önceden başlamış olduğum ama başka sebeplerden dolayı bırakmak zorunda kaldığım hikayeme şimdi devam ediyorum.
okurken sürüklenmeniz dileğiyle

Saat sabaha karşı 06.00 civarıydı. Büyük bi patlamayla uyandım, dışardan çok fazla ses geliyordu. Yanımdaki arkadaşa seslendim. – bilal(25) kalk olum bişeyler oluyor. Kalktık beraber cama geldik. Ve gördüğümüz görüntü ikimizi şoka sokmuştu. Şafak yeni sökmek üzereydi ancak ortalık aydınlanmıştı Heryer yanıyordu, insanlar birbirine saldırıyor, arabalar birbiri ardına ateş alıp patlıyordu. Tam bu sırada karşımızdaki binanın 4 . katından ateşler içinde bir kadın bireden bire balkondan yere düştü ve arkasından iki kişi daha Ankara yanıyordu sanki heryer duman olmuştu bile.
O an kendimi rüyada zannettim. Bunların hiç biri gerçek olamazdı ve beynim bana izlediğim filimden estantaneler sunuyordu. inanamıyordum olanlara ama bu rüya değildi tamamen gerçekti. Bilalle beraber odadan çıktık, evdeki diğer arkadaşları kaldırdık. Gece zaten geç yatmıştık biraz da alkol vardı. O yüzden kimse olanları duymamıştı. Kimse uyanmamıştı, uyanır uyanmaz onları da cama zütürdük, hiçbirimiz bi anlama veremiyorduk.

Kömürlüklerin orda bi pencere vardı. Aşağı doğru indik. Çok pis bir koku geliyordu indikçe burnumuzu kapatmak zorunda kaldık. Kokunun nerden geldiği belli olmuştu sığnakta yüzlerce ceset vardı hertaraf kan olmuştu. Arada tanıdıklarımızda vardı. Apartman sakinlerinin çoğu burdaydı. Onur hariç hepimiz kustuk. Onur güneydoğuda iki sene görev yapmıştı. Bundan daha kötü olmasada birçok ceset ve vahşi olay görmüştür. Elimizi yüzümüzü temizledikten sonra devam etmeye karar verdik daha anlam verememiştik. yavaş yavaş etrafımıza bakarak ilerlemeye başladık. Sokaktan köşeyi döndük caddeye çıktık. Heryer burda da insan cesetleriydi. Hiçbirimiz ne olduğunu anlayamıyorduk. ileri de yerde yatan Bi kaç polis gördük ve onlara doğru koştuk. Onlarda ölmüşlerdi onur vücutlarını inceledi. Paramparça olmuşlardı birinde kurşun izi de vardı vurularak ölmüştü galiba onur silahları topladı şarjörleri filan aldı hepimiz birer silah almıştık ama daha önce bi kaç kez havalı tabancayla ateş etmiştim ben kullanabilirmiydim bilmiyorum. Sessiz olmamız gerektiğini düşündük ve o an ateş etmedik. Ama onur tekrar pratiğini anlattı hepimşiz silahlarımız doldurduk ve yürümeye devam ettik. Sheraton otele doğru ilerledik belki orda yaşayan birileri vardır.

Arkası dönüktü saçları hafif uzun bi erkek bize doğru dönmedi onur bekleyin dedi ve adama doğru yaklaşmaya başladı. Silahını doğrulttu yavaş yavaş ilerledi. Adam bizden uzaklaşıyordu. Ama onur daha hızlıydı sürekli seslen di – heyy buraya baksana – sana diyorum be adam ama adam sanki duymuyordu. Onur biraz daha yaklaştı ve adam geri döndü. Yüzü kanlar içindeydi. Bi anda garipsesler çıkararak onura doğru koşmaya başladı ama onur anlının ortasından vurdu. Adam yere yığıldı, hemen o tarafa doğru koştuk adamın yüzünü çevirdik. Vücudunda 6-7 tane kurşun izi vardı. Bu kadar kurşunla nasıl ayakta kalabilmişti. Ve nasıl koşmaya başladı. Kafam donmuştu artık harbiden gece içkiyi fazla kaçırdım benimle uğraşıyolar dedim kendi kendime. Onur üzerini ararken daha yeni adamdan çıkan uğultunun benzeri sesler geliyodu ama daha fazlaydı. ileri doğru baktık yolun kenarında bize doğru ilerleyen yaklaşık 5-6 kişi vardı. Birinin tek ayağı kırılmış sürükleye sürükleye geliyor. Heryerleri kan olmuş, birisinin kolu yok dehşet bi görüntü ve bize doğru yaklaşıyorlar.

