Bu nur evinde kaldığı zamanlarda bizim arkadaş..
Yine açlık dönemlerindeyiz, nedense böyle yerlerde hep yiyecek, içecek olur ama bizimkinde yoktu.
Bir gece hatırlıyorum, unutmuyorum.

Hani çocukken sobanın üstündeki delikten tavana vuran alev rengini izlemek bize zevk verirdi ya.
Aynı renk vardı o gece, elektrikli sobamız vardı, üşüyorduk.

Sadece onun ışığında sohbet ettik, geçmişi yâd ettik ve gelecekte bir gün güzel bir şeyler yaşayacağımıza birbirimizi inandırmaya çalıştık.

Lan yine izmirdeyim..
Bizim bin geldi dedi bir arkadaş gelecek.. adı fatih, huur çocuğu fatih diyoruz kısaca.
Neyse geldi bu bin tanıştık falan, yanında ot getirmiş.
E iyi dedik güzel, kova yapacaz.
Ya dedim ziyan etmeyin şu otu, saralım içelim.

"Yok babaa!!! kovanın kafası başkaaa!!" diye tepki aldığımda zaten ayıkmalıydım durumu da, benim aptallığım.

Neyse kovalar kuruldu, şarkılar açıldı, kapak atıyoruz falan.
2-3 kapak attım bir gibime yaramadı, midemi bulandırdı bin sadece.
Ama bunlar uçtu ne hikmetse, kafasını gibtiklerim.

Yarım ekmek arası salam yaptım yedim birayla, üstüne sigaramı içip ben yatıyorum binler dedim.
Yattım, şarkımı açtım.
20 dakika sonra bunlar geldi, kanka biz gitsek olur mu, e gibtirin gidin aq bana ne uyuyorum görmüyor musunuz demedim.
Gidin dedim, kulübe gideceklermiş.
Bindiler gittiler bunlar uyudum ben de.

Fatihin komikli komikli ses kayıtları vardı bizim binte..
O gece arkadaştan biraz soğumuştum aslında, zira o oç acaip negatif enerji veriyordu bana, hoşlanmadım kendisinden ve benim arkadaşımın da böyle tiplerle arkadaş olması hoşuma gitmedi.

Bir daha da fatihi birkaç kez gördüm zaten, motorla polisten kaçmış birkaç kere arkadaş anlatıyordu, motoru patlatmış kaçarken vs.
Saçma salak işler.

Benimde amcam var iki tane huurlar.. Biri cimrinin teki bir tl sini karısına vermeyen ayı biri imamhatip mezunlu içici karı kız peşinde sözde imam.. Dedem ben doğmadan ölmüş ama babamın hakkının yeneceğini hissetmişki cimri oğlunun boğazına yapışıp ramazanın hakkını yeme diğer dünyada yakanda olurum demiş.. Babamda pamuk gibi adamdır bir iki kez saçıma asılmıştır bağırırsa bile üzülürüm öyle biri.. Babam altımızı bezlermiş düşünün 2000ler annemin arkadaşları hep babamı övermiş.. Akrabalarımız göbeklerini kaşırken babam bütün çocukları toplar parka zütürürdü.. Bütün büyük kuzenlerimin babamla bir hatırası vardır mesela bir abime o zamanlar krampon almış hala anlatır..Bu huurlar ise kızlarına barbi bebek almayı çok gören insanlardı.. Benim bir çuval vardı ağlaya zırlaya gecenin birinde oyuncakçı açtırdığımı bilirim ama onların kızına pazardan oyuncak almıyorlardı.. Birde bu cimri huurun evleri apartmanları var karısı merdivende çalışıyor evine bişeyler alıyor diğer huur başka karılar için 180 bin tllik evi 70 bine satıyor ah ah velhasıl kelam bu huurları anlatsam bitmez ikisinide eşek gibsin..
Diyorum ya hiç görmedim ama dedemi çook severim

Okul pantolonu almaya gittik babamla, bizim semtteki butiklerden birinden..
Neyse pantolonu bulduk falan derken, babam dene dedi..
Ben utangaç bir çocuktum, kabinlerde giyinip soyunmak hoşuma gitmezdi.
Derken kadın gel deneyeceğin yere zütüreyim dedi.
Yeri şimdi hatırlamam ama dükkandan çıkıp 2 dakika yürüdük, harabe gibi bir yere geldik, korkmayın gibmediler beni.

