Yuvarlak oluşturup konuşmaya başladık….
Bu bir ayrılık değil bunu biliyorsunuz dedim ilk olarak.
Evet dedi burak O ADAMIN AĞZINI S.KMEDEN HiÇBiRiNiZ ÖLMEYiN SAKIN…..
En kısa sürede bir plan yapıp bu işin arkasında ne olduğunu öğrenmeliyiz dedi KUTAY…
Sürekli haberleşme halinde kalalım zaten nerelere gittiğimiz biliyoruz diyerek konuştu Doğan…
Mutlaka tekrar birleşmeliyiz dedi Hulusi……Mutlaka….
Herkes birbiriyle sarılmaya ve sözlerini unutmaması için birbirine tekrar tekrar telkin vermeye devam etti…
Doğan bana sarıldığı zaman ağlamaya başladı..
Burak’ında gözleri dolmuştu…
Kutay geldi ge gölgenin kafasını okşadı….ona iyi bak Ahmet dedi…
Tamam dedim….sizde fazla geç kalmayın…
Gölge havladı bir kez…

Aslında yapılmıyor yani yapılamıyor çünkü burada avcılık geçmişi olan bir tek Cantekin var.
Oda bunun farkında olmalı ki keşif grubu ne zaman açıklık bir araziye göreve çıksa onlara katılıyor ve bir şeyler avlayıp geri getiriyor.
Boşa giden mermiler için kimse bir şey demiyor mu diye sorduğum zaman Burkay gülerek cevap verdi.
Avlanırken hiç iki kere mermi harcadığını görmedim eğer ilk atışta vuramıyorsa bir daha ateş etmiyor…

.MINA KODUMUN DELiLERi dedi Tolga…..
Biraz daha ilerlediğimiz zaman silah sesleri duyulmaya başladı.
Sesler bu yönden geliyor dedi Tolga ve hızlanmaya başladık.
Yaklaştığımız zaman okulun etrafının temizleyiciler tarafından çevrildiğini ve sürekli olarak ellerindeki alev makinaları ile doğruca okula doğru ateş ediyorlardı.
Okulun içinden de temizleyicilere ateş ediyorlardı.
ilk defa temizleyicileri orada gördüm.
Üstlerine yanmaz kıyafetler giymişlerdi, yüzlerini tam kapatan gaz maskeleri ve sırtlarında da sürekli alev atmalarını sağlayan tüpleri vardı.

dün babamla alış veriş yaparken ihtiyar askeri tekrar gördüm...
eğer babam yanımda olmasaydı arkasından gidecektim ama babam o ihtiyarı halen sevmiyor...

Dışarı çıkarak Doğanın yanına gittim ve durumu ona anlattım.
Bir dakika bekle dedi içeri gitti. Geldiği zaman elinde küçük bir kutu vardı.
Hadi gidelim bakalım diyerek beni de arkasına takıp ilerlemeye başladı.
Geldiğimiz zaman bütün grubu numaratörün başında beklerken bulduk. Ne doldu millet otobüsmü bekliyorsunuz dedi gülerek.
“VAPUR BEKLiYORUZ KARDEŞiM……BiRAZDAN GELECEKMiŞ” dedi Burak.

Gölge ne yapacağını şaşırmış gibiydi, uzun süredir diğerlerini görmediğinden birden karşılarına çıkınca eli ayağı birbirine girmişti sevinçten.
Erzurum’daki Grup, eski grup ile tanışmaya başlamıştı.
En iyi anlaşanlarda Can Tekin ile Burak’tı….
Hulusi kulağıma yaklaşıp
Hacı hacıyı Mekke’de, deli deliyi dakkada bulur dedikleri işte bu diyerek güldü.
Oturduk konuşmaya başladık.