Onur kaçın diye bağırdı biz kaçmaya başladık. Onlarda hızlandı ama koşamıyorlardı hemen ara sokaklara girdik nefes nefese kalmıştık hepimiz. Bilal kendi kendine sayıklıyordu. Ne yapıcaz biz bunlar neydi. Yasin bunlar hastalık kapmışlar galiba ne oluyo burda dedi. Onur kendimize bi araba bulmalıyız ancak o etrafa biraz daha bakalım. Ne olduğunu belki anlaya biliriz. O gazete de ki tarih neydi öyle dedim. Onur bilmiyorum cabbar ben nerden biliyim diye bağırdı.

Onunda sinirleri gerilmişti galiba haklıydı bişey demedim. Apartmana döndük onur garaja girip arabayı alcam dedi. Bilal fütursuzca haha yıl 2025 araba kesin ordadır dedi. Onur setçe baktı. Yasin tek gitme bende geliyorum dedi. ikisi beraber gittiler. Bizde bilal ile dışarda beklemeye başladık. içerden sesler gelmeye başladı. 10 15 el tabanca sesi geldi. Arkasından arabayla çıktılar. Camlardan atlayın diye bağırdılar. Yüzlerinde inanılmaz bi korku vardı ve o anda adrenalin patlamaıs yaşıyorlardı. Hemen bindik bilal- noldu öyle tabanca sesleri filan geldi. Kimvardı onur hemen gaza bastı yasin arkaya bakmamızı söylediler, arkama baktığımda garaj kapısından çıkan arbaya doğru ilerleyen 10 larca insan gördüm. Hemen önüne döndüm,
Yasin - birilerini bulmamız lazım ne oluyor böyle şaka gibi ne olmuş bu insanlara
Onur- birilerini bulmadan önce kendimizi koruyacak malzemeler bulmamız gerekiyor. Silah vesayire ne olacağı hiç belli değil.
Ben – ne diyosun onur ne yapıyoruz şimdi?
Onur – bizim oaraya gidiyoruz gidiyoruz.

Bizim orada kastı atıf bey deki karakoldu. Yol boyunca etrafı süzdük ama heryer harabeydi sadece bizim oralar değil tüm ankara ateş altındaydı galiba
Ah kesşke birini bulabilsek ne olduğunu bi anlatsalar.
Bilal- beyler o gazeteye kafam takıldı benim neden öyle bi tarih atmışlar. Her yer eskisi gibi duruyor değişen hiçbişey yok. Ankara işte beton şehir hala aynı arabalar herşey aynı..
Kimse cevbını bilmiyordu. Gece öylesine bişeyler içtik bi sbaah kalktığımızda olmuştu bunların hepsi

Karakola vardık. Bahçe kapısını asma kilitle ve zincirle bağlamışlardı. Üstünden atladık. Kapıda kiltlıydı etrafından dolaştık arka tarafta aşaği doğru inen merdivenler vardı merdivenlerden indik ve bir kapı daha onur anahtarını çıkardı. Ve kapıyı açacağını tahmin etmiyordum.
Bilal- bilal bu ne be yıllardır bi kilidi değiştirmemişlermi.
Onur- bilal bi sus ya
içeri girdik karanlık bi odaydı onur ışığı açamaya çalıştı ama olmadı. O sırada o danın karanlık tarafında bir şey yere düştü ve ses çıkardı. Korkudan altıma sıçmak üzereydim yasin hemen o tarafa doğru ateş açtı. Yavaş yavaş o tarafa ilerledi.. hiç bir şey yoktu geri yanıma geldi. Onu şimdi herkes sessiz olsun ve benim arkamdan ayrılmasın dedi yavaş yavaş yukarı çıkmaya başladık. arkadan bi kapı gıcırtısı geldi ve kapı birden kapandı. En ufak şeyden korkar hale gelmiştik. Kapının kapanmasıyla etraf iyice karardı ve ben ne olur ne olmaz dşiye yasinin kemerinden tuttum en önde onur arkasında yasin ben ve bilal şeklinde sıralanmıştık. Merdivenin bitiminde bir kapı vardı onur orayı açtı ve içerisi aydınlandı daha sonra hepimiz yukarı çıktık. Burası memurların odası dedi. Benim odama gitmememiz lazım. Kapıya doğru yöneldi kapıyı açtı.

