HASTALIĞIN YAYILMASINDAN iKi YIL ÖNCESi...

ANKARA...

ÜMiTKÖY...





Ankara cinayet büro EMEKLi amiri Behzat ç. gene aynı yerinde rakısını yudumluyordu...

Etrafında yıllarca beraber görev yaptığı dostları vardı...

Hayalet...

Akbaba...

Harun...

Harun ile evlenmiş Olan Eda...

Cevdet...

Oradan buradan konuşuyorlardı...

Aralarındaki bağ artık kan bağı olmaktan öteye geçmiş... duygusal bir bağ haline gelmişti...

Konuşmadan da anlaşabiliyorlardı...

Ve o akşam gene bunu yapıyorladı...

Sonra kapıdan elinde bir dosya ile genç bir delikanlı girdi...

Elindeki dosya çok inceydi...

Hatta içinde sadece görgü tanıklarının ifadeleri , cesedin fotoğraflarından başka bir şey yoktu...

Önce etrafına baktı...

Sonra Behzat’ı tanıdı ve yavaş hareketlerle yanına geldi...

Başı çok ağrıyordu...

Günlerdir işin içinden çıkmaya çalışıyordu...

Ama nereye elini atsa orası kuruyordu resmen...

Bağlı bulunduğu Şubede yardım etmiyordu...

Oda son çare olarak Behzat’ın yanına gitmeye karar vermişti...

Aslında bu yaptığı suç bile sayılabilirdi... Behzat artık emekliydi ve Polislik mesleği ile bir bağlantısı kalmamıştı...

Behzat gelen tipin Polis olduğunu hemen anladı “ Gelme La gelme “ dedikten sonra bardağındaki rakıyı dibine kadar içti ve sandalyenin arkasındaki deri ceketini acele bir şekilde üstüne giyip dışarı çıktı...

Dışarda Tahsin Müdür vardı...

Tahsin Müdür...

Behzatla beraber polis okulundan mezun olmuş ama behzat’ın duruşu ve başına gelen olayların neticesinde sürekli olarak kıdem kaybettiği için Tahsin doğal olarak onun müdürü haline gelmişti...

Fakat aralarındaki bağ asla kaybolmamıştı...

Tahsin için Behzat hala okuldaki Behzat...

Behzat içinde Tahsin hala okuldaki Tahsindi...

Kardeşten öte bir bağ vardı aralarında...

O akşamda karşısında tahsini gördüğü zaman her zaman söylediği şey söyledi gene...

“ Bi S.KTiR GiT TAHSiN... Bi S.KTiR GiT “

Tahsin Müdür Behzatın arkasından “ Bi DiNLE BE... Bi DiNLE... NE DEĞiŞiK ADAMSIN “ diyerek bağırmaya başladı...

Ne var dedi Behzat... Bi rahat bırakın beni artık la... Huzur verin .mına koyum bi rahat verin artık...

Behzat bu şekilde bağırmaya başlayınca içerdekilerde dışarı çıktılar..

Genç polis Tahsin Müdürün arkasındaydı...

“ BiR CiNAYET VAR AMiRiM... ELiMDEN GELMiYOR BAZI ŞEYLER... GÜPEGÜNDÜZ 3 KiŞiYi ÖLDÜRDÜLER... YAPANLARIN ÜZERiNDE POLiS ÜNiFORMASI VARMIŞ... LÜTFEN YARDIM ET BANA... ”

Sen kimsin la dedi Behzat..

Adım Emir dedi Genç Polis... Ankara Cinayet şubeye yeni atandım... ilk görev yerim...

Meyhanenin kapısının önünde bekleyen eski görev arkadaşları önce Emir’e...

Sonrada Behzat’a baktılar...

Burası olmaz dedi Behzat... Bizim eve gidelim... orada konuşalım... dedikten sonra cebinden tuşlu bir telefon çıkarıp bir numara çevirdi...

“ Alo... Burak... Ben Behzat La... biz eve geçiyoruz... sen neredesin... Ne zaman gelirsin... Ha tamam o zaman... Tamam La tamam... tamam Selam söyle Kutay'a... tamam... eyvallah “

Sonrada Kapıda bekleyenlerden birisine bakıp...

“ Harun... Sende bi kasa bira al La... gece Uzun gibi duruyor... ”

Harun tamam abi dedikten sonra içeri girdi...

iki araba peş peşe takılıp Gazi mahallesindeki Behzat'ın evine gittiler...

