Bu sabah yine güneş doğmadan bu gibik dünyada ne kadar yalnız olduğumu fark ettim.
Varlığımdan haberdar olan insan sayısı, beni hatırlayan insan sayısı 20'yi geçer mi?
Bilmiyorum.
Bazen uzaklaşmak istiyorum tüm bu şeylerden.
Özenti diyebilirsiniz, into the wild filmini izlediyseniz bilirsiniz, dünyadan kopmak istiyorum.

Akıllı telefonlardan, klavyeler, mouse'lar, oyunlar, televizyon, kola, pizza, hamburger, insanlar, her şeyden ve herkesten uzak kalmak istiyorum.

Öyle anlardan birindeyim yine, bunu istiyorum fakat filmlerin aksine ben korkuyorum.
Evet, bunu idrak etmek güç olabilir hatta insanın kendine bunu hazmettirmesi de epey zor.
Korkuyorum, yalnız olmaktan değil aslında, dedim ya, en kalabalık yalnızlardan biriyim zaten.
istanbulda yaşıyorum, milyonlarca insan var bu şehirde, kadıköye çıktığınızda ya da istiklalde yürüdüğünüzde, bebek sahilde ya da herhangi bir barda, avmde.
Etrafınızda binlerce insan olabilir fakat insanlar diğer insanları önemsemiyor.

insanlardan nefret ediyorum.

Bir gün, bir gün gelecek ve tüm bunlardan korkmayan bir adam olabileceğim, o gün geldiğinde gibtir olup gideceğim ve kimse bir daha asla beni göremeyecek.

"Kaçacağım bir gün buralardan, gözlerimi kapatıp, gökkuşağı düşleyerek"

O gecelerden birinde camdan aşağı iki pipi sallandırdık, bedir yurdunun 7. katından(5 de olabilir en üst kat kaçtı hatırlamıyorum) aşağı iki yağız delikanlı işedik.

O gecelerden birinde yan yana yataklarda iki kardeş yatarken, komodinin üstünde duran telefonda çok sevdiğim bir şarkı çalıyordu.
Şarkıda söz verdik, bir gün bu şarkıyı dinlediğimizde kaybediyor olmayacaktık.
Rövanş bizim ellerimizde olacaktı, mutlu olacaktık; https://www.youtube.com/watch?v=MrZB9nPMvS4

Lan yine bu abiler bir takum düzenliyor.. kur'an ve pırlanta okuma yarışması.. haydaa.
O zamanlar fetoş ile tayoş kanki daha.
Ben dinsiz bir binim elbette.
Bunlar hazırlandı falan..
Tanrı yanılgısı kitabını okuyorum o ara, dawkins'in.
zütürdüm kitabı yanımda ben de..

Neyse, bedir yurdundayız en üst katta..
Orada adaşım bir bin vardı, bizim arkadaş ben bizim arkadaşın hatun bir ara ayakkabı bakıyoruz..
Bu adaşım bin de ayakkabıcıda çalışıyor işte, bizim arkadaşa takıldı biraz kız arkadaşının yanında, gel sana ayakkabı alayım, babası oğluna ayakkabı alıyor vb. gibilerinden.

Aah, ıspanak ve intikam.
ikisini de soğuk ve yoğurtlu severim.
Bu yurtta oyun oynuyoruz, 19-20lerinde 10 tane dalyarak saklambaç oynuyoruz.
Neyse, biz arkadaşla karşılıklı duvarlara saklanmışız, bu adaş bin yaklaştı bize, hep beraber depara kalktık, bunlar 1.5 metre önümdeler, yardırıyoruz.
Kapıdan ikisinin geçmesi mümkün değil, önlerinde koca bir duvar var..

Kapıya 2-3 metre kala bizim arkadaş bu bini tuttu.
Tuttuğu gibi zaten hızlıydı çocuk, duvara doğru bunu bir fırlattı, çocukla duvar birlikte oldular bildiğin, duvar çocuğu boşaldı dıbına koyayım, zırank! diye bi ses geldi, çocuk yerde, burun patladı.
Bizim bin gülüyor ben gülüyorum ahahaha amın evladı adaş bin.
Neyse yüzünü yıkadılar falan binin, burnum kırıldıysa ödersin falan diyor gibik.
Bir gib çıkmadı o işten.

