andre gide

nobel ödüllü fransız yazar.

pastoral senfoni ve dar kapı kitabını okuyun binler. bu benim pastoral senfoni ile ilgili yorumum.

görmeden aşık olunmaz mı?
olunur.
ama göz görmeyince
gönül katlanır.
peki,
görünce ne olur?
pişman olunur...

bu da dar kapı ile ilgili yorumum binler. okuyun gelin bunları giberim.

her ne olursa olsun hayatımız için bir adım atmamız gerekir. yaşadığımız kararsızlıklar çoğu zaman bizi olduğumuz yerde çivi gibi çakılı bırakır. alissa bir adım atmayı denemiş olsaydı belki de kaderi değişecekti. son cümle de de belirtildiği gibi insan aşktan kuşkulanmamalıydı.

aşktan kuşku duyduğumuz an kararsızlıklar içinde boğuluruz. jerome de gerekli adımı atmamıştı. bazen suyu akışına bırakmak suyun hiç istemediğiniz bir yöne akmasına da sebep olabilir. eğer kendinizi bir ferhad hissediyorsanız ne duruyorsunuz! suları perçinleyin, dağları delin... kaderi kendiniz yazmasını bilin. unutmayın çiviler de paslanır.

en cesurları kuşkusuz juliette'ti. mutluluğun ayaklarına gelmesini beklememişti. kendi mutluluğunu kendi yaratmıştı. unutma

mutlu olmak istiyorsan
mutluluğun resmini kendin çizmelisin.

seviye yükseldi am züt meme

dar kapı yı okurkene ağladım. huur çocuğu böylede yazılmaz ki senin ben ananı gibeyim

inanılmaz bir yazar inanılmaz. tek kelimeyle harika bu adama tapıyorum.

bu adamı okumadan ölmeyin binler.

halen bu adamın tüm kitaplarını okumayan kalmamıştır herhalde lan.

kaldı mı yoksa?

ben pek sevmiyom bu muallakyi. kalpazanlar belki, kadınlar okulu eh işte, pastoral senfoni cıks,dar kapı :/ ,chopin üstüne notlar incelikli sayılır. yine de sevmiyorum.

kısacası: bir cesare pavese değil.

bilmeyen gibtirsin gitsin

Tanrına kavuştuğunu sandın ama kavuştuğun tek şey kara topraktı Alissa. Ve en değerlini yüzüstü bıraktın. Sevişmeleriniz hep mektuplarda kalacak.