Yine Sıçıyorum baktım yazmamişsın üzüldüm. Neyse 3 e kadar yaz da kahve sigara da okurum.

26 AĞUSTOS 2016….
CUMA…..
POLATLI…..

Siz hiç yaşadığınız bölgeden zorla uzaklaştırıldınız mı ?
Yada güvendiğiniz dağın eteklerinden ayrı bırakılmak zorunda kaldınız mı ?
Eğer cevabınız hayır ise ben size eğer yaşarsanız neler hissedeceğinizi söyleyim….
NEFES ALAMAZSINIZ…….
AYNEN BENiM GiBi……
Dün gece benim evimde kalıp bundan sonra neler yapabileceğimize dair konuştuk buradan ayrılıp direk Eskişehir’e gidebilirdik ama bu seferde buradakilerin işi zora sokmasıyla karşılaşabilirdik , yürüyerek zaten gidilmez. Etimesgut’a zaten dönemezdik merkezde başka bir yere gidemezdik bunları düşünürkenherkes bir köşede uyuyakalmış…
Sabah erkenden herkesi uyandırdım…
Görev yerlerinde olmaları gerekiyordu çünkü bende her zamanki işlerimi hazırlayıp haberleşme merkezine gitmek için evden çıktım…
Gölgeyi alıp eğitim merkezine bıraktım…
Sonra Hulusi yanıma geldi…
Ben Bora Albay ile konuyu konuşmaya karar verdim dedi.
Dur dedim şimdi olmaz önce bi sakinleş sonra ne yapacağımıza karar veririz.
Hulusi ile birlikte araştırma merkezine doğru birlikte ilerlemeye başladık.
Çok garip dedi Hulusi neymiş o garip olan dedim bende…
Nöbetçi kulübeleri boş baksana…..her zaman bu saatlerde cihan ile adem nöbette olurlardı burada….
Nöbet değişimidir belki dedim saatime bakarak…..
Biraz daha ilerlediğimiz vakit…..
Önce çok büyük bir ışık parlaması oluştu…..
Sonra suratımıza doğru çok şiddetli bir rüzgar vurdu…
Kulaklarımızın içinden çıkan şiddetli bir basınçla beraber çok büyük bir patlama oldu…..
Hulusi ile beraber geriye doğru uçtuk….
Daha binaya varmamıza 50 metre varken oluşan bu büyük patlama bizi 4 metre arkaya uçurmuştu.
Araştırma binasında çok büyük bir patlama oluşmuş ve bina enkaza dönmüştü….
Kulaklarım çınlıyordu ve kimseyi duyamıyordum…
Herkes…
Bütün birlik bir anda başımıza doluştu ve bizi uzaklaştırmaya çalıştılar…
Bir grupta binaya doğru giderek içerde birileri varmı diye kontrol etmek için koşuyorlardı…
Gözlerim puslu görüyordu…..
O pusun arasında Burak ve doğanı gördüm sonra Kutay’ı….
Bizim başımızdalardı….
Sonra gözlerim karardı…..

prezervuar!!!

iyice yaz bitir bugün olmazsa yarın kesin okurum malum asker adamız...

ya arkadaşlar durumun farkındayımda benim dün çok fazla yani öyle böyle değil haddinden fazla işim vardı ve çok meşguldum bu yukardaki tek partıda çıkmadan 5 dakika önce falan attım buraya
sırf okuyunda bu günü boş geçmeyin diye birazdan gene gidicem ama eğer vaktim olursa bugüne ait partları atıcam.
özür dilerim hepinizden..

yazılanları çözmeye devam ediyorum...

askerden halen haber yok...

27 AĞUSTOS 2016….
CUMARTESi….
POLATLI….

Gözlerimi açtığım zaman bir hastane odasındaydım.
Başımda doğan bekliyordu.
Ona doğru baktım…
Bir isteğin varmı kardeşim dedi….
Bir yerin acıyormu ?
Doğrulmaya çalıştım ama kollarım çok acıyordu.
Patlamada geriye doğru savrulunca dirseklerinin üzerine düşmüşsün ve eklemlerin zedelenmiş….doktorlar her ihtimale karşı sardılar…şimdilik yatman lazım dedi doğan.
Hulusi nerde….o iyimi diye sordum.
Bir yan odada dedi doğan başında Burak’la Kutay var.

