+3
-1
Babam öldükten sonra anneme, bana ve kardeşime sahip çıktı, bizi korudu kolladı. Kardeşim babam öldükten 8 ay sonra dünyaya geldi, amcama çok benziyor. Amcama benzemesi bana ayrı bir mutluluk veriyor, baba yarısı sonuçta. Hatta babamız desem yeridir. Küçükken okuldan döndüğümde onu hep evde bulurdum, annemin yanında olması bana huzur verirdi. Annemi daima yanakları al al olmuş bulurdum, amcamın verdiği huzur ve güven yanaklarına yansırdı canım annemin. Amcam kardeşime daima ayrı bir ilgi gösterirdi, ne de olsa daha küçücüktü o, sevgiye şefkate herkesten daha çok ihtiyacı vardı. Annem bazen babamı hatırlar, darlanır, göğsünün düğmelerini açardı. Bu durumu görüp de etkilenmeyeyim diye canım amcam bana para verir, şeker almaya gönderirdi. Mahalle bakkalından değil de 20 dakika mesafedeki marketten almamı sıkı sıkı tembihlerdi. O zamanlar marketten alışveriş yapmak lükstü bizim için, amcam sırf ben mutlu olayım, diğer çocuklardan geri kalmayayım diye her seferinde markete gönderirdi. Döndüğümde ise annemi yine mutluluktan al al olmuş yanaklarıyla bulur, ona güven veren amcama kocaman sarılırdım. Bize, özellikle de anneme babamın yokluğunu hissettirmeyen amcama minnettarım...
