keyifli konusmalar geciyordu aramizda ben bardagimdaki suyu ictikce o sormadan daha da dolduruyordu benim de cok hosuma gidiyordu bu durum.. cok acikmisti ki bes dakikaya kocaman tabagi silip süpürmüstü ben daha yarisini bile yiyememistim tabagimdakilerin (tavuk etli bi yemek yiyorduk patates kizartmasi makarna vardi tabaklarimizda)

yemegini bitirip beni izlemeye basladi ben de ela gözlerine bakmaktan kendimi yemege veremiyordum. evden cikmadan önce yemek yedigim icin tikanmistim zaten, tabagimdaki tavuklari parca parca ayirdi bana daha rahat yiyebileyim diye biraz daha yedikten sonra doydugumu söyldim fazla zorlamadi o da.
hava kararmaya baslamisti artik, garsondan hesabi istedik, o cebinden cüzdanini cikardi ben de cantamdan kendi cüzdanimi cikardim.. acikcasi ilk bulusmada onun ödemesiniistemedim benim yemegimi, hic aliskin olmadigim bi olay idi.. o ben ödücem diyince ben de tutturmiyim dedim. icimden "kahveleri de ben öderim" diye düsündüm.

Hesabi ödedi kalktik masamizdan saat 6 bucuk civarindaydi artik.. nereye gidelim diye sordu kahve icmeye gidelim dedim. "tamam ama önce para cekmem gerekiyor" dedi.
böylelikle Kizilay AVMnin oraya kadar yürüdük.. hangi yön oldugunu tam bilmiyorum ama kizilay avmnin yakinlarinda Akbank atmden para cektik.
sonra yeniden yemek yedigimiz tarafa dogru yürümeye basladik, karsidan karsiya gecmek icin beklerken kirmizi isigi ellerimi birakip belimden tutup kendine dogru cekti beni.. ben boynuna kadar geliyordum topuklularla.. boynuna giriyordum her defasinda lambalarda bekledigimizde, yine kimsenin ne düsündügü ne konustugu umrumuzda bile degildi.
daha sonra yürürken söyle bir konusmaya taniklik ettik kadinin yanina bi tane adam yaklasti, kadin "özledin miiiii?" dedi adam da "he volllaa yauw" bunun üzerine "yalanciii" dedi kadin ve yürümeye basladilar. biz bakakaldik basta sonra kahkaha attik bir dakika boyunca.bu repliki sürekli söyleyip durduk yürürken yemek yedigimiz tarafa dogru. bayagi bakindik nerede otursak diye "koliba kafe" de oturmaya karar verdik.
karsi karsiya oturmustuk yine menüye göz atiyorduk ellerimizi masaya koyup tutuyorduk yine simgibi.
2 tane cafe latte siparisi verdik. ortam lostu mum vardi masamizda bi tane. artik hava bayagi bir kararmisti biz gülüp eglenirken zamanin nasil gectigini bile farketmemistik. hemen kahvelerimizi icerek kalktik ordan (hesabi ben ödücem diye tutturdu, bende zorlamiyim dedim nasilsa daha cok görüsecektik elbette öderim dedim).

o sirada sürekli telefonum calmaya baslamisti evden merak etmislerdi evdekilere senelerdir görmedigim kiz arkadasimla görüscem demistim.
saat 7 olmustu artik kizilayda biraz daha yürüdük ikimizde takmadik pek telaslanmalarini nasilsa sevdigim kisi yanimdaydi bana güven veriyordu. bir günde birbirimize öyle alismitik ki metro giselerinin önüne geldigimizde burukluk vardi icimizde.
carsamba bulusuyor muyuz dedi iki gözümü de moncici gibi istemsizce acip "hi hiiii" yaptim.
sarildik simgibi sarildik, öptü beni ellerimden, yanaklarimdan saclarima dokundu ve giselerden gecirdi beni.

