1. 11.
    0
    @11 la oğlum, gibtiğimin kolonocilerinin tatavasına mı tav oldun? geçen seneki white house corrospondence dinner da conan paşam 2050 de mario lopez diye başkanımız olacak diye taşşak geçiyordu.

    (conan da irlandalı diye kıyak yaptım, hadi iyisin)

    ayrıca sophomore adamsın college hayatı diyosun adsadsafasda. hele bi soğuklan yeenim
    ···
  2. 10.
    0
    devam et.
    ···
  3. 9.
    +1
    burada dil bilmeyen birinin bakis acisindan kaleme alinmis bi hikaye var. amerikaya ozenen panpalarim okumazlarsa cok sey kacirmis olurlar sadece lise hayati degil nerdeyse tum hayatina yansiyor cunku. aha gidelimde amerikaya bi kac attiririz demek kadar kolay degil panpalar. neyse ilgi gorurse devam ederim.
    ···
  4. 8.
    +1
    Ertesi gun beni benim gibi ingilizcesi kotu olanlarin oldugu bir sinafa koydular. Bir kac gun sonrada matematik icin ingilizce gerekmedigi gerekcesiyle tekrar Amerikalilarin oldugu sinafa gonderdiler. Ilk baslarda siniflarimda surekli degigiblikler oluyordu. Gunlerim ilk gunku gibi gecmeye devam etti ama zamanla kafamdaki olumlu tum dusunceler olumsuzlasiyordu. Ilk baslarda heyecanim bazi seyleri gormezden gelmeme izin veriyordu, ama ingilizce ogrenmenin sandigim kadar cabuk olmayacagini anlamaya basladigimda benim icin sorunlar basliyordu. Ogle tenefuslerinde okulun buyuk bir spor salonu vardi icerde 5-6 tam saha basketbol sahasi oluyordu, kuzenimle oraya gidip basketbol oynuyordum. Amerika'da rahat oldugum tek yer orasi olmaya baslamisti, cunku basketbolun dili ortakti ingilizce bilmek gerekmiyordu. Milletle konusmaya gelince ordada konusamiyordum ama fark etmiyordu sevdigim sporu yapiyordum zevk aliyordum. O siralar yasitlarima gore epey iyi oynadigimdan dolayi, millet beni tanimaya baslamisti. Gelip benimle tanisiyorlardi, konusmaya calisiyorlardi ama adin neden falan ileri gitmiyordu. Massachusette oldugum dolayi beyazlar daha cok yogundu daha cok irlandalilar ve yahudiler. Bu nedenle zaten basketballda ustun bi yetenekleri yoktu. Bulundugum yere New England diyorlardi nerdeyse sadece beyaz toplum oldugu icin.
    ···
  5. 7.
    0
    @6 asdafasdsd piiii gymnasium anılarından girerim ben de sonra, gerçi epey mazide kaldı artık ama bakarız. anlat hele. bi de masaçuses olmayaymış eyiymiş ya. gerçi california öncesi biraz demoyu oynayıp alışmışsındır.

    gönder gelsin.
    ···
  6. 6.
    0
    anlat panpa
    ···
  7. 5.
    0
    @5 yok panpa bir turkun agzindan gozunden anlatim dedim buralara ozenen panpalarda vardir elbet
    ···
  8. 4.
    0
    aga freaks and geeks çıkacaksa hiç şaapma gözünü seveyim.
    ···
  9. 3.
    0
    burdaysanız anlatim panpalar yoksa uğraştırmayın benide
    ···
  10. 2.
    +1
    @2 oyle bide okul oncesini felan eklemek istedemdim biraz hikayenin yarisindan girermiş gibi oldu panpa ama hayirlisi. devrik cumleler anlatım bozuklugu olursa aff gorun panpalar elimden geldigince.
    ···
  11. 1.
    +2 -1
    lisenin ilk 2 senesini massachuset'te son 2 senesini ise california'da bitirdim. istek uzerine college hayatinida anlatabilirim neyse başlıyalım.

    lise1
    Okula gitmek icin hazirdim. Kafamda kurdukca kurdum, millet benle (turkey) hindi diye dalga gecicek falan niye. Neyse okula gitmek uzere kuzenimle evden ciktik. Otobuse bindik ve okula gelmistik ama bir konuda rahattim sonucta yanimda kuzenim olucakti herhangi bir durumda ondan yardim alirim diye dusunuyordum. 15 dklik otobus yolculugundan sonra okula varmistik ve iceri girdik. Her tarafta yuruyen topluluklar, sakalasan insanlar vardi. Binayi nerdeyse hic bilmiyordum etraftaki hersye buyuyor bense kuculuyordum. Cok olmamisti yardim alirim dedigim kuzenimle daha girdikten 5 dk sonra siniflara gitmek icin ayrilmistim bile. Artik tek basimaydim. Elimdeki ders programina gore ilk dersimin olcagi sinif numarasina bakip, sinifi aramaya koyuldum. Sinifa girdigimde benim gibi insanlar gelmis siralarda oturuyorlardi, hersey normaldi aslinda benim ingilizce bilmemem haric. Ilk gun adetidir, hoca siniftaki ogrencilerden kendilerini tanitmalarini istedi. Sirayla herkes catir catir adini falan soylerken bense sira bana gelmesin birsey olsun ben konusmiyim diye dua ediyordum ama dualarim kabul olmamis olacakki sira bana geldi. Ingilizcem el verdigi kadar tanittim kendimi, zaten siniftakilerde anladilar durumumu ve cok soru falan sormadilar. Cok vakit gecmeden mudurun konusma verecegi konferans odasinin yolunu tuttuk sinifca. Konferans odasinda sinifla birlikte oturdum ama etrafimda ne oluyor ne bitiyor hic bir fikrim yoktu. Soyle bir etrafima baktim, herkesin konusma seslerinden olusan gurultuyle birlikte etrafta olan biten hicbir seyi anlamiyordum. Tamamen baska dunyalara gidip kaybolmustum. Mudur konusmasini yapmaya basladi, sonra sirayla hocalar falan cikti konustular. Millet alkislayinca alkisliyor, gulunce yapmacik guluyordum bende. Her sinif farkli kisiler ve hocalarla oldugu icin tekrar tekrar tanitma olayini yapmak zorunda kaldim. 2000 kisilik bir liseydi ve buyuktu. Yazin basket oynadigim bir kac insandan baska kimseyi tanimiyordum daha once gormemistim bile. Dersler bitip, evin yoluna koyuldugumda mutsuz degildim aslinda. Garip hissediyordum, farkli bir tecrubeydi. Heyecanim hala dinmemisti. Kafamda kurdugum gibi kimsenin benle dalga gecmedigini gordum ama hala ilerki zamanlar icin konusmaktan hata yapmaktan korkuyordum. Mukemmel olmak ve bende iyi ingilizce konusan insanlar gibi konusabilmek icin cok sey verirdim o gun.

    edit1 : bana ilk selam veren kizin capsi
    http://inci.ca/uaesyr_42b

    edit2: ileride anlatacagim parti olaylarindan canlandirmaniz icin caps:
    http://inci.ca/ukvk7drhdp

    edit3: ayrica link vermeyi biliyorum amk anlamadigim bir sorun var sadece copy paste ellerinizden oper
    Tümünü Göster
    ···