amerikan hapishanesine düştüm olaylar fena

Olaysız geçen birkaç ayın ardından reis yeni bir haberle geldi.

- Aykut duydun mu yeni adamı?
- Yok kim?
- iki çocuğu öldürmekten içeri almışlar, herif her hastalığı iyi ediyormuş.

Allah allah? Vardım gittim koğuşuna, millet kapısında sıra olmuş. Geçtim yanına. Zebellah gibi bi herif.

- Kolay gelsin kardeş.
- Kolaysa başına gelsin.
- Ya benim bele de bi bakacak mısın sana zahmet?
- Öncesinde giriş yapmanız lazım kimlik numaranızla.

Herife bak tezgahı kurmuş mis para. Çalıştırırlar mı lan seni burda?

- Senin diploman nerde onu bi göster hele?

iki kem küm’den sonra kabul etti muayene etmeyi. giberler olm adamı. Kanunsuz iş mi olur? Belimi sıktı falan baktım herif kendinden geçiyor, uzaklaştım yanından. Böğürmeye başladı bu, bir baktım ağzından börtü böcek kene saçıyor pekekent içine şeytan girmiş sanki. Aldım yandan demir bir sopa kafasına vura vura öldürdüm. Mikrop saçacak pekekent hapishaneye.

Baktım yanda da bi herif fareyle oynuyor. Aldım elinden ezdim vik etti hamster. Veba getirecek o da hapishaneye, 2 çinlilerle uğraştık sirke çevirmişler caaanım hapishaneyi.
.

Hiç yeniçeri kıyafeti giymiş zenci gördünüz mü? Ben gördüm.

- kızlar havaya girmeniz için ille mehter mi açayım? Hadi artık alın şu istanbul’u!

Bahçede hazırladığımız kale dekorunun içindeki naziler de pis pis sırıtıyordu.

- Beyler şahi topları geliyor birazdan, keyfinizi bozmayın hiç pozunuz çok güzel.

Mına koyduklarım.

- Şu pis zenciler koca kıçlarını kaldırıp istanbul’u zor alırlar ahaha.
- Sen kime pis zenci diyorsun Bizans köpeği?
- Sana dedim Osmanlı çikolatası ahahaha.
- Tiyatro günü o beyaz kıçını istanbul’un surlarından toplayacaklar.
- Ooo şu Ulubatlı hasan güneşte fazla kalmış galiba ahaha.

Kavga çıkacak diye korktum ama, adamlar bildiğin şakalaşıyorlardı. Bir an gözlerim yaşardı, adamlar görmesin diye arkamı döndüm.

- Hey koç, hadi ama boşuna mı oynuyoruz, izlesene!
- Tamam çocuklar, harikasınız. That’s the spirit!

Kendimi remember the titans filmindeki denzel Washington gibi hissediyordum…

- Beyler bir de tiyatro oyunumuz olacak. Oyunculuk yapmak isteyenler sağa ayrılsın.
- Konu ne olacak aykut?

Gözlerimi batan güneşe doğru çevirdim. Bir sigara yakıp derin bir nefes çektim ve tarihe zaten halihazırda geçmiş olan o sözler döküldü ağzımdan:

- istanbul’un fethi!

Evet, zenciler ve nazilerle istanbul’un fethi. in july! Coming soon!

- Arkadaşlar istanbul’un fethi iptal maalesef. Müfettişiniz ağır şakirt çıktı.

Bir an buruldu yüzler. Nazi’nin de zenci’nin de gözyaşı aynı renkti be kekeler.

- Şimdi ne olacak?
- Esrarkeşin bağlamasıyla yetinecekler..

O sırada ocak başkanı, abisi ya da reisi ne gibimse unuttum şimdi ne dediğimi sözü aldı:

- Aykut, biliyorum bu teklifim affedilemez ama savaşı Bizanslar kazansa?
- Böyle bir şeyi kabul edemem abi. Ayrıca tarih tekerrürden ibarettir.
- Haklısın.

Nazinin birisi söz aldı.

- Beyler, bu savaşın bir kazananı olmak zorunda değil ki?

Hollywood filmlerinde bu tip polyannavari felsefe yapan adamlara kıl olurum ama hadi bakalım ne teklif edecek diye sözünü kesmedim.

- iki taraf da kaybedebilir.

Hay ananı avradını gibeyim senin dazlak kafanı taşa sürteyim derken zencinin biri olağanca dudaklarıyla edit’ledi nazi’nin teklifin.