Soğuktu burası da bu arada, her odanın ayrı tuvaleti falan vardı ama biz en üst kattaydık petekleri açmamışlardı bizim için, yerlerde de halı yoktu..
Alt katlara inip birer yorgan, yastık ve halı çaldık.
Evet.
Çaldık demeyeyim sonuçta alt kattan üst kata taşıdık aq.

Abilerden biri uyurken odasına girip meyve suyu ve çerez çaldık.. Bunu çaldık evet ama bin kişisel değil çocuklar için getirmişti zaten, 20-30 şişe meyve suyu ve poşet poşet çerezi kendine getirmiş olamaz..

Biz o evde açlıktan kırılıyorduk..
Fakat aynı sokak aralarında başka evler de vardı, birbirine yakın yakın evler.
Birine bir şey almaya gittik bir gün.
Etli pilav yiyorlardı huur çocukları, buzdolapları tıklım tıklımdı.
Bizimkinde bir gib yoktu ama onlarınki doluydu.
Aynı parayı veriyordu bizim eleman burada kalmak için ama işte ne yaparsın..

Yemedim o pilavdan.

Bu nur evinde kaldığı zamanlarda bizim arkadaş..
Yine açlık dönemlerindeyiz, nedense böyle yerlerde hep yiyecek, içecek olur ama bizimkinde yoktu.
Bir gece hatırlıyorum, unutmuyorum.

Hani çocukken sobanın üstündeki delikten tavana vuran alev rengini izlemek bize zevk verirdi ya.
Aynı renk vardı o gece, elektrikli sobamız vardı, üşüyorduk.

Sadece onun ışığında sohbet ettik, geçmişi yâd ettik ve gelecekte bir gün güzel bir şeyler yaşayacağımıza birbirimizi inandırmaya çalıştık.

Lan yine izmirdeyim..
Bizim bin geldi dedi bir arkadaş gelecek.. adı fatih, huur çocuğu fatih diyoruz kısaca.
Neyse geldi bu bin tanıştık falan, yanında ot getirmiş.
E iyi dedik güzel, kova yapacaz.
Ya dedim ziyan etmeyin şu otu, saralım içelim.

"Yok babaa!!! kovanın kafası başkaaa!!" diye tepki aldığımda zaten ayıkmalıydım durumu da, benim aptallığım.

Neyse kovalar kuruldu, şarkılar açıldı, kapak atıyoruz falan.
2-3 kapak attım bir gibime yaramadı, midemi bulandırdı bin sadece.
Ama bunlar uçtu ne hikmetse, kafasını gibtiklerim.

Yarım ekmek arası salam yaptım yedim birayla, üstüne sigaramı içip ben yatıyorum binler dedim.
Yattım, şarkımı açtım.
20 dakika sonra bunlar geldi, kanka biz gitsek olur mu, e gibtirin gidin aq bana ne uyuyorum görmüyor musunuz demedim.
Gidin dedim, kulübe gideceklermiş.
Bindiler gittiler bunlar uyudum ben de.

Fatihin komikli komikli ses kayıtları vardı bizim binte..
O gece arkadaştan biraz soğumuştum aslında, zira o oç acaip negatif enerji veriyordu bana, hoşlanmadım kendisinden ve benim arkadaşımın da böyle tiplerle arkadaş olması hoşuma gitmedi.

Bir daha da fatihi birkaç kez gördüm zaten, motorla polisten kaçmış birkaç kere arkadaş anlatıyordu, motoru patlatmış kaçarken vs.
Saçma salak işler.

Neyse ahmeti kaldırdılar bir şekil..
Ahmeti yatağa koyduk benim arkadaşla yerdeyiz biz..
Ulan geceyi düşündüm, beni bir gülme aldı, hayatımda hiç böyle gülmemiştim.
Şimdi tarif etmeye çalışırsam hiçbir ehemmiyeti kalmaz o gülüşün onun için etmeyeceğim, sesli güldüm binler, epey sesli..

