anksiyete

kodugumun hastalıgı ...

ebemi giben hastalık bu benim. hani ölmek kolaydır ya bu daha zor...

bir parça huzur için zütümü bile verebileceğimi düşündürdü az önce bu gibtiğimin hastalığı. şöyle uzanıp hiçbir şeyi düşünmemeyi nasıl başaracağım aq yerinde bilmiyorum. şu an yanımda bana sırılsıklam aşık olan bir adriana lima'yla maldivler'de tatilde olsam yine mutlu hissetmezdim herhalde öyle söyleyeyim. ruhumu bedenimi gibti bıraktı

Bu nasıl birşeydir bilir misiniz? bi googledan bakın. ortada hiç birşey yoktur ama huzursuzsunuzdur. sürekli içinizde bir kaygı vardır hiç rahat hissedemezsiniz. geceleri uyuyamazsınız saat 4 5 olunca anca. dışarı çıkasınız gelmez kimseyle konuşasınız gelmez sadece sözlüğe girip yazılanlara bakarsınız. arada twit okursunuz. hayattan soğursunuz. bazen bunun nöbetleri olur herşey bitti dersin o an ama bitmez daha fazla acı verir kurtulmak için olumlu düşünürsün hayatı düşünürsün bunun bir pgibolojik bozukluk olduğunu gerçekte böyle birşey olmadığını düşünürsün. ilaçlar kullanırsın. kimseye derdini anlatamazsın şimdi bunu yazarken gözlerim doldu bir de duygusallığa yol açıyor bu meret inanıyorum ki iyileşicem bu hastalığın tedavisi var ve kesin sonuç veriyor. ama çok uzun bir tedavi. Nasıl oldu da sende böyle birşey var derseniz küçüklük travması. çok kötü bir çocukluk geçirdim sürekli döver tehdit ederlerdi beni şimdi büyüdüm ne biri tehdit ediyo ne de dövüyo şimdi istanbul üni. deyim lysde türkiye beş binincisi oldum hayatım uzaktan mükemmel duruyo. ama o küçüklük yaşandı bi kere etkileri kaldı. telefonunuz çalınca kalbiniz hızlanır karnınıza ağrılar girer mi sizin benim giriyo. bu sorunu yaşayıp bunu okuyan varsa "merak etme kardeşim yalnız değilsin ve bu beyninin sana oynadığı bir oyun. tedavisi de var elbet bu günler geride kalacak ve çok güzel günler göreceksin."

beyler sizde uyku sorunu var mı bende uyku sorunuda var ya gece zar zor dalıyorum uykuya ve sık sık kalkıyorum

Zamaninda fazla asildik bilgisayarin basinda ondanmidir nedir bu Illet amk

nasıl atlatacaz amk dumun şeyini. sınıfın ortasında bi makale okuyamıyorum amk. yerimde oturarak bile. elim ayağım titriyor nefesim kesiliyor ve tıkanıyorum. adaletini gibeyim dünya

bu nasıl hastalık amk hastalık dediğin biyerin ağırır aq

muzdarip olduğum hastalık. bunu kaç yere daha yazacam bilmiyorum. o kadar enteresan ki durumum. okul zamanı pek sorun olmuyor. tam tersine aklıma bile gelmediği oluyor. ama yazın... ağzıma sıçıyor.

beni hastaneye yatırırlarsa? ya bana iftira atarlarsa? ya sevdiklerime kötü birşey yaparlarsa? ya beni bırakırlarsa? ya şöyleysem? ya böyleysem?

öyle yoğun yaşadım ki, hala yaşıyorum, pgibiyatriste gitmem lazım, ilaçları çok düzensiz kullandım. burdan anksiyete sorunundan yakınan panpalarıma, benim naçizane önerilerim var:

-öncelikle hastalığınızı kabul edin. nasıl kolunuz, bacağınız, böbreğiniz, ciğeriniz hastalanıyorsa beyninizde hastalanaibliyor.

-birçok insan antidepresanları deli ilacı olarak görür. saçma sapan düşüncelere kapılmayın. siz insansınız. sizinde sınırlarınız var, sizde hastalanabilirsiniz. ne olmuş yani pgibiyatristlik bir hastalığınız varsa? çok mu utanç verici? insansınız sizde, hastalanmakta en doğal hakkınız.

-bu iğrenç olay aşırı stresten kaynaklanır. anksiyete dediğimiz olay vücudumuzun verdiği doğal tepkidir. anksiyete bozukluğu bu tepkinin aşırı verilip, kişinin hayatını etkilemeye başladığında sorun olur.

-kendinize haksızlık etmeyin. vücudun bir makine gibi işlediğini ve makinenin arada sırada arıza yaptığını düşünün, ve tamir edilmesi gerektiğini bilin.

-kendinize dinlenmek için şans tanıyın.

-asla ama asla dünyadan soyutlamayın kendinizi. biliyorum, insanların sizi deli olarka düşünmesinden korkuyorsunuz. ama siz deli değilsiniz.

