KONU TARTIŞMAYA KAPALIDIR…BU YÜZDEN ÜSTELEMEYiN LÜTFEN…..HASTALIK HAKKINDA YAPILABiLABiLECEK EN UFAK BiR ŞEY YOK….iNSANLARIN BAŞINA GELEN BiR BELA BU…YAŞADIĞINIZA ŞÜKREDiN VE BU KONUYU BURADA KAPATALIM iSTERSENiZ….ÇALIŞMALARINIZA DEVAM EDiN….AMA FAZLA UMUT BAĞLAMAYIN ARTIK….
Dedi.

Kulaklarımın duyduklarına inanmakta zorluk çekiyordum…resmen bu bizim belamız ve bununla yaşamayı öğrenmeliyiz konuşması yapılmıştı…
Hulusi suratı kıpkırmızı olacak bir şekilde dışarı çıktı.
Konuşmaya yeltendiği zaman herşeyi duyduğumu söyledim anlatıpta iyice sinirlerini germe diyede ekledim.
Dışarı çıktığımız zaman Burak'la karşılaştık….

“ BUNUN SURATININ HALi NE LA….” Dedi gülerek ama ikimizde gülmediğimiz için “TAMAM LA TAMAM ŞAKA YAPTIM” dedi.
Hulusi Bora Albay ile yaptığı görüşmeyi anlattı.
Sonra Burak “ KAMERA ODASI HEMEN ŞURDA iÇERDEKi ADAMDA ARKADAŞIM YARDIMCI OLUR BiZE “ dediği zaman gözlerimiz kocaman oldu.
Kamera kayıt odasına girdiğimiz zaman Doğan’ı gördük, yeni kameraların montaj işlerini yapıyordu.
Dünkü olaydan sonra araştırma bölümünün kamera kayıtlarını incelemek istediğimiz söyledik.
Kamera kayıtları her gün yenilenip alınan kayıtların arşive gönderildiğini söyledi. Arşiv odasına gittiğimizde araştırma odasının kayıtlarının ayrıca bir odada tutulduğunu ve onunda şifresini bilmediğini söyledi.
Burak şifrelerin kayıtlı olduğu defterin Kutay’da olduğunu biliyorum dedi.

Koşarak gitti ve Kutay’ı alarak geri geldi.
Kutay’ın elinde bir defter vardı sayfalarca şifrelerin yazdığı bir defterdi bu.
Sayfaları karıştırdıktan sonra şifreleri buldu sonrada hafiften gülerek bize baktı.
ŞiFRE BORA dedi ve yani 2672.
Burak’ta,Kutayla birlikte gülmeye başladılar.

Şifreyi girdikleri zaman yüzlerinde gülümseme birden yerini somurtmaya bıraktı
Şifre hatalıydı…..
Yanlış yazmış olabilirim diyerek numaraların üzerine bastırarak tekrar tuşladı ama kırmızı ışık tekrar yandı.
Şifre bu değil dedi Kutay bize doğru dönerek.
Bu işin içinden bir kişi çıkabilirdi o da Doğandı.

Dışarı çıkarak Doğanın yanına gittim ve durumu ona anlattım.
Bir dakika bekle dedi içeri gitti. Geldiği zaman elinde küçük bir kutu vardı.
Hadi gidelim bakalım diyerek beni de arkasına takıp ilerlemeye başladı.
Geldiğimiz zaman bütün grubu numaratörün başında beklerken bulduk. Ne doldu millet otobüsmü bekliyorsunuz dedi gülerek.
“VAPUR BEKLiYORUZ KARDEŞiM……BiRAZDAN GELECEKMiŞ” dedi Burak.

Doğan gülerek elindeki cihazı panele yerleştirdi ve beklemeye başladı. Cihazın ekranında sayılar sürekli dönüyordu. Bir süre sonra ilk numara sabitlendi
1
Sonra ikinci numarada sabitlendi
4
Beklerken üçüncü numarada sabitlenmişti
5
Ve en son numarada sabitlendiği zaman kırmızı ışık yerini yeşil ışığa bıraktı ve kapı açıldı.
3
Şifre görünmüştü.
1453

Hiçbirinizin aklına gelmedi değil mi dedi Hulusi.
Benim aklıma gelmişti aslında dedi Kutay….
“ HAS. KTiR ORDAN” diyerek güldü.
içeri girdiğimizde çok sayıda çekmecenin olduğu fazla büyük olmayan bir oda ile karşılaştık. Çekmecelerin her birinin üzerinde içindeki kayıtların tarihlerinin yazılı olduğu kağıtlar vardı.
Araştırmanın çalındığı tarihin olduğu çekmeceyi açtığımız zaman gördüğümüz şey şuydu….
“HiÇ”

