Yazsana laaaaaaaaan

Sabah olduğunda Hulusi her zaman olduğu gibi kahvaltımızı hazırlıyordu Burak Doğan ve Kutay ağız sularıyla onu izliyorlardı Gölgeyle birlikte yanlarına indik Burak la bu Hulusi kesin travesti ha bütün karı işlerini yapıyor dedi sessizce hepimiz güldük Hulusi duymadı gülmemiz uzun sürmedi yakınlardan silah sesleri ve helikopter sesleri gelmeye başladı . Çok şaşkındık bir Lockheed 693 binamızın tepesine inmişti ilk panikleyen gölge oldu askerlerin ayak sesleri merdivenlerde duyuluyordu kapıya koştum alt ve üstten kilitledim içeri döndüğümde şok oldum.
Hulusi köpeğimi gibiyordu Burak ve Kutay yiyişiyorlardı ve Doğan bana doğru yaklaşıyordu gel aşkım diyordu çok korktum kapının kilitlerini açıp kendimi askerledin azgın kollarına bıraktım beni ayların vermiş olduğu azgınlıkla nasıl gibtiler anlatamam şu an bizim grupla yeraltı şehrinde keranede çalışıyoruz dışarısı nasıl inanın hiçbir haberim yok

Arkadaşlar evliyim ve bir yaşında birde oğlum var ellerinizden öper onlarla ilgilenmem gerektiği için haftasonları yazamıyorum.

YALAN SOYLUYO BEYLER INANMAYIN AMK PRIMCISINE

Az kaldi

bugün annemin ve abimin mezarlarını ziyarete gittim.

onları çok özlüyorum...

temize geçtiğim yeni sayfalar var...

01 AĞUSTOS 2016…..
PAZARTESi….
ETiMESGUT….

ilk başlarda doğan ve benim olduğum apartmanda şimdi beş kişiyiz bu şu anlama geliyor.
ilk başlarda bize yeten elektrik ve su artık yetmemeye başladı.
Bunu bu sabah anladım çünkü musluğu açtığım zaman bir zamanlar şelale gibi akan suyumuz artık akmıyor.

Burak’ta bu işe sinirlenmiş olacak ki aşağıdan küfürleri gelmeye başladı. Aradan yarım saat geçtikten sonra yemek için Hulusi’nin dairesine indik ve konuyu konuşmaya başladık.
Herkes aynı dertten mustarip.
Yanlış anlaşılmasın sakın onların burada olmasından rahatsız falan değilim.
Sadece evimizi buna göre düzenlemeliyiz artık.
Yemekten sonra Doğan, ben ve Hulusi kaynaktan suyu apartmana basan motorun olduğu yere gittik.
Kutay ve Burak konudan hiç anlamadıkları için Gölgenin yanında kaldılar.
Bodrum kattaki motorun olduğu yere indiğimizde burnumuza metalik yanık kokusu geldi.

Motorun olduğu kapağı açtığımız zamanda suratımıza doğru bir duman yükseldi..
Motor yanmıştı ve artık işlevini yerine getiremez hale gelmişti.
Hulusi bana ve doğana bakarak kapağı artık kapatalım her şey ortada dedi.
Sonra doğana dönerek yukarıda bunun bir yedeği vardır umarım diye sordu.
Doğan evet var hatta istemediğin kadar ama hepsi bu motorla aynı güçte yani bunu alıp onlardan birini taktığımız zaman gene aynısı olacaktır onlardan birini takmak sadece bize biraz zaman kazandırır hepsi bu.

Yukarıdan getirdiğimiz motorlardan birini yerine taktık ve bir süre aynı şekilde devam ettik.
Aynı anda suyu açmamaya dikkat ediyorduk.
Şehrin içine çok girmedim ama Ostim çevresinde bu gibi motorların büyüklerinden bulabileceğimiz yerler vardır mutlaka dedi Hulusi. Ben yanan motorları tekrar tamir edebilirim ama seninde dediğin gibi motorlar aynı güçte olduğu sürece aynı sorunlar tekrar oluşacaktır.

O zaman Ostim’i araştırmaya gidelim varsa etraftan bulduğumuz bir yer alır geliriz dedi doğan.
Harita odasında oraya nasıl gidebiliriz diye baktıktan sonra harekete geçmek için hazırlandık.
Doğan Ostim hakkında küçük ama önemli bir bilgi verdi.
Ostim yürüyenler ile doluydu hastalık Ankarada belkide en fazla bu bölgeyi etkilemişti.
Ostim Organize sanayi bölgesinde zaten hijyen şartlarına çok dikkat edilmiyordu üzerine üstlük birde bu hastalık yayılmaya başladığı zaman Ostim tam bir enfeksiyon yuvasına dönmüştü bunda en büyük pay gene Ostim’in bölgenin en büyük sanayi ve fabrikalarına sahip olmasıydı.
Ben ve doğan Ostim’i ilk keşfimizde gördüklerimiz bunlardı en azından…..
Bölgeye gidilebilecek iki yol vardı.