Gece öyle bitti.
Ahmet ve bizim arkadaş kızlarla kanka oldu..

En son kızlar bunları evde fare var diye çağırmış, fareyi kovdurtmuşlar evden.. son duyumum bu yönde oldu.

Yine izmirdeyim, 2016 yılbaşına doğru.
Ahmet diye bir arkadaş var.. daha önce anlattığım şu doğum günü mevzusundaki mühendis olan, sınava çalışan eleman.
Bu bizi aradı, aga karı var getiricem bölüşürüz falan diye.
Neyini bölüşücez amın evladı.
Neyse, geldi ahmet anlatıyor yok şöyle karılar yok böyle.
Ahmet dedim, fotoğraf var mı?
Fotoğraf yok da dedi, efsaneler moruk dedi.
iyi bakalım hayırlısı dedim.

Neyse bunlar gitti, bira aldılar geldiler.
Kapı çaldı karılar geldi.
Kapıyı açtım, açmaz olaydım.
Moruk birinin burnu sanki bana Jiaozhou köprüsü.
Diğeri de çirkin aq.

Neyse asıl mevzu bu değil, biralar açıldı, çerezler açıldı konuşuyoruz falan, hemşirelik okuyorlarmış.
Birkaç şarkı söyledik ahmetle.

Asıl ilginç yanı şuydu, konuşmalar boyunca kızlar ahmete, ahmet de kızlara "kanka" diye hitap ediyordu.

Kızlar odadan çıktığındaysa kızlardan birinin adını söyleyerek o benim diğerini naparsanız yapın dedi.
Ahmete dönüp ulan amın evladı, kanka diyosun kızlara, nasıl gibicen acaba? dedim.
Parada sınır koymadan bizim elemanlardan carlsberg bira istedim, efes malt ve litrelik marmara almış huur çocukları.
Efes maltlara yumuldum tabi.
Karılara ilgi duymuyorum geldiklerinden beri, tek istediğim biraları köklemek.
Bizim eleman köprü kızla marmara birasını paylaşıyor, ahmet "kankaaağ" demeye falan devam ediyor.
Kızlardan biri bu arada, köprü olmayan kız bir tak içmedi, soda içti.

Gece oldu yatacağız, ahmet kızlara hazırlanan yatağa atladı kalkmıyor, ben de sizinle yatıcam diye..
Kızlar "kanka kalk" dedikçe sinirlerim zıplıyor.

Yine bir gün okul pantolonu almaya gittik..
Yer ümraniye carrefour.
Pantolonu aldım, deneme kabinine girdim..
Elbette yine denemedim.
Dışarı çıkıp babama "oldu baba" dedim.
"Emin misin?" diye sordu.
Onayladım.

Eve vardık, babam pantolonu giymemi istedi.
Giydim pantolonu.
Yok yok, giyemedim dıbına koyduğumun pantolonunu.
Diz kapaklarımdan yukarı çıkmadı.
Babam delirdi, seni dıbına koduğum demesini hatırlıyorum.
Sonra çırılçıplaktım, babam beni gibtiği için değil, gibmedi.
Çırılçıplak soyup sokağa attı beni, 5-10 dakika öyle kaldım, evin bahçesindeydim insanlar görmedi ama amcamlar falan balkonlardaydı..
Dal daşak olmaktan utanmıyorum şimdilerde.

Okul pantolonu almaya gittik babamla, bizim semtteki butiklerden birinden..
Neyse pantolonu bulduk falan derken, babam dene dedi..
Ben utangaç bir çocuktum, kabinlerde giyinip soyunmak hoşuma gitmezdi.
Derken kadın gel deneyeceğin yere zütüreyim dedi.
Yeri şimdi hatırlamam ama dükkandan çıkıp 2 dakika yürüdük, harabe gibi bir yere geldik, korkmayın gibmediler beni.

