Ebrar tekrar Alo dediğinde içim rahatladı bu sefer Alo sözcüğünün sonuna "Baba" sözcüğünü eklemişti, eğer garip bir fantazi içerisinde yaşamıyorsa arayan babasıydı, rahatlamıştım. Ebrar "Yalnız değilim ki baba yanımda Ata var" dedi bir anda. O sırada masadaki herkesin kanı dondu, herkes bir on saniyeliğine dönüp Ebrar'a baktı, herkes çökmüştü. Ben babalarla tanışma olaylarında hala çok gerilirim beyler, ama o gün bir ayrı gerildim. Adamla daha kızla çıkmadan lap diye tanışacaktık, üstelik abuk subuk bir kıyafet vardı üstümüzde. yannan kürek bir şeyler, tam da kızınız için yanlış seçenek benim ulan diye bağıran bir kıyafet. "Tamam baba geliyorum ben" dedi Ebrar, sonra da telefonu kapattı. "Atakan bey" dediğinde kafamı iki yana sallayıp "Hesabı ödeyin lütfen" dedi gülerek. işte yannanlara yan basmıştık beyler, bizdeki para bırakın hesabı ödemeyi, Tarlabaşında ucuz travestiye bile çakamazdı öyle az para vardı. Ağzımı açtım "Ebrar ben.." Ebrar hafifçe güldü, sonra da kartını bana uzattığını farkettim, inanılmaz derecede içerlemiştim, bunu anlamış olacak ki hemen durumu kurtarmaya çalıştı "Benim hesabımı burdan çektirir misin? Masadan kalkınca esiyor, üşüyorum Ata çok lütfen?" Ne kadar ince kurtarmıştı hatun, önünde saygıyla eğilecektim, kasaya gittiğimde elimi cebime attım kendi hesabımı ödedikten sonra Ebrar'ın kartını uzattığımda garson hızlıca kartı geçirdi, şifreyi tuşladı Ebrar buraya sık geliyor olmalıydı.. Makbuzu kontrol ettikten sonra garsona kafamı salladım o da bana salladı, mekandan çıkarken Ebrar'la kol kola yürüyorduk, "Yoruyorsun beni" dedi. "Bu kadar yavaş yürünür mü Ata haddiii" diye ısrar etmeye başladı. Sonra nişantaşında bir taksi bulana kadar hızlı hızlı yürüttü beni. Ortaköy'e gidelim mi Ata? dedi. Kafamı iki yana salladım, evin nerede Ebrar? diye sordum. Yaramaz kızım ben evden kaçtım diyip muzipçe güldü. Ben çok düz adamdım böyle saçma şeyleri anlamam mümkün değildi ama oyuna ayak uydurayım dedim. O halde ben de polisim güzelim, hadi dedim. Ebrar bana gülümseyip baktı. Böyle saçmalıklara katlanan ilk insansın gibi bir şeyi ağzında geveledi sonra bunun nasıl falso olduğunu farketmiş olacak ki sustu. Beşiktaşa gittik bir taksiyle, yine hatun ödedi. Bu sefer elimi cebime atamadan parayı çıkartmıştı, ben varmayı beklerken o tam parayı resmen hazırlamış taksiciye uzatmıştı, taksici bana kim bu gavat la diye bakarken indik arabadan. Ödemesene diye kızdım Ebrar'a. Gülüp "Arada başkan hanım da yapar yaramazlık" dedi. Ben de güldüm, sevimli kızdı Ebrar. Bir kahve içtik beşiktaş çarşıda, ben sigara da içtim. Ebrar bana kızdı, sonra da ceza olarak onu eve bırakmam gerekti. Beşiktaşta Swissotelin orada oturuyordu, tahmin ettiğim üzere iyi paraydı. Evin önüne vardığımızda hiç gitmek istemiyordum fakat Ebrar'ın eve dönmesi şarttı, yavaşça bana yaklaştı iyice dibime gelince. Eğlenceli birisin Ata dedi, Omuzlarımı silktim ben de nasıl aklıma geldi hala bilmesem de "Sen sıkılana kadar öyleyim Ebrar" dedim. Ben kolay sıkılıyorum yaa diye sevimli sevimli güldü Ebrar. Bu cümle canımı yakmış olsa da gülüşüne odaklandım beyler, tıpkı o karikatürdeki gibi. Bana yaklaşıp yanağımdan öptü, okulda görüşürüz Ata dedi ve beni Swissotel'in