir cam var ranzaların arasında kalıyor tamamen açılmıyor. düşünün amk odayı.
odada priz yok. şimdi bakıyorum buzdolabı bile var amk.
elektrik tesisatı çektik hemen telefon şarjı için falan.
okulla yurt arası 45 dakiak varmı böyle bir şey lan.

beyler oda arkadaşlarım çok tuhaf insanlardı yurttan yanada şansım yoktu. yavaş yavaş hayal kırıklığı yaşıyordum. hani kafa dengi arkadaşlar olacaktı. beraber takılacaktık. odadakilerin hepsi benden en az 3 yaş büyüktü. ve yeni girmişleridi üniye.

beyler bu arada makine müh. hakkında bilgi almak isteyenler mesaj atabilir.

hazırlıklar tamamlandı biletler alındı üniversiteye gidecem. hayallerimi gerçekleştirmeye sevdiğim mesleği yapmaya gidecem bu arada üniversitye girdiğim yıl 2008.

beyler allah kuluna bazı olaylarda uyarıları veriyor. tabi bunları algılayabilmek lazım. bazen mallığımız tutuypr anlamıyoruz sonra daha büyük olayla yola geliyoruz. işte daha üniversiteye giderken allahın uyarıları başladı.
şehire 3 saat kala bi şehir otagarında otobüs yarım saat mola verdi. dedim bir şeyler yiyi gidince yerimi falan bulacam yemek yemeye yer bulacam zor olur. güzelce et dürümümü yedim.
bi döndüm perona araba yok amk. zaten otobüste uyuyamıyorum. ayyaş gibi dolanıyorum. yok amk otobüs. metro turşzme gittim araba gitti dediler.
nasıl gider lan anons yapmıyonuzmu. hani yarım satti amk.
deidm arayın valizi otogara bıraksınlar ben sonraki arbayla giitim.

sınav sonuçları açıkladığı gün merakla gelecek telefonu bekliyorum. köyde internet yok. şimdiki gibi cep telefonundan öyle internete girme olayı yaygın ve hızlı değil. sırtımda fındık çuvalıyla eve fındık getşrşken telefon çaldı. güneş de tepemde yakıyor felaket terlemişim. açtım telefonu halam aramış.

+ sokabanana tebrik ederim hayırlı olsun çopk sevindim senin adına.
- (en başa tıp fakülteisini yazmıştım o dönem modaydı herkes ilk tercihe tıp yazardı. dedim heralde tıp fakültesi geldi) sağol hala nerei kazandım bende merak ettim.
+ ... üniversitesi makine mühendisliği. çok güzel hem tatil bölgelerine yakın.
kısa bir konuşma sonrası telefon kapandı.
amk yaşadığım yerle arası 15 saat olan bi yere gidecem. neden orayı yazdın diyecekelr için oda ayrı bir olay yeri gelmişken anlatayım.

tercih dönemi babama ben istediğim yeri yazacam dedim. burayı istemiyorum farklı şehirde okuyacam dedim.
adamda sağolsun hiç sesini çıakrmadı istediğin yeri yaz dedi. son gece listeye baktım bi şehri çıkardım lsiteden babama baktım ulan dedim adam sesini çıkarmadı bari bunu o seçsin.
6-7 okul arasından babama dedim baba bunlardan birini seç kazandığım okulu seçti.
işte nasip ya. yaşanacak olaylar var ya. girecek bi sefer kaçaçcak yer yok.

hep sevmenin sevilmenin nasıl olduğunun hayaliyle yaşadım. ne geldiyse bu hayallerim yüzümden geldi başıma. yıllar geçti okul bitti. hiç bir üniversiteyi kazanamadık. sonra bir yıl daha hazırlanalım dedik abandık sınava. sınav günü annem okunmuş şeker diye zorla ağzıma 3 küp şekeri bastı. sınav anında nasıl karnım ağrımaya başladı. dedim çıkıyorum sınavdan. sonra düşündüm babam kapıda bekliyor. çıkarsam üstüme atlar gebertir beni. zar zor sınavı bitirdim. normal şartlarda çok daha iyi bir sonuç alacakken yarım yamalak sınavı bitirdim. sınavdan sonra köye gittim fındık toplamaya. hep hayal kuruyorum beyler. bu sefer arkadaş ortamımı kuracam kız arkadaşım olacak sevecem sevilecem.