Hadi dedi yanlarına gidelim onların, doğan yardım etti kaldırdı beni ve yan odaya geçtik.
Hulusinin yüzünde biraz çizikler vardı ama genel durumu iyiydi…
Tek parça halindeydi en azından.
Biz konuşurken kapıdan içeri BORA ALBAY girdi…
Yüzünde zorlama bir gülümseme vardı…
Elinde ise bir dosya…
Geçmiş olsun ikinizede dedi…
Gerçekten ucuz atlattınız…
Çocuklar incelediler de patlama elektrik kaçağından meydana gelmiş.
Artık nasıl olduysa o kadar büyük bir patlama oluşmuş….
Hiçbirimizden ses gelmedi….

Burak sinirden ellerini yumruk yapmış sıkıyordu….
Kutay omzundan tutuyordu onu..
Hulusi gözlerini Albay’a dikmiş bakıyordu….
Albay’ın gözleri hepimizin üzerindeydi…
Ani bir hareketle Hulusi yerinden kalktı ve Albayın çenesine çok sert bir yumruk attı.
SEN BiZi GERiZEKALIMI SANIYORSUN……HERŞEYi GÖRDÜK…..iÇERi GiRDiĞiNi…..TÜPLERi ALDIĞINI…..BAKALIM BUNLARI ANLATTIĞIM ZAMAN NE YAPACAKSIN….
Bora gülmeye başladı….
Sizin gibi buraya sonradan gelenlere mi yoksa buranın kuruluşundan itibaren komutanı olan bana mı inanırlar sizce dedi….
Ve gülmeye başladı…
Burak Kutay’ın elinden kurtuldu ve Boranın yakasına yapıştı…
BAKALIM AĞZINI S.KTiĞiM ZAMANDA BÖYLE GÜLEBiLECEKMiSiN….

Diyerek elini kaldırıp yumruk atacağı sırada…
Bora Albay elindeki dosyayı göstererek…
ŞU GÜNDEN SONRA AĞZIMI BULABiLiRSEN S.KERSiN…..dedi...
BiLMEDiĞiNiZ O KADAR ÇOK ŞEY VAR Ki…….VE KARIŞMAMANIZ GEREKEN….HASTALIK SiZCE BiRDEN Mi ORTAYA ÇIKTI……BiR GÜN SABAH KALKTINIZ VE iNSANLIK BU LANET HASTALIK iLE BAŞBAŞA KALDI ÖYLEMi….KAPALI KAPILAR ARKASINDA SiZiDE AŞAN BENi DE AŞAN VE HATTA EĞER HALA VARSA TANRININ iŞLERiNi BiLE AŞAN ŞEYLER KONUŞULUYOR VE SiZ BU HALiNiZLE BUNLARA SON VEREBiLECEĞiNiZi Mi SANDINIZ ?... GÜLDÜRMEYiN BENi ÇOCUKLAR……HASTALIK ORTAYA ÇIKMADAN ÖNCE KANSER’E HATTA AiDS’E BiLE ÇÖZÜM ÜRETMENiN EŞiĞiNDEYDi iNSANLIK….AMA BiRDEN HERKES LANET YÜRÜYENLERE DÖNÜŞTÜ ÖYLEMi ?... BU iŞiN iÇiNDE BAŞKA ELLER VAR…..AMA ARTIK SiZ BUNU BiLDiĞiNiZLE KALACAKSINIZ……
Diyerek elindeki dosyayı Burak’a verdi….

Dosyayı Albayın elinden alan Burak önce bana sonra Kutay’a baktı….
Ne yazıyor dedi Doğan….
Görevlendirme yazılarımız dedi Burak yerde yatan adama bakarak….
Ne görevlendirmesi diyerek Burak’ın elindeki dosyayı eline aldı Kutay….
Sonra kağıdı okumaya başladı….
KUTAY DOĞAN……….TUNCELi, JANDARMA ALAY KOMUTANLIĞI…..
BURAK KARAKUŞ……TUNCELi, JANDARMA ALAY KOMUTANLIĞI……
HULUSi KARA………KOCAELi , DENiZ HAVA KOMUTANLIĞI…..
DOĞAN ÇiFTÇi……KONYA , 3. ANA JET ÜS KOMUTANLIĞI….
AHMET BAŞBUĞ……ERZURUM, 9. KOLORDU KOMUTANLIĞI……