ışıklarının vurduğu o parkta öylece bıraktı. Hayatımda hiç o kadar güzel bir park, hiç bu kadar yalnız bir park görmemiştim beyler, biraz oturdum.. Bir tinerci yanıma yaklaştı sonra bir iki adım uzaklaştı, buyur kardeş dedim ona dönüp. Abi be, bir sigaran var mı? diye kibarca sordu, Buyur kardeşim diye bir dal verdim, yanyana oturduk lafladık biraz. Kızın birinin aşkından, tinerciyle arkadaş oluyordum. Mal oluyordum, deli oluyordum. Ben de gibtir olup eve döndüm bir şekilde. Ertesi gün cumartesiydi, evde vakit geçiriyordum bu sırada telefonuma bir mesaj geldi Whatsapp adından gördüğüm isimden sonra ufak bir şok yaşadım "Rüya"

Neyse beyler velhasıl kelam tabii ki hikayemizin güzel kızı Rüya olamazdı, öyle güzel kız bize yannan bakardı. Ama yalan yok kızın da ruhuna huurluk işlemişti beyler, su sebili var bizim koridorda kızlar oradan su içmez genelde malum, eğilirsin arkadan pislik olsun diye biri gelir dokundurur, tabii haklı olarak hoşlanmazsın. Rüya geçerdi bu sebile 15 dakika su içerdi huur, arkasında olurdum ben de hep şanssızlığıma bak ki kız da hep sürttürmeye çalışırdı dıbına koduğum. Beyler, yanlış anlamayın muallak filan değiliz ama böyle kızı da sevmem, böyle kız benden uzak yavşakları seven kızlardandır amaç bir gün sürttürdüğünde heh be ne rahatladım demek herhalde, bu arada kız lise bitimine kadar kimseyle de çıkmadı beyler gösterip de vermemek de ayrı bir huyuymuş sanırım. Neyse panpalar devam edelim. Rüya'yı fazla kötülemeyek, kedi uzanamadığı ciğere mundar dermiş. O gün de sınıf başkanı seçimleri yapılıyor, bu Rüya da zengin kız yurtdışında okuyacak, babası parasını verecek ama CV lazım, kızın notlar iyi, ah bir de sınıf başkanı olsa! Ne güzel olur halbuki, zaten bu huur da bunu planlamıştı bir iki gündür erkeklere genelde yavşayarak veyahutta ben şehre yeni geldim (Kız liseyi okumak için dışardan gelmişti) bana etrafı gösterin yaa diyerek bir iki erkekle dışarı çıkıp onlarla tanış olmuştu. Kısaca çoğu oy onundu tabii karşısına kendisinden iyisi çıkmazsa. Ben de dedim ulan adaylığımı koyayım filan haşat edeyim huuryu, sonra düşündüm dedim alt tarafı sınıf başkanlığı, yurtdışında okumayacaksan bir gibe yaramayan aptal bir şey, yannan kürek işler. Tam bu sırada Ebrar diye bir hatun vardı sol ön sırada çok sessiz ama böyle el kadar minicik 1.50 boylarında açık kumral saçlı, incecik kolları, bilekleri, narin bir suratı olan kızdı vücudu hafif balık etliydi fakat abartı derecede değildi, genel olarak kız çok narindi, zarifti, yine parası olduğu çok belliydi çünkü: çok bakımlıydı, kollarında, yüzünde hiç sakal bıyık görmedim beyler kızın ve inanın millet 9. sınıfta kendini hep böyle saldığı anlarda göreceğine inanıyor böyle şeyleri, ama hatun sağlam derecede kendine bakıyordu, büyük olasılık en güzel saç boyasından, en güzel parfümlerden kullanıyordu, hep çok güzel kokardı. Şirindi, ufak tefekti ama sessiz de bir kızdı, Ebrar öyle bir hatundu ki sınıfın yarısı zaten onun şirinliğinden etkilenip ona oy verirdi. O sırada hoca önümüze birer parça kağıt koyup,"Kapalı oylama yapalım beyler bayanlar ve de rica ediyorum bunu önemseyip, dalga geçmeyin. Bu yurtdışında okumak isteyen arkadaşlarınızın bazıları için önemli." dedi. Sınıfa