Çekmece boştu….son bir haftanın kayıtları arşivde yer almıyordu.
Araştırma binası son bir haftadır kameralar tarafından kayıt altına alınmıyordu yani. Durum iyice karmaşıklaşmaya başlamıştı.
Doğan odadan çıkarak kayıtları tutan bilgisayarın oraya gitti arkasından da ben takip ettim.
Araştırma binasının kamera kayıtlarını tutan DVR CiHAZININ cd bölümü de boştu…
Herhangi bir kayıt görünmüyor burada dedi doğan kayıt yapan hiçbir şey yok burada.
Alt çekmecelerden birinden bir cd çıkarıp yerine taktı ve bundan sonra olanları görebileceğiz dedi ve kamera kayıt odasından çıktık.

Herkes görev yerlerine dağılıp , işlerini yapmaya devam ettiler.
Hulusi akşama kadar tekrar bir final tüpü hazırlayabileceğini söyledi…..yem olarak onu bırakabilirim…eğer böyle bir olay bir daha gerçekleşirse kameradan gidip bakabiliriz…..
Dağıldıktan sonra ben kimselere söylemeden ana depoya giderek dünkü gelen ikinci sevkiyatın içersinde ne olduğunu gözlerimle görmek istedim.
Fakat aynı kamera odasında olduğu gibi numaratör ile şifrelenmiş bir kapı ile karşılaştım…
Aynı şifreyi buraya yazdığım zaman kırmızı değil yeşil ışık yandı ve içeri girebildim.

Uçaktan atılmış paketlerden burada beklide onlarca vardı…
Nizami bir şekilde yan yana konulmuş ve kapıya en yakın olan kutunun ağzı açılmış haldeydi.
içerisine baktığım zaman hayretten ağzım açık kalmıştı……
Elektrik malzemeleri…..
Yaşam destek malzemeleri….
Askeri kıyafetler…..
MERMiLER…..
SiLAHLAR…….
Bir başka yere gönderilmek üzere hazır bir şekilde bekliyorlardı…

Hemen orayı terk ederek kimselere görünmeden haberleşme merkezine döndüm ve akşam olmasını bekledim.
Akşam olduğu zaman gördüklerimi bizimkilere anlatmak istiyordum….
Akşam olduğu zaman gölgeyi eğitim merkezinden alıp eve doğru ilerledim, lojmana girdiğim zaman Sena ile Gölgenin her günkü buluşmasını izledim…..
Gölge, Sena onu ne kadar hırpalayarak severse sevsin genede tekrar gidip kıza yılışıyordu…
Senada bundan hoşnut olacak ki Gölgenin gelmesini her zaman aynı yerde, kum havuzunda bekliyor oluyordu….

Senanın annesinin yanına gelerek Gölgeye ile Sena oynasınlar ben hemen geliyorum diyerek ayrıldım.
Doğruca kamera kayıt odasına gittim.
Bütün grup oradaydı…
Binadan çıktığını herkes gördümü diye sordu Kutay.
Evet dedi Hulusi çıkarken baya bi gürültülü şekilde kahkaha bile attım herkes çıktığımı görsün diye.

“ADAMDAKi ASKERi ZEKA SIFIR” dedi Burak kameraya bakarken….
Kameralara bakarken birden gördüklerimizden dolayı elimiz ayağımız buz kesmişti….
Araştırma binasından içeri BORA ALBAY GiRiYORDU…..
Elini kolunu sallayarak girdiği steril odadan final tüpünü aldı ve dışarı çıktı…
“ OR.SPU ÇOCUĞU” dedi Burak….
Evet dedi Hulusi kameraya bakarken…
Tamam dedi Doğan bu kaydı yanımıza alıyorum…..
Cd’nin takılı olduğu yere baktığımızda ikinci bir şok yaşadık…
Cd- Rom boştu….
Birisi Kayıt Cd’sini almıştı anlaşılan...

“ ÇOK PiS B.KA BATICAZ BiRADER” dedi Burak….
Benim olduğum evde toplandık ve durumu konuştuk.
Ne yapacağımızı kararlaştırmaya çalıştık…
Buradan ayrılmakta yapabileceklerimizin bir kısmını oluşturuyordu ama buraya gelirken yaşadığımız olay ANKARA’da bizi pek rahat bırakacaklarını göstermiyordu açıkçası….

bu tarihli yazılar burada bitiyor...
arka taraftaki yazıları çözmek için biraz vakite ihtiyacım var.
işim bittiği zaman askerin peşine düşücem yeniden...

Hadi artık yaz

Harika okurum bi ara uzun olmasi iyi

Rez, ayraç hala okuyorum sağlam yazıyorsun panpa devam et

Mü-kem-mel.