Fotoğraf işlerinden dolayı biraz geciktik kusura bakmayın panpalar. Şimdi sonlarına doğru yaklaşıyoruz bu senenin bu vakte kadar okumak istemeyen panpalara hemencecik bir özet geçelim:
Ebrar: Sevdiğim kız.
Ata: Ben
Ebrar'la Ata 9. sınıfta güzel bir arkadaşlıkla ardından sevgililikle yollarına devam etmişlerdi fakat arlarında belli sebeplerden ötürür Ebrar yurtdışına gitti, Ata 10. sınıfı burada yalnız geçirdi bu Ata'nın da Ebrar'ın da hayatını değiştirmiş bir durumdu, döndüklerinde iyi anlaşamayıp ayrıldılar ama zaten oraya gittiğinde de ne Ebrar ne Ata boş durmuştu, bu da sebep oldu tabi ayrılmalarına. Rüya gibi yan bir karakteri atlıyorum. Zeynep Ata'nın Ebrar'ın bir kısmından kurtulmasına yardım ediyor, Bade Ata'nın Ebrar gittikten sonra çıktığı hatun. Güzel sanatlarda filan okuyordu, bunu da hallettik Orhan Deniz Kaan gibi isimlerde arada göreceğiniz, Ata'nın arkadaşları oluyor. Erkan ise Ata'yı satıp Efe denen Ebrar'ın yeni sevgilisiyle yemeğe çıkan bir it.
---
Bu vakte kadar okumayanlar için de özetimizi geçtik şimdi sıra partımızda.
---
MFÖ Konseri 19 Mayıstaydı, bilirsiniz yürüyüş sonrası öyle eğlenceli, güzel bir gün geçirmeyi planlıyorduk sonunda da ben Ebrar'ıma dönecektim, o gün attığım mesaja uzun süre cevap vermedi Ebrar, sebebini çözemedim, inanın bilmek çok isterdim. Whatsapp'e girdiğini görebiliyordum ama bir türlü cevap alamıyordum, rahatsız olmuştum. Ebrar sanki mesajlarımı silip devam ediyor gibiydi, ben de bu sefer hiç durmadan atmaya başladım. En son mesajlarımda "Seni görmeye geleyim mi? Beşiktaşa kadar gelirim, uyumamaya çalış olur mu?" yazmıştım, en sonunda cevap verdi, ve beni alıp yerden yere vurdu beyler mesajda "Neden?" yazıyordu, bu sefer daha uzun daha anlamlı bir şey yazmazsam sanki onu görmeyi hak edemeyecek gibi hissettim. Başladım yazmaya: Çünkü ne yaparsan yap ben buyum, hani demiştin ya bana 9. sınıfta seninle tanışmak istiyorum diye, işte ben de 9. sınıftan beri hep yanında olmak istiyorum Ebrar, ben buyum istemiyor olabilirsin ama seninle konuşup niyetini öğrenmeyi ben istiyorum" O akşam bir mesaj daha gelmedi beyler, Ebrar'ın mesaj atmaması üzerine benim içimi öyle fazla bir sinir kapladı ki kıpkırmızı oldum, etrafta bağırıp çağırıp ortalığı devirdim. Zar zor zapt etti bizim ekip beni. Ben de eve dönmem gerektiğini o zaman anladım, beyler, bir işte başarısızsanız ve ne kadar hayal kırıklığına uğrarsanız uğrayın o devam etme şevki vardır, bilirsiniz belki o şevki, ben en iyisi olacağım ben en güzelini yapacağım diye. O şevk işte o 19 Mayıs gününe kadar Ebrar tarafından delice kırılmıştı, onun için her şeyi yapacak adam ondan vazgeçmiş bir adam olmuştu fakat o akşam değişmek istedim, tekrar onun için her şeyi yapmak istedim. Beşiktaşa gitmek istedim, fakat o istemedi. Ee sen elmayı seviyorsun diye elma da seni sevecek değil ya? Eve döndüm, ertesi gün mesaj atmaya kendime söz verip yatıp uyudum.

Beyler koca bir partı yalan etti serkan yine.
---
Baştan tekrar yazıyorum o yüzden arada atlayabilirim. Nilgün'ün bacağından yukarı doğru iyice kaydım beyler, belli bir süre sonra elim artık iç çamaşırının üstündeydi, bana bakıp güldü sonra da ağzını açtı "Ebrar senin hakkında doğru konuşmuş, harbi tehlikeliymişsin Ayı" dedi. Biraz bozulmuştum beyler, demekki Ebrar benim hakkımda Nilgün'e konuşmuş onu bana yanaşmaması konusunda uyarmış mıydı? O zaman bu kız benimle niye konuşuyordu? Elimi çektim beyler hızlıca, ama Nilgün hiç alınmamıştı anlaşılan ki iki eliyle tutup elimi tekrar bacağının üzerine koydu. Öylece kaldım ben de beyler. Şimdi ufak bir ara verip burada şunu söylemek istiyorum, ben öyle yavşak olup da çok kız düşüren bir tip değilim, hatta çok kız düşüren bir tip de değilim. Ama bu hikayede üstüste kız düşürme modundayım, nasıl olduğu hakkında inanın benim de hiç bir fikrim yok fakat kızlar bir şekilde özellikle Ebrar'ı bilenler, eğer çok masum değildiyseler (ki çevremde öylesi pek yoktu Masal hariç) bir kızı böyle seven bir adamı hayatta kaçıramam diye düşünüyorlardı diye düşünüyorum. Bunun dışında uzun boyuma rağmen, kiloluyum beyler göbeğim filan var yani öyle fit bir tip değilim, yağlı-kaslı garip bir vücudum var pek de beğenilmezdi arkadaşlarım tarafından şimdi çok hayvanımsı gözüktüğü için tarzı olduğunu söylüyor arkadaşlar ama o dönem pek de tarzı yoktu Ayıcık derdi millet yani bize. Bunu da geçtim, ben kızlarla öyle tanışıp harcayan biri de değilim, lisede çok yaptım filan ama bıraktım o işleri. Neyse beyler sonuç olarak bu işler böyle ben hikayede lanse edildiği gibi yavşak her istediği kızı elde edebilen bir adam değilim, o yüzden de bu ne ulan hiç gerçekçi değil herif önüne geleni tokatlıyor demeyin çünkü ne yazık ki öyle yürümüyor. Artık dayanamıyