anafor burada konuşacak bu akşam

@28 salla onları yeğen. eğleniyor muyuz şurada, gerisi hikaye.

o değil de çok aşığım var. burada, dışarıda, hayatta, öğretmeni olduğum okulda.

kimseye acımıyorum, kendime çok üzülüyorum. kocaman sivilceli o ergen öğrencilerim sabaha kadar beni düşünüp osbir çektiği düşüncesi yüreğimi dağlıyor.

ağzıma alırken, arkadan verirken, altında inlerken... ıyyyyykkkkk. amk abazanları!

@35 sesi kadar yüreği de güzel. van minüt dediğine bakmayın, sait faik abasıyanık gibi sesi yanık bunun da.

Sait Faik Abasıyanık (18 November 1906 – 11 May 1954) was one of the greatest Turkish writers of short stories and poetry. Born in Adapazarı, he was educated at the Bursa Erkek Lisesi. He enrolled in the Turcology Department of Istanbul University in 1928, but under pressure from his father went to Switzerland to study economics in 1930. He left school and lived for three years in Grenoble, France - an experience which made a deep impact on his art and character. After returning to Turkey he taught Turkish in Halıcıoğlu Armenian School for Orphans, and tried to follow his father's wishes and go into business but was unsuccessful. He devoted his life to writing after 1934. He created a brand new language and brought new life to Turkish short story writing with his harsh but humanistic portrayals of labourers, fishermen, children, the unemployed, the poor. A major theme was always the sea and he spent most of his time in Burgazada (one of the Princes' Islands in the Marmara Sea). He was an honorary member of the International Mark Twain Society of St. Louis, Missouri.

dolunay olduğu vakit, koşup deniz kenarına uluyasım geliyor. mehtap, medcezir, fırtınam, deli dolu hasretim.

90'ların en iyi popçusuydu bence levent. lakin sertap şutlayınca bunu bir daha belini doğrultamadı.

bir de kerim tekin vardı, ardından en çok gözyaşı döken zerrin'di. ondan sonra şişti böyle.

@27 boş ver yemini, bağlılığı. mal hazır mı?

i was 20. günlerden bir gün, bodrum'da çalışıyorum. günde 18 saat, gavur amı gibi yanarken ortalık. neyse bir sevgilim var alaman. dedi, hap bulayım, ortam yapalım. peki dedik, denemek lazım her bir naneyi. kız arkadaşımı da yanımda getirdim ki zütü sağlama alayım. neyse afedersiniz bir gecede 3,5 hap patlattık, kafalar şahane. üstüne bir de cigara. sabaha kadar dans etmiştim. ne geceydi ama.

sobanın yanında leğende yıkananlardanım. komşunun bahçesine dalan, elinde kıytırık bir sapan, boyumdan büyük bigibletimle, erkek çocuğu gibi kısacık saçlarımla büyüdüm ben. geceleri ağlayarak, babamdan kurtulma hayalleri, annemi yanımdayken bile özleyerek, kardeşim iyileşsin diye dua ederek...

24 senedir hala hayaller...

eğer günümüzde müslümanım diye ortalıkta dolaşanlar müslümansa, ben müslüman değilim abi. tekrar şamanizme filan geri döneceğim neredeyse -ki zaten desitim-. ha bu olay en çok ateist sevgilimin işine geliyor, seni de gibeyim, e mi?

yıldız tilbe dinlemek, acıyla tanışmak demektir. delikanlımla başlayan, sonra karanlık gecelerde uykusuz kalmak demektir. aşık olmak, karşılık bulamamak demektir. umutsuzca ağlamak demektir.

kadın uyuşturucu müptelası olduysa, fahişelik yaptıysa kader oyunu diye düşünmek demektir.

ben zamanında çok yazdım çizdim bu duvarlarda. artık o eski heyecan kalmadı. sırf iki dost muhabbeti için geliyorum, gelmişken de bol bol sövüyorum amk.

sonra bir iki denyo gelip çok değiştin sen harun abi diyor. giberim belanızı.

bütün bunları yazarken yorulduğumu hissediyorum. size derlemeler yapacağım bu saatten sonra. eskilere zütüreceğim sizi. eski entrylerime. hadi bakalım.

ve son olarak nightwish'ten while your lips are still red.

çirkinim filan ama taş gibi hatunum. kaslı kollarım, bacaklarım, omuzlarım güneşte parlarken veya denizden çıktığımda her yerimden su damlarken görseniz ağzınızın suyu akar. bir de zekiyim arkadaş. cidden öyle. belki kıvrak değil ama çevik. bu da olmadıysa, kevaşe değilim lan, değilim dedim size:p

hayatta ben en çok annemi sevdim.