- Dostlarım, esasında iki taraf da kazanabilir.
- Nasıl olacak o?
- Osmanlı askerleri istanbul’u aldıktan sonra bizans’lıları öldürmezler. Kardeş kardeş yaşadıklarını gösteren bir şeyler yaparız.
- Ne gibi?
- Dans ederiz mesela?
- Yeniçeri kıyafetindeki bir zenciyle, Bizans askeri bir nazinin istanbul surları içerisinde dans etmesini teklif ettin az önce, bilmiyorum farkında mısın?
- Farkındayım. Bugün onlara olmaz denilen bir şeyin olabileceğini göstereceğiz. Bugün onlara zencilerle nazilerin kardeş olabileceğini göstereceğiz!

analar ağlamayacaktı galiba artık.

Hapishane adeta bir yeryüzü cennetiydi son olaylardan sonra. Nazi eşcinsellerle zenci eşcinseller kız alıp verebiliyordu artık, kan davası bitmişti. Gerçi bu çok da iyi bir şey değil galiba…

Bir süre böyle yuvarlandıktan sonra hapishane yeni bi haberle çalkalandı. Azılı bir çin organize suç örgütü yakalanmış, bizim hapishanede tutulacaklarmış. Amk amerika’sında ne ararsan var.

Tam hapishanede dirlik düzen sağladık derken piyangodan çıktılar sanki. Çinlilerle ilgili bildiğim tek şey atsız’ın mektubunda bahsettiği gibi ezeli düşmanlarımız oldukları. Atsız hakkında bildiğim tek şey ise oğlunun solcu olduğu. Biraz kitap okusam fena olmayacak.

adebisi reyize selam söyle.

- Tak tak!
- Gir.
- Buyrun müdür bey beni çağırmışsınız.
- Aykut bir hafta sonra teftişe gelecekler. Müfettişlerin sanata baya düşkün olduğu duyumunu aldım. Sen de hapishanede herkes tarafından seviliyorsun. Bir hafta içinde ne yap ne et, bir sanat organizasyonu ayarla.
- Tüm mahkumlar emrimde olacak değil mi?
- Evet, ayrıca sana açık çek, masraftan kaçınma.

Savaş tamtamları çalmaya başlamıştı. Uyararak sessiz olmalarını istedim, düşünmeye ihtiyacım vardı. Çinlilere karşı geniş alanda avantaj sağlayamazdık, yapmamız gereken şey savaşı dar bir yere yıkmaktı. Adamlarımı gözden geçiriyordum, bunca kas, bunca karın kası bana bir şeyler hatırlatıyordu… bunun ne olduğunu bulmaya çalışırken adamlarım çinlilerin bir elçi gönderdiğini söyledi.

- Söyleyin gelsin.

Elçi, elinde hocamızın kafatasıyla içeri girdi. Dişlerimi gıcırdatsam da ses etmedim.

- Merhaba aykut. Sana şefimizin seldıbını getirdim. Ne kadar güçlü olduğumuzu görüyorsunuz, dolayısıyla sizi haraca bağlama isteğimizi anlayı…
- Bizim koğuşlarımızda olduğunu unutma, dedi eşcinsel nazilerden biri.
- Nasıl olur da erkeklerin yanında eşcinseller konuşabilir?
- Ancak nazi eşcinselleri, gerçek nazi erkeklerini tatmin edebilir.
- Sözlerim kesindir aykut, bundan sonra bize haraç ödeyeceksiniz.

Eşcinsele baktım, başıyla onay verdi.

- Koğuşuma geldin. Hocamızın kafatasını yanında getirerek, eşcinsellerimize laf atarak, bizi haraca bağlamayı isteyerek bize saygısızlık ettin. Sana bundan sonra söyleyeceğim tek bir şey var. BURASI SPARTA!!!

Atmosferin verdiği gazla herifin karnına okkalı bir tekme yapıştırdım. Mekanda çukur yoktu yanarım yanarım hala ona yanarım.

Elçinin işini bitirdikten sonra en iyi adamlarımı seçerek sıradan bir yürüyüşe çıkmışçasına ana koridora ilerledim. Gardiyanlar kalabalıktan şüphelenmemeliydi. Volta atmaya çıktığımızı sanıp kendi halimize bıraktılar bizi.

Elçilerinin öldüğünü haber alan çinliler de çığlıklarla koridora ilerliyorlardı. Adamlarıma safları sıkı tutmalarını söyledim, sevabı bol olsun deyu. Saldırmayacaktık, elçinin intikdıbını almak için onların bize saldıracaklarını düşünüyordum. Bizim kas duvarımıza çarpıp açık bulamayan her bir çinli sinek gibi ezilecekti böylece. O sırada kambur, eciş bücüş bişey yanaştı yanıma.