23 Mart 2015. Pazartesi
bir gün önceden yine anlasmistik ve bu kez okulu asacakti benim icin bastan pek yanasmasamda bu duruma cok istiyordum onu görmek 1 gün bile görmesem deli gibi özlüyordum. Saat 1 de yine besevler de bulusacaktik. Metroya her bindigimde bulusacagimiz icin sabirsizlaniyordum diger yandan da kendime inanamiyordum yasananlara ve her seyin mükemmeligine. hemen ellerini tutup kendimi kücük bir kiz cocugu gibi hissetmek istiyordum, güvendeydim onun yaninda cok güvendeydim. Nerdeyse bütün istasyonlari bile ezberletmisti bana normalde metroyla isim olmazdi, ben artik onun ne istese inkar etmeden yapabilecegi bi insan olmustum, kendimi öyle hissediyordum. Artik eskisi kadar korkmuyordum insanlar bana bi seyler yaparlar diye herkese kötü insanmis gözüyle bakmiyordum (türkiye icin gecerli bu, kücüklükten beri türkiyede yanimda birisi olmadan tek basima evden disari cikamazdim bi sey yapar birisi diye.) Yine gazi üniversitesi cikisindan cikmistim merdivenlerden yukari cikarken bi tane kücük dilenci cocuk gözüme takilmisti o sirada sevgilimi arayip nerede kaldigini sordum, 5 dakikaya gelecegini ögrendim yoldaymis. Beklerken dilenci suriyeli kücük cocugun merdivenlerde oturdugunu gördüm hemen cantamdan 2tl cikarip ona uzattim yüzü gülmüstü ben de mutlu olmustum. Fazla bekletmeden gelmisti beni almaya sımsıki sarildik öptük birbirimizi yanaktan, sormus olmak icin ne yapalim disarda mi gezelim bize mi gidelim diye sordu, ikimizde bu sorunun cevabini biliyorduk zaten ben de fazla düsünmeden eve gitmek istedigimi belirttim. yolun karsisina gectik otobüs duraginda beklemek icin o sirada gs formali ögrenciler bekliyordu yanimizda hemen kimin sampiyon olacagini konusmaya baslamistik o galatasarayliydi ben ise fenerbahce ikimizde tuttugumuz takimin sampiyon olacagini söylüyorduk iddaya bile girdik "eger gs sampiyon olursa formayi giydirip fotolarini instaya facebooka atarim" demisti ben de kabul ettim maksat eglenmekti zaten. sonra annesinin gelecegini söyledi istanbuldan kalmak icin. fazla beklemeden otobüs gelmisti yine cok doluydu oturacak yer yoktu biz de önümüzü cama dogru döndük disariyi zliyorduk bi yandan da tutunmaya calisiyorduk. o sirada hafif hafif icimi hüzün kapliyordu bi daha o otobüse binip o yolu gitmeyecektim, sanki son kez gidiyomusum gibi o eve.. yolculuk süresinde pek konusmadik aklimdaki sorular yüzünden sanki yollara, binalara, son kez bakiyordum otobüsün camindan. otobüsten indikten sonra bu sefer bim'e degil de sok'a girmeye karar verdik biraz da soklanalim dedik * icerden hazir profiterol, cips, patlamis misir alarak ciktik eve dogru yürüdük yavas yavas. Eve geldigimizde bi tek abisi vardi o da ise gidecekti zaten hazirlaniyordu. geldigimizi seslenip iceriye salona oturdum, elindeki posetleri odasina biraktiktan sonra o da yanima geldi oturdu telefonumu cikarmami ve candy crush oynama istedigini söyledi ben de cikardim cantamdan verdim. abisinin gitmesi icin zaman gecirmeye calistigini anlamistim sesimi cikarmadim hic sessiz konusuyorduk nedense o an evde ölüm sessizligi vardi sanki kimse bi sey konusmuyordu. o oyun oynuyordu ben de camdan disariya bakiyordum son kez geldigim o eve. uzaklara bakiyordum camdan cok uzaklara her seyi görmek istiyordum o an. kisa bi süre sonra abisi salona girmeden uzaktan "ben cikiyorum görüsürüz" diyip cikti biz de "görüsürüz"dedik. abisi evden cikar cikmaz telefonu birakti elinden kucagina oturmami istedi, oturdum ben de öpüsmeye basladik daha sonra ve odaya gectik. posetten profiterolleri cikarmaya basladik cipsi ve patlamis misiri da acti yemeye basladik. profiterollerimizi bitirdikten sonra beyaz gömlegimin dügmelerini yavas yavas acip gömlegimi gardirobuna