gözlerini dikip kim aday oluyor diye sorduğunda ben tam el kaldıracaktım ki Ebrar'ın el kaldırdığını gördüm, büyük olasılık benden korkan tipler bana korkusuyla oy verecek, Ebrar'ın sevimliliğine de bir iki oy gidecek, oylar bölünecek Rüya başkan olacaktı. Neden bilmiyorum ama Rüya'nın başkan olmasını istemiyordum, şirret bir kız gibi geliyordu. O yüzden elimi yavaşça indirdim, Kalan eller Rüya ve Ebrar'ınkilerdiler ve ben hangisine oy vereceğimi bilmiyordum, Ebrar iyi kızdı ama Rüya da ciks objesi gibi hatundu, bu sırada hoca kağıtları toplayacam lan hadi bakışını üstüme kitledi, kağıda bir kelime karalayıp hocaya verdim, fakat ucuna ufak bir yonca işareti çizdim çünkü yoncaları çok severim ben beyler böyle ufacık fakat her yerden fışkıran yoncalar pek hoşuma gider zaten gelir gelmez sıramada bir tane kazımıştım sıramın üstünde ufacık bir yonca vardı fakat o kadar hoş kazınmıştı ki onu büyütmeye veyahutta daha fazla oymaya kıyamıyordum. Kağıdın arka köşesine yoncayı çizip katlayıp hocaya verdim, oylar sayıldığında bir sessizlik sınıfa yayıldı. Sonra da kimin başkan olduğunu öğrendik..

Kağıtta "Efe'ye dikkat et Ayı, bu seferlik Ebrar için ikinizi kolluyorum" yazmıştı, Efe denen bir çocuk vardı beyler, adını duyar duymaz yıkıldım, çünkü eleman çirkin olmasına çirkindi fakat Ebrar'ın aradığı ilgiyi Ebrar'a gösterebilecek bir çocuktu, bunun dışında inanılmaz derecede zengindi, bazı günler okula spor arabayla filan gelen bir tipti, normal günlerde de şöförle geliyordu zaten, benim bu çocukla yarışmam için şansı bırakın, ihtimal yoktu. Eleman tedirgin olmadan ehliyetsiz Maserati süren bir tipti. Bunun dışında okulda force'u olan Ayhan kardeşimiz de belli ki Ebrar'dan hoşlanıyordu çünkü, bunu benim için değil Ebrar için söylemişti. işte şimdi iki kişiyi halletmemiz gerekiyordu, bunun tek bir yolu vardı o akşam ne yapacağıma karar verecektim, Ebrar'a ne olduğunu söylemeliydim. Ona her şeyi anlatacaktım. Onu nasıl sevdiğimi, aşkımın ne kadar büyük olduğunu ve onsuz bu işe gerçekten dayanamadığımı yanımda olmazsa gerçekten taku yiyeceğimi söyleyecektim. Okul çıkışı biraz konuşabilir miyiz? diye sordum. Kış geliyordu hava soğuktu, "Beni vapura üşütmeden bırakırsan olur Ata" dedi. Anlaştık dedim ben de çıktığımızda vapura doğru yürüdük aşağı doğru inerken ona konuyu açtım, seni seviyorum diyerek başladığım gibi anlattım anlattım ve anlattım iki kelimelik "Peki o zaman" cevabıyla yüreğimi yaktı, ne diyeceğini bilmiyordu çünkü: o böyle bir şeyleri hala hissedebiliyor olduğum ihtmalini çoktan bitirmişti ona göre ben yakın bir arkadaş belki uzaktan arkadaş olmak istediği eski sevgiliydim, durum hiç iyi değildi hayatta tek tutunduğum dal, belki de uzun süredir bir tanem dediğim Ebrar'ı kaçırıyordum elimden, bitiyordu beyler en sonunda. Vapurun önüne geldiğimizde, onu çok kıskandığımı söyledim. Omuz silkti Ebrar hanım, ona göre bu doğal bir olaydı anlaşılan Ebrar'ım lütfen diye yalvarana kadar uzun süre sessiz sessiz oturdu. En sonunda kafayı yiyip sokakta yürüyen dallamaları yanından geçince kıskanıyorum, onlar da senin kokunu alıyorlar, almamalılar diye sinirlendim. Elimi tuttu, gözüme bakıp Ata, sen benim en yakınımsın, gitmeni istemiyorum