Kimse yok mu diye seslenmeye başladık. Ses gelmiyordu, evin içine girdik mutfak dolaplarından birisinin kapağı hafif sallanıyo ve çok rahatsız edici bir ses çıkarıyordu. Ben gittim kapağı kapattıım. Mutfak taşının üstünde birsürü malzeme vardı birde bavul. Yaklaştım bavula doğru. içinde gıda malzemleri ton balık makarna ekmek filan vardı 2 şişe de su vardı. Buzdolabına yöneldim kapağı açtım. içerisi bomboştu. Galiba hepsini taşın üzerine çıkarmışlardı. Çeşmeyi kontrol ettim burda da kegibti. Bavulun içnde 3 adet su şişesi vardı onları aldım. Daha sonra içerde bi ses geldi. Yasini bağırıyordu – cabbar koş çabuk buraya gel. Koşarak onların bulunduğu yere gittim yatak odasıydı yatak incintı ama kimse yoktu. Daha sonra duvardaki yazıyı gördüm. ‘Hemen buradan kaçın’ yazıyodu

Hemen hemen arabaların hepsi patlamıştı. Caddede bi benzin istasyonu vardı ve bi anda büyük bi patlama oldu hepimiz sarsıldık. Ordaki tanker patlamıştı. ilerlemeye devam ederken bilal yerde bi gazete parçası buldu. Aldı ve bize seslendi. Beyler 7 temmuz 2025 e hoşgeldiniz anlamadık ilk başta yanına gittik. Gazteyi aldım elinden sağ üstte 7 temmuz 2025 yazıyodu.

Noluyo lan diye bağırdım. Kafayı yiyecektik yasin ağlamaya başladı koca adam ağlıyordu. Onur sa etrafı süzüyor inceliyor bişeyler düşünüyordu. ilerde bilal birisine gördü ve seslendi
- Dostum buraya bakar mısın ?

beyler bu günlük bu kadar. ilgi olursa hikayemin asıl heyecanlı bölümlerini yarın akşam ve hafta sonu anlatıcam. iyi geceler
okuyanlar kendilerini belli etsinler biraz

Tam bu sıralar burnumuza bir koku geldi. Duman kokusu acaba evden mi geliyordu bizim binada mmı yanıyordu. Hep beraber koşarak salona geçtik ancak yangın yoktu. Salondaki bolkon kapısı açık kalmış ve sokak taki bütün duman evin içine doluşmuştu. Üstümdeki atleti çıkardım, yüzüme doladım. Nefes almak çok güçtü tamamen duman olmuştu. Gözlerimde yanmaya başladı gözlerimi kapattım ve balkona doğru gittim. Kapıyı tam kapatacaktım ki gözüme bir şey çarptı hemen balkona çıktım.

Tüm ihtişamıyla ışıkları yanan Sheraton otel tamamen ateşler içerisindeydi. insanlar camlardan kendilerini atıyor. Odalardan birbiri ardına ateşler çıkıyor patlamalar oluyordu. Sonunda bina bu kadar darbeye dayanamamıştı. Olduğu yerde çöktü ve arkasından büyük bi toz bulutu her yeri kapladı. Gözlerime inanamıyordum. Alkol bu kadar büyük bir oyun mu oynuyordu yoksa. Hayır bunların hepsi gerçekti. Birden öksürmeye başladım, ciğerlerim dışarı çıkacaktı sanki, bir türlü kesilmiyordu tam bu sırada biri kolumdan tuttu, gözlerim iyice kapanmıştı kim olduğunu anlamadım. içeri çekti beni antreye kadar sürükledi şuurum yarı açık yarı kapalıydı. Yere yatırdı arkadaşlarım etrafta konuşuyorlar bir şeyler tartışıyorlardı. Hiç bişey anlamıyordum ne konuştuklarını ne dediklerini çok fazla duman solumuştum.