-hobi bulun, meşgaleleriniz olsun. kafanızı oyalayacak birşeyler lazım çünkü..

- en önemli nokta ilaçlar belkide. asla şak diye kesmeyin. doktor kontrolünde herşeyi çok daha rahat halledebilirsiniz.

-içinizdekileri paylaşın.

ağzına sıçıcam böyle hastalığın. anamı gibti kaç gündür

maalesef bende de var bu huur cocugu hastalik, sanki insanin beynine seytan kacmis gibi amk, seytanin bi oyunuymus da bize o oyuna eslik ediyormusuz gibi, 2008 yazindan beri var, bize allah bile yardim edemez panpalarim, hayatimiz gibilmis ... bide almanya gibi bi yerde bu hastalik hic cekilmiyor

Küçük yaştan beri bende bu rahatsızlık varmış, lakin 23 yaşında artık dayanamaz hale geldim. Ben de bir şey var dedim, artık yeter. Doktora gittim 1,5 yıl düzenli aksatmadan ilaç kullandım fakat mal gibi uyutmaktan başka hiç bir işe yaramadı. 45 gündür ilaç kullanmıyorum. Uykum az olsa da çok güzel. Ellerim titriyor. Bu bana kafayı yedirecek ilaç ile de azalmadı. Şimdi bu hastalık ile ilgili küfür ve argo sözleri okuyup ben de bir şeyler döktürüyorum. S.k.m - a.m.na ko.yum - a.m.na ko.yum - a.m.na ko.yum - a.m.na ko.yum - a.m.na ko.yum - a.m.na ko.yum.

sorunda yokki hayatımda ahanda bu diyim. gibimsonik şeylerimi takıyorum kafaya nedir. 2.5 sene oldu ilaçta kullanıyoruz halen daha aynı taklar. geçeceksen geç artık ulan gibicem dalını taşağını dıbını gotunu orossppppunuuuunnnnnn çocugu hastalık. senin gibi hastalığım olacağına 100 bin borcum olsun. o zaman daha beter hasta olurum ben bu kafayla kafamıda gibeyim iyimi doktora gitcem doz arttıralım diyecek biliyorum. onunda dıbına koim ilaç sektörününde dıbına koim alayının dıbına koim. ohh rahatladım biraz lan sanki

beyler çok taktan birşey ya . El ayak terlemesi mi dersin , titremesi mi dersin , yolda yürerken ayakların uçuyormuş gibi hissetmek mi dersin , dışarı çıktığında kendini bir garip hissetmek mi dersin , asosyal olmaktan , hatta ileri derecede depresif olmaktan dahi kötü bir durum . tedavisini gördüğüm fakat zaman zaman hala izlerini gösterdiği lanet hastalık . bir de epilepsi var amk . gece klübü yasak ( ışıklardan dolayı ) , alkol alımı yasak , sigara yasak . hayatı farklı bir boyutta yaşamaya çalışmak gibi .

bu mevzuyla ilgili düşüncem önceden bilmediğiniz bir yönünüzü keşfettiğiniz ve hep orayı kurcaladığınızdır.o bulduğunuz yönünüzü unutamazsınız.bu hastalıkta geçmez amk. giberim moralinizi bende yaşıyorum ve bence böyle. inşallah tamamen geçer ve nüksetmez bu entryde zütüme kalın kalın girer

avradını gibeyim. fazla kafein alıncada tetikleniyo o.ç

beyler derin nefes alın verin amk. bu yaşadığınızın sanal bir durum olduğunu, tamamen beyninizde ürettiğinizi unutmayın. gerçekte acı diye birşey yoktur.

ne yedigim yemekten zevk aliyorum ne yaptigim isten en buyuk korkum ya gecmez de kariyerim biterse, hayatim hayallerim biterse diye.. hadi gec kodugumun hastaligi gec olumden beter lan yasamiyorum resmen

malesef madde kullanımından sonra başıma gelmiş bulunan bir hastalık benim tabirimce kafaya giren bi şeytan benden farklı hareket edip düşünen konuşan bi yaratık bir nevi şizofreni gibi diyebilirim. tedavisi en kısa 6 ay ortalama 1.5 yılda geçebilecek bir rahatsızlık şuanda hayatımın dıbına koymuş bulunmakta evden çıkamayıp okulu ve bütün sosyal hayatımı bi kenara atıp geçmesini beklemekteyim. 2 ayım geçti geriya kaldı 1 yıl 3 ay dualarınız benimle olsun panpalar..

hafifte olsa bende geçirmiştim bunu geçen sene falan.. öyle sonsuza kadar sürmez merak etmeyin.. sosyalleşmek en iyi ilacıdır.. zaten genelde işsiz boş beleş bir ugras olmadan evde oturursan zamanla takıntı vs yaparsın..

benim tavsiyem.. iş'e girin veya okul'unuz varsa düzgün devam edin, düzenli yaşayın, sosyal bir hobi edinin, uyku düzeninizi oturtun.. böyle böyle azalır geçer gider. sıkmayın canınızı ;)