“ ÇOK PiS B.KA BATICAZ BiRADER” dedi Burak….
Benim olduğum evde toplandık ve durumu konuştuk.
Ne yapacağımızı kararlaştırmaya çalıştık…
Buradan ayrılmakta yapabileceklerimizin bir kısmını oluşturuyordu ama buraya gelirken yaşadığımız olay ANKARA’da bizi pek rahat bırakacaklarını göstermiyordu açıkçası….

bu tarihli yazılar burada bitiyor...
arka taraftaki yazıları çözmek için biraz vakite ihtiyacım var.
işim bittiği zaman askerin peşine düşücem yeniden...

26 AĞUSTOS 2016….
CUMA…..
POLATLI…..

Siz hiç yaşadığınız bölgeden zorla uzaklaştırıldınız mı ?
Yada güvendiğiniz dağın eteklerinden ayrı bırakılmak zorunda kaldınız mı ?
Eğer cevabınız hayır ise ben size eğer yaşarsanız neler hissedeceğinizi söyleyim….
NEFES ALAMAZSINIZ…….
AYNEN BENiM GiBi……
Dün gece benim evimde kalıp bundan sonra neler yapabileceğimize dair konuştuk buradan ayrılıp direk Eskişehir’e gidebilirdik ama bu seferde buradakilerin işi zora sokmasıyla karşılaşabilirdik , yürüyerek zaten gidilmez. Etimesgut’a zaten dönemezdik merkezde başka bir yere gidemezdik bunları düşünürkenherkes bir köşede uyuyakalmış…
Sabah erkenden herkesi uyandırdım…
Görev yerlerinde olmaları gerekiyordu çünkü bende her zamanki işlerimi hazırlayıp haberleşme merkezine gitmek için evden çıktım…
Gölgeyi alıp eğitim merkezine bıraktım…
Sonra Hulusi yanıma geldi…
Ben Bora Albay ile konuyu konuşmaya karar verdim dedi.
Dur dedim şimdi olmaz önce bi sakinleş sonra ne yapacağımıza karar veririz.
Hulusi ile birlikte araştırma merkezine doğru birlikte ilerlemeye başladık.
Çok garip dedi Hulusi neymiş o garip olan dedim bende…
Nöbetçi kulübeleri boş baksana…..her zaman bu saatlerde cihan ile adem nöbette olurlardı burada….
Nöbet değişimidir belki dedim saatime bakarak…..
Biraz daha ilerlediğimiz vakit…..
Önce çok büyük bir ışık parlaması oluştu…..
Sonra suratımıza doğru çok şiddetli bir rüzgar vurdu…
Kulaklarımızın içinden çıkan şiddetli bir basınçla beraber çok büyük bir patlama oldu…..
Hulusi ile beraber geriye doğru uçtuk….
Daha binaya varmamıza 50 metre varken oluşan bu büyük patlama bizi 4 metre arkaya uçurmuştu.
Araştırma binasında çok büyük bir patlama oluşmuş ve bina enkaza dönmüştü….
Kulaklarım çınlıyordu ve kimseyi duyamıyordum…
Herkes…
Bütün birlik bir anda başımıza doluştu ve bizi uzaklaştırmaya çalıştılar…
Bir grupta binaya doğru giderek içerde birileri varmı diye kontrol etmek için koşuyorlardı…
Gözlerim puslu görüyordu…..
O pusun arasında Burak ve doğanı gördüm sonra Kutay’ı….
Bizim başımızdalardı….
Sonra gözlerim karardı…..

Gölgeyi sevenler , bizimle tokalaşanlar , Can Tekin’e sarılanlar ,Tolgaya ve Burkay’a teşekkür edenler…..
Odamıza geçerek bütün ekipmanımızı çıkardık ve eksilen mermilerimizin yerine yenilerini aldık.
Konuşmaya başladık.
Tolga yanına gölgeyi alarak konsolunu açtı ve oyun oynamaya başladı.
Can Tekin, Burkay ve ben muhabbet etmeye başladık……
Vakit akşamı gösterdiği zaman rütbeli asker kapıyı çalarak gruba yeni bir kayıt yapıldığını söyledi.
OHHHHH ANASINI S.KiYiM IŞIĞI GÖREN GELiYOR dedi Tolga...