Atıf beye çıkmadn. bentderesinde yokuşun balında 10 kadar araç durmuştu bi kaç tanesinden dumanlar yükseliyordu. Aşağı indik ilerlemeye başladık. Kırmızı bir polo ya yanaştım cam tamamen kan olmuştu. Ve imdat yazıyordu.
Etrafta yine kimseler yoktu heryer kan kokuyordu. Arabanın arka kapısını açtığımda şok oldum 3 ceset vardı. Arkada oturan 13 14 yaşlarında bi kız çocuğuydu ve kafası yoktu. O görüntü karşısında hemen kustum bilal yanıma geldi. Hemen kapıyı kapattı su uzattı biraz su içtim.
Onur- arabayı buradan çıkarmamızın imkanı yok. Yürüyerek devam etcez. Herkes silahlarını alsın diğer araçlarda da işimize yarar ne varsa alın gelin.
Arabaları kontrol ederek yürümeye devam ediyordum. Birden yasin çığlık attı daha sonra da iki el tabanca sesi. Arabanın altından bir el bacağını kavramıştı. Ve yasin oraya ateş etmişti. Onur hemen alta eğilip iki el daha ateş etti.

Onur- bu gün yorulduk burda dinlenelim geceyide burada geçiririz o zmana kadar telefonları deneyelim birileriyle iletişim kurmaya çalışalım ama önce binayı temizlemeliyiz içerde de birileri olabilir.
4 katlı bi apartmandı. Bilal çocukla beraber alt katta kaldı bizde tek tek temizlemeye başladık. teras katta dairelerden birisi diğer dairelere göre daha derli topluydu hatta dolaplarda yiyecek bile vardı. Geceyi burda geçirme kararı aldık. Apartmanda hasta kimse yoktu sanırım birisi bütün hepsini alt kata kilitlemişti. Kafamızda birsürü soru işareti vardı ve hiçbirine cevap veremiyorduk.

Aşağıdan bilal ile çocuğuda aldık, ve çocuğu sorgulamaya başladık belki ondan bişeyler öğrenebilirdik.
Onur – kimsin sen
Çocuk- ismim Mehmet, savaş çıkmadan önce önce bu mahallede ailemle beraber yaşıyordum.
Yasin- ne savaşı?
Mehmet- nasıl hiç birşeyi bilmiyor musunuz?
Yasin – sen onu bırak ve anlatmaya devam et. En baştan anlat, herşeyi en baştan
Tam anlatmaya başlamıştı ki onur sözünü kesti ve hangi yıldayız diye sordu. Çocuk gülerek 2014 dedi
Onunr – tamam şimdi anlatmaya başla
Peki o gazete parçası neydi neden tarihi 2025 di. Herşey iyiyce karışmaya başladı.

Yavaş yavaş aşağıya indik gittikçe yaklaşmıştık ama şimdiye kadar karşılaştıklarımız hep bize doğru saldırmışlardı bunlar gelmediler. Bi kat daha inince farkettik üzerlerine demir kapı kapatılmıştı aşağıda sıkışmışlardı yani. Tekrar koşar adımlarla yukarıya doğru çıktık. Bahçe çitlerinin önüne yığılmıştı hepsi apartmanın da kapısını kapattık ve dairelere bakmaya başladık giriş kattaki darelerin hepsi terkedilmişdi ama işimize yarar bi kaç parça şey vardı. El feneri bulduk çakmak ve sigara. Bu gün hiç sigara içmemiştim daha hemen sigara mı yaktım. Herkes birer tane aldı onur köşede bişeylerle uğraşıyordu. Yanına gittim, ne yapacağız diye sordum.

Bilal ile ben hemen kapıları açıp silahları aldık. Onurda çocuğun yakasına yapıştı, ve koşmaya başladık. ilk önce marketin kapısında bıraktığımız malzemeleri aldık bi kaç tanesi bize yetişmişti. Onları da yasin tabancayla vurarak indirdi. Karşıdaki apartmana koştuk. Bahçe çitleri olan bi yerdi bu onları bizden biraz da olsun uzak tutardı. içeri girdik ve bahçenin kapısını kapattık onur karakoldan aldığımız çantadan bi ip çıkardı. Kapıyı bağladı. O sırada yasin çocuğun üstünü arıyordu bitane bıçak buldu, hemen aldı. Daha sonra çocuğu ben aldım yasin önde apartmana girdik. içeri girer girmez hastaların çıkardığı ses yine kulağımıza geldi. 2 grup arasında sıkışmış kalmıştık. Bilal yerden gazete kağıdı aldı ve yakıp merdiven boşluğundan aşağı attı. Kalabalık bir grup vardı aşağıda, ama yukarı çıkma gibi bi çabaları yoktu. Öyle orada geziniyorlardı. Yanımıza bi fener almalıydık. Öylece bırakıp çıkamazdık aşağıya inip bakmaya karar verdik. Bu sırada çocuk bize bişeyler anlatmaya çalışıyodu ama onur bi yumruk attı ve susmasını söyledi.

