patates tarlası almaktır.

bir abi ile tanıştım. münihli maho olarak biliniyor. mahmut ismi. münih meselesi nereden onu anlamadım gerçi.

geçene kahvede işsiz işsiz otururken yanıma geldi. orada tanıştık.

- kurmanci zane ?

- ez kurdi nizanım

dedim. iy o zaman dedi ve türkçe devam etti. ne iş tutarsın, ne yaparsın derken; sıkıldım buralardan iş güç yok dedim.

bıyığını burktu. ulan dedi allah gönderdi demek beni sana.

Bu ne amk

umutlarım suya düştü. tek çıkış yolum da kapandı.

10 bin daha biriktirip, sonraki mülteci işini bekleyeceğim artık.

her işte hayır var dedi mahmut abi.

siz siz olun, bir yere giderken önceden prova yapın. adres öğrenin. neye bineceksiniz, nerede ineceksiniz falan.

gitti 10 bin.

ama en azından patates tarlam var. 1 sene içinde en az 400 bin dolar net kazanç sağlarım.

baktım çare yok aradım mahmut abi'yi. abi ben bulamadım gecikmeden haber edeyim sen tarif et dedim.

ohoooo hayatta yetişemezsin. liman gölbaşında. nereden baksan 3 saat sürer dedi. vasıta da bulamazsın. o an oturdum kaldırıma ve sigara yaktım.

gece 01:00 gibi ankara otogarına indim. sonrası malum zaten

(bkz: yurtdışına kaçak yolla gidemedim)

insanımız yardımsever derdik. kimse limanın yerini tarif etmedi. soru sormak suçmuş gibi dik dik bakan oldu, söven oldu.

02:00 ye kadar bir o yana bir bu yana adam aradım tarif edecek.

ulan gel de bu ülkeden gitme şimdi dedim kendime. insanı soruya cevap vermekten aciz. medeniyetten uzak.

10 bin dolar daha bulacak durumum yoktu. bende son çare olur da evlenirim diye biriktirdiğim altınları bozdurdum. sağdan soldan da borç aldım. onu da tamamladım şükür.

dün gece gece 03:00 de ankara limanından seyahatim başlayacaktı.

fırsatlar ülkesi amerikada bir toprak ağası olacaktım . burada çomarlarla yaşamak bitmişti.

20 bin doları hazır ettim tastamam. babamın adına ziraattan çektik. 80 bin lirayı ipoteksiz vermiyordu bankalar. babamı da beraberimde zütürdüm. evimiz var onu teminat gösterdik. 3 günde bitti işimiz.

20 bin doları verdik mahmut abi'ye.

10 bin dolarda amerikaya gitmem için lazımdı. kaçak gitmen gerekiyor dedi . o işi de o halledecekti.

Markandatome hırreme bu ne lan

20 bin doların var mı ? diye sordu mahmut abi.

bir düşündüm. yoktu ama kredi çekebilirdim. bunu dile getirdim.

neden 20 bin dolar diye sorunca uzunca bir hikaye daha anlattı. tarla hayaletli diye kimse almıyormuş. hem amerikan hayaleti de öyle bizim cinler gibi değilmiş. çarptı mı adamın anasını giber dedi. bir sigara yaktı. 2 yeğenim bu sebeple çarpıldı. o dıbına koduğumun tarlası gözümüzden düştü dedi . gözleri doldu.

iyice bir anlattı çok uzun uzadıya yazmayayım. işte patates tarlası alırsak; amerikan hükümeti 300 bin dolar hibe veriyormuş. orada patates altın gibiymiş. kıymetliymiş.

iyi de tarlayı nasıl alacaz ? kolayı var dedi abi. bizim bacanak abd vatandaşı. orada dededen kalma kelepir bir tarlası var. 20 bin dolara veriyor.

hayır dercesine kaşlarımı kaldırdım.

- şu koca kahvede yanına gelip oturdum. peki neden sen ?

- tek başına oturan benim abi. diğer yerler dolu çünkü

- hayır. sende çok büyük bir ışık gördüm. o oturanlar hep oturacaklar. sen ise koşacaksın.

- nasıl abi ?

- türkiye'de işin yok.

- yok

- peki dünya türkiye'mi ?

- hayır. 5 ten büyük

- hah işte. amerika var. orada kral bir iş kolu var.

neden ki abi dedim tebessüm ederek.

ne demek neden koçum dedi. sana kralından bir hayat çizeceğiz şimdi beraber. yaşam koçu nedir ? bilir misin diye sordu.

400 bin liraya da bi beyin nakli yaptirirsin artik