Amaçsız bir hayat sürmekle yetiniyorum. Sokaklarda dolaşıyor, gelip geçen insancıklara bakıyor onların hayatlarını hayal ediyorum. Kahvedeki işsizlerle konuşuyor, sokaklarda sarhoş dolaşan insanlarla sohbet ediyorum onların içme sebebini kendimce haklı buluyorum. Çoğu insanın taşıyamayacağı hayatımı tek başına taşımaya çalışıyor, bazı insanlar gibi yaşamın dayanılmaz adaletsizliğine katlanamıyorum. Değersiz olmayı bir erdem sayıyor, insanların beni değersiz görmesine alışamıyor, onları küçümsüyor, hiçbirini umursamayarak kendi değersizliğimi değerli kılmaya çalışıyorum. Tanrıya inanmak istiyor ama küçük bir çocuğun olanları görmemek için kör numarası yapması gibi o fikirleri köşe atıyor, sorguluyor ve vazgeçiyorum

Kes kes kes yoksa ben kendimi kesicem

yine başladınız amk pesimistleri D::::::::::::::::::

panpa bence bu hayatın en doğrusu filozof gibi yaşıyorsun

edebiyata şuku

dostoyevski oku

Hayat üzülmek için fazla kısa

Cehalet mutlulukdur. Cahil kalın .

beni özetledin be bin

yitir ya

napak amk