Bazı temizleyicilerin ellerinde dipçikli uzun av tüfeklerinden vardı ve alt taraflarına alev makinası aparatlarından yerleştirmişlerdi. Bu sayede hem ateş edebiliyor hemde alev makinasını kullanabiliyorlardı.
Burkay bana sen şu duvarın arkasına geç ve bu kanadı koru dedi Sonra tolgaya bakarak sende sol tarafı tut Tolga…..Sakın size doğru alev tutmalarına izin vermeyin yoksa küllerinizi bulurlar dedi Burkay.
Tolga saçlarını samuray şekline benzer bir şekilde bağladı ve tamam Patron dedi…..
Burkay ben sizi uzaktan koruyacağım diyerek uzaklaştı….
Telsiz vasıtasıyla sürekli bağlantı halindeydik.
ilk bağlantıyı gene Burkay yaptı ve “ ATIŞIMLA BAŞLIYORUZ “ dedi…

Bilemiyorum dedim bende….
Aklıma hemen kilitli bölmedeki açılmamış mühimmat kasaları geldi.
Neyse dedi rütbeli komutan…
Hemen sizi bölümünüze kayıt yaptırayım sonra grubunuzla tanışırsınız…
Grup mu dedim..
Evet dedi burada grup olarak çalışıyoruz…
Erzurum karanlık bölgeye en yakın askeri birliklerden birisi ve Türkiye’deki en büyük askeri birliklerden biri…..
Bu yüzden kontrolün sağlanmasını bu şekilde yapmaya karar verdik…
Şimdiye kadar bir sorunla karşılaşmadık….
istediğiniz tüm imkanlar burada var…
Hem askeri olarak…
Hem sosyal olarak….

Kutay fazla yaklaşmayın…halen sıcak baksanıza…patlarsa parçalarımızı bulamazlar dedi.
Bende adam haklı dedim gruba bakarak başka bir yol deneyelim….
içerde hazır bulunan bir OSHKOSH HEMTT M977 marka bir kurtarıcı çağırdık.
Kamyonun uzak bir açığına yerleşti , şimdiki sorun çekicideki çekme halatını kamyona kim bağlayacak konusu oldu.
Herkes birbirine baktı , sonra herkes aynı anda Burak’a baktı….
YOK BiRADER….O KADAR UZUN BOYLU DEĞiL…..S.KSEN GiTMEM BEN ORAYA dedi.
O sırada aklıma başka bir kişi geldi.

“ BUNUN SURATININ HALi NE LA….” Dedi gülerek ama ikimizde gülmediğimiz için “TAMAM LA TAMAM ŞAKA YAPTIM” dedi.
Hulusi Bora Albay ile yaptığı görüşmeyi anlattı.
Sonra Burak “ KAMERA ODASI HEMEN ŞURDA iÇERDEKi ADAMDA ARKADAŞIM YARDIMCI OLUR BiZE “ dediği zaman gözlerimiz kocaman oldu.
Kamera kayıt odasına girdiğimiz zaman Doğan’ı gördük, yeni kameraların montaj işlerini yapıyordu.
Dünkü olaydan sonra araştırma bölümünün kamera kayıtlarını incelemek istediğimiz söyledik.
Kamera kayıtları her gün yenilenip alınan kayıtların arşive gönderildiğini söyledi. Arşiv odasına gittiğimizde araştırma odasının kayıtlarının ayrıca bir odada tutulduğunu ve onunda şifresini bilmediğini söyledi.
Burak şifrelerin kayıtlı olduğu defterin Kutay’da olduğunu biliyorum dedi.

