ankaragücü

Ahhh koca çınar, seni ne hallere, nerelere düşürdük…

Ortaokulun buram buram oyun, defter, kitap, kalem ve silgi kokan sıralarında tanıştım ben Ankaragücü ile o zamanlar 1.ligde Ankara’nın iki temsilcisinden birisi taraftarı ve samimi atmosferiyle sarışın, lacivert gözlü bir sevgilinin çekiciliğini taşırdı. Gel zaman git zaman bende bu atmosferin büyüsüne kapılmış farkında bile olmadan maç günlerini saymaya başlamıştım. Bir süre sonra maçlara yalnız gitmemeye mahallede arkadaşlarla gitmeye başladık, tabi ben artık lise öğrencisi olmuş hayatın yeni renkleriyle tanışmaya başlamış ama Sarı ile Lacivert’in aşkına hep hayranlık beslemiş, gönlümde ayrı tutmuşumdur tıpkı Ankara gibi. Soğuğuyla donduran, ayazı ile kesen, bazı günler kar yağsın diye dua ettiren Ankarayı hangimiz ölesiye sevmedik ki? Gurbete okumaya, vatani görevi yapmaya yahut ekmek parası kazanmaya gittiğimizde hangimiz özlemedik Ankarayı? Hangimiz özlemedik 19 Mayısın kış ortasında iç ısıtan, aşkımızdan formalarımızı çıkarttıran atmosferini? Üniversite okumak için Kıbrıs’ta olsam bile gönlüm hala Ankara’da, aklım hala Ankaragücü’nde, sahada ter döken, bu takımın zor gününde arma için buradayız diyen çocuklara inancım sonsuz. Onların yürekleri, bizim desteğimiz bu takımı yeniden diriltecek, buna hepimiz inanıyoruz!

Ama bir zamanlar kimse bu takıma sahip çıkmadı,

Maçı izlemek için bilet parası bile vermezdik hatta istanbul’un güzide takımları gelince bedava bilet bulabilmek için birbirimize girerdik. Muhakkak hatırlarsınız o günleri, biraz hafızanızı yoklarsanız muhakkak canlanır o günler gözünüzde. Bugün kimse çıkıp ona buna kızmasın! Hakkımız yok! 1.ligde oynayıp taraftarının 5 liraya bilet bulabildiği başka bir kulüp var mı? Biz zamanında bilete 5 lira verirdik. Ucuz olsun diye işporta atkı, işporta forma alırdı bu taraftar. Peki şimdi kim kazandı? Ankaragücü’nü ellerimizle uçurumdan aşağı bizler ittik. Bugün bütün bir kent birbirine kenetlenmişken bir gün gene 5 liraya bilet alacaksak aynı şeyleri yapacaksak kendimizi yormanın hiç lüzumu yok! Kenetlenip diriliş yoluna çıktıysak takıma, yönetime ve oyunculara daima sahip çıkmalı, daima arkalarında durmalıyız tıpkı şuan yaptığımız gibi. Bu takım, bu taraftar, bu yönetim bu işi başaracak çünkü Ankaragücü camiasındaki herkesin inancı sonsuz. Biz bu hızla gidersek süper lig şampiyonu bile oluruz. Biz takımına sahip çıkan, bedava bilet bulma uğraşı içine girmeyen, lisanslı ürün kullanan büyük bir camia olma yolunda emin adımlarla ilerliyoruz. Eğer bu takımı can-ı gönülden seviyor, sevgilinin ben mi? Ankaragücü mü? sorusuna Ankaragücü diyerek cevap veriyor ve maçlarına gün sayıyorsan, sende bu takıma, bu renklere, bu kente her alanda, her anlamda sahip çıkmalı ve onu lekeleyecek, ceza almasını sağlayacak davranışlardan kaçınmalısın çünkü bugün Ankaragücü’nün her maçına giden, gittiği her maçta 90 dakika hiç durmadan destek veren, armanın peşinde kilometrelerce yol yapıp deplasmanlara giden, hayattaki önceliği her zaman Ankaragücü olan, yaşdıbını Ankaragücü’ne göre şekillendiren, evlenecekse düğün tarihini, tatile gidecekse yıllık izinini maç tarihine göre ayarlayan taraftarlara ihtiyacı var!!!

iyi günde, Kötü günde hep beraberiz

Çünkü biz ANKARAGÜÇLÜYÜZ!!!