anasını siktiğimin hayatında film izlemek bile

Ah beyler ah o kitap okuduktan sonra bile oluyor hergün saçma sapan muhabbetler dinliyoruz görüyoruz duyuyoruz kitaplar filmler ve müzikler rahatlamamizi sağlıyor yada bi tablo çünkü bu kodumun hayatındaki kodumun insanlarından uzaklaştiriyor onlar seni bi süreliğine bittiklerinde o boş geri dönüş başlıyor aha işte bende onun amk

en kötüsü de ne biliyor musunuz beyler. o kitabı yazan, o filmi yapan, o tabloyu çizen bir insan olamayacağız hiç bir zaman. figuran olarak ölüp gideceğiz. kimse hatırlamayacak bizi öldükten 50 sene sonra. torunlarının çocukları bile.

Yoruldum patron hayati uzaktan izlemekten hayaller kurmaktan yoruldum

@42 kitaplar bizim tek kurtarıcımız.bu berbat dünyadan. olmak istemediğimiz kişiden kaçıp, birkaç saatliğine kendi dünyamızda başrol oynamak.her kitap yada film izledğinde birkaç saat sonra o taktan dünyaya geri döneceğini bilirsin ama her seferinde birkaç saniye daha fazla kalmak istersin o dünyada. gerçek senin ve hayallerinin olduğu dünyada...

sistem bize 24 yaşına kadar birşeyler öğren ( hayatı öğretmiyorlar gereksiz bilgi yığınları ) ölene kadar çalışmanı o aradada becerebilirsen bir aile kurmanı istiyor. into the wild izliyip geldim gerçek hayat bu değil beyler

http://www.youtube.com/watch?v=u_tORtmKIjE

her iki dünyada da başarılı olabilecek bir insan var mıdır ki ?

@47 hep yüzüklerin efendisi geliyo bunu dinleyince. ben böyle çok sıkıldığım zaman hep bi yüzük maratonu yapıyorum zaten 12 saat temiz dağılıyo kafam

en son hangi filmi izledin canm kardeşim

@49 madem lotr dedin ;

http://www.youtube.com/watch?v=mCdpBcDOmCg

size doyum olmaz sabahin 6sinda kalkip gitmem gereken bir isim var fuck the system iyi geceler beyler

@35 bizler tarihin ortanca çocuklarıyız... bir amacımız yok; ne büyük savaş ne de büyük bir buhran yaşadık... bizim savaşımız ruhani savaş... ve bunalımımız kendi hayatlarımız... birazdan iş gezisine çıkıcam. nerden okudum lan ben bu başlığı.

@52 iyi geceler hacı

@52 aynı sorun bendede var amk ama uyuyamıyorum

@46 aynen amk. ben de o filmden sonra değiştim. keşke ben de gerekli bilgileri öğrenip alaska'da yaşayabilsem. devlet denen kurumdan , siyasetçilerden , politikacılardan , insanlardan uzaklaşmak istiyorum amk. kısacası bu sistemden uzaklaşmak istiyorum. etrafımız yasaklarla dolu. hiçbir özgürlüğümüz yok aslında. mesela ben gerekli bilgileri öğrenip alaska'ya gitmek istesem bir sürü pasaport bilmem ne uğraş dur bu ne amk. ben devlete ya da diğer insanlara neden hesap vermek zorundayım ki ? neden istediğimiz şeyleri yapamıyoruz? bu amcığına koydumunun kuralları yüzünden. anarşizm keşke işe yarasa. ama işte insanlara güven olmuyor ki yarasın. of amk of dertlendim yeminle. en son ne zaman gerçekten mutlu olduğumu bile hatırlamıyorum amk. hep sahte gülümsemeler mecburiyetten. türklerde bi de "ayıp olmasın" diye bir olay var en sinir olduklarımdan biri amk. ayıp olmasın diye diye içimi çürüttünüz amk. o ayıp bu ayıp e ne kaldı amk nefes alabilir miyiz, yoksa ona da karışacak mısınız ? sokayım böyle işe de sisteme de.

Caresizlige dustugumde hep "life is beatiful" izlerim arkadaslar sizede tavsiye ediyorum , yasama sevincinin herseyin ustesinden gelicegini cok iyi anliyo insan izledikten sonra

@56 tek solukta okudum aq. hayatımı özetledin. en son ne zaman mutlu olduğumu hatırladım 2 ay önce. mutlu hissettiğim kızın yurdunun önünde sabahladım 3-5 saat bira ve şaraptan sonra. olmadı tekrar mutlu hissedemedim. hissedemiyorum işte. gibtimin gerçekliğinden uzaklaşmak istiyorum her an. kendi ütopyamda yaşamak istiyorum.

Panpalar hepiniz güzel yazmışsınız da, şimdi birde şöyle düşünün. Bizim bu sistemi değiştirmeye gücümüz yetmez. Ancak gücümüzün yeteceği birşey var ki, o da bizi istemeyerek te olsa dahil ettikleri bu sistemin kurallarını iyi anlayıp bu sistem içinde başarılı olmak için ne gerekiyorsa yapmak. Buda sürekli olarak kendini geliştirmekle mümkün. Eğer sen, dünküyle aynı sen isen, senelerde geçse senden bi tak olmaz.Ama sen dünkü sene göre daha donanımlıysan, bu sistemi kuranı dahi kaltağın yaparsın.

Ben uyumaya gidiyorum arkadaşlar.uzun uzun yazıldı çizildi ama hiçbir zaman şu cümle kadar iyi anlatamadı hiçbir şey.

bizler tarihin ortanca çocuklarıyız... bir amacımız yok; ne büyük savaş ne de büyük bir buhran yaşadık... bizim savaşımız ruhani savaş... ve bunalımımız kendi hayatlarımız...

http://www.youtube.com/watch?v=irMsmzKagW8

içinizdeki o insanı hiçbir zaman öldürmeyin beyler.o sizden çok daha dayanıklı ve güçlü.

kim bilir belki bundan 10 sene sonra çimenlerde oturup,bugünleri hatırlarız.belkide kuşlar uçar üstümüzden.mavi gökyüzünü izleriz.

belkide..

blind guardıan'mı şuku