Aşağı indik merdivenlerden, karanlık ve pis bir yerdi.
Bir odaya zütürüp dene burada dedi, odanın kapısı yok elbette, kapı hiçbir yerinde yoktu, camı yoktu, harabe gerçekten.
Odanın kapısının olması gereken yerin dışında bir koridor uzanıyordu ve vardığı yerde de bir oda daha.
Kafamı uzattığımda diğer odada bir ranza olduğunu ve altlı üstlü birilerinin yattığını fark ettim, sesten dolayı kafalarını kaldırdılar, ikisi de kızdı.
Birisi benim gibi 12-13 yaşında, diğeri ise daha küçüktü.
Korktum.
Şimdilerde bunu düşünüp acaba onlar orada ne yapıyorlardı ve şu an ne yapıyorlar diye düşünüyorum.
insanlar her zaman güzel hayatlar yaşamıyor.

Yine bir gün okul pantolonu almaya gittik..
Yer ümraniye carrefour.
Pantolonu aldım, deneme kabinine girdim..
Elbette yine denemedim.
Dışarı çıkıp babama "oldu baba" dedim.
"Emin misin?" diye sordu.
Onayladım.

Eve vardık, babam pantolonu giymemi istedi.
Giydim pantolonu.
Yok yok, giyemedim dıbına koyduğumun pantolonunu.
Diz kapaklarımdan yukarı çıkmadı.
Babam delirdi, seni dıbına koduğum demesini hatırlıyorum.
Sonra çırılçıplaktım, babam beni gibtiği için değil, gibmedi.
Çırılçıplak soyup sokağa attı beni, 5-10 dakika öyle kaldım, evin bahçesindeydim insanlar görmedi ama amcamlar falan balkonlardaydı..
Dal daşak olmaktan utanmıyorum şimdilerde.

Yine izmirdeyim, 2016 yılbaşına doğru.
Ahmet diye bir arkadaş var.. daha önce anlattığım şu doğum günü mevzusundaki mühendis olan, sınava çalışan eleman.
Bu bizi aradı, aga karı var getiricem bölüşürüz falan diye.
Neyini bölüşücez amın evladı.
Neyse, geldi ahmet anlatıyor yok şöyle karılar yok böyle.
Ahmet dedim, fotoğraf var mı?
Fotoğraf yok da dedi, efsaneler moruk dedi.
iyi bakalım hayırlısı dedim.

Neyse bunlar gitti, bira aldılar geldiler.
Kapı çaldı karılar geldi.
Kapıyı açtım, açmaz olaydım.
Moruk birinin burnu sanki bana Jiaozhou köprüsü.
Diğeri de çirkin aq.

Neyse asıl mevzu bu değil, biralar açıldı, çerezler açıldı konuşuyoruz falan, hemşirelik okuyorlarmış.
Birkaç şarkı söyledik ahmetle.

Asıl ilginç yanı şuydu, konuşmalar boyunca kızlar ahmete, ahmet de kızlara "kanka" diye hitap ediyordu.

Kızlar odadan çıktığındaysa kızlardan birinin adını söyleyerek o benim diğerini naparsanız yapın dedi.
Ahmete dönüp ulan amın evladı, kanka diyosun kızlara, nasıl gibicen acaba? dedim.
Parada sınır koymadan bizim elemanlardan carlsberg bira istedim, efes malt ve litrelik marmara almış huur çocukları.
Efes maltlara yumuldum tabi.
Karılara ilgi duymuyorum geldiklerinden beri, tek istediğim biraları köklemek.
Bizim eleman köprü kızla marmara birasını paylaşıyor, ahmet "kankaaağ" demeye falan devam ediyor.
Kızlardan biri bu arada, köprü olmayan kız bir tak içmedi, soda içti.