Emir ve Tahsin elindeki tüm dosyaları evin oturma odasındaki masanın üzerine serdiler...

“ Önce “ dedi Emir...

“ Önce elimizdeki bilgileri veriyim Amirim... olay bir apartman dairesinde oluyor... görgü tanıklarının anlattığına göre bir kişi iki adet silah sesinin duyulduğu apartmandan koşarak siyah bir araca biniyor ve uzaklaşıyor... aracın plakası bildiğimiz 06 ile başlayan plakalardan değil... sayılar var... akla ilk olarak askeri yada polis plakaları geliyor... ama plakanın siyah üzerine beyaz sayılarla yazıldığını görenler var bunun anlamıda plaka askeri plaka... sonra alt komşu yukardan iki adet silah sesi geldiğini ve birinin hızlıca aşağı doğru koştuğuna dair bilgilerle polisi arıyor... bilgi 155’e düşüyor ama merkez henüz bir ekip göndermeden polis üniformalı iki kişi gelip kadının kapısını çalıyor ve ihbarda bulunan kadını vurup onuda öldürüyor... cesetler şu an morgta... ailesine haber verildi... bir tane çocukları var... adı ANIL... öğrendiğime göre adam asker... jandarma özel hareket şubesinde... cesetlere hiçbir şekilde müdahale edilmemesi için baskı yapılıyor... ne zaman defnedileceğini bilmiyoruz... nereye defnedileceğini bile bilmiyoruz... söylemiyorlar... ”

Behzat bunları dinledikten sonra... “ Çevredeki kamarelardan kimlik tespiti yaptınız mı La “ diye sordu...

Yapamadık dedi Tahsin Müdür... ” Çevredeki kameraların ya kasetleri alınmış yada Bozuk.. yada olay zamanını kaydetmemiş... bir tane cihaz var... ama onunda içindeki görüntüleri izlemeyelim diye bozmuşlar... bizimkilerden hiçbirisi yapamıyor... ”

Arkalardan birisi “ Cihaz şu an nerede “ diye sordu..

Behzat soruyu soran kişiye bakarak “ Hayalet... Senin bir tanıdık vardı... Şu asker olan... halledebilir mi ? “

Yapar abi yapar dedi Hayalet...

Tamam dedi Tahsin... ben sana temin ederim cihazı... ama bu olay burada kalacak... başka bir yerde duyulursa ağzımıza s.çarlar... ”

Senin ağzına s.çarlar... ben polis bile değilim artık... burada polis olan iki kişi var... oda sizsiniz .mına koyum”

Her neyse işte dedi Tahsin...

Cesetler şu an hangi hastanede Müdürüm dedi Uzun saçlı ve küpeli olan kişi...

Atatürk Hastanesinde şu anda diye cevapladı Emir...

Tamam ben oranın başhekimini tanıyorum dedi Uzun saçlı...

Akbaba sende yanına Harun’u al Sabah erkenden gidip cesetleri Kontrol edin dedi Behzat...

Bende Cevdet'le birlikte evi kontrol edicem...

Grup bir müddet daha beraber kaldıktan sonra dağıldı...

Hayalet sabah ilk iş erkenden kalkıp Tahsin Müdürün yanına gitti ve arızalı cihazı aldı...

Arabasına atladığı gibi tanıdığı Askerin yanına gitti...

Kapıyı çaldı...

Kapıyı genç bir adam açtı... ” O hayalet... Hoşgeldin... gel... bende kahvaltı yapıyordum... gel... ”

Yok kardeş Sağol dedi Hayalet... ” Elime bir cihaz geçti... arızalıymış... nesi olduğunu bilmiyorum ben... bi baksan..”

Tabi dedi Asker... bakarım... arıza neymiş onu söylediler mi peki...

“ Bunun içinden bir görüntü almamız gerekiyor... ama görüntü alınmasın diye içini bozmuşlar bunun... ”

Anladım dedi... tamam ben haber veririm sana...

“ Ha DOĞAN “ dedi Hayalet... ” Kardeş biliyorum işin uzundurda... Bu biraz acil biliyormusun... ”

Tamam dedi Doğan... ben şimdi bunu beraberimde zütürür... bizim kademede bakarım... ”

Tamam kardeş çok Sağol...