ama gitmek istiyormuş gibi konuşuyorsun dedi. Haklıydı, daha fazla Ebrar'ın yanında kalmam mümkün değildi, bu kıskançlıkla yakın zamanda birilerini öldürecektim ya da kız iyiden iyiye önüne gelenle çıkmaya başladığı şu dönemde beni de yine elden geçirip belamı tekrar gibecekti. Bu işin böyle kapanmasını istemiyordum fakat başımı olumlu yönde salladım, Ebrar'ım gideceğim ben dedim, mecburum dedim. Aaah, baloyu unutma ama diye yanağıma ufak bir öpücük kondurdu. Ne balosu, heee o balo mu? LAN?!

Beyler Zeynep benim 1 aylığına okulda gözükmememi istedi. ilk Eylül ayında okullar açıldığında ben orda olmayacaktım fakat sonrasında okula girdiğimde bomba gibi düşmemi istiyordu. Eski imajımı bana geri kazandırmak konusunda çok ısrarcıydı. Her zaman bana şey derdi (Hollywood konuşması vardı biraz hatunda tıpkı Ebrar gibi) "Bazı insanlarda Az gösteriş çok gösteriş demektir Atacım ve sen bu insanlardan birisin." Bütün bu planları yaptığı gün meyhaneye gidecek ve ona ilk defa rakı ısmarlıyacaktık, Zeynep ömründe rakı içmemişti ve denemek istiyordu, biz de Halil abi'nin mekandan kalktık (Şimdi burada tekrar ufak bir ekleme beyler, çoğu zaman biz orada otururduk, orası bizim zamanımızın sonlarına doğru kafe açtı makbuz kesmeye başladı ondan evvel, içerisnde oyun oynanan bir iki iş yeri olan kepenkli bir kahvehaneydi, biraz batakhane türevindeydi fakat gelen tipler genelde öğrenciydi o yüzden hiç öyle düşünmedik zaten mekan çok da kalabalık olmazdı. Zeynep gibi yakın kız arkadaşlarım hariç hiç bir kıza bu mekanı göstermedik tabii , o dönem de adı Yolgeçen Han'ıydı, biz kısaca Han der geçerdik. Hikayede de bundan sonra Han diyeceğim) Neyse, Han'dan kalkıp meyhaneye doğru yola çıkacaktık, Han'da Halil abi'nin yaptığı klagib tadilatlardan biri vardı ben de bir tanesinin üstünden atlayayım derken bir anda nasıl olduğunu anlamadan sağ bacağımdaki rahatsızlık nüksetti beyler, dizimdeki kaslar kendini bırakıverdi, diz kapağım yerinden çıktı öylece kaydım. Yerde yattım bir süre fakat bir türlü kalkamıyordum, Zeynep'in gözünden endişe akıyordu, sürekli elinde buzlarla dizime basmaya çalışıyor, omzuma vurup "Söz geçecek bak buradayım ben" diyordu. Ama beyler, bu acı sanki köprücük kemiğimi kırdığımdakine benzer bir acıydı, sızlama gibi korkunç bir ağrı.. işte o anda anladım, kırmıştım ama nereyi? Diz kapağımı mı? Hayır, hayır mümkün değildi. Hemen yakın olan Haydarpaşa Numuneye gittik babamın şimdilik endişlenmemesi için haberi olmamasını istedik. Ondan sonra da Orhan'ı ve Kaan'ı çağırıp Numuneye yollandık, Kaan da Orhan da Kadıköy'de oturduklarından çabucak geldiler, beni bir taksinin arkasına koymaya Halil abi Kaan Orhan ve Zeynep yardım etti, kafamı Zeynep'in başına koydum beyler, sağ dizim hafif kırık oturuyordum, Zeynep dizime bakıcna ufak bir çığlık attı, "Ata- ata diz kapağın dizinin üstünde duruyor" dedi. Harbiden aşağı bakınca diz kapağımın yerinden çıkıp taa yukarıya kadar geldiğini gördüm beyler, o kadar korktum ki sıçtığıma kısa süreliğine inandım. Zeynep bir eliyle gözlerimi kapadı, sonra ufak bir kasisten geçince ağrım korkunç şiddetlendi bir süre Zeynep'in elinin içine sessiz sessiz ağladım ama sonra gözlerimin karardığını hissettim beyler.