Kim yapabilir böyle bir şeyi diyordu her defasında… biz tedavi için insanlığın geleceği için uğraşırken böyle bir şeyi kim, neden yapar aklım almıyor…
Bütün kimyasallar yerli yerindeydi, kim yapmışsa bilmiyorum ama final tüplerinin yerini bilen birileri yapmış olmalıydı.
Tek çare çalışmayı en baştan başlatmak olacaktı….
Bütün bu olanların arasında iyi bir haber daha vardı yapılacak deneylerin yapılma sırası ve bütün detayları bilgisayarlarda kayıtlıydı.
Yani araştırma en kısa sürede tekrar deneklere uygulanacak hale getirilebilirdi.
Bu iyi bir şeydi tabi ki.
Konuyu konuşmak için Hulusi ile birlikte Bora ALBAYIN yanına gittik.
Kapıyı çaldığımızda Albay cevap vermedi, tekrar çalıp girdiğimizde alelacele bir şeyleri çekmecesine koyuyordu. Ben girin dememiştim henüz dedi yüzümüze karşı.

Madem vucutlari olu curuyene kadar bekleyin huur cocuklari herseyi ben mi yazayim amina koyam

Onlardan size kalan bir şeyler var mı diye sordum...
RESiMLER VAR FAKAT... ÇOK DEFORME OLDULAR... SEÇiLMiYORLAR BiLE... iYi DURUMDA OLANLARI ŞÖMiNENiN ORAYA KOYDUK...
Şimdi ne olacak diye sordum...
Bilmiyoruz dedi Kutay... inan hiçbir şey bilmiyoruz...
Bu köpeklerden hangisi gölge diye sordum...
Kutay en sağdaki köpeği gösterdi...
GÖLGE iŞTE BU... AMA ARTIK ÇOK YAŞLI VE GÖZLERi iYi GÖRMÜYOR... KULAKLARIDA NEREDEYSE SAĞIR ÇOK AZ DUYUYOR...
Leydi hangisi diye sorduğum zaman Burak'ın gözleri yere bakmaya başladı...
LEYDi ÖLDÜ... O KADAR HENGAMEYE ALIŞAMADI HAYVAN... ÖNCE iLK DOĞURDUĞU YAVRULARI ÖLDÜRDÜ... SONRA DOĞURDUĞU YAVRULARI HEMEN ÖLDÜRMEYE BAŞLADI... BiR SÜRE SONRA GÖLGE VE BiZE SALDIRMAYA BAŞLADI... EN SON DOĞURDUĞU YAVRULARI ONDAN AYIRDIK VE ONU ÖLDÜRMEK ZORUNDA KALDIK... DiĞER KÖPEKLER ONUN BEBEKLERi... RÜZGAR VE DUMAN... RÜZGAR DiŞi... DUMAN ERKEK...

Kulaklarımın duyduklarına inanmakta zorluk çekiyordum…resmen bu bizim belamız ve bununla yaşamayı öğrenmeliyiz konuşması yapılmıştı…
Hulusi suratı kıpkırmızı olacak bir şekilde dışarı çıktı.
Konuşmaya yeltendiği zaman herşeyi duyduğumu söyledim anlatıpta iyice sinirlerini germe diyede ekledim.
Dışarı çıktığımız zaman Burak'la karşılaştık….

arkadaşlar son üç partımız kaldı hikayemizin bitmesine ve bu üç part çok uzun olacakları için biraz bana zaman vermenizi isteyeceğim...

Bölge yakın bir yerdeydi 5 dakikalık bir yolculuktan sonra araç durdu.
indiğimiz zaman etrafta kimseler yoktu….
Hemen helikopter enkazının olduğu yere gittik ve helikopterden içeri baktık….
Pilotla beraber altı personelden üçü ölmüştü…
Onları alıp araca yerleştirdik sonra sağ kalanları almak için tekrar helikoptere döndük.
iki personeli daha araca dikkatli bir şekilde yerleştirdik.