ankarayı sevememek

@20 yaşın kaç dıbına kodumun bebesi ? gib kırığı bu şehri giben dışarıdan gelen cipcop tayfasıdır ankaralı temiz insandır göç ile gelen huur çocuklarıdır bu şehri giben, benim yaşadığım şehri aşağılayan adama saygı göstermem, şimdi gibtir git huurnun çocuğu

ulan huur çocukları, iyice ekşi özentisi oldunuz. gri şehir ne anasını gibtiklerim? bi üç noktalar falan. gibtirmeyin ilahınızı.

@1 evin çinçin de galiba panpa o zaman tabii sevmezsin

ulusta çok gibiş şokuş ortamı var diyolar.

@25 karılar sokakta üstüne atlayacak gibi

izmirde günlük ilişkiler kuran anası gibiklerle, istanbulda 2 gram beyniyle artistlik yapan alt şişhane üst tophane tiplerle muhatap olacagıma, deniz var burda lafına aldanacagıma gelir adam gibi ankaramda yasarım. hiç degilse adam gibi adam sayısı fazla. eglenmeyi bilene her yer güzel.

niye lan benim ankarada 2. senem öğrenciyim antalyadan gitmeme rağmen baya sevdim şehri amk kendi halinde memur şehri memleketim gibi benimsedim nerdeyse insanıda iyi @1 o senin saydığın apaçi tayfa her şehirde var amk ankaraya has sanki

haklısın panpa dünyanın en sıkıcı şehri:(((

ne aradınız da bulamadınız anlamıyorum ki

ayrıca gri şehir gerçekten:(( dahaa düne kadar savunuyodum ama ben de vazgeçtim.. konyalıyım bin kat daha güzel hiç olmazsa manevi bi havası var.. ayrıca endüstri yok üretim yok bu amkarada.. mühendis adayıyım staj yaacak yer bulamıyorum amk

mallıktır.

Keyfe Keder Alayına Gider ANKARA Çoçuğuyuz Şeklimiz Yeter ...

gözlerini açmaktır karlı bir kış sabahı rüzgarlı caddelerine ankaranın..bir kere bağlanıp da taşına toprağına.. onsuz olamamaktır..
beni büyüten şehirdir ankara.. üzerimde emeği vardır... anılarımı saklar sokaklarında, yıpranmış kaldırım taşlarında..
ve başka insanların hatıralarını da... bıkmadan usanmadan..
albüm misalidir ankara..
ya da zamana direnen bir fotoğraf karesi...
serttir, cesurdur..bir zamanlar yağan yağmurunda yürümeyi özlediğim yuvamdır ankara..
her daim dumanlıdır başı.. efkarlıdır yüreği..sen dibine kadar mutlu olsan da canı istemezse uymaz sana..
tatlı bir melankoli vardır rüzfgarlarında..
sis çöker bazen sokaklarına,gri binalarına..sis kaplı yorgun düşüncelerini salıp da ankaranın dumanlı yollarına.. özgürce yürümenin zevkini yaşamaktır ankarayı sevmek.. pencerelerden görünen manzaralardadır ankaranın yüzleri.. maskesiz yaşayamayan bir palyaço misali.. nedendir bu kaçış neden gizler kendini bilmem..ama yurt penceresinden başka, otobüs penceresinden bambaşkadır..
ankarayı sevmek bunalıp da zaman zaman üç kuruşluk hayattan.. ışıklarını yüreğimize yansıtan sokak lambalarına göz kırpıp mutlu olmaktır..
seyyar satıcıların ekgib olmadığı, kızılayın ara sokaklarını kaç kere adımladığını hatırlamamak,ve hala kendini yollarına vurmaktır..
başbaşa kaldığında anılarınla
yalnızlığını paylaşacağın bir şehre sahip olmaktır.
kocamaaan bir şehre.. sadece sana ait olan..
gerçekte senin olup olmadığını sorgulamadan.
yüreğini ankaraya salmaktır.

askerliğimi orada yaptığım için sevmem.. bi de siyasetçilerden dolayı..

adam haklı burda yaşanmaz yarak kürek bi şehir dıbına koyım ayrıca fazla

kasvetli..

ankarada deniz yok ama yunuslardan yürünmüyor amk

ankarayi seven insan karadeniz ve istanbul görmemiş insandır. Renkler zevkler eyv. Tamam da ankaranin bi güzelliği yok.