Mevcut işlere dahil olmamızın üzerinden kısa bir süre geçmişti fakat karşılaştığımız durumlar bizi bile cevap veremez hale getiriyordu….
Hulusi yerine geçtikten sonra burakla birbirimize bakmadan ve hiçbir söz etmeden ayrıldık ve yerlerimize geçtik.
Vakit akşam olduğu zaman gölgeyi yanıma alarak eve geçtim.
Gölge sena ile günlük oynama süresini dolduruyordu bende uzaktan onları seyrediyordum. Bir bebeğin gülüşünü seyretmeyeli o kadar çok zaman olmuştu ki akşam olsunda senanın gülüşünü seyredeyim diye akşamı zor ediyordum.

Ben onları seyrederken vakit iyice akşam olmuştu artık ve eve gidip dinlenme zamanıydı yarının neler getireceğinden haberimiz yoktu çünkü….
Sena, annesi ile eve giderken birliğin içindeki araştırma merkezinden alarm sesleri yükseldi..
Koşarak araştırma merkezinin oraya gittim Hulusi oradaydı çünkü ve başına bir şey gelmiş olabilirdi.
Vardığım zaman Hulusi’yi içerden çıkarken gördüm yanında ALBAY BORA vardı.
Araştırmanın yapıldığı final tüpleri çalınmış dedi hulusi….çalışmanın sonucu içerde değil…olmadığını görür görmez alarm verilmesini istedim…..
ARAŞTIRMANIN FiNAL TÜPLERi ÇALINMIŞTI…..

BiRiLERi SANKi TEDAViYi iSTEMiYOR GiBiYDi…..
Orada bir saat kaldıktan sonra evimize döndük… şu anda gölge ile evdeyiz ama gözümde hiç uyku yok…BURADA SANKi YOLUNDA GiTMEYEN BiR ŞEYLER VAR….

günlükteki bugüne ait yazılar burada son buluyor...
birazdan çıkıp babamla birlikte alışveriş yapıcaz... kimbilir belki eski askeride görmüş olurum...

dün babamla alış veriş yaparken ihtiyar askeri tekrar gördüm...
eğer babam yanımda olmasaydı arkasından gidecektim ama babam o ihtiyarı halen sevmiyor...

25 AĞUSTOS 2016…..
PERŞEMBE…
POLATLI…..

Dünkü olanlardan sonra burada tek güvenebildiğim kişiler buraya geldiğim kişiler artık.
o kadar badire atlattık o kadar ölümlerden döndük ama kimse kimsenin arkasından iş çevirmedi , kimse kimsenin kuyusunu kazmadı.
Hulusinin çalışmalarının çalındığını öğrenmesinden sonra kendisi binayı terketmedi ,sabaha kadar orada kaldı.
Sabah ilk iş yanına gittim ve durumunu kontrol etmek istedim, gözleri kan çanağına dönmüş ve gözlerinin etrafı uykusuzluktan morarmış bir vaziyetteydi.
Bitmişti resmen.

Kim yapabilir böyle bir şeyi diyordu her defasında… biz tedavi için insanlığın geleceği için uğraşırken böyle bir şeyi kim, neden yapar aklım almıyor…
Bütün kimyasallar yerli yerindeydi, kim yapmışsa bilmiyorum ama final tüplerinin yerini bilen birileri yapmış olmalıydı.
Tek çare çalışmayı en baştan başlatmak olacaktı….
Bütün bu olanların arasında iyi bir haber daha vardı yapılacak deneylerin yapılma sırası ve bütün detayları bilgisayarlarda kayıtlıydı.
Yani araştırma en kısa sürede tekrar deneklere uygulanacak hale getirilebilirdi.
Bu iyi bir şeydi tabi ki.
Konuyu konuşmak için Hulusi ile birlikte Bora ALBAYIN yanına gittik.
Kapıyı çaldığımızda Albay cevap vermedi, tekrar çalıp girdiğimizde alelacele bir şeyleri çekmecesine koyuyordu. Ben girin dememiştim henüz dedi yüzümüze karşı.