- Aykut abi, ben de savaşabilir miyim?
- Sen kimsin lan?
- Ben de sizin tarafınızdayım, tipime aldanma savaşabilirim.

Kalbini kırmak istemedim şimdi yok yere öksüzün. Hem savaş öncesi yetim ahı almak iyi olmazdı.

- Sık bakayım biceps’ini.

Zorlanarak sıktı, pek bir şey yoktu.

- Bu bicepslerle bizim aramıza girersen safımızda gedik açmaları kolay olur küçük dostum. Hadi şimdi git kenarda savaşı izle.
Reddedilmek çok üzmüştü ucubeyi. Ağlayarak uzaklaştı. Herkesi aynı anda mutlu edemiyorsunuz bu hayatta.

Çinliler bizden ayrı takılıyor. Ocak reisine sordurdum, bu adamların numarası dövüşmüş. Hapishanede dövüş tertipleyip bahis düzenlemek en sevdikleri hobileriymiş. iyi dedik bize de malzeme çıkar.

Misafire hoş geldin demek adetimizdir diye bahçede ayrı duran bir çinli gruba yanaştım.

- Hoşgeldiniz kardeş.

Tip tip bakıyorlar.

- Dövüşçüymüşsünüz ha?

Belki anlamıyorlardır diye dövüş derken guard alıp havaya iki yumruk salladım, bir anda çığlıklar eşliğinde havada uçan tekmeler döndü.

- Lan sakin lan sakin. Biz de kuzey güney izlemiş adamız biliriz yeraltı dövüşünün adaplarını.
- Sen dikkatli olmak.
- Kardeş sözlüğe yazıyorum, hiç uğraşamayacağım sizi dandik konuşturmakla. Türkçe bilmeyen konuşmasın.
- Yarın dövüş var. isimleri bize ver.

Hızlı çıktı binler.

- aykut iyi misin?
- biliyorsunuz, çinliler budi.. ahh başım..
- kendine geldi.

etrafıma göz gezdirdim, koğuşumdaydın, tüm millet de kıç kadar koğuşa doluşmuştu.

- dövüş noldu?

hepsi başını önüne eğdi.

- hocam nerde?

başları daha da eğildi.

- lan biriniz cevap versin.

sonunda rus söz aldı.

- sen bayıldıktan sonra kimi dövüşe çıkaracağımızı tartıştık. biz çıksak yenilecektik bu kesindi, sonunda hoca tek şansımızın kendisi olduğunu söyledi. itirazlarımıza rağmen ringe çıktı ve... maalesef eskisi kadar güçlü değildi.

istemsizce dolan gözlerimden, hocanın eldivenlerine damlıyordu gözyaşlarım. çinliler savaş istemişti, istediklerini de alacaklardı. hem de bu sefer hun ataklarına karşı diktikleri çin seddi de yoktu.

Düşüncem şu yöndeydi, koğuşların kapısını otomatik olarak kapatan düzeneğin geceyarısında bozulmasını sağlayacaktık bir şekilde. Böylece tüm adamlar benim koğuşuma gelerek açtığım delikten tüyeceklerdi. Hazırladığımız sahte kimlikler ve yeni giysilerle de polise yakalanmadan kaçıp gideceklerdi amerika’dan.

Bu elektronik işini kim yapar diye düşünürken mahkumlardan biri çıkageldi:

- Ben bu düzeneği bozarım.
- Sen kimsin?
- Uydu tamirciliği yapıyordum sivilde. Beni düzeneğe ulaştırırsanız hallederim.

işin esas çetrefilli kısmı düzeneğe ulaşmaktı. Sürekli gardiyan dikiliyordu başında. Eleman’dan bir tavla, bir torba da çekirdek istedim. Yanıma da tamirciyi alıp düzeneğe doğru yola koyuldum.

- Selamun aleykum.
- Yasak burası koğuşunuza gidin.
- Çekirdeğimiz var ama?
- O nedir?
- Al ye bir tane. Dişlerinin arasında kıracaksın böyle.

ilk çekirdeği yiyen gardiyan kutsal çekirdek döngüsüne girmişti. Tavlayı da kurdum tezgaha. Kaş göz ettim tamirciye, o da gardiyanın arkasına geçip işe koyuldu.

- Beş üç geldi kapı alsana.

Tamirci işine bitirdiğini belli edip tüydü arkadan. Ben de 3. Marsımı alarak bitirdim oyunu.