asti yine, bana kahverengi bir t-shirtünü verdi giymem icin gerci giymeme firsat kalmadan ikimizde yataga girdik hizli bi sekilde kiyafetlerimizi cikarip yere attik sevismeye basladik. yaklagib yarim saat sonra annem aramisti ilk aramaya aldirmadan devam ettik israrla arayinca disarda oldugumuzu sanmasi icin pencereyi actim ciplagim bu arada hemen yastik koydu önüme birisi görmesin diye beni o halde, 8 dakika falan konustuktan sonra kapattim önemli bi sey yoktu öylesine aramisti ne yaptigimi sormak icin. sonra o da annemi ariyim bi dedi ne zaman gelecegini sormak icin babasi acti telefonu o sirada giyinmeye baslamisti o da ciplakti ben hem yatakta yatiyodum hem de onun hemen saygidan giyinmeye baslamasina gülüyordum, hosuma da gitmisti bu davranisi. telefonu kapattiktan bi 15 dakika sonra annesi aramisti bu sefer gelmemesi icin diretsede sevgilim annesi kafasina koymustu gelcekti. daha sonra annesinin 1 sene önce geldigini ögrendim o eve.. neden simdi gelmek istiyordu peki diye düsünürken diger yandan da gögsüne yatmistim.. artik belliydi son kez gelmistim o eve.. ne yapsamda bu gercegi degistiremezdim.. sahiplendigim her sey bi anda yabancilasiyordu sanki cok canim yanacakti simdiden hissediyordum, bozuntuya vermeden yaninda huzurlu bi sekilde sarilip ona yattim biraz baktigimda o da gözlerini kapatmisti.. her seyin farkindaydi. o gün yataktan canim hic cikmak istemedi hatta giyinmek bile istemedim, arada yataktan kalkip bana gitar caliyordu sonra yine her zamanki gibi komik videolar izliyorduk kahkahalar atiyorduk.. birbirimizi ne kadar cok sevdigimizi dile getiriyorduk, benim kollarimi isiriyordu ben de boynunu isirmistim cani acisin diye sakasina tabi ki, baktigimda mosmor olmustu boynu.. tam da annesi gelecekti ertesi gün. istemeyerek yaptigim icin cantama baktim yanimda fondoten vardi bi tane kap gibi bi seye biraz sürdüm fondoten'den annesi gelince sürmesini istedim en azindan fazla belli olmazdi onu sürdügünde. ben de gögsüme iz yapmasini istedi büyük bi zevkle yapti. saclarimi oksuyordu gögsüne her yattigimda böyle ölsek mutlu ölürdük heralde diye düsünmeden edemiyorduk. yine yanaklarimi öpmekten bütün makyajim akmisti ama olsundu sonucta bi daha bu kadar hirpalayici bi sekilde öpemeyecekti. masaj yapcam diyip ölümüne gidikliyordu beni, her defasinda eve gittigimde kemiklerim agriyordu cok hirpalayici bi sekilde seviyodu ama cok hosuma gidiyprdu bu durum.. o beni ne kadar hirpalayipta sevsede ben onu narin bi sekilde öpüyordum saclarini oksuyordum. kucagimda oturdugunda kafasini alip gögsüne dogru koyuyordum o an sanki annesine muhtac kücük cocuklar gibi oluyordu icimden onu nasil birakacagimi düsünüp kendi kendimi yemeye basliyordum bi yandan da.. arada masada duran cipslerden patlamis misirlardan atistirip yeniden yataga oturuyoduk. onun kucagina oturdugumda el kizartmaca oynuyorduk yine ayni taktiklerle onu kandirip eline vuracakmis gibi yapip geri cekiyordum o da her defasinda kaniyordu, sonra gülmeye basliyorduk ama karnimiza agrilar giresiye kadar gülüyorduk buna. sira ona geldiginde ise ben ellerimi cekmiyorum o da vurdukca vurup ellerimin kizardigini görünce öpmeye basliyordu, o ev de son kez biz olabildigimiz icin her sey itiraz etmeden mükemmel olmaliydi cünkü. sonra ben kucagindayken gidiklayip yere düsecekmis gibi oldugumda her defasinda beni tuttuguna inandigim icin kendimi koyverdim nasilsa tutcak diye.. simarip tutmadi sonra tutmaya calisti gülerek yere düstük yataktan, bi yerime bi sey oldu mu diye bakip öpmeye basladi deli gibi kollarimi bile öpüyordu ben de bileklerini öptüm iyi olduugumu söyledim yavasca kalktik ayaga saate baktigimizda 4 bucuga geliyordu son yarim saatimizi yasiyorduk o evde..

