tarihçesini anlatıyorum .
biz ankaralılar , kültürel yapımız nedeniyle türkiye'nin bir simgesi konumundayız. şehrimize ait oyunlarımız , müziğimiz , şivemiz , yaşam tarzımız , sosyolojik olgularımız , etik kavramlarımız ve dünya görüşümüz sadece biz ankaralılara özgü bir olaydır. hangi müzik akımının sempatizanı da olsak , her zaman A genimizi ( ankaralı ) aktive eden bu tarz parçalarıda dinleriz .
http://www.youtube.com/watch?v=BMHcjIjO2ss
bebe kelimesi ; ankaralı bir grup gencin istanbul'a yapmış olduğu 3 günlük turistik bir gezinin ardından çıkıyor ortaya . olay şöyle vuku buluyor .
istanbul'a giden ankaralı gençler , istanbul'u arşınlarken karşılarına bir avuç -bebe- çıkıyor , ellerinde kesici delici aletler vs. ve hemen üstlerinde ne var ne yok çıkartmalarını istiyorlar , fazla atar züte batar mantığındaki ankaralılar bu olay karşısında soğukkanlılıklarından bir nebze olsa da ödün vermiyor . söylentilere göre ankara polatlı bebesi olduğu iddaa edilen arkadaşımız , birini ayaklarının altına alıp dövmeye başlıyor tek başına , 1-2 tekmeden sonra ayakkabımın ucunu kırdın diyip daha da sinirlenen ankaralı , diğerlerinden hırsını almak için başını kaldırdığında ortalıkta kimseyi göremiyor ve yerdeki -bebe- abi,amca,dayı vs . gibi takunu yiyim felsefesinin öncü repliklerini sıralıyor . konsensusu oluşturan ankaralılar efsane repliğimizi kullanıyorlar ve fenomen oluyor ;
- daha bebeymiş la bunlar !
evet bebeler , bir sonraki başlıkta gardaş kelimesiyle buluşacağız .