- Kardeş koltuk altı sökülmüş giysinin. Hoppa hadi geçmiş olsun.

Bu gece sondu artık. Biraz sonra o kapıdan son kez çıkıp yine…

5 yıl tüketmiştim bu amk hapishanesinde. Dile kolay, 5 yıl. Aynaya her bakışımda başka bir aykut görüyordum, hapishaneye giren adam değildi bu. düşünce tarzım değişmişti, çabuk sinirleniyordum artık her şeye. Bu durumda etkili olan bir diğer şey de gardiyanların ve hapishane yönetiminin üzerimizdeki baskısını artırmasıydı. Yeni bir kanun geçmişti, artık bahçede daha az dolanabiliyorduk. Yemeklerin kalitesi düşmüş, 3 kişiden fazla kişi dolaşmak yasaklanmıştı. Hapishane yönetimini eleştirmek de yasaktı öte yandan, kulaklarına giderse eleştiriyi yapan kişi ağır şekilde cezalandırılıyordu.

Yine kafamda deli sorular, bahçede gezerken, birkaç köklü ağacın kesilmekte olduğunu gördüm.

- Napıyorsunuz burda?
- işine bak sen.
Ulan zaten sinirim tepemde, bir de ters cevap veriyor hırpo.

- Kardeş bak adam gibi soruyorum.

Şöyle bir baktı, tanıyınca cevap verme gereği duydu herhalde.

- Kantin yapılacak buraya.

Gardiyanla tartıştığımı gören hapishane ahalisi yavaş yavaş çevremde birikmeye başlamıştı.

- Ulan zaten içerde kantin var, ne diye bir tane daha yapıyorsunuz?
- Ben bilemem, müdür içerde, ona konuş.

Telaşla müfettişin yüzüne baktım. ifadesinden bir şey anlaşılmıyordu. Yanına yaklaşıp oyunu nasıl bulduğunu sordum.

- Surun dışındakiler Bizans askeriydi değil mi?
- …

Mına koyayım kadrolaşa kadrolaşa böyle yannan kürek cahil cühela takımı bürokrat oluyordu işte. Oyunu da boşu boşuna değiştirmiştik.

- Evet müfettiş bey.
- Güzeldi. Bizans’ın zenci askerlerine değinmeniz hoş olmuş.

He amk he. Ulan şunu da atlattık ya allah’ım şükürler olsun.

cezerye

takarca bu amk gösterir elletmez gelmez bi daha buraya

ya salak 1de uyunur mu devam et sarıyo amk

eyvallah kardeşler sizler için yazıyoruz. beğendiyseniz ne mutlu.

eline saglık panpa güzel omus

Diğer 4 dövüşte de sonuç değişmedi. Çinlilerin yedek elemanları kulübedeki semih Şentürk edasıyla formalarını bile giyememişlerdi. Paramızı alıp tek söz söylemeden çekip gitti tıfıllar.

Ortama sessizlik hakimdi. Söz alma gereği duydum.

- Bugün biraz şanslıydılar. Daha fazla ağırlık kaldırarak onların üstes…
- Yenmelerinde etkili olan son şey şanstı…

Çatallı, görmüş geçirmiş birine ait bir sesti. Sesin geldiği yöne baktım, genç irisi bir zenciye aitti. Daha sonra onun çekilmesiyle sesin gerçek sahibini gördüm. Saçı sakalına karışmış, yaşlı bir elemandı. Dikkatimi çekmemişti daha önce.

- Hadi ya? Bir dahaki dövüşe senin ismini yazıyorum o zaman.

Bilmişçe gülümsedi.

- Onların tekniğine teknikle cevap vermelisiniz.
- Michael owen’in tekniği 20’ydi o aklıma geldi şimdi.
- Ve bunu kas gücüyle başaramazsınız.
- Ee sonuç?
- Çinlileri ancak vücut geliştirerek hantallaşmamış, mental açıdan dövüşe uygun birisine teknik eğitim vererek yenebilirsiniz.

Etrafıma şöyle bir baktım. Biceps ve triceps’ler halay çekiyordu. Daha sonra dönüp dolaşıp çırpı kollarıma takıldı gözüm.

- Benden bahsetmiyorsun değil mi?

Yine o bilmiş gülümsemesini takındı.

- Kabul ettiğimi varsayalım, hocayı nerden bulacağız?
- Orasını bana bırak.

Sapık eşcinsel… check
Yaşlı dövüş ustası… check
Hangi klişe kaldı geriye?