Haklıydı ve bizim bu dikkatsiz davranışlarımız yüzünden adamın bu şekilde konuşması artık canımı sıkmaya başladı.
Ben kapının dışında bekledim ama seslerini net bir şekilde duyabiliyordum.
ÇALIŞMALARINIZA DEVAM EDEBiLiRSiNiZ…FAKAT UNUTMAYINIZ Ki…TESiS KAPATILACAK VE BURADA BU TiP ÇALIŞMALAR YAPILMAYACAKTIR….
Hulusi fakat çok yaklaştık….insanları kurtarabiliriz dediği zaman…

KONU TARTIŞMAYA KAPALIDIR…BU YÜZDEN ÜSTELEMEYiN LÜTFEN…..HASTALIK HAKKINDA YAPILABiLABiLECEK EN UFAK BiR ŞEY YOK….iNSANLARIN BAŞINA GELEN BiR BELA BU…YAŞADIĞINIZA ŞÜKREDiN VE BU KONUYU BURADA KAPATALIM iSTERSENiZ….ÇALIŞMALARINIZA DEVAM EDiN….AMA FAZLA UMUT BAĞLAMAYIN ARTIK….
Dedi.

Kulaklarımın duyduklarına inanmakta zorluk çekiyordum…resmen bu bizim belamız ve bununla yaşamayı öğrenmeliyiz konuşması yapılmıştı…
Hulusi suratı kıpkırmızı olacak bir şekilde dışarı çıktı.
Konuşmaya yeltendiği zaman herşeyi duyduğumu söyledim anlatıpta iyice sinirlerini germe diyede ekledim.
Dışarı çıktığımız zaman Burak'la karşılaştık….

“ BUNUN SURATININ HALi NE LA….” Dedi gülerek ama ikimizde gülmediğimiz için “TAMAM LA TAMAM ŞAKA YAPTIM” dedi.
Hulusi Bora Albay ile yaptığı görüşmeyi anlattı.
Sonra Burak “ KAMERA ODASI HEMEN ŞURDA iÇERDEKi ADAMDA ARKADAŞIM YARDIMCI OLUR BiZE “ dediği zaman gözlerimiz kocaman oldu.
Kamera kayıt odasına girdiğimiz zaman Doğan’ı gördük, yeni kameraların montaj işlerini yapıyordu.
Dünkü olaydan sonra araştırma bölümünün kamera kayıtlarını incelemek istediğimiz söyledik.
Kamera kayıtları her gün yenilenip alınan kayıtların arşive gönderildiğini söyledi. Arşiv odasına gittiğimizde araştırma odasının kayıtlarının ayrıca bir odada tutulduğunu ve onunda şifresini bilmediğini söyledi.
Burak şifrelerin kayıtlı olduğu defterin Kutay’da olduğunu biliyorum dedi.

Koşarak gitti ve Kutay’ı alarak geri geldi.
Kutay’ın elinde bir defter vardı sayfalarca şifrelerin yazdığı bir defterdi bu.
Sayfaları karıştırdıktan sonra şifreleri buldu sonrada hafiften gülerek bize baktı.
ŞiFRE BORA dedi ve yani 2672.
Burak’ta,Kutayla birlikte gülmeye başladılar.

Şifreyi girdikleri zaman yüzlerinde gülümseme birden yerini somurtmaya bıraktı
Şifre hatalıydı…..
Yanlış yazmış olabilirim diyerek numaraların üzerine bastırarak tekrar tuşladı ama kırmızı ışık tekrar yandı.
Şifre bu değil dedi Kutay bize doğru dönerek.
Bu işin içinden bir kişi çıkabilirdi o da Doğandı.

Dışarı çıkarak Doğanın yanına gittim ve durumu ona anlattım.
Bir dakika bekle dedi içeri gitti. Geldiği zaman elinde küçük bir kutu vardı.
Hadi gidelim bakalım diyerek beni de arkasına takıp ilerlemeye başladı.
Geldiğimiz zaman bütün grubu numaratörün başında beklerken bulduk. Ne doldu millet otobüsmü bekliyorsunuz dedi gülerek.
“VAPUR BEKLiYORUZ KARDEŞiM……BiRAZDAN GELECEKMiŞ” dedi Burak.