Tam kapıdan çıkacakken “ dur la dur... Ben sana bişi söylicektim... ihtiyarladım bak unutacaktım az kalsın... SEN AHMET KARAKUŞ’U araştır dediydin ya... ben onu buldum kardeş... Tayini çıkacak Hakkari Yüksekovaya... oradan araştırmaya devam edebilirsin sen... ”

Çok teşekkür ederim dedi Doğan... Akşama kadar halleder haber veririm ben sana...

Ama hiçbir şey anlamamıştı...

Hatta beyinde bir sinir düğümü olduğunu bile bilmiyordu aslında...

Tamam o zaman hadi Amirime Haber verelim o zaman dedi...

Beraberce geldikleri gibi kapıdan çıktılar...

Onlar hastaneden çıkarlarken Behzat yanında Cevdet ile cinayetin işlendiği binaya giriş yapmak üzereydi...

Binanın girişinde ne bir polis vardı nede araştırma ekibinden birisi...

Durumdan vazife çıkarmayı amaç edinmiş dedektiflerden bile iz yoktu...

Apartmanın girişi bomboştu... dolayısıyla zorlanmadan içeri girdiler...

Ilk olarak profesörün evini araştırmaya karar verdiler... sonra alt kata ineceklerdi...

Bu sayede çıkmaları daha kolay olacak binayı kimseye görünmeden boşaltabileceklerdi...

Bir şokta evin olduğu yerde yaşadılar...

Kapı ardına kadar açık.. sadece sarı renkli polis şeridi ile kapanmıştı...

Ama o şeritte yerlerdeydi..

Yani içeri ya birisi girmişti...

Yada giren kişi halen içerdeydi...

Behzat yavaş adımlarla kapıdan kafasını uzattı...

Koridorun ortasında birisi bekliyordu...

Uzun boylu...

Siyah uzun bir palto giyen birisiydi bu...

Behzat ile cevdet bir an birbirine baktılar...

Sen kimsin la dedi Behzat bir anlığına...

Adam arkasına dönmeden... ” Burası benim evim “ dedi... ” yada bir zamanlar öyleydi... ”

Ölenleri tanıyormusun diye sordu Cevdet...

“ Annem ve Babamdı... ” adam olduğu yerde geriye döndü...

Cevdet “ Başın sağolsun birader” dedi...

Adam duvardaki kurşun deliğini göstererek “ mermi halen içerde... Olay yeri inceleme buraya bir göz atıp hemen geri gitmiş... bende ellemedim... ”

Behzat duvardaki deliğe baktı... Cevdet elindeki telefonun ışığını kullanarak mermiyi delikten çıkardı... cebinden çıkardığı bir peçeteye sardı...

Adam cevdetin yanına gelerek peçetenin içindeki mermiyi eline aldı...

Arkasındaki numaralara göz gezdirdi...

Önce Behzata sonra cevdete baktı... ” Bu mermi Tsk Özel kuvvetlerine ait bir mermi “ dedi...

Nerden anladın la diye sordu Behzat...

Adam mermiden kafasını kaldırıp... ” Arkasında Tsk Özel Kuvvetler Yazıyor... Silahlı kuvvetler için bu mermiler özel üretilir “ dedi...

Arkasında yazdığını nasıl anladın peki...

BENDE ÖZEL KUVVETLER ASKERiYiM... JANDARMA ÖZEL HAREKAT...

Behzat olduğu yerde Buz kesmişti resmen...

Sonra telefonunu eline aldı...

Kimi arıyorsunuz amirim diye sordu Cevdet...

O sırada Behzat konuşmaya başladı...

“ Alo... Burak... Benim ben... ha bak ne sorucam sana... bu özel kuvvetler için üretilen mermiler varmış... senin bilgin varmı... ha tamam bak şimdi... sana bir numara versem... sen hangisine ait olduğunu bilebilirmisin... Kutay mı bilir ?... tamam ben Kutay’ı arayım o zaman... yanındaysa ver hemen Oğlum... Kutay ben Behzat Amcan... Oğlum benim elimde bir mermi çekirdeği var... üzerinde bir numara var ama hangi kuvvet tarafından kullanıldığını bilmiyoruz... sen bilirsin değil mi Oğlum... tamam bak numara... TSK191145801992... numara bu... ”

Yıllarca Beraber görev yaptıkları birisiydi bu...

Evinin yolunu g.tündeki donun rengine kadar bilen birisiydi...

Odada kimse Anılın bu adamı tanıdığını anlamadı tabiki...