Gece oldu yatacağız, ahmet kızlara hazırlanan yatağa atladı kalkmıyor, ben de sizinle yatıcam diye..
Kızlar "kanka kalk" dedikçe sinirlerim zıplıyor.

Dolayısıyla ablam da okuldan atıldı..
Ben de ikinci senemde arkadaş çevremi kaybettim, sadece geçen seneden kalan birkaç arkadaş, pek bir taku değiştirmedi, bu seferde bu beni bir depresifliğe sürükledi ve derslere yine girmedim.

ikinci sene de bitti.
Bütlere falan kaldım, girdim sınavlara, derslerim kötüydü eyvallah da bir tak bilmediğimden değil.
Bütlerde doldurdum bütün kağıtları, en çok aklıma kimya sınavım takıldı, 9 soru yaptım, 9.
Ve en az 4-5'inden emindim.
Arkadaşım 0 aldım, 0 üzerinden 0.

itiraz ettiğimdeyse "ilçe milli eğitime dilekçe ver" dedi huur çocuğu müdürümüz.
Yaşım 16 idi, vermedim tabii, çok da gibime yani.
Okul bitti, bu sefer iş yapan bir doğal gazcıya girdim..
Çalıştım, yoruldum, inşaatta çalıştım.
Oradan çıktım berberde çalıştım.
Parkecide çalıştım.
Doğal gazcıya geri döndüm.
Oto tamircisinde çalıştım.

Doğal gaz işi yapan ya da inşaat halinde yapılışını gören varsa, doğal gaz bacası için kullanılan makineyi görmüşlerdir, 25 kilo bir huur çocuğu ve bir duvarı delerken 100 litre su harcıyor huur çocuğu makine, en azından o gün deldiğimiz duvar çok sertti ona çok gitti diyeyim.
Aralık ayında 13 katlı inşaata 16 yaşında bir çocuk 25 kiloluk makineyi çıkartıyor ve bir damacanayı aşağıdaki musluktan doldurup doldurup yukarı geri çıkartıyor.

16 yaşındayım.
Çocuğum.
Üşüdüm.
Ve hasta oldum, hiç olmadığım kadar kötü, 1 hafta çıkamadım yataktan.
Zaten oto tamircisine oradan sonra girmiştim.

Yine ben bu benzinlikte çalıştığım sıralarda bir zirve vardı, 2014 caddebostan, ilk katıldığım zirveydi.
işten çıkıp gittim, yarak kürek tipler aq, anexeiss, huseyinavnigibipinar, cccusuyoruzreyizccc ve kubar ile orada tanışmıştım.

Zirveye varır varmaz kubar zaten yat yat al bunun böbreği diye bir giriş yapmıştı.
O gece güzeldi, sabahladık.

memeucundakipiercing, merlin in hell ve huseyinavnigibipinar sabahladık, diğer binler, germss, anexeiss falan 3 gibi uzadı.
Olay çıktı falan polis geldi bizi de kovdu, dedik oturuyoruz amk.

Hatırladığım, gidip 5 bira aldım o 5 biradan 1 tane içtim, biralarıma da çöktüler, hâlâ söylenirim bu konuda..

Lan izmirdeyim.. bir oyun oynuyordum ben, 8.5 sene oynadım, oradan tanıdıklar falan var izmirde.
Gittim, adamın adını hatırlamıyorum vay dıbına koyum.
Neyse adamın dekorasyon dükkanı var, pvc vs.

Birkaç kez gittim dükkana çıkışta gidiyoruz çay kahve içiyoruz sohbet ediyoruz falan.
2-3 gittim 4. gidişte aman yarabbi bir sekreter almışlar ki sexreter resmen!

Adı müge huurnun, yaşar üniversitesinde okumuş, babası zenginmiş batmışlar falan.
Neyse karı bana bakıp duruyor, lan yakışıklı bir adam değilim, kimse kimseyi gibmesin, bazı günler güzel görünürüm ama orta halli bir binim.
Ama karı efsane bir şey, bakması tuhafıma gitti, çay getiriyor bana odaklı falan.

