Son yıllarda özellikle seçim sonucu Türkiye geneli dağılımına baktığınızda bu sorunun cevabını çok net görebiliyorsunuz.

Geri ve eğitimsiz bırakılmış anadolu komple din bezirganlarının kucağına otururken Batı ise keskin bir kılıçla ayrılarak Milliyetçi geçinen ya da Türkçü-Sosyal-Demokrat pespayelere yönelmiştir.

O seçim haritasına baktığınızda gördüğünüz sapsarı iç anadolu portresi'nin temelleri bir takım Türklük şuursuzluğundan muzdarip kişilerce öve öve bitirilemeyen; Türklüğünden şeref duymak yerine utanç duyarak kendisini HAN yerine "ROMA iMPARATORU" şeklinde adlandıran ve Türklere "ETRAK-I Bi iDRAK" (Gerizekalı Millet) sıfatını layık gören ve Osmanlı'da bu şerefsiz vechi yüce Milletimize karşı sık kullanılan bir Küfür geleneğine dönüştürmüş padişah 1. Selim tarafından atılmıştır.

O selim'dir ki Tanrıdağı mekan büyük Tarihçi Türk ATSIZ ve günümüzün büyük Türk Bilimadamı Prof.Dr. Celal ŞENGÖR tarafından "TÜRK DÜŞMANI" olarak adlandırılmıştır.




Anadolu'daki Şamanist gelenekten gelen Bektaşi, Alevi ve Türkmenleri kıtır kıtır doğramış ve bu bölgelere Sünni arapları doldurmuştur.

Güney Azerbaycan Şahı (iran Şahı diyen Gafiller gibtirip gitsin okusun bakalım Tanrıdağı mekan Aziz Türk Şah ismail kimdir) ile savaşa savaşa Türklüğü ve Türk geleneklerini anadolu'da sıfırlamıştır.

işte anadolu'nun yobazlaşması böyle başlamıştır.

Elbetteki bu dinci-yobaz 500 yıllık politikaların sonucunda bugün Anadolu'da Türklük şuuru darmadağın olmuş ve yerini Dinci-Milli adı verilen arap yaveciliğine bırakmıştır.

Bu durumda Anadolu'nun Selçuklular dönemindeki Milli bilincine tekrar kavuşması ve bir Rumeli kadar Türklük ve Cumhuriyet sevdalısı olması çok uzun bir süreç gerektirmektedir.

ilk önce eğitim, daima eğitim.

Osmanlı savaşı kaybedince düşman safına geçen Marko paşa değil,
Kalender Şah ile ayaklanan Türkmenleri kılıçtan geçiren Venedikli Pargalı ibrahim paşa değil,

ÇOK YAŞA TANRIKUT

YÜCE TÜRK GAZi MUSTAFA KEMAL PAŞA.