Benden bu kadar dedi Anıl... daha fazla bakamayacağım...

Nereye gidiyorsun diye sordu Behzat...

Buradan başka herhangi bir yer olabilir...

Anıl dışarı çıktı ve hızlı adımlarla ailenin katilinin evine doğru gitmeye başladı...

Ana yola çıktığı zaman bir taksi çevirdi ve gideceği yerin adresini verdi... ne kadar hızlı gideceği yere zütürürse o kadar fazla para vereceğinide ekledi...

Taksici yarınlar yokmuş gibi hızlı gidiyordu Ankara sokaklarında...

Taksici son hız Eskişehir yolunda ilerlerken arkalarından bir far hüzmesi görüldü ve SiYAH BiR LANCER SAĞLARINDAN KÜKREYEREK GEÇTi...

TAKSiCi AĞZINA S.ÇTIĞIMIN HERiFi AZ KALSIN ÇARPIYORDU DEDi...

SONRA LANCERiN ARKASINDAN BiR TANE FiAT BRAVA VE ONU TAKiP EDEN ESKi KASA BiR JETTA AYNI ŞEKiLDE PEŞPEŞE BiR ANDA YANLARINDAN FIRLAYIP GÖZDEN KAYBOLDULAR...

ARABALAR MODiFiYELi VE HIZLI ARAÇLARDI...

Taksici Anılı çok kısa bir süre sonra istediği yere bıraktı...

Anıl söz verdiği gibi cebindeki tüm parayı taksiciye verdi... arabadan çıkarken “ HEMEN BURAYI TERK ET... BAŞIN BENiM YÜZÜMDEN BELAYA GiRMESiN... BiRAZDAN ORTALIK FENA KARIŞACAK “ dedi ve arabanın kapısını kapattı...

Apartmandan içeri girerken belindeki silahı çekti Anıl... ve namlusunu çekti...

Bir zamanlar işten çıktığı zaman evinden önce uğradığı bu kapı birazdan belki hayatının dönüm noktasına şahitlik edecekti...

Kapının önünde durdu...

Bir müddet bekledi...

Sonra kapı kendiliğinden açıldı...

Dostu...

Sırdaşı...

Silah Arkadaşı...

Kardeşim dediği kişi...

AiLESiNiN KATiLi...

Kapının eşiğinde karşısında duruyordu...

Elindeki silahı gördü... ” BENi ÖLDÜRMEYE GELDiN SANIRIM “ dedi...

Evet dedi Anıl... ” SENi ÖLDÜRMEYE GELDiM... GiR iÇERi... ”

Adam kaderine razı olmuş gibi Anıl’ın dediklerini harfiyen yaptı... ve içeri girdi...

Içerde hazırlanmış bir bavullar ve masanın üzerinde uçak biletleri vardı...

Biletler tek gidişti...

Dönüşü yoktu...

Adam kanepeye yığılarak oturdu...

Anıl “ NEDEN “ diye sordu... ” BUNU SENDEN KiM iSTEDi “

BENiM BÖYLE BiR ŞEYi YAPMAYACAĞIMI BiLiYORSUN DEĞiL Mi ?

Evet dedi Anıl... bu yüzden soruyorum...

Adam eline uçak biletini alıp... ” ZATEN BURADAN ÇIKAMAYACAĞIM ORTADA... BUNLARA iHTiYACIM OLMAYACAK” diyerek biletleri yırttı...

“ GÖREV GELDiĞi ZAMAN SiZiN EViNiZ OLDUĞUNU BANA SÖYLEMEDiLER... ÇOK GiZLi EVRAKLARIN BiR PROFESÖRÜN EViNDE OLDUĞUNU... EĞER ELE GEÇiRiLMEZSE ÇOK TEHLiKELi BiR SiLAHA DÖNÜŞEBiLECEK BiLGiLERi iÇERDiĞiNi ANLATTILAR... BENDE KABUL ETTiM... GÖREV BASiTTi... EVRAKLARI ALIP GERi GELECEKTiM... BENi SiZiN EViNiZiN ÖNÜNE BIRAKTIKLARINDA GÖREVi iSTEMEDiĞiMi SÖYLEDiM... EĞER BEN YAPMAZSAM... ONLARIN YAPACAĞINI VE MUTLAKA AiLENiN ÖLECEĞiNi SÖYLEDiLER... ÇARESiZ KABUL ETTiM... EViNiZE ÇIKTIM... BABAN AÇTI KAPIYI... BENi iÇERi ALDI... KONUŞTUK KISA BiR SÜRE... DURUMU ANLATTIM... AMA ANNEN iLE BABAN BUNUN MÜMKÜN OLMAYACAĞINI... BELGELERi ASLA VERMEYECEKLERiNi SÖYLEDi... KULAĞIMDAKi TELSiZDEN ÇOK UZUN SÜRDÜĞÜNÜ VE iÇERi GiRMEK ÜZERE OLDUKLARINI iLETTiLER... iLK BABANI VURDUM... SONRADA ANNENi... BELGELERi ALDIM VE ÇIKTIM... ÇOK ÜZGÜNÜM ANIL... BEN YAPMAZSAM ONLAR YAPACAKTI... ”