Okullar tabii ki açılmıştı beyler, bahsetmedik ama lise 3 bizim için zorlu bir dönem olmaya başlamıştı, zütümüzden kan alıyorlardı ve biz it gibi çalışıyorduk, dershaneler, haftasonları dolulukları içinde bir tek ortak paylaşımım olan bizim ekiple buluşabiliyordum. Ebrar ile buluşmam zaten mümkün olmuyordu. Haftasonları o da benimle buluşuyordu, döndüğünden beri ilk defa hayatında biri yoktu ve inanır mısınız bu beni inanılmaz mutlu ediyordu, bir yanım hala onunla olmak, geri dönmek istiyordu onunla kalmak istiyordu. Napalım ben böyleydim işte beyler, haftasonları güzel yemeklere zütürüyordum onu, sonrasında o ödüyordu tabii. Aramızdaki 3 yıllık ilişkiden sonra benim paramın kısıtlı olduğunu anlamıştı, ben çaktırmamaya çalışsam da mümkün mertebe o ödüyordu her defasında ödememesini söylüyordum genelde pislik olsun diye teşekkür ederim diyip öpermiş gibi yaparken yanağını ısırıyordum. O günleri de hala özlüyorum, Ebrar insanın çevresinde olunca insanı mutlu eden bir varlıktı fakat ona aşık olduğunuzda sizi inanılmaz üzerdi, bu hikayeyi dinleyen bir kaç kişinin bile Ebrar'a aşık olmasından onun cazibesini az çok çıkartabiliriz sanırım beyler, neyse devam edelim hikayemize biz böyle devam ederken Ayhan diye bir arkadaşım vardı, iyi anlaşırdık ama çok da takıldığımız bir tip değildi, annesi kimya hocasıydı bir gün Ayhan'ın annesi Nurgül hoca beni çağırdı dedi Atakan, Ayhan sana bir şey iletecekmiş ama bulamıyormuş, sana bu kağıdı vermemi istedi dedi. Tabii benim kanım dondu kimse bana tutup da hocayla kağıt gönderecek kadar önemli bir şey yazamazdı, yazsa bile ne anlamı olabilirdi ki? Bildiğim kadarıyla Ayhan son dönem çok hastaydı bir karaciğer sıkıntısı vardı fakat okulda herkesin sevdiği tanıdığı bir tip olduğundan direk dedikoduyu da alan bir elemandı. Fakat şaşırtıcı bir biçimde dedikoduyu dağıtmazdı, sadece içinde olan insanlara söylerdi, bu yüzden onu herkes o kadar severdi, olayın aslını astarını bulmadan kimseyi uyarmayan erkek bir adamdı. Kağıdı alıp cebime attım, korkmuştum. Olabileceklerden hoşlanmıyordum, Ebrar son dönem bana çok mesafeli davranıyor, bir şey istediği zaman sadece yanıma yanaşıyordu. Bu da artık iyice beni kıllanıdırıyordu, hayatında bizim okuldan biri varsa benimle rekabet etmek istemeyeceğini biliyordum, bu yüzden belki de geçmişimizi gizliyor olabilirdi. Ne halt edecektim, kağıdı açmalıydım. Kağıdı açtığımda yüzüm düştü ama o sırada iki sıcacık el beni belimden tutup kafasını sırtıma gömdü, sonra beni güzelce kokladı, gülüp "Atkı için teşekkür ederim Şövalyem" dedi. Kağıdı saklamaya uğraşmak zorundaydım..

