anlatacağım bu olay yıllarca konuşulacak

Ayak sesleri soyunma odasına doğru geliyordu, tamam şimdi yakalanmiştim. Keşke yer yarılsada ta dibine girebilseydim.Öyle korkuyordum ki, acaba iceri girecek kişi kim di? Ne cevap verecektim. Korkumdan elimdeki gömleği bir yere atmayı da unutmuştum. Ayakkabı sesleri iyice yaklaşmıştı iceri girmek isteyen kişi kapıyı acmak üzereydi…

Birden vaz gecip geri döndü…

Gömlekteki saç telini alarak geri yerine astım. Hemen koşarak eve gittim. Kara kitapın başına oturdum. Sevinçten ucuyordum bu defa çok ümitliydim. Kitapta yazanları aynen uyguladım.
Artık beklemekten başka yapacak bişey yoktu.

6 gün sonra…

Okul girişinde duruyordum, derin düşüncelere dalmıştım, gene burcu‘nun hayali gözlerimden gitmiyordu. Birden sırtıma bir vuran oldu. Geri dönüp baktım, birde ne göreyim
Aman Allah‘ım ınanılacak gibi değildi. Bana selam veren burcu idi..
Bacaklarım titremeye başlamıştı, inanamıyordum, yüzüme bile bakmayan burcu, yanıma gelmiş ve bana selam veriyordu.

“Neden şaşırdın beni görünce“ dedi

“Hayirdir sen bana selam vermezdin“ dedim, biraz düşünür gibi oldu…

“Ya bilmiyorum, birden aklıma geldin, içimden bir ses sürekli senin ismini söylüyor sanki“

Evet yaptığım büyü tutmuştu, mecbur tutacaktı çünki başka çarem yoktu. Sevinçten deli oluyordum, iste başarmıştım. Hergün benimle konuşmaya başladı. Günün birinde:

“sinemaya gitmeyi severmisin?“ diye sordu.
“Evet çok severim“ dedim, aslında hic sevmezdim.

“Bu hafta benimle bir film izlemeye ne dersin?“ diye sordu.

Evet herşey yolundayıdı artık. Hemen gene kara kitapın başına oturdum, bu tehsiri nasıl daha artırabilirdim diye araştırmaya başladım. Kitaptan anlaşıldığına göre bu iş ancak cinlerin yardımı ile başarabilirdim. Sadece büyü yapmak yetersizdi. Aslında cinler ile temasa girmeye hazırdım.Ama cok korkuyordum. Carpılabilirdim, hayatım alt üst olabilirdi.Ama gene burcuya olan aşkım korkumdan büyüktü ve cinler ile temasa girmeye karar verdim.

devam et panpa korkmaya başladım amk

dedesi kitapları araştırırmış. kaşgarlı mahmut'un ikinci kitabını araştırıyodu heralde?

Reserved 8.sayfa

lan madem anlatmıycan niye bekletiyon bizi

@195 ok panpalar okumuyonuz sandım özur dilerim başlıyorummmmmmm

başla panpa hadi

Cinler ile ilk Görüşmem

Kara kitapta birçok yöntem yazıyordu ama ben en kolayını seçmeye karar vermiştim. Kitapı ve gereken malzemeleri alıp bir mağraya girdim.Cin daveti icin lazım olan malzemeler şunlardı:

Elma ağacından bir dal, bir bakır kapın icerisinde su ve güzel kokan tütsüler yakmam gerekiyordu.

Cin daveti icin gerekli duayı 7 defa okumak gerekiyordu her defasında sol elimdeki elma ağacın dalı ile bir defa yere vurmam gerekiyordu. Evet 7 defa okumayı tamamlamıştım.Önümdeki kapın icerisindeki sudan gözümü ayıramıyordum artık. Acaba neden su ne olacak şimdi? Kafamda bircok soru işareti vardi. Korkum anlatılacak gibi değil sanki heyecandan nefes alamıyordum. Birden suda bir şeyler görür gibi oldum. Misket büyüklügünde ve şeklinde tam üç tane evet yanlış duymadınız üç tane yavaşca suyun içersinde şekiller belli olmaya başladı.

bunu yazdın amk gibtir git ya nerden aldın bu hikayeyi bilmiyorum

Evet iste gelmişlerdi, buda geldiklerine dayır bir işaretti. Artık heyecanım anlatılacak gibi degildi, peki şimdi ne olacaktı ? nasıl konuşup onlardan yardım istiyecektim? Peki geri nasıl gönderecektım? cinleri ya bana musalat olup akla gelmiyecek zararlar verebilirlerdi. Kitapta cin daveti net bir şekilde acıklanmıştı ama bu gelen cinlerin nasıl geriye bir zarar görmeden gönderilebilecegim

yazmıyordu yazmıyordu yazmıyordu…

Konuşmaya başladım siz cinmisiniz? Davetim üzerine mi geldiniz ?
Ne kadar sacma bir soru ama ne kouşacagımı bilemiyordum sadece korkuyordum.

Ses yok…

Baktım cevap vermiyorlar korkumdan konuşmaya devam ettim. Konuşmak birazda olsa beni rahatlatıyordu.

Bir süre sonra...

Birden saçlarını yollarak, elli yüzü kan içersinde annem bana doğru koşarak geliyordu.

"Oğlum, derhal eve dön, sen ne yapıyorsun burada?"

“Hayırrr anne gelmiyorum, git, rahat bırak beni“ diye bağırdım.

“Hayırrrrrrrr“

diye bağırarak arkasını döndü ve koşarak birden kayıp oldu.

Artık biraz tecrübeliydim, bana annem gibi görünen cinlerdi.
Kısa bir süre sonra çocuk sesleri duymaya başladım.Bir şeyler söylüyorlardı, sesleri çok yankılı geliyordu, anlıyamıyordum, bir sağ kulağıma, bir sol kulağıma geliyordu çocuk sesleri.

“Kaa.. kaaa... kaaansız kaannsız“ diyorlardı...

Ne demek istiyorlardı, peki ne kanı, kimin kanı?
“Ne demek istiyorsunuz ne kanı?“ diye bağırdım, zaten çıldırmak üzereydim. Gördüklerim ve duyduklarım beni cok etkilemişti. Artık pişmanlıgın faydası da yoktu, geri dönüş yoktu…
Zaten korkudan bayılmak, aklımı oynatmak üzereydim.

Birden bir ses…

“Sol kolundan 7 damla kan damlat yere“ dedi.
Hemen yaptım ve merakla beklemeye devam ettim, ne olacak şimdi diye.
Birden yerdeki kanlar kayıp oldu, tam o anda birden karşıma üç tane varlık dikildi… <if> <endif>

ana söyle göründüler:

3 tane yüzü çok çırkın ve kara olan kadın gibi görüyordum onları, alınlarının tam ortasında; kırmızı bir işaret vardı.

Ve cinler ile yaptığım sohbetim;

“Siz cinlermisiniz?“

“Evet, neden rahatsız ediyorsun bizi?“

“Rahatsız edeceğimi bilmiyordum, özür dilerim sizden“

“isimleriniz nedir sizin?“ diye sordum.

“Taha yasin“ diye cevap verdi birisi, diğer ikisi hiç konuşmuyorlardı.

“Kaç yaşindasınız siz?“ diye sordum

Taha yasın “450“ yaşında oldugnu söyledi.

“Neden çağırdın bizi?“

“Yardımınıza ihtiyacım var, büyü yaptım sevdiğim kıza, daha etkili olması için yardımınıza ihtiyacım var“

“Sana yardım edersek, karşılığında ne vereceksin bize?“

“Bilmem, ne istersiniz ki benden?“

ve verdiği cevap:

“Karşılıgında bir dişi cin ile evlenmeni istiyoruz“ dedi.

"Hayır bunu kabul edemem" dedim.

Öyleyse sana yardım etmeyeceğiz, sen git dedenin görüştüğü cinleri bul, ancak onlar yardım ederler sana, karşılık beklemeden" dedi.

Sanıyelik bir anda içerisine birden benimle konuşan cin bana yaklaştı ve elini yüzüme sürdü bayılıp yere düşmüşüm.Ne kadar zaman gecti aradan bilemiyorum ama uyandığımda cinler gitmişti ve ya bana görünmüyorlardı artık. Titriyordum, çok üşüyordum, cinlerden korkarken kendim korkulacak hale gelmiştim. Sonradan öğrendimki bunu kabul etseymişim bir daha normal insanlarla hiç bir ilişkiye giremiyecekmişim. Yani belkide hiç bir zaman aile kuramıyacaktım.

Hemen oradan uzaklaştım, koşarak evin yolunu tuttum.Son geceki yaşadıklarımı tekrar göz önünden geçirdim.

Aman Allah’ım…

Başımdan büyük işlere kalkıştım, hayır böyle olmamalı…

Böyle yanlış yollarla elde edilen sevginin sanki bana ne faydası olacaktı.Ne kadar yanlış bir yolda olduğumu sanki yavaş yavaş anlıyordum ama hoşuma da gitmeye başlamıştı, bu alemin içine dalmak beni nerelere zütürecekti?

içimde bir ses; “bırak uğraşma sakın…“ diyordu.

Diğer bir ses ise; “Devam et, burcu için mecbursun…“ diyordu.

Hangisine inanacağımı bilemiyordum…

Hemen eve giderek okul eşyalarımı aldım, okulun yoluna koyuldum. Sınıfa girdiğimde ahmet ve burcu yan yana oturuyorlardı ama yüzlerinden dargın oldukları anlaşılıyordu. Ahmet’i, burcu‘nun yanında görmek beni deli ediyordu.Bir an sanki kendimden gecer gibi oldum, birşeyin sol tarafımdan bana yaklaştığını hissettim. Vücudumun sol tarafından bedenime girdiğini hissettim, nefesim kesildi bir an için, başım dönmeye başladı, gözüm karardı bir anlık sanki. Birden toparladım kendimi, ahmet’e bakıyordum ve içimden onu boğarak öldürmek geliyordu. Bütün konsantremi ahmet’e vermiştim, gözümde onu boğarak öldürdüğümü canlandırıyordum. Bütün vücudum birden titremeye başladı, ahmet birden iki elini boğazına tutarak; “yardım edin, nefes alamıyorum“ diye bağırdı ve yere düştü. Birden silkindim ve tekrardan kendime geldim. Benimle birlikte ahmet’te kendine geldiğini farkettim. Aman Allah’ım, bunu yapan benmiyidim yoksa?

devam et daa aynı şeyleri sayıklıyosun