Neyse, telefonda aradı biri yine oyundan bizim abiyi..
Ulan adam demesin mi bak yanımda kim var.. bana verdi.
Telefondaki huur çocuğu bir konuşurdu moruk, koyardım telefonu 3-4 dakikada bir he-he abi derdim adam 3-4 saat konuşuyordu öyle, am beyinli.

Lan yine bu abiler bir takum düzenliyor.. kur'an ve pırlanta okuma yarışması.. haydaa.
O zamanlar fetoş ile tayoş kanki daha.
Ben dinsiz bir binim elbette.
Bunlar hazırlandı falan..
Tanrı yanılgısı kitabını okuyorum o ara, dawkins'in.
zütürdüm kitabı yanımda ben de..

Neyse, bedir yurdundayız en üst katta..
Orada adaşım bir bin vardı, bizim arkadaş ben bizim arkadaşın hatun bir ara ayakkabı bakıyoruz..
Bu adaşım bin de ayakkabıcıda çalışıyor işte, bizim arkadaşa takıldı biraz kız arkadaşının yanında, gel sana ayakkabı alayım, babası oğluna ayakkabı alıyor vb. gibilerinden.

Aah, ıspanak ve intikam.
ikisini de soğuk ve yoğurtlu severim.
Bu yurtta oyun oynuyoruz, 19-20lerinde 10 tane dalyarak saklambaç oynuyoruz.
Neyse, biz arkadaşla karşılıklı duvarlara saklanmışız, bu adaş bin yaklaştı bize, hep beraber depara kalktık, bunlar 1.5 metre önümdeler, yardırıyoruz.
Kapıdan ikisinin geçmesi mümkün değil, önlerinde koca bir duvar var..

Kapıya 2-3 metre kala bizim arkadaş bu bini tuttu.
Tuttuğu gibi zaten hızlıydı çocuk, duvara doğru bunu bir fırlattı, çocukla duvar birlikte oldular bildiğin, duvar çocuğu boşaldı dıbına koyayım, zırank! diye bi ses geldi, çocuk yerde, burun patladı.
Bizim bin gülüyor ben gülüyorum ahahaha amın evladı adaş bin.
Neyse yüzünü yıkadılar falan binin, burnum kırıldıysa ödersin falan diyor gibik.
Bir gib çıkmadı o işten.

Soğuktu burası da bu arada, her odanın ayrı tuvaleti falan vardı ama biz en üst kattaydık petekleri açmamışlardı bizim için, yerlerde de halı yoktu..
Alt katlara inip birer yorgan, yastık ve halı çaldık.
Evet.
Çaldık demeyeyim sonuçta alt kattan üst kata taşıdık aq.

Abilerden biri uyurken odasına girip meyve suyu ve çerez çaldık.. Bunu çaldık evet ama bin kişisel değil çocuklar için getirmişti zaten, 20-30 şişe meyve suyu ve poşet poşet çerezi kendine getirmiş olamaz..

Biz o evde açlıktan kırılıyorduk..
Fakat aynı sokak aralarında başka evler de vardı, birbirine yakın yakın evler.
Birine bir şey almaya gittik bir gün.
Etli pilav yiyorlardı huur çocukları, buzdolapları tıklım tıklımdı.
Bizimkinde bir gib yoktu ama onlarınki doluydu.
Aynı parayı veriyordu bizim eleman burada kalmak için ama işte ne yaparsın..

Yemedim o pilavdan.

Neyse ahmeti kaldırdılar bir şekil..
Ahmeti yatağa koyduk benim arkadaşla yerdeyiz biz..
Ulan geceyi düşündüm, beni bir gülme aldı, hayatımda hiç böyle gülmemiştim.
Şimdi tarif etmeye çalışırsam hiçbir ehemmiyeti kalmaz o gülüşün onun için etmeyeceğim, sesli güldüm binler, epey sesli..

