amerikaya nasıl gidilir anlatıyorum

Sonrasında herhangi bir turizm acentasından bilet rezervasyonu yaptırıyoruz. (Bileti satın almıyoruz, sadece reserved yapıyoruz ki vize alamazsak bilet parası zütümüze kaçmasın.) Bunları hallettikten sonra, vize gününe bikaç gün kala, amerikan konsolosluğunun sitesinden başvuru formunu doldurup, belirttikleri formatta fotoğraf yüklüyoruz. (Çoğu fotoğrafçı bunu bilir, pasaport için çekindiğiniz resim de aynı formatta olabilir sanırım, ondan bi tane de cd alırsanız, cd’den cart diye yüklersiniz).
Sıra geldi vize görüşmesine binler: Bu dıbına koduğum dalgası en önemli unsur, bunu aştığınız zaman gerisinin ta dıbına koyayım. Prosedürde ekgib anlattığım, atladığım noktalar olabilir, ben size sadece bi görüş alanı sunuyorum, atladığım detaylar varsa kontrol etmek için mezun.com gibi forumlardan yararlanabilirsiniz. Ben vize görüşmesini Ankara daha kolay dedikleri için oradan aldım. Arkadaşımla beraber gittik, ona vize vermediler bana verdiler. Biraz oradaki elemanın ruh haline de kalmış bi durum bu. Neyse konsolosluğa randevu saatinizden en az yarım saat once gidin, ortama bi alışın, heyecanınızı atın, içeri girdiğinizde sizden once bi evrak teslim alacaklar, sonra başka bi odaya alacaklar, ama gib kadar yerde muhtemelen 100 kişi vize memurlarına zütünüz dönük vaziyette oturacaksınız. Sıra size gelecek, sana türkçe mi ingilizce mi diyecek. ingilizce alın panpalar, türkçe alırsanız yüksek ihtimal red alırsınız. Size soracağı sorular belli:
1- amerikaya neden gidiyorsun
2- ne kadar kalmayı düşünüyorsun
3- burada ne iş yapıyosun
4- orada kalmayı düşünüyo musun
Vize görüşmesinin ana amacı sizin ne ayak olduğunuzu öğrenmektir. Eğer ülkenizin dıbına koyayım, 6 ay takılıp geri dönücem, bu ne polis sorgusu gibi amk imajını verebilirseniz ve aynı zamanda finansal durumunuzda orada kalacağınız sure içinde sıkıntı çekmeyeceğinizin kanıtı varsa her türlü alırsınız panpalar. Baktınız alamadınız, ertesi gün bi daha başvurup aynı işlemleri tekrarlayın. (i20 ve sevis ücreti hariç) Bu arada atladığım bi noktayı belirteyim, okula kaydolurken süreyi biraz uzun tutun ki (2 ay gibi) vizede red alırsanız bi daha okula para vermeden ve sevis ücreti ödemeden tekrar vize başvurusu yapabilesiniz.
Vizeyi aldınız. ilk once dışarı çıkıp dıbına korum ben adamın edasıyla bi orgazm sigara için. Sonrasında bilimum arkadaş ve arkaba çevresini arayıp hava atın. Artık pasaportunuzda en az 2 en çok 5 yıllık f1 yani öğrenci vizesi var. Şimdi sıra geldi uçak bileti almaya. Panpalar uçak bileti, çok gibindirik bi durum. Hem ücreti hem yolculuğu adamın dıbına koyuyor. Eğer bulabilirseniz en az aktarmalı olanı almaya çalışın. Turizm acentaları yerine online bilet almaya çalışın. Online bilet her zaman daha ucuz oluyor. Bileti aldınız sıra geldi hazırlık aşamasına. binozlar size şöyle diyim, amelelik yapmaya gerek yok. Türkiyeden alışveriş yapmayın, yanınıza gereksiz şeyler getirmeyin, olan kıyafetlerinizi koyun, alışverişinizi burada yaparsınız. Burada ross diye bi outlet var, yemin ediyorum donuma kadar oradan alıyorum, 10 dolara nike tshirt, 20 dolara us polo ayakkabı, 20 dolara hugo boss parfüm gibi her bi gibimi bulabilirsiniz.

Evet şimdi daha önceden ayarladığımız ucuz yollu bir otele veya pansiyona, çok şanslıysak kiraladığımız yere çıkıyoruz. Otel veya pansiyon olayları için orbit.com veya priceline.com sitelerini araştırın. Kiralık oda içinse kesinlikle craigslist.org. ilk yerleştiğinizde bir aylığına yurt tarzında bi yerde kalın, craigslist.org sitesinde shared housing bölümünde bulabilirsiniz. bu bi ay size etrafı tanıma ve nerede yaşamak istediğinize karar verme süresi tanır. bir ay sonrasında ise yine craigslist.org sitesinden birinin yanına roommate olarak çıkabilirsiniz. yanına roommate olarak çıkacağınız kişinin beyaz amerikalı olmasına dikkat edin. hem diğerlerine göre daha temiz olurlar, hem de ingilizceniz için çok çok faydalı olur. evet beyler, uçaktan indik, kalacağımız yere geldik, ertesi gün hemen okula gidiyoruz. kaydımızı oluyoruz, takgib imkanı varsa, kurs parasını aylık taksitle ödüyoruz ki, parayı bitirmeyelim. okula ilk ay ingilizce pratiği ve ortama alışmak için düzenli olarak gitmenizi tavsiye ederim. eğer kenarda birikmiş paranız varsa, burada 2-3 bin dolarlık bi japon araba almanızı tavsiye ederim. ehliyetiniz burada 6 ay geçerli, ama siz yine de en kısa zamanda ehliyet alın ki, hem işinizi garantiye alın, hem de id yerine geçsin pasaport taşımayın. araba durumu yoksa, otobüslere ve metrolara alışmak lazım panpalar. okuldan öğrenci belgesi alıp otobüs kartı alın, okul size bununla ilgili detayları verir. bu işleri de hallettikten sonra artık sıra geldi iş bakmaya. panpalar, amerikada kaçak çalışmak yaygın bi durum. denetleme mekanizması şikayet olmadığı için çalışmıyor. ayrıca kendi vatandaşına göre daha ucuza işçilik yaptırıyor. newyork gibi çok kaçağın bulunmadığı yerlerde standart 8-9 dolar para alırsınız. bu durumunuza ve yaptığınız işe göre değişebilir. eğer bulunabilirse sağdan soldan kaçak social security number nasıl alınır araştırın. okulda edineceğiniz panpalar da sizin gibi iş arayacakları için onlarla sıkı fıkı olun, buldukları kurnazlıkları size anlatabilirler, size kendi buldukları işte iş ayarlayabilirler vs. Diğer taraflarda işin raconu nasıl döner bilmiyorum ama california taraflarında türkler genelde kart denen stand gibi ufak büfe gibi yerler işletiyorlar, nerede bi kart görürseniz eleman lazım mı diye sorun, sahibinin türk olma ihtimalı çoktur. belki mükemmel bi iş değildir ama başlangıç için iyi bi iştir. amerikada yaşamanın püf noktası şudur:
para kazan, para harcama.
iş bulmak için bazen çok çaba harcamanız gerekebilir, bazen birkaç ay sürebilir, ama bu sizin ne kadar aktif aradığınıza, ne kadar araştırma yaptığınıza ve çevrenize göre değişir. Eğer günde 3-4 saat şehrin işlek bölgelerinde iş ararsanız, internetten iş kanallarına bakarsanız, eşinize dostunuza haber salarsanız, kısa bi sürede iş bulursunuz.