eve girdigimizde kimse yoktu kendimi daha rahat hissettim. ayakkabilarimi cikarip kapinin kenarina koydum onun ayakkabilarini cikarmasini bekledim. evi gezmek icin sabirsizlaniyordum. ayakkabilarini cikardi ve birbirimize daha da sıkı sarilmaya basladik belki 1 dakika öyle kalmisizdir bu arada ayakkabilari cikardigimda ona sarilmak icin parmak uclarima bastim(benim boyum 1.66 onun ise 1,82). dudagima öpücük kondurdu gözlerimin icine bakti derin derin bunlari yaparken hala giris kapisinin yanindayiz. hadi sana evi gezdireyim dedi önce mutfagi gösterdi sonra salona girdik hizli hizli göz attiktan sonra onun odasina girdik. posetleri masasina koyduk. odasina girdigimizde de hemen sarildik yine, sarilirken elleri popoma gitti oksadi biraz sonra icerden tabüre almaya gitti kahvaltimizi yapcaktik, ben yatagina oturdum masasi hemen yataginin ayak ucu tarafiyla bitigibti. bi elinde tabüre diger elinde bardaklarla geldi meyve suyu doldurdu ikimize de sonra pogacalarimizi yemeye basladik. yine o kadar hizli yedi ki ne ara bitirdin diye sordum o da gülümsedi. ben daha ilk pogacami bitirmeden hatta agzimda pogaca varken arkama geldi bi anda oturdu, elbisemin femuarini acti yavasca ve ensemi öpmeye basladi. neseli bi ses tonuyla "dur agzimda pogaca var acelen ne" dedim, sonra yersin dedi. o an kendimi ona biraktim benim icin ilkler yasaniyodu cünkü omuzlarimi daha da öpüyordu, bi sey söylemeden kollarimi kaldirmam gerektigini anladim ve elbisemi cikardi yataktan ayaga kalkti gardirobunu acti askiyi aldi ve elbisemi asti "hep bu kadar düzenli misin" diye sordum "sirf senin icin" dedi ve gardirobundaki askidan bana siyah t-shirtünü cikardi bugün ev de giymem icin. hosuma giden her seyi yapiyordu daha da büyüleniyordum. yatakta beklemistim onu oturarak, yavasca omuzlarimdan itip yatirdi beni öpüsmeye basladik atesli bi sekilde.. ben ilk defa öpüstügüm icin aslinda biraz da korkuyordum becerebilecek miyim diye, o da biliyordu bunu, hic zorlanmadan öpüsüyorduk o an zaman dursun istiyordum. becerebildim mi diye sordugumda ilk kez öpüstügüm halde harika oldugumu söyledi beni daha da cesaretlendirdi. coraplarimi cikarirken bi yandna da kendi kiyafetlerini cikarmaya basladi bunlari yaptiktan sonra yanaklarimi, dudaklarimi öpüp durdu, icimden makyajim kesin calindi hep diye düsünüyodum ama pekte umrumda olmuyordu acikcasi.. nihayetinde sevdigim adamin kollarindaydim bundan güzel ne olabilirdi ki. (bunun devamini yazmicam zaten ne oldugunu tahmin ediyosunuzdur. merak edenler icin: her seyi yaptik ama onun olmadim, düsünce olarak kendimi onun hissediyordum zaten)
yaklagib 45 dakika sonra kapi caldi, biz cirilciplagiz. Abim gelmistir dedi hizla üstünü giyinip kaiyi acmaya gitti. ben de ne oldugunu anlamadan alelacele ic camasirlarimi, kltlu corabimi ve onun verdigi siyah uzun t-shirt'ü giydim. abisinin karsisina makyajim bozulmus halde cikacak olmak beni utandirmisti baya sonucta anlayacakti ne yaptigimizi ve bu durum biraz canimi sıkmisti.. yanlis anlasilacak bi sey yapmamistik cünkü. abisi odaya girmeden hemen tabüreye oturdum aldim elime pogacayi yemeye basladim sirtimi da döndüm. abisinden önce sevgilim geldi yanima sessizce ne cabuk giyindin diyip hayranligini gizleyemedi. o sirada abisi geldi odaya sevgilim bizi tanistirdi.. "taaa nerelerden geldi bak" dedi abisine. abisi de sasirdi baya, tatil icin geldigimi söyledim. mesleklerimiz nereddeyse ayniydi abisiyle islerimiz hakkinda konustuk falan bi yandan da sevgilimin gardirobundan kiyafetlerini toparliyordu istabula gidecekti o gün. "kiza ala ala pogaca mi aldin kahvaltilik" dedi sevgilime, "o da ögrenciyiz napalim" gbi bi sey söyledi tam hatirlamiyorum bunu. yataga oturdu laptop'tan film bakmaya basladi ben pogacalara gömüldüm tabi o an cok heyecanlliydim konusacak durumda bile degildim. abisi valizini de odadan aldiktan sonra cikti ve bi daha girmedi odaya.