Duyduklarıma inanamıyordum, grubumuz adeta dağıtılmıştı.
Hepimiz farklı yerlere gönderiliyorduk ve bu işin arkasında BORA ALBAYIN olduğuna hepimiz adımız gibi emindik…
Burak ,Kutay’ın elindeki dosyayı alarak yere attı ve “ BANA SENi S.KMEM iÇiN BiR NEDEN VERDiN….OR.SPU ÇOCUĞU” dedi.
Fakat Bora halen gülüyor ve şu andan itibaren bana dokunduğun an seni buradan canlı çıkarmazlar….artık komutanın ben değilim ve başka bir birliğin komutanına fiziki saldırı ÖLÜMLE CEZALANDIRILIR…..HADi GiDiN EŞYALARINIZI TOPLAYIN…BiRAZDAN SiZi ALMAK iÇiN HELiKOPTERLER GELiCEK….
Hepimiz odadan çıktık ve evlerimize doğru ilerledik….
On beş dakika sonra bizi alması için 4 ADET AS532UL COUGAR MK1 tipi helikopterlerden geldi.
Bizde hazırlıklarımızı yaparak 45 dakika sonra hazırdık….
Kimsede en ufak bir moral bozukluğu yoktu…
Bu yaptıklarını onun yanına bırakmayacağımızı Bora Albay’da biliyordu…
Bu yüzden karşımıza hiç çıkmadı….

Eşyalarımı helikopterin yanına bıraktıktan sonra eğitim merkezinden Gölgeyi almak için o bölgeye gittim.
Kapının önüne geldiğim zaman kapıdaki görevli askere Gölgeyi almak için geldiğimi söyledim ama asker Albay’ın kesin emri olduğunu kesinlikle köpeği teslim alamayacağımı söyledi.
Gölge tellerin öteki tarafından bana bakıyordu.
Askerin yanına geldim ve SENCE BEN KÖPEĞiMi ALMADAN BURADAN GiDERMiYiM ? diye sordum
Köpeği size asla teslim etmeyeceğim dedi asker buna karşılık….
izle şimdi dedim ve gölgeye doğru.

GÖLGE BURAYA GEL diye bağırdım….
Köpek onu eğiten askerin elinden kurtularak kapıdaki askerin yanına kadar geldi.
Asker omzundaki silahı eline alarak Gölgeye doğru tuttu…
Gölge dişlerini göstererek hırlamaya başlamıştı….
Adam geri git diye bağırınca bu sefer kabarmaya ve kulaklarını indirmeye başladı ve daha gür bir sesler hırladı….
Birkaç adım atarak askerin üzerine o haliyle hırlayıp yürümeye başladığı zaman asker kenara çekilip yol vermek zorunda kaldı.
Köpek hemen yanıma geldi ve oturdu…..
Herkes senin komutanın gibi satılık değil dedim askere…
Sonra helikopter pistinin oraya geldim…
Bütün grup oradaydı…

Yuvarlak oluşturup konuşmaya başladık….
Bu bir ayrılık değil bunu biliyorsunuz dedim ilk olarak.
Evet dedi burak O ADAMIN AĞZINI S.KMEDEN HiÇBiRiNiZ ÖLMEYiN SAKIN…..
En kısa sürede bir plan yapıp bu işin arkasında ne olduğunu öğrenmeliyiz dedi KUTAY…
Sürekli haberleşme halinde kalalım zaten nerelere gittiğimiz biliyoruz diyerek konuştu Doğan…
Mutlaka tekrar birleşmeliyiz dedi Hulusi……Mutlaka….
Herkes birbiriyle sarılmaya ve sözlerini unutmaması için birbirine tekrar tekrar telkin vermeye devam etti…
Doğan bana sarıldığı zaman ağlamaya başladı..
Burak’ında gözleri dolmuştu…
Kutay geldi ge gölgenin kafasını okşadı….ona iyi bak Ahmet dedi…
Tamam dedim….sizde fazla geç kalmayın…
Gölge havladı bir kez…

Hulusi benimle tokalaştığı zaman…..sizinle beraber olmak benim için bir gururdu dedi…
Sonradan fark ettim ki ben en baştan beri ağlıyormuşum…..
Helikopterlerimize bindik ve her bir helikopter ayrı yönlere doğru ilerlemeye başladı….
Henüz fazla havalanmadan Bora’yı gördüm…
Eğitim merkezinin kapısında Gölgeden korkan askeri tartaklıyordu..
Yaklaşık 4 saatlik bir yolculuktan sonra ERZURUM’a geldik….
Pilot Telsizden..

