amerikan hapishanesine düştüm olaylar fena

Işıklar söndü, gardiyanlar inlerine çekildi. Saat 1’de kapıların kendiliğinden açılmasını bekliyorduk artık.

- Abi biz şimdi dışarı çıkacağız ya?
- Evet.
- Ama benim dışarda kimsem yok ki. Tüm arkadaşlarım burda.

Off bu duygusal muallaknin kaçışı bin etmesine izin veremezdim.

- Dışarda da ayrılmayacağız ki. Bu 250 hep görüşecek birbiriyle.
- Mutlaka görüşeceğiz di mi abi?
- Tabi ki, bi ara mutlaka görüşeceğiz.

Hepimizin söylediği ufak beyaz bir yalandan kimseye zarar gelmez… kapılar açılmıştı bu arada. izdihama yol açmadan sırayla dışarı çıkıyordu adamlar. Bir sorun çıkmaması için en sona kaldım. En son koğuşuma şöyle bir göz attım, üniversite bitiren bir öğrencinin evine attığı bakıştı bu. bir daha buraya gelmeyecektim, öte yandan burada yaşadıklarım beni asla terk etmeyecekti.

- Elveda dostlar…

--- son ---

eyvallah kardeşler sizler için yazıyoruz. beğendiyseniz ne mutlu.

@323 hikaye bitti panpa, daha ne yazayım.
@324 ne diyim abi, devam etmeseydim keşke.
@325 eyvallah keke.

@328 @329 @330'a cevaben burada da bir şeyler yazayım. kardeşimiz pek bi heyecanlanmış galiba, tek entry yetmemiş. ilgili başlığı görmemiştim. görmem halinde bile durumun çalıntı şeklinde ifade edilmesini doğru bulmuyorum. ki görmedim. çaldığımı ispatlamazsanız şerefsiniz ahsdhadha hadi gidin oynayın.