Gece öyle bitti.
Ahmet ve bizim arkadaş kızlarla kanka oldu..

En son kızlar bunları evde fare var diye çağırmış, fareyi kovdurtmuşlar evden.. son duyumum bu yönde oldu.

O gecelerden birinde camdan aşağı iki pipi sallandırdık, bedir yurdunun 7. katından(5 de olabilir en üst kat kaçtı hatırlamıyorum) aşağı iki yağız delikanlı işedik.

O gecelerden birinde yan yana yataklarda iki kardeş yatarken, komodinin üstünde duran telefonda çok sevdiğim bir şarkı çalıyordu.
Şarkıda söz verdik, bir gün bu şarkıyı dinlediğimizde kaybediyor olmayacaktık.
Rövanş bizim ellerimizde olacaktı, mutlu olacaktık; https://www.youtube.com/watch?v=MrZB9nPMvS4

16 yaşımdaki ilgi arayışındaki ilgiyi uzak kız kuzenden bulmuştum.
intihar olaylarını ona açtım, birkaç zaman sonra babamlar beni çekti, hayırdır ne intiharı sorun ne diye insan gibi konuştular, babam bana uzun zamandan sonra bağırmadı.

Çok sıkıldım vs diye salladım bir şeyler o zaman için.

Ben bu olayı öğrendiğimde 20 yaşındaydım.
Kimin kime bunu söylediğini, kimin yetiştirdiğini 2014 yılında öğrendim.

Ve uzaklardan kız kuzenle irtibata geçtim.
Yanıma gelecekti, bir miktar para ayarladım ve yanıma geldiğinde cezayir sokağına doğru aktık istiklalde.
Şarap mahzeni varmış bir arkadaşının oraya gidelim dedi, iyi dedim kaçtı zütümüze para.

Gittik, 5 bira içtim, bir bardak şarap içti, kavunlu şarap, şarap sevmem ama o şarap çok güzeldi.

100 lira hesap verip çıktım, karşıdaki bara geçtik.
La fontaine mi ne, yarak gibi bir bar, 2 vodka+redbull'a 56 lira verip çıktım, evlat acısı!

Bu sabah yine güneş doğmadan bu gibik dünyada ne kadar yalnız olduğumu fark ettim.
Varlığımdan haberdar olan insan sayısı, beni hatırlayan insan sayısı 20'yi geçer mi?
Bilmiyorum.
Bazen uzaklaşmak istiyorum tüm bu şeylerden.
Özenti diyebilirsiniz, into the wild filmini izlediyseniz bilirsiniz, dünyadan kopmak istiyorum.

Akıllı telefonlardan, klavyeler, mouse'lar, oyunlar, televizyon, kola, pizza, hamburger, insanlar, her şeyden ve herkesten uzak kalmak istiyorum.

Öyle anlardan birindeyim yine, bunu istiyorum fakat filmlerin aksine ben korkuyorum.
Evet, bunu idrak etmek güç olabilir hatta insanın kendine bunu hazmettirmesi de epey zor.
Korkuyorum, yalnız olmaktan değil aslında, dedim ya, en kalabalık yalnızlardan biriyim zaten.
istanbulda yaşıyorum, milyonlarca insan var bu şehirde, kadıköye çıktığınızda ya da istiklalde yürüdüğünüzde, bebek sahilde ya da herhangi bir barda, avmde.
Etrafınızda binlerce insan olabilir fakat insanlar diğer insanları önemsemiyor.

insanlardan nefret ediyorum.

Bir gün, bir gün gelecek ve tüm bunlardan korkmayan bir adam olabileceğim, o gün geldiğinde gibtir olup gideceğim ve kimse bir daha asla beni göremeyecek.

"Kaçacağım bir gün buralardan, gözlerimi kapatıp, gökkuşağı düşleyerek"

gibtir sus gibmeyim olunu

Annem babama nasil verdi acaba ne hissetti aklıma geldi la

devam etsene amk güzel gidiyordu

devami nerde oc

Rez sağlam şeyler ortaya çıkacak gibi geliyor bana