Aşağı indik merdivenlerden, karanlık ve pis bir yerdi.
Bir odaya zütürüp dene burada dedi, odanın kapısı yok elbette, kapı hiçbir yerinde yoktu, camı yoktu, harabe gerçekten.
Odanın kapısının olması gereken yerin dışında bir koridor uzanıyordu ve vardığı yerde de bir oda daha.
Kafamı uzattığımda diğer odada bir ranza olduğunu ve altlı üstlü birilerinin yattığını fark ettim, sesten dolayı kafalarını kaldırdılar, ikisi de kızdı.
Birisi benim gibi 12-13 yaşında, diğeri ise daha küçüktü.
Korktum.
Şimdilerde bunu düşünüp acaba onlar orada ne yapıyorlardı ve şu an ne yapıyorlar diye düşünüyorum.
insanlar her zaman güzel hayatlar yaşamıyor.

Vay amk devam et

Rezervatyar

Gece okurum inşallah

Rezerved

Müge diyordum.. huur müge, sexreter olan..
En son görüşmemizden sonra 1 hafta geçti, adamın adını hatırladım. ilker.
ilker abi beni aradı, dedi ki; "ya biliyorum, yapmazsın ama bu kız böyle böyle bir şeyler söylüyor doğru mu?" dedi.
Kızın dediği kadarıyla ben her gün arıyor, mesaj atıyormuşum, taciz ediyormuşum..
Burası anonim bir ortam, kimseye yalan borcum yok burada, hiçbir şeyi abartmıyorum.

Yemin olsun ki son görüşmemizden sonra bir harf bile yazmadım, nokta dahi bırakmadım ona.
Ben inanıyorum ki peşinden koşturacak, ego kasacak birini arıyordu bu kızımız bunun için hedef seçildim..
Sanırım böyle yani.

Geçen sene..
Bizim buralarda geziniyoruz, deniz kenarı falan.
Bir telefon geldi bizim 2 elemanı dövmüşler, dibimizde hemen olay, koştuk direk.
Dayak yiyenlerden biri mma'ci.
Yani, abartmayalım, dayak yok ortada.
cbf150 geliyor bir tane, elemanlar da konuşuyor kendi aralarında, bir otobüs fazla açıktan alıyor, cbf kaldırıma çıkacak neredeyse, çocuklar dönüp bakıyor bu sırada da konuşuyorlar falan derken adam dönüyor, siz bize küfür mü ettiniz.. motorda 2 kişiler.

Yumrulu eldivenle mma'ciye vuruyorlar eğiliyor, diğerine çakıyor bir tane.
Alt ağız derisi yırtılmış çocuğun, kimse içeri giremiyor dıbına koyum.
Sarı alan mı neresiydi hastanede.
Herkes sızım sızım sızlıyor kimsenin yüreği dayanmıyor benimse gibimde değil, hiç tanımadığım bir çocuğun başında bekliyorum..

Annem hemşire benim, nöbetçi o gece, arıyorum, doktor falan buluyoruz.
1 saat bekledikten sonra doktor dikiş atıyor.
Çocuğun dayısıyla uzun uzun konuşuyorum, çocuğun ailesi semt mafyotiklerinden.

Darp raporu ayarlıyoruz, unutma diyorum çocuğa davacı ol.
Sonra haberini alıyorum çocuk davayı geri çekmiş.
Ertesi gün bursa yolculuğum var.

Aynı gece çıktık bizim abiyle bir kafeye gittik, manisada oturan başka bir oyuncu abim de geliyor, küçükpark'a geçtik, dükkan da bornovadaydı zaten.
Neyse oturduk bir kafeye burada da garson kız bakıp duruyor dıbına koyum dedim giberler.
Yeşil çaya sarmışım o ara, istedim bi yeşil çay, geldi.
Kahverengi bu dıbına koyum, ada çayını yeşil çay diye sokmaya çalışıyorlar bana, yarısını içtim bıraktım.

Kız geri geldi başka bir şey ister misiniz diye, üstüne bastırarak "varsa yeşil çay alayım çünkü deminki yeşil çay değildi" dedim.