Doğan gülerek elindeki cihazı panele yerleştirdi ve beklemeye başladı. Cihazın ekranında sayılar sürekli dönüyordu. Bir süre sonra ilk numara sabitlendi
1
Sonra ikinci numarada sabitlendi
4
Beklerken üçüncü numarada sabitlenmişti
5
Ve en son numarada sabitlendiği zaman kırmızı ışık yerini yeşil ışığa bıraktı ve kapı açıldı.
3
Şifre görünmüştü.
1453

Hiçbirinizin aklına gelmedi değil mi dedi Hulusi.
Benim aklıma gelmişti aslında dedi Kutay….
“ HAS. KTiR ORDAN” diyerek güldü.
içeri girdiğimizde çok sayıda çekmecenin olduğu fazla büyük olmayan bir oda ile karşılaştık. Çekmecelerin her birinin üzerinde içindeki kayıtların tarihlerinin yazılı olduğu kağıtlar vardı.
Araştırmanın çalındığı tarihin olduğu çekmeceyi açtığımız zaman gördüğümüz şey şuydu….
“HiÇ”

Çekmece boştu….son bir haftanın kayıtları arşivde yer almıyordu.
Araştırma binası son bir haftadır kameralar tarafından kayıt altına alınmıyordu yani. Durum iyice karmaşıklaşmaya başlamıştı.
Doğan odadan çıkarak kayıtları tutan bilgisayarın oraya gitti arkasından da ben takip ettim.
Araştırma binasının kamera kayıtlarını tutan DVR CiHAZININ cd bölümü de boştu…
Herhangi bir kayıt görünmüyor burada dedi doğan kayıt yapan hiçbir şey yok burada.
Alt çekmecelerden birinden bir cd çıkarıp yerine taktı ve bundan sonra olanları görebileceğiz dedi ve kamera kayıt odasından çıktık.

Herkes görev yerlerine dağılıp , işlerini yapmaya devam ettiler.
Hulusi akşama kadar tekrar bir final tüpü hazırlayabileceğini söyledi…..yem olarak onu bırakabilirim…eğer böyle bir olay bir daha gerçekleşirse kameradan gidip bakabiliriz…..
Dağıldıktan sonra ben kimselere söylemeden ana depoya giderek dünkü gelen ikinci sevkiyatın içersinde ne olduğunu gözlerimle görmek istedim.
Fakat aynı kamera odasında olduğu gibi numaratör ile şifrelenmiş bir kapı ile karşılaştım…
Aynı şifreyi buraya yazdığım zaman kırmızı değil yeşil ışık yandı ve içeri girebildim.

Uçaktan atılmış paketlerden burada beklide onlarca vardı…
Nizami bir şekilde yan yana konulmuş ve kapıya en yakın olan kutunun ağzı açılmış haldeydi.
içerisine baktığım zaman hayretten ağzım açık kalmıştı……
Elektrik malzemeleri…..
Yaşam destek malzemeleri….
Askeri kıyafetler…..
MERMiLER…..
SiLAHLAR…….
Bir başka yere gönderilmek üzere hazır bir şekilde bekliyorlardı…

Hemen orayı terk ederek kimselere görünmeden haberleşme merkezine döndüm ve akşam olmasını bekledim.
Akşam olduğu zaman gördüklerimi bizimkilere anlatmak istiyordum….
Akşam olduğu zaman gölgeyi eğitim merkezinden alıp eve doğru ilerledim, lojmana girdiğim zaman Sena ile Gölgenin her günkü buluşmasını izledim…..
Gölge, Sena onu ne kadar hırpalayarak severse sevsin genede tekrar gidip kıza yılışıyordu…
Senada bundan hoşnut olacak ki Gölgenin gelmesini her zaman aynı yerde, kum havuzunda bekliyor oluyordu….