Talhanın kapşonu suratını iyice karartmış onun adeta bir zebani gibi görünmesini sağlıyordu.
Burağında taktığı şapka aynı etkiye sahip olduğu için yerde yatan adamın işi oldukça zordu.
Başında suratı görünmeyen adamlar dikiliyordu.
Arka taraflarında bir adam bağırarak yere düştü.
Yere düşen adamın arkasından Hulusi göründü. Baltasını adamın sırtına doğru savurmuştu anlaşılan.
Adamın yanına geldi ve sırtından baltasını çekerek çıkarttı.
Siz kimsiniz, nereden geldiniz dedi adam
SANANE LAN Y.RAAM, SANANE NERDEN GELDiĞiMiZDEN…diyerek bağırdı Burak.

O ayrılanlar kimdi dedi Talha sessiz bir şekilde….o helikopterlerde ne vardı.
Hiçbir şey bilmiyorum dedi adam.
Burak adamın bacağına tek el ateş etti adam bağırmak istedi ama bu seferde devran adamın kafasına bastırdı.
Huluside baltasını adamın boğazına dayadı.
Konuşsan iyi olur dedi hulusi.
Yoksa bir daha asla konuşamayacaksın…..

“ Helikopterlerin içinde hastalığı kapmış çeşitli hayvanlar vardı…..kim olduklarını bilmiyorum zaten Türkçe konuşmuyorlar…..”
Planları ne diye sordu hulusi.
“hastalığı hayvanlara bulaştırmak” dedi yerdeki adam bu sayede sağ kalanlarıda hastalandırmak istiyorlar….ama şimdilik deneylerin hepsi başarısız oldu….en ufak başarı belirtisi görülen hayvanlarıda alıp zütürdüler…”
Nereye dedi burak…..KONUŞ YOKSA AĞZINI S.KERiM SENiN.

“bilmiyorum” dedi adam…”zaten 45 dakika sonra bizi almak için bir konvoy daha gelicek.”
Grup birbirlerine baktılar zaten 15 dakikadır buradaydık geriye yarım saatimiz kalmıştı.
Yani acilen gitmemiz gerekiyordu.
Adamı bırakıp gitmek için hazırlandık.
Fakat biz adamı bıraktığımız zaman bacağındaki silah kılıfından silahını çıkarmak üzereydi ki gölge adama saldırıp boğazını paramparça etti.
Boğazından hırıltılar çıkıyordu adamın üstü başı kan olmuştu.
Ben gölge bırak demeden bırakmadı.
Dışarı çıktığımızda Talha burak ve kutayı yanına çağırdı ve bize geldiğimiz tepeye çıkmamızı söyledi.

Dediği gibi yapıp onları bekledik 10 dakika sonra onlarda geldi.
Burağa bakıp ne yaptınız diye sordum.
Birazdan görürsün dedi bana.
Tam adamın dediği gibi çokta büyük olmayan bir konvoy görünmüştü ilerden.
Kapının biraz ilersine geldikleri zaman
Burak, Talha ve kutay ellerindeki kumandaya bastılar ve konvoyu havaya uçurdular.
Yaralı çıkanlarıda yakınlardaki Talha’nın grubu öldürmüştü…..
Grup hiç kayıp vermeden tekrar otele döndü.

Döndüğümüz zaman herkes devrana sarılmaya başlamıştı.
Bir baba gibi…..
O belki kimseye güvenmiyordu ama….
Herkes ona güveniyordu….
Sabah olduğu zaman çıkacağız….
Devran araçlarımızın içine kasalar dolusu sebze ve meyve bıraktırdı.
Bunları yazarken gölge ayaklarımın dibinde yatıyor.
Hayatında ilk defa birini öldürdü. Hemde bizi korumak için
Arada anlamsız hareketler yaparak uyanıyor ve bana bakıyor.
Sanırım kabus görüyor…..
Ayağımı hafifçe kıpırdattığım zaman bile uyanıyor.
Sanırım bu günlük bu kadar heyecan yeter…..

Sonra okuycam

takipteyim

günlükten bugüne ait temize çektiğim yazılar burada bitiyor ve arasından bir resim daha çıktı.




sanırım o gruptakilerin o gün çekilmiş bir resmi.

yazılanları tekrar temize çekmem için biraz daha zamana ihtiyacım var.
her temize çektiğim sayfada başka bir olay çıkıyor...

Hadi aga

Hacı çok iyi devam et *

Baya yazmışsın :D
Eline sağlık

Yarina girdik hadi ;dddd

Zerocum harika gidiyo tebrikler.. aynı hız devam.

çok iyi gidiyo bekliyorum

günlükten yeni yazıları temize çekmeye devam ediyorum...
ankara denilen yer acaba şu an ne durumda...

29 TEMMUZ 2016…
CUMA….
ETiMESGUT….

Sabah erken saatlerde Pursaklardan ayrıldık.
Devran hepimize teker teker teşekkür etti bölgede sabaha kadar kalan nöbetçiler havalimanında kısa bir araştırma yapmışlar ve bazı bölgelerde gerçekten büyük sayılabilecek cephaneliklere rastlamışlar ama bu kutuların üzerinde genel kurmay’ın logosu varmış.
Sanırım olaylar yayılmadan önce ordu bir şekilde halkı silahlandırmayı düşündü ama hastalık kontrolden çıkınca planlar öylece kaldı.

Önümüzdeki günlerde o cephanelikleri buraya getireceğinden bahsetti.
Burakla vedalaşmaları gerçekten çok dokunaklıydı (!)
Kutusundan çıkardığı ve hiç kullanmadığı bir SiG SAUER X-SiX marka tabancayı verdi Burak’a ve kullanırken beni hatırla dedi.
Sabahın erken saatlerinde evimize tekrar döndük ve mühimmat ve ekipmanımızı çıkardıktan sonra dinlenmek için hepimiz odalarımıza döndük.

Aradan 2 veya 3 saat geçtikten sonra Hulusi’nin bağırtıları eşliğinde uyandık.
Araçtaki malzemeler ile Hulusi yemek yaptı.
Bu adam yanlış yerde okumuş abi dedi kutay yemeğe çullanırken.
Doğan tabağın dibini sıyırırken, hangi bölüm olması lazımdı
Abi kesinlikle aşçılık ya eğer birgün gelirde hastalığın çaresi bulunur ve herşey yoluna girmeye başlarsa milli eğitim bakanlığı için müracaatta bulunacağım ve bu sorunu kökten halledeceğim dedi.
Lafa aradan burak girdi evet dedi iki tane vegibalık resim ve muhtardan aldığın vukuatlı nüfus kayıt örneği ile hemen müracaatta bulunabilirsin birader dedi.
Güldük….

Hulusiye bakarak şu geçen yaptığın yemeğin içine hangi otu katacağını nerden biliyorsun diye sordum.
Hulusi arazide o kadar kalırsan sende hepsini öğrenirsin dedi.
Mesela ben dışarda o kadar zaman geçirmeme rağmen hemen hemen hiç hastalanmadım.
HAS. KTiR ORDAN dedi burak ağzında kürdanla uğraşırken.
O kadar zaman dediğin neredeyse 1 sene olacak geçen kış çok zordu mesela biz baya bi üşüdük.
DiMi LAN diye onaylatmak istedi Kutay’a ama Kutay tabağının dibini sıyırmakla o kadar meşguldü ki Burak’a sadece ses çıkartarak cevap verdi.
Eğer etraftaki otlardan hangilerinin soğuğa karşı direnç kazandırdığını bilseydin üşümezdin.
Hangisi dedi doğan lafın arasına girerek