Kız gitti, 5 dakika sonra geri geldi, dedi kendi ellerimle yaptım dedi yeşil çay dedi, kokladım, baktım, yeşil çay.
Bir içtim, ananıskiym ben limonu sıkar içerim, bozmaz beni ama amk kızı bardağın yarısını limonla doldurmuş, yüzüm ekşidi inceden, bir problem mi var dedi, yok dedim yok eline sağlık.
Çayımı içtim, gibtir olup gittik oradan.

Neyse fırsat bu fırsat karıyı keserim diye çıktım dışarı.. hava buz, ocak ayı, beyaz bir montum var efsanedir, 3.5 kilo çekiyor mont amk.

Neyse camdan buna bakıyorum içerde, bu bana bakıyor, telefonda işim bitti, elimle işaret ettim gel diye geldi.

Elimi uzattım Furi ben diye, giblemedi amk karısı.
Bir şeyler geveledi, ben de tam dua ediyordum falan.
Dedim hayırdır, eski sevgilim cart curt falan dedi, gözleri doldu, sarıldı dıbına koyum.
Yıl 2012 ya da 13 burada bu arada.

Omzumda ağlıyor, içerden benim arkadaşla yanına gittiğimiz abi, lan adını unuttum adamın.
bakıyorlar hayırdır diye el işareti verdi oradan, ne bileyim amk diye karşıladım el işaretimle.
Ağladı biraz, rujunu sürmüş gibik karı 3 yıkamada çıkmadı.
Neyse görüşürüz cart curt dedim numaramı verdim.

3-4 gün sonra aradı, dedi görüşelim gel falan.

2 gün sonra döndüm dedim geliyorum yarın hazırlan.

Gittim çıkış saatine yakın, kafamı gibeyim bir de çiçek aldım..
19 yaşındayım lan, yıl 2013 mü ki burada? neyse.

Gittim, bu bir şeyler geveledi, karı 27 yaşında bu arada o an.

Ya dedi bizim yaş farkımız, olgunluk farkımız var vs.

E iyi tamam dedim, üstelemedim.
Bizim abi de geldi o sırada işteydi, çıktık biz.
Gülüyor bana bin çiçek almış bir de ahahaa diye mnskiym.

Lan izmirdeyim.. bir oyun oynuyordum ben, 8.5 sene oynadım, oradan tanıdıklar falan var izmirde.
Gittim, adamın adını hatırlamıyorum vay dıbına koyum.
Neyse adamın dekorasyon dükkanı var, pvc vs.

Birkaç kez gittim dükkana çıkışta gidiyoruz çay kahve içiyoruz sohbet ediyoruz falan.
2-3 gittim 4. gidişte aman yarabbi bir sekreter almışlar ki sexreter resmen!

Adı müge huurnun, yaşar üniversitesinde okumuş, babası zenginmiş batmışlar falan.
Neyse karı bana bakıp duruyor, lan yakışıklı bir adam değilim, kimse kimseyi gibmesin, bazı günler güzel görünürüm ama orta halli bir binim.
Ama karı efsane bir şey, bakması tuhafıma gitti, çay getiriyor bana odaklı falan.

Neyse, telefonda aradı biri yine oyundan bizim abiyi..
Ulan adam demesin mi bak yanımda kim var.. bana verdi.
Telefondaki huur çocuğu bir konuşurdu moruk, koyardım telefonu 3-4 dakikada bir he-he abi derdim adam 3-4 saat konuşuyordu öyle, am beyinli.

Evde iki afgan daha vardı bizimle beraber kalan, amenullah ve mujtaba.
Evet adı mujtaba, bızdık bişi, benim minik amca gibi bin.
Tuhaf tuhaf gülerdi bir de, abiiiiyyyyy abiyyyyyyyy diye gezinirdi amın evladı.
Ama inanın çok iyi insanlardı, mujtaba çok muallak de amenullahın üstüne az adam tanıdım şu hayatta.
Babası rütbeli askerdi, evlenmiş şimdilerde amenullah, mutlu olsun.

O taktan evde birbirimize sahip çıkıyorduk.