O kadar mutsuz ve isteksizim ki şuanda. Herşey boş geliyor. Çok umursamaz ama bir o kadar da takıyorum herşeyi. Kimse olmasın dünya yok olsun ya da insanlar beni görmesin istiyorum. Yok olmak istiyorum arkadaşlar. Yok mu bunun bir çaresi, kaybolmuş gibiyim kendi içimde. Lütfen biri beni yok etsin de kurtulayım. Zira bu hüzünden kurtulamıyorum.

dün akşamdan beri ben de aynı ruh halindeyim, saatlerce apocalyptica dinleyim anlamsızca bilgisayara bakıyorum. Yapmam gereken işler var ama isteksizim.

Aynen benim ruh halim şuanda gel sarılalım

tek ben yaşamıyormuşum vay amk

Aynisi banada su anda oluyor

kardeş şu an benimde 1 aydır yaşadığım hisleri paylaşıyorsun
ağlayasım geldi amk bi çözümü varsa bile uygulayamayacak kadar yorgunum

Dışarıdan baktığında hiç bir derdi tasası olmayan mutlu, gamsız ve cok hareketli gibi biriyim. benim ismini bilmediğim kişiler benim ismimi bilir gelip sohbet muhabbet eder. ama içim çok yalnız, cok boşluk, çok ıssızdayım.

o hastalık gibi bişey bendede var

mavi saçlı bir zütverene tavsiye vermek istemem.

Ya aslında bi an çok neşeli bi an aşırı durağan oluyorum. bazen intihar etme hissi geliyor. o an o kadar boşvermiş oluyorum ki, elime malzeme geçse isim çoktan bitmişti. bi keresinde antidepresanlarımla intihar etmeye kalkışmıştım. bir kere ipten bir arkadaşım zor aldı yurtta. bir kere de erkek arkadaşımın evinde permatikle bikeklerimi kesmeye çalıştım ama ağzı korumalı banyo jiletiydi olmamıştı. çok iğrenç bir durum. çok yoruldum yıldım.