Birincisi her zamanki gidilen ve Batıkent yolunu takip eden yol, ikincisi yolu biraz daha uzatan ve ivedik organize sanayiden ostime giren yoldu.
Doğan parçaların bulunması için ostimden girilmesi fikrini verdi ama burak ostimin şimdiki halinin nasıl olacağını bilmediğimiz için ivedikten girilmesi konusunda ısrar etti fakat bilmedikleri veya atladıkları çok büyük bir faktör vardı.
iVEDiK ORGANiZE SANAYi HAKKINDA HiÇ BiR ŞEY BiLMiYORDUK…..ORAYA GiTMEK GÖZÜ KAPALI YILAN YUVASINA GiRMEKLE AYNI OLABiLiRDi….

Hulusi en azından bildiğimiz yoları takip ederiz eğer yolunda gitmeyen bir şey olursa kaçabileceğimiz veya taktik değiştirebileceğimiz yerlerin nereler olduğunu bilebiliriz dedi.
Bu fikir herkes tarafından kabul görünce OSTiM’e normal yoldan BATI KENT yolundan gitmeye karar verdik.
Hazırlanmamız gene nerden baksanız kırk beş dakikayı buldu.
Gölge ve ben ilk olarak çıktık ve arkamdan doğan geldi.
Burak, kutay ve hulusi ilk araca ben, doğan ve gölge ikinci araca geçtik.

Önce Etimesgut yolunu takip ederek Turgut Özal Köprüsünün üzerinden istanbul yoluna çıktık.
Cengiz Aytmatov caddesini boylu boyunca geçtik ve 1611 Caddeye saparak Alınteri Bulvarına ulaştık ardından Ostim yoluna saptık……

Ostim…..
iç Anadolu’nun en büyük sanayi sitesiydi burası bir zamanlar…..
Aynı zamanda Türkiye’nin en büyük , küçük ve orta boy sanayi üretim yeri….
Yani eğer Türkiye’de adı sayılır bir şirket açmak istiyorsanız Ostim’de bu işe başlamanız yapılacak işlerin en mantıklısı olacaktır….

Buraya girerken sizi büyük bir açıkağız tamir anahtarı karşılardı.
Şimdilerde ise…..
Girdiğiniz andan itibaren ceset kokusunun sizi sardığı….
Yerlerde ölü bedenleri yattığı….
Yerde yatmayanların yürüyenlere dönüştüğü….
Farelerin ceset yemekten kocaman oldukları…
Yerlere akan kanların kuruyup koyu bir renk aldığı…..
Yürüyenlern anlamsız sesleriyle donanmış bir yer halini almıştı…..
Her yerde yürüyenlerden vardı……

Heryerdeydiler……

Araçlarımızı anahtar heykelinin orada bir yere gizleyerek dışarı çıktık
Burak sahneye bakıp “ANASINI S.KiYiM LAN BU NE TAKSiM MEYDANI GiBi” dedi.
Yanındaki Kutay Burak’a bakmadan yeni bir düelloya var mısın diyerek levyelerini çıkardılar. Burak en son ben öndeydim dedi tam yürüyenlerin arasına girecekleri vakit arkadaki Hulusi baltasını sırtından indirirdi ve bende katılabilir miyim size elli sayı avantaj veriyorum.
Sonrasında Burak ve Kutay, Hulusi’nin elindeki kocaman baltaya bakarak levyelerini çantalarına geri koydular.
Hulusi bu duruma çok alındı aslında “ Ne…….neden bende oynayamıyorum…..sadece size katılmak istedim……hadi lütfen….” Dediysede Burak ve Kutay silahlarını geri ellerine almış, oyunu bırakmışlardı.
Doğan silahlarınızın cephanesini ve mühimmatlarınızı kontrol edinde gidelim demesiyle ortam tekrar ciddi bir hal almıştı.

Hulusi doğana bakarak yolu sen biliyorsun hadi zütür bizi dedi ve ilerlemeye başladık.
Yürüyenlere dokunmamaya çalışıyorduk.
Dokunduklarımızda ellerini kendi etraflarındaki yürüyenlere savuruyordu.
Üzerinde işçi tulumu, ellerinde işçi eldiveni olan kişiler…
Gene ellerindeki ingiliz anahtarını bırakamayan ustalar...
Arabalarını tamire getirmiş insanlar…
Takım elbiseli pazalamacılar…..
Patronlar….
Çıraklar….
Küçücük çocuklar….
Hepsi hastalığı kapıp yürüyenlere katılmışlardı…

Diğerlerini bilmiyorum ama doğan her zaman bir tedavi keşfedileceğini düşünerek onlardan hiçbirine zarar vermeyi düşünmüyordu….
Hulusi’ye bakarak bunların üzerinde çok fazla araştırma yapmış olmalısın dedim
Hiç mi zayıf oldukları bir noktaları yok ya da bildiğin her hangi özellikleri diye sordum.
Maalesef dünyanın geri kalanının da dediği gibi bütün bu topluluk kocaman bir zombi nüfusu, hiçbir canlı belirtisi göstermeyen kısmi yaşayan ölüler bunlar…
Bir tanesinin yanına giderek baltasının sapıyla omurgasına yukarıdan aşağıya boydan boya dokundu. Bu hareket onun yere çökmesine neden oldu, başka bir tanesine aynı hareketi yaptığı zamanda yürüyen ceset olduğu gibi yüzüstü yere düştü.
Haklarında vücutsal olarak sadece bunu biliyoruz dedi ben anlamamıştım ve konuyu açması gerektiğini söyledim.