Ekip arabalarından bi kaçını çalıştırmaya çalıştık ama çalışmadı hiç biri. Karşıda bir kahvehane vardı. Önündede bi transit bilal onu çalıştırmaya gitti şansımıza çalışmıştı. Arabaya atladık hepimiz
Onur- beyler kafamda bi kaç şey oluşmaya başladı. Ama size söylemem için çok erken. Bilal sen şimdi aşağıya in ilerde bi market ve benzinlik olacaktı. Bi bakalım işimize yarar bişeyler bulacak mıyız ?

Markete geldiğimizde 2 kişi vardı ilk başta onları hastalıklı san madık ama daha sonra farkettikki hastalıklılar. Yasin ben hallederim dedi ama onur ses çıkarmadan hallet dedi. Ben de yasinle beraber gittim. Yasin yerden inşaat demirini eline aldı o sırada bizi gördüler ve bize doğru hızla gelmeye başladılar yasin birisinin kafasına vurdu ama tam denk getiremedi daha hala yaşıyprdu. Bende baltayla onun kafasına vurdum balta kafatasına yapışmıştı. Kafasından kurtarıp diğerine gittim ve onunda kafasını tek hamlede parçaladım. O sırada bilal arabayı kapıya doğru yanaştırdı. Aşağı indi onurla beraber yanımıza geldi. Markeetin kapısı açıktı onur mutlaka içerdede birileri vardır dikkatli olun dedi. Herkes eline tabancasını aldı ve markete girdik. Yavaş ve sessiz adımlarla ilerledik birçok şey talan olmuştu markette ben ve yasin kuru baklaların olduğu tarafa doğru yürüdük. Şansımıza bi kaç paket sağlam makarna ve konserve bulabildik. Hepsini alışveriş arabasına attık ve gezmeye devam ettik çok fazla bişey kalmamıştı bizden önce sanırsam bir çok kişi girmişti buraya. Kapıda onurlarla buluştuk onlar bizden daha şanslıydı dondurulmuş et köfte ve ekmek bulmuşlardı. Tam o sırada araba çalıştı ve gitmeye başladı bi anda hepimiz koştuk.

içerde nerden baksan 30 40 adet hastalıklı insan vardı. Bi anda arkalarını dödüler ve kapıya doğru hızla geldiler onur kapıyı kapattı hemen kilitledi.
Onur- lanet olsun sizde nerden çıktınız.
Yasin şimdi ne yapacağız boşuna mı geldik bu kadar yolu ?
Onur- buranın güvenli olduğunu düşünmüştüm ve silah bulabileceğimizi?
Yasin- eee silahlar nerde ?
Onur – benim odamın altkatında ama anahtarı çekmecemde olması lazım
Hay anasını içerdekiler ne olcak bi konuşmayı denesek?
Yasin- sen bi dene cabbar bakalı laftan anlıyolarmı ?
Herkes masalar baksın işimize yarar bişeyler var mı silah, mermi herangi bişey mutlaka temizlemeliyiz içeriyi

Bi anda yüzüme arkadaşların su dökmesiyle beraber uyandım. Noldu bana diye sordum. Onur(26) – 2-3 dakikadır baygındın, bizde ayılman için su döktük. Yüzümü sildim, ayağa kalktım olayın etkisiyle tansiyonum filan düşmüştü, birde duman soluyunca baygınlık kaçınılmazdı. Banyoya doğru yürüdüm yüzümü yıkayacaktım. Çeşmeyi aştım bi miktar kirli su geld , daha sonra horultular ve arkası kesildi. Sularda yoktu, orda bi damacana vardı içinde de bi miktar su hemen suyu aldım yüzümü filan yıkadım, ağzım kurumuştu bi miktarda içtim. Daha sonra suyla beraber tekrar arkadaşlarımın yanına geldim. sular kesilmiş diye seslendim, biliyoruz dediler hep bir ağızdan sonra damacanayı onlara uzattım herkes susamıştı. Kimse olayları anlamlandıramıyordu. Balkonda gördüklerimi anlattım. Koca binanın nasıl yıkıldığını, hepimiz iyice korkmaya başlamıştık. Yasin(24) – beyler binaya bakmamız lazım ne oldu bilmiyoruz. Belki birileri biliyordur. Onur koşara odasına gitti ve tabancasını yanına aldı geri geldi. Napcaksın onu diye sordum. Ne olacağı hiç belli olmaz dedi.