cikardim telefonumu selfie cekmeye basladik yatakta yatarken 2 tane 10 dakikalik videomuzu cektik. yavas yavas giyinmemiz gerektigini söyledi önce benim gömlegimi cikardi gardirobundan dügmelerini ilikledi giydirdi beni sonra kendisi giyindi rujumu tazelemek bile istemedim o an. odasindaki her seyi hafizama kazimaya calisiyordum kalbim aciyordu ilk defa onun yaninda. mutfaga gitti cöpü de alayim atarim dedi . mutfakta son kez fotografini gizli cekecektim bana gülümsemisti (nomalde haber vermeden foto cekmemi istemezdi). evin salonuna son kez baktim, son kez mutfaga girdim sanki kendi evimden ayriliyordum. ayakkabilarimizi giydik montlarimizi giydik evin icinde sarildik ela gözlerine baktim saclarini oksadim ve ciktik. ellerini tuttum yolda yürümeye basladik hafif yagmurluydu hava o da bi yandan otobüs kac dakikaya gelecek diye bakiyordu. otobüsle gitmeyi istemezdim hic hava ne kadar yagmurlu olursa olsun o yolu yürümek isterdim. sessizce konusmadan yürüyorduk ilk defa yüzüm düsmüstü canim aciyordu neden konusmadigimi sordu "bisey yok" dedim daha fazla konusamadim eger konussaydim gözlerimden yaslar akardi. anladi üzüldügümü beni yol boyunca otobüs duragina kadar güldürmeye calisti ilk defa ona sahte gülüyordum, gülmeye calisiyordum. ne olursa olsun ona üzüldügümü belli etmemeye calistim ama olmadi iste. hafif yagmur yagdigi icin sürekli montumun kapsonunu örtmeye calisti ben de cikardim örtmesini istemedim islanmak istiyordum cünkü. sonra yine örttü hasta olacagimi söyledi ben de kirmadim zaten konusacak halim yoktu otobüs duragina geldigimizde ikimizde konusmadik birbirimizle aglamamak icin sürekli baska yönlere bakiyordum ona bakmamaya calisiyordum sanki yanimda yabanci birisivardi o an. aklima sadece turgut uyarin - göge bakma duragi siiri gelmisti. otobüs 2 dakikaya gelmisti.. full doluydu yine oturacak yer yoktu tutunacak halim de yoktu pek. otobüs beni ondan ayiriyordu sanki ellerini tutamiyordum konusup gülemiyorduk insanlar üzerime üzerime geliyodu sanki. o evden her ayrildigimda icimden bi seyler kopuyordu, kendi evimmis gibi benimsemistim 3 kez gelmekle. otobüse bindigim de mutlulugum azaliyordu daralmistim, canim aciyordu hemde cok, aglamamak icin kendimi zor tutuyordum, göz göze bile gelmek istemiyordum onunla, kafamda hep aynii soru vardi "eger evden ayrilmak bu kadar zor geldiyse ben seni nasil birakicam adam" bunu düsünmekten etrafima odaklanamiyordum herkes kendi halindeydi sevgililer de vardi onlara bakiyordum gidici oldugumu hatirliyordum yeniden, o an aglamak istiyordum aglayamiyordum ben onsuz bir hic oldugumu o an anlamistim. bana ölüm gibi gelen otobüs yolcugumuz nihayet son bulmustu inmem icin elimden tutmustu düsmeyeyim diye bi kac adim yürüdükten sonra besevler metro istasyonuna varmistik giselere dogru iniyorduk belki son görüsmemiz bu diyip güldü belli ki saka yapiyordu ama o an ben sakayi algiyalacak halde degildim bi daha hic görüsmeyecekmis gibi sarildim "icimden canin sagolsun" dedim sonucta annesiyle zaman gecirmesi onun da hakkiydi. en fazla 1 hafta sonra ülkeme dönecektim.. giselerden gecirdikten sonra beni gözlerimden yaslar akti onlari sildim elimle arkama dönüp bakacak cesaretim yoktu.