Devam ediyoruz beyler, tam gaz hem de yazma şevkim arttı bir anda bu partı da yazayım hemen 2 dakikalık tuvalet molasından sonra size geleceğim.
---
Öyle bir an gelmişti ki artık her şey bomboştu, hani bilirsiniz ilk defanızdaki heyecan yoktur ama heyecansızlık da değildir, artık yeni bir şey değil ama zevkli bir şey yaparken, örneğin araba kullanmaktan zevk alan bir adam için, örneğin bilgisayar oynarken bir oyundan alınan keyif için, örneğin bigiblet sürerken ve ya motor kullanırken. işte o anda ben de öyle hissediyordum, Nilgün çok kısa değildi beyler, bunu da hikayemize ekleyelim dolayısıyla minnak şirin modelden çok ortalama güzellikte ortalama bir kızdı fakat davranışlarıyla ve bazen cazibesiyle bunu kapadı sanırım insanlar için, benim için sadece bir kerelik olay olduğu için bir şey diyemem. Ama kızın evinde bilirsiniz kız yanıza uzanır siz yanındasınızdır saçlarını okşarsınız filan ya öyle bir pozisyonda yatıyorduk. Sigarayı dönerek içiyorduk, bir an önce bitsin ve aksiyona başlıyim istiyordum açıkçası. Sigara biter bitmez Nilgün'ü tutup boynunu öpmeye başladım beyler sağ elimle de bir şekilde aşağıdan okşamaya çalışıyordum ama olaydan komple haberim olmadığı için öylece bir şekilde kendimce saçma bir uğraş veriyormuşum sonradan Nilgün söylemişti bunu da fakat çok libidolu bir hatun olduğu için o da sağ eliyle benimkini ellemeye okşamaya başladı pantolon üstünden. Şunu da ekleyeyim burada Nilgün öyle çok tecrübeli değil de içgüdüsüne göre ilerliyordu, öyle bir raddeye geldik ki artık ikimiz de yarı çıplaktık, ışıklar açık seviştiğim ilk kızdı beyler Niilgün o yüzden belki anısı farklıdır ama her şeyi görüyordum, tam başını koydum ki öylece bana baktı, kız gerçekten ıslaktı ve yanıyordu beyler ama gözümün içine bakıp başını iki yana salladı öylece. "Ne var kızım ağzını elimle mi kapatıyim?" (Denizden sevgilisinin komşular duymasın diye bunu istediğine dair geyikler yapardık hep) "Ayı hayır ben bakireyim" dedi. Beyler gram inanmadım, kızın sevgilisi 3 senelikti ve bir kerecik bir şey yapmamışlardı ama hafif başını dayayıp da içeri doğru zorlayınca hiç kolay girmediğini ve alırken zorlandığını farkettim, canı yandığı belliydi. Sonra ona dönüp baktım, "Sahiden mi söylüyorsun lan sen?" Başını üstüste salladıktan sonra gözünden yaşlar aktı. "Sevgilimle olsun istemiyorum, çünkü: benimle evlenceğine çok inanmış, seninle olmasını da istiyorum Ata ama bunun sadece bugünlük olduğunu biliyorum, yan tuvaletten konuşmalarınızı duydum" işte o anda bende kayış koptu beyler, kız doğru söylüyordu. "Ee dedim sevgilinle napıyorsunuz peki?" O anda hızlıca ayağa kalktı, bu sefer yüzü hınzırca gülüyordu benimkini ağzına alıp sakso çekmeye başlayınca benim de yüz güldü beyler tabii. Ama zaten çok tecrübeli değildi, üstelik çok uğraşıyordu ve de zaten 4 biradan sonra çok zorlanıyordum ben. Öyle bir süre devam ettik , kafamı kaldırıp "Amaan giberler" diye soruyu sordum. "istersen ilk seferin benimle olabilr biliyorsun değil mi?"