Anıl Silahını arkadaşının alnına doğrulttu... “ BEN SENi KARDEŞiM GiBi SEVDiM... ” dedi...

Tam ateş edecekken arkalarından “ ANIL SiLAHINI BIRAK LA “ diye bir ses yükseldi...

Behzat abi dedi Anıl... nerden bildin buraya geleceğimi...

“ BEN YILLARCA CiNAYET ÇÖZDÜM OĞLUM “ dedi Behzat... ” KATiL OLACAK KiŞiNiN GÖZLERiNDEN ANLARIM LA... BIRAK SiLAHINI... YAZIK ETME KENDiNE... ZATEN ONUN GiDECEK BiR YERi YOK... AMA SENDE ELiNi KANA BULARSAN ONDAN FARKIN KALMAZ... HEM ASKERSiN LA... ASKER... BU iŞiN ARKASINDA BU ADAMDAN DAHA DERiN ŞEYLER VAR... ONLARI BULABiLiRSiN... AMA O TETiĞi ÇEKERSEN... BU iŞ BURADA BiTER... ONDAN FARKIN KALMAZ... HAPSE GiRiP ÇIKTIKTAN SONRA... OLAYIN ÜSTÜ ÖRTÜLMÜŞ OLUR... ”

Anıl önce arkadaşına sonra Behzat’a baktı...

Behzat adamın yanına gidip ona kelepçe takacakken adam birden ayağa kalktı...

Size vermem gereken bir şey var dedi...

Ben görevi bana verenlerin eline vermediğim bir şey var diyerek televizyonun üzerindeki tablonun arkasını çevirdi...

Oradan bir dosya aldı... Anıla bakarak...

“ BiR GÜN SONRA GiTTiĞiMDE BABANIN DOSYALARI NEREYE KOYDUĞUNU HATIRLADIM VE ONLARI ALDIM... BUNLAR ORJiNAL PARÇALAR... ONLARA VERMEDiM... SORDUKLARINDA ŞÖMiNEDE YAKTIKLARINI SÖYLEMiŞTiM... NE BiLGiLER iÇERDiĞiNi BiLMiYORUM... BiLEN BiRi VARDIR MUTLAKA... ”

Diyerek dosyayı Behzata verdi...

Behzat dosyayı aldı...

Sonra kelepçeleri taktı...

Önden Anıl... arkasından adam olacak şekilde apartmandan çıktılar...

Herkes aşağıdaydı...

Emir...

Tahsin Müdür...

Harun...

Akbaba...

Hayalet...

Cevdet...

Eda..

Ve çokça... hatta çok fazla... haddinden fazla Polis... ve askeri personel...

Bu yüzden Emir Anıl’a hiç dikkat etmeden direk Behzat'ın yanına gitti...

AFERiN LA dedi Behzat... Cinayette senin gibi adamların olduğunu bilmek güzel...

Teşekkür ederim amirim dedi Emir...

Sonra ekledi... ”Elinizdeki Dosya nedir Amirim... ? “

Behzat elindekine baktı sonrada Emir’e bakıp... ” bunun bende olduğunu unuttun tamammı la ? “ dedi...

Emredersiniz Amirim dedi Emir...

Tam adamın yanına gidecekken... nerden ateş edildiğini bilmedikleri bir yerden 2 El ateş sesi geldi...

Bütün herkes yere eğildi...

Katil dışında...

O iki mermi... direk olarak adamın göğsünü parçaladı...

Kemik parçaları etrafa dağıldı...

Adam olduğu yerde yığıldı...

Biri yada birileri adamın fişini konuşmasın diye çekmişti anlaşılan...