1. 26.
    0
    --spoiler--

    --spoiler--
    ···
  2. 27.
    0
    O sucu dükkanının kapanışından sonra evde similti gibi takılan babamdan bıkmış olacak ki, annem izmire taşınmaya karar verdi. Evet karar verdi, fiilde de bahsedilen imgeden anlaşılacağı gibi tek başına, bizsiz.. Çekti gitti.
    Ama planında varmış, 1 hafta sonra babamdan bizi getirmesi istedi. Getirecek, ve sonra ne isterse onu yapacaktı, hayatını yaşayacaktı.
    11 ve 8 yaşında iki erkek çocuğunu otobüse bindirip kestirmeden başladı sanırım hayatını. Bu kadar da züt olunmaz ki...
    Tıpkısının aynısı olduğum adama ilk defa o an nefret etmeye başlamıştım. Beni körükleyen oydu, ama seviyordum ya. Çünkü o adamdım ben, tıpkısının aynısı..
    ···
  3. 28.
    0
    izmire geldiğimizde otogarda bizi karşılayan anneme sevinip kucağına atlamıştım, bunu çok iyi hatırlıyorum. Ve bizi zütürüp yokluktan bir depoda 1 hafta boyunca yatırmasını da...
    Ne yapsın ki? Hiç bilmediği bir şehire gelip 1 haftada ev tutup donatabilecek miydi ki için mobilya ve eşyalarla ?
    iyi veya kötü, bu bizim başlangıcımız olmuştu. iyi değil, devam hep ama hep kötü olmuştu..
    ···
  4. 29.
    0
    Bir ev bulup borç senet yerleştirmişti bizi. Çok iyi hatırlarım evimizde radyodan başka hiç bir teknolojik aletin olmadığı dönemleri. Bütün gün radyo dinlemeyi bir deneyin..
    gerçi o zamanlar facebookmuş twittermış, akıllı cep telefonlarıymış yoktu bunlar. Zaten avutulacak bir tek televizyon vardı, o da bizde yoktu..
    hep bu çekingenliklerimizden kaybettik, sokağa çıkıp oyun oynayamazdık, bütün gün evde oturur dururduk 1+1 evde..
    ···
  5. 30.
    0
    Reserved
    ···