Uzun zamandır sakladığım sırrımı anlatıcam beyler size. Lise zamanlarımda pilot olmak isterdim, deli gibi ama. Ne mühendisler ne doktorlar ikna edemedi başka mesleğe. Son sene sınava hazırlanırken amcamlara gittik. Tutturdu doktor ol diye. Kalabalık bir sülaledeki en sevdiğim insandır kendisi ama sallamadım. Pilotluk hayaliyle yandım hep. Sınava bir ay kala çağırdı beni. Gerisini amcamın ağzından anlatıyorum
"Bak çocuğum, ben sana parası için mi diyorum doktor ol diye. Bikaç sene önce ne oldu, hatırlarsın o günü. Hastaneden amcanın arkadaşı aradı beni, abi kardeşin düştü dedi. Koşa koşa gittim hastaneye. Özkardeşim kafası kırık, bir sedyeye bırakılmış, ne başında doktor var ne ilgilenen. Yarım saat bekledim orda biri gelir de canımı kardeşimi kurtarır diye. Kimse gelmedi. Acil doktorunu çektim köşeye, adamı ölüme mi terkediyosunuz ulan hani doktor? Beyin cerrahının ameliyatta olduğunu söyledi. Bana bak dedim bu hastanede iki tane beyin cerrahı var, 5 dakika içinde o doktor kardeşimle ilgilenmezse gör bak bu hastaneyi yıkmazsam şerefsizim. Aynen beş dakika sonra geldi iki doktor da. Ama çok geçti. Amcanı sırf ilgisizlik yüzünden kaybettik. Belki orda bir doktor olsaydı bizimle çay içiyor olurdu. Sen doktor ol ki, hastaneye gidince gözümüz arkada kalmasın, bilelim ki bizim için canla başla uğraşacak biri var". Amcamın bütün sözlerini tek tek kazıdım aklıma. Yılların haylini çöpe attım ve şuan tıp okuyorum.