ERZURUM’A GELDiK….CEHENNEME HOŞ GELDiNiZ dedi..
Yukardan gördüklerim cehenneme dönmüş bir şehirdi……
Yıkılan binalar…
Yollarda kalmış arabalar….
Her yerden siyah dumanlar tüten bir şehir….
Pilot şehrin etrafında bir tur atıp helikopter pistine doğru inişe geçti…
indiğimiz zaman hemen oradaki askerleri bize yardım için hareketlendiler..
Elimdeki çantaları aldılar.
Gölge yanımdan hiç ayrılmadı.

Elimdeki nakil emri ile içeri Gölge ile girdiğim zaman beni ilk karşılayan güler yüzlü bir rütbeliydi.
Hemen tokalaştık ve sonra eğilip Gölgenin kafasını okşadı…
Sizin mi diye sordu..
Evet dedim bende benim köpeğim….
Nakil yazısını verdim. Okuduktan sonra GELECEĞiNiZi BiLiYORDUM ZATEN SABAH SÖYLEMiŞLERDi…BORA ALBAY’IN YANINDAN GELiYORSUNUZ….POLATLIDAN dedi
Evet dedim bende oradan geliyoruz….
BiŞi SORCAM DEDi POLATLIDA ÇOK FAZLA DÜŞMAN UNSUR YOKKEN NEDEN HAFTADA BiR KERE MÜHiMMATIMIZ AZALDI DENiYOR ?

Bilemiyorum dedim bende….
Aklıma hemen kilitli bölmedeki açılmamış mühimmat kasaları geldi.
Neyse dedi rütbeli komutan…
Hemen sizi bölümünüze kayıt yaptırayım sonra grubunuzla tanışırsınız…
Grup mu dedim..
Evet dedi burada grup olarak çalışıyoruz…
Erzurum karanlık bölgeye en yakın askeri birliklerden birisi ve Türkiye’deki en büyük askeri birliklerden biri…..
Bu yüzden kontrolün sağlanmasını bu şekilde yapmaya karar verdik…
Şimdiye kadar bir sorunla karşılaşmadık….
istediğiniz tüm imkanlar burada var…
Hem askeri olarak…
Hem sosyal olarak….

Mesela istediğiniz zaman istediğiniz yere gelebilecek zırhlılar…..
Hava unsurları..
Silahlar….
istemediğiniz kadar çok personel….
Buradaki personel nasıl daha iyi hizmet verecekse o şekilde kendini ifade ediyor…
Bölgedeki en büyük yer burası olduğu için karanlık bölgeden gelecek herhangi bir saldırıda eğer burası düşerse onları ANKARA’ya kadar kimse durduramaz…
Ayrıca bu şehirde halen hayatta olan insanlar var…
Onları kurtarmaya çalışıyoruz…
Şehirden sürekli yardım çağrıları alıyoruz...

Kötü adamlarda var tabi ki….
Onlarla da karşılaştığım zaman anlarsınız….diyerek güldü…
Sizi de kendi grubunuza kaydınızı yaptırdığım zaman o gruba dahil olacaksınız ve birbirinizden sorumlu olacaksınız…lütfen beni takip edin..
Uzun koridorlardan geçtik ve en sonunda bir kapının önünde durduk.
Gölgeye bakarak eğitimi var değil mi köpeğin diye sordu.
Evet dedim eğitim aldı aşılarıda tam…
Tamam o zaman dedi adam….sizi arama kurtarma grubuna yazıyorum…..eğer istediğiniz başka bir bölüm varsa istemeniz yeterli…
Hayır dedim bende size nasıl daha yararlı olursak oraya yerleştirebilirsiniz….
Peki o zaman artık siz ve köpeğiniz arama kurtarma grubunun bir üyesisiniz…