beyler ezik bi kişilik olduğum ve içe kapanık olduğum için pek hatırlayacak anım yok. arada dalga konusu olurdum işte. bazen açılacağım kızlşarı doğru seçemezdim erkekelrden dayak yerdim.
3 ve 4. sınıfa dair anımda yok fazla. ama bulunduğum ortamı tahmin etmeniz açısından şu anımı anlatayım.
o dönem millette neşter taşıma hastalığı vardı. bir arkadaş neşter bulmuş kalemin arkasına sokmuş neşteri. öndeki arkadaş dönüp kalemi alıp rasgele sallarken çocuğun kolunu kesiyor. 1-2 milimle sinrileri sıyırmıştı.
sınıfta bi sevdiğim kzı vardı. kıza açıldım olmadı. ama tamamen ezşkliğimnden olmadı. ne malmışım amk. kız sonra ipsiz sapsız çocuklarla takılmıştı. geçen facede gördüm sevgilisi aldatmıoş gene bunu amk.

lise ikiye geçtiğimizde bölüm seçmemiz gerekiyordu sayısal istiyordum. bi amcık matematikci vardı eşit ağırlığa gidecen dei ama baya direnmiştim. sonunda sayısal sınıfı kaptım. en iyi bölümü ben kazanmıştım ünide düşünün okulun seviyesini.
lisede de ezik tipli biriydim. beyler kimseyle konuşamıyordum arkadaş sayım sıfır. kızlarla hele nasıl konuşacam onu bilmiyordum.
bi kızla konuşsam hemen oooo diye dalga geçerlerdi. şimdi bu dalga geçenlerin hepsi ayyaş ayyaş geziyor ya neyse. tabi kimsenin bu duruma düşmesini istemem. ergenlik halleri sonuçta.

giridiğim lise sorunlu öğrencilerle doluydu. birinci sınıfta ne tak yediğimi hatırlamıyorum. ama geçmişime baktığımda her yıl bir kıza cesaret bulup açılıyordum kesin 1. sınıftada bir kıza açılmışımdır ama olmadı tabi bşr tak. beyler hani şu sınıfta sessiz. dersde çıtı çıkmayan orta çalışkanlık seviyesine sahip etliye sütlüye karışmayan, hafif ezik tipler vardır. her sınıfta böyle bir kişi mevcuttur yakın arkadaşı olmaz. kanka kavramı nedir bilmez. he işte o kişi bendim. insanların çıkarları için yüzüne güldüğü sonra sırtını döndüğü kişi. işte o tam bendim.

ortaokul yıllarıma dair pek bir anım yok sadece bir kızdan hoşlanıyordum ama nerde gişdip söyleyecek cesaret kalp krizi geçirirdim heralde * şimdi gülüyorum o hallerime. o dönem lise fgiriş sınavlarının adı sanırım lgs idi. bulunduğum bölgede 5 anadolu lisesi vardı. o dönem anadolu lsieleri şimdiki gibi değil. bazılarında iki dil öğretiliyor. girebilen öğrenciler başarılı öğrenci kabul ediliyor.
hatırlıyorum 650 puan almıştım yada 630 hiç bir şeye yaramıyordu. yeni açılan bir düz liseye girdim. sorunların başlangıcıda burda başladı zaten amk. dönüp bakınca hayatımın nasıl taka sardığını bir film gibi izliyorum.

Filmin sonu güzel biter inşallah.

beyler yatmam lazım yarın erken kalkacam. eğer isteyen olursa bir part daha atabilirim. yoksa sabahtan devam edecem.
okuyan herkese teşekkür ederim. bununla tüm ruhumdaki karanlıklarımdan kurtulacağımı düşünüyorum.

Beyler gunaydin yarim saat icinde bir part daha gelecek. sabahin bu saatine kadar uyumayio sigaraya sarilip ah ceken panpalara selam olsun

Sonraki gun bir an once okuldan yurda donmek istedim cerenle gorusebilmke icin. 2. ogretimde okuyordum. ama dersler 5 6 gibi biterdi.
Aksam yurda geldim hemen yemegi yiyip internet kafeye gectim. biraz sohbet ettik. Eskilerden bahsettik. NUnaralarimizi aldik daha kolay haberlesiriz diye.
CEren bir yil daha hazirlanmak ostemos sinava istedigo yer gelmeyince.
O da merak ediyordu universite ortamini nasil bir duygu oldugunu.
Gunler okul yurt ve ceren arasinda geciyordu.
Bir gün.
+sokabanana senle bir sey konusacam.
-tabi ceren konusabiliriz.
+ben sana karsi farkli duygular hissediyorum. senle konusmak hosuma gidiyor.
-canim ayni seyler benim icinde gecerli ama bunlari daha sakin kafayla konusmamiz daha dogru olur sanki. ( ne sakin kafasi amk. HAni oyunda bir bolumu hecersiniz sonraki bolumleri save ede ede gecersiniz ya. Bende oyleyim ama save edemiyorum. BIlmedigim bolumler. nasil geviliyor bilmiyorum amk)
+haklisin sokabanana. Beni anladigin icin tesekkur ederim. umarim yanlis anlamamaissindir.
-yok canim yanlis anlasilacak bir sey yok.

Beyler sabki hayat istedigim sekilde gidecek gibi duruyor hayaller icinde hayaller kuruyordum.
Beynimi gibeyim.

Biraz yurt ve okuldaki ortamdan bahsedeyim.
Oda arkadaslarim hepsi tuhaf insanlardi ama. ben saf adamim. iyiligine dusunuyorum hep.
Biri vardi abdulrezzak mi neydi doguluydu 9 10 kardesi vardi. HEpsinin adi abdul ile basliyormus bir gun say dedik sayamadi amk.
BU okuldan 5 yil sonra sinava girmis insaat muh. Kazanmis biri.
Turkce duzgun yazamiyordu. sinavlardaki saibeleri dusunun amk.
Bi dogulu arkadas daha vardi partal keserdi.
Adini unuttum kafa cocoukdu ama.
Bide aydinli muallak bi cocuk vardi. buda benden 5 yas buyuktu. Bu cocuga gelecez gavatin onde gideni.
3 kisi insaat muh. gidiyordu.
Okulda ortam tak gibiydi diyebilirim.
Okul sehire ve yurda uzak.
Icerisinde bi oturup tavla atabilecegin kafe falan yok.
Ve muhendislik yani abazanlarin doljstugu dassak kokan bi yer.

Bir gökyüzü gibiydi gözleri.
Baktıkça biguluyordum.
NEdensiz mitluluklar yasiyordum.
Sanki dunyada hic bir kotuluk yoktu.
Bir gece karanlik coktu.
Bir daha aydinlanmamak uzere.

Devam ediyoruz beyler okuyanlar bi belli etsin kendini.

Burdayım

Beyler yasadigim bazi sorunlardan ( ilerde bahsedecem) gecmisimi sirali sekilde hatirlamakta sorun yasiyorum. o yuzden bazi olaylari geriye donup bahsedebilirim. arada soru sorabilirsiniz.

Beyler yurt sartlari cok zordu. Tamam kalacak yer varsi yemek falan sorun yoktu ama. oda da hic bir sey yapamiyorduk. Dus alma yerlerimiz rezaletti. Bende aydinli cocukla eve cikma karari aldim. sehir merkezine yakin bi yerde ev bulduk.
2 ay kalmistim yurtta bu cocukla eve ciktim.
Ama kisa zamanda be kadar buyuk bir hata yaptigimin farkina vardim.
Bu cocuk nasil anlatsam amk. Cok tuhafti lan.
Balli sut yapip kendini odaya kapatirdi. Okuyorsan senin amk.
Beyler bu cocukla baya kavga durumuna geldik. Evden cikarken odasini kapatirdi. bir sey lazim olsa alamazdim. bilgisayarina elletmezdi. boyle bir tipti.
BU cocuk bir gun geldi. ben baska biriyle eve cikacam dedi. Ohhh dedim tabi gidebilirsin.
YAlniz bir sorun vardi. Ev kirasini odeme nasil olacakti. evin kirasi 250 liraydi cokda pagali degildi. ev sahibini aradim allah razi olsun o kadindan. 200 lira yapti. yil sonuna kadar kalabilmistim o evde

UNiversitenin 1. yilinda cerenle muhabbetimiz fazlasiyla artti.
Canimli konismalar donmeye basladi. 1. doneminde okula alismakla gecti. yurt ve ev olaylari yuzunden zaten sosyal cevreye odaklanamadim. lise yillarimdan hallice bir donem gecirdim.
2. doneme baslarken memleketten uniye gidoyorum otobusteyim.
+ sokabanana sana bir sey diyecem.
-tabiki canim istedigini sorabilirsin.
+ bunu nasil diyecem bilemiyorum ilk defa bir erkege boyle bir sey diyecem ama diygularimdan eminim. seni seviyorum.
- bunu sabah konusabilirmiyiz. simdi otobuste kafam bulaniyor yanlis bir sey demek istemiyorum.

Evet beyler küfür edebilirsiniz. BUgun bile beynimi gibeyim diyorum. Beyler sevgili olmayi kabul etmedom ama mihabbetide kesmedik.
Noye diyeceksiniz. hani amk s3vmek sevilmek istoyordun diyeceksiniz.
Beyler korktum lan. bildiginiz korktum ne yapacagimi bilmedigimin farkina vardim.
Ne mallik etmisim diyorum somdi. Kiza uydurdugum bahane neydi peki.
UNiversiteye hazirlaniyorsun bunlarla kafani bulandirma. Bi sinavi kazan yanina gelir konuuruz.

Neden korkar insan
Bu kadar sevgiye acken.
Karsilikli degilmiydi halbuki hersey.

Ah o korku