3 j geldi arkasından.

(bkz: jensen ackles)
(bkz: johnny depp)
(bkz: josh holloway)

fazla dikkat çeken bir tip değilim ama girdiğim ortamda herkes tanır beni. hürmet eder, saygı gösterir, el öper. oysa ben kimseyi tanımam.

bir de şu var: çok çirkinim

80'lerde bir şarkı patlamıştı. sebasçın abi beline kadar sapsarı saçlarıyla remember meeeeee diye dolanıyordu ortalıkta. (bkz: skid row)

Remember yesterday - walking hand in hand
Love letters in the sand - I remember you
Through the sleepless nights and every endless day
I'd wanna hear you say - I remember you

ben seni unutamıyorum be adam:(

çok açım. her şeye açım.

sevmeye, sevilmeye. ama en çok şöyle güzel bir mantıya hasretim be anam. lan kadın seni öyle özledim ki. mutfakta pişirdiği yemeğin kokusu sinmiş tenini, yara bere içinde kalmış ellerini...

annem, bu dünyada hala nefes alıyorsam senin içindir, bilesin.

kuşum.

aşk.

aşkuşum.

minik kuşum.

kuş üzerine kurduğum bir dünya var. kuş içimizde, kuşumu büyük hissediyorum, hmmm peki.

büyük umutlarla geldim bu sözlüğe:

ünlü olacaktım, zengin koca bulacaktım, albüm yapacaktım, bebek'te üçbeş tur atıp bodrum'a tatile de gidecektim, olmadı, olduramadım.

bir çok feyk hesapla mememi, zütümü açtım, onu da yemedi bu sözlük delikanlıları. amımın capsini veremezdim, folloştu çünkü. öyle bir loser'ım yani.

ankara:karasallığın ortasında ayakta kalmaya çalışan, gri bulutlara teslim olmuş bir şehir ankara.

öyle bir yer ki, çirkin bir kıza nasıl aşık olursun ve vazgeçilmezin olur ya, aynen öyledir orası da. aşık değilsen itici, aşıksan çekici...

bir sevgilim olsun istiyorum

öyle bir sevgili istiyorum ki,

bakmaya kıyamayım, kendimden bile kıskanayım, sakınayım. hem nazarlar değmesin diye sessizce, gizlice yaşayım onu; hem bağıra çağıra anlatayım herkeslere sevdamı. misk kokan tenine hapsolayım, ruhumu kaybedeyim, benliğimi bulamayım gözlerinin derinliklerinde. aldığım her nefeste o olsun, onunla başlasın günüm, onunla kapansın gözlerim. bir ibadet gibi usul usul adını zikredeyim, allah'a dualar edeyim "onu benden alma" diye. üzerine titreyim bir annenin şefkatiyle.

yanyana durmak yakışmasın bize, kumrular gibi sevişelim. çoğuldan tekliğe ulaşırken, yani bedenlerimiz ve ruhumuz birleşirken yarin kulağına "senindir ömrüm." diyeyim.

dudaklarım dudaklarında, gözlerim gözlerinde, yarin güçlü kolları sarmışken bedenimi, yavaşça onun olayım, içime alayım erkeğimi. saatlerce sürsün sevişmelerimiz, terlerimiz birleşsin, kanımız karışsın. yaksın aşkı beni, eritsin, öldürsün... öyle sevsin ki... anka kuşu misali tekrar tekrar doğayım küllerimden. hayatıma anlam yüklesin, en güzel hikayem olsun.

sevinçelerimi ,üzüntülerimi onunla yaşayım. ağlayım omzunda içli içli. tutsun elleriyle yüzümü, öperek silsin gözyaşlarımı. saçlarımı okşasın, boynumu öpsün. sonra yine sonra yine sevişelim tutkuyla, ilk gece gibi heyecanla.

bitmesin aşkımız asla. bırakmasın başbaşa beni onsuz bir hayatla. kalsın hep yanımda.

öyle bir sevgili istiyorum ki, sonum olsun!

erkek milletine güvenen kadın salaktır. ciddi diyorum, vallahi bak. ben de salak oldum hayatımda birçok kere. inkar etmenin de bir anlamı yok.

zira uçkur delisi, çük beyinlilere neyine güvenip inanırsın aaa be geri zekalı?

en kötüsü de ben geri zekalının önünde gideniiyim.