anam babam mahirin günlüğü

reserved

up up up

adana'ya gitmek için amcamlarla trene atladığımızda hayatımda ilk defa erzincan'ın dışına çıkıyordum. kocaman kocaman dağlar gördüm, sincaplar, türlü türlü renklere bürünmüş kuşlar gördüm, sivasın dağlarını gördüm, köpük köpük akan dereleri şaşkın şaşkın izledim. kocaman kocaman tünellerden geçtim, trende yolculuk gibisi yoktu.

aklıma murat abim geldikçe üzülüyordum. annemi, kız kardeşimi ve babamı çok özleyecektim.

murat abimi düşündükçe ölesim geliyordu.

up up up

up up up

tren bir yılan gibi kıvrılarak önce sivasa ardından kayseriye vardı. kayseri'de treni değiştirdik. kayseri'den niğdeye ardından adana'ya vardık.

adana'ya indiğimde başım dönmüştü. bu şehir hiç de hayal ettiğim gibi bir şehir değildi. ben adana'yı aynı erzincan gibi, dört tarafı dağlık, küme küme kargaların uçtuğu bir şehir olarak hayal etmiştim hep.

bu şehirde ne dağ vardı ne karga.

hiçbir şey yoktu. çok büyük bir şehirdi. yüksek yüksek binaları gördüğümde amcama insanlar depremden korkmuyor mu burada diye sormuştum.

erzincan'da bir tane bile yüksek bina yoktu. ödümüz kopardı yüksek binalardan.

yıl olmuş 2012 hala mahir ismi var mı ya giberim böyle hikayeyi okmuyorum

kimler okuyor bir uplatsın ..

up up hızlı yaz panpa uplatmak zorunda bırakma bizi

adana'da yavuzlar adında bir semtte oturuyordu amcamlar. benim aklım murat abimde ve ailemdeydi. üzülüyordum yaşadıklarıma. amcamgil 4 çocuklu bir ailedeydi. ne zaman bir komşularına benden bahsetseler herkes bana acıyarak bakıyordu. amcam beni m.m lisesine yazdırdı. ben meslek lisesine yazılmak istemiyordum ama dedim ya, bizde büyükler ne denirse o.

yavuzlar kulağı kegiblerin mekanıydı. adana'da ne kadar pgibopat varsa yavuzlardaydı. her türlü torbacılar en çok işi burada yapardı, ben bunları zamanla gördüm. aklım erzincandaydı hep, çok kısa sürede ne taktan bir yere düştüğümü anlamıştım.

yavuzlar çok farklıydı. burası bir pislik yuvasıydı.

köyde ders çalıştığım günlerdeki gibi bir mahir olamazdım ben.

herkes pgibopatken saf anadolu çocuğunu oynayamazdım.

olmadım. oynamadım da.

up up up

ayraç şov.

up up up

hakanın notu: yavuzların nasıl bir mekan olduğunu anlamanız için izleyebilirsiniz: http://mikiurl.tr.cr/r/bqq52d

up up up

okuyoruz reyiz

okurken dinlemeniz tavsiye olunur: http://fizy.com/#s/152hsx

yavuzlarda okula gitmek için yürüyordum öylece otobüs durağına doğru.

3 kişi geliyordu karşımdan. bir tanesi durduk yere omuz attı bana, yere yığıldım, gülmeye başladılar. artist artis yürüme lan burada, boyunun ölçüsünü almayalım dedi içlerinden biri.

ayağa kalkıp yürümeye devam edecektim ki bir tanesi yumruk attı, bende yumruk atmak isterken karnıma bir tekme geldi. yere yığıldım. üçü birden tekmelemeye başladılar beni. hem dövüyor hem gülüyorlardı.

hiçbir şey yapamadım.

yediğim ilk dayak buydu.

daha sonra adının harun olduğunu öğrendiğim biri geldi yanıma. kaldırdı beni yerden. okula doğru tekrar yürümeye başladım. ceketim toza bulanmıştı. en çok buna sinirlenmiştim. dayak yemek pek koymamıştı. ceketim parçalanmıştı...

ceketim murat abimin ceketiydi.

reserved

harun denen bu çocuk otobüse benimle bindi. gittim yanına oturdum. bana yardım ettiği için çok teşekkür ettim. hangi liseye gittiğimi falan sordu. benden biraz büyük birine benziyordu. söyledim, güldü. neden güldün diye sordum: benim kız arkadaşımın gittiği lisede o lisenin hemen yanındaki c. lisesi dedi. hergün gidiyorum okula aslı'yı görmek için dedi.

hadi ya dedim. evet dedi. aslı'da o lisede dedi.

aslının adını o gün ilk o otobüste duydum.

ilk defa...

up up up up
---
up up up up

hikaye aralarında >>>> http://asiridoz.blogspot.com beklerim herkesi !

edit: hakan abi hem basligi up luyorum hem de benim bloga bakın hikaye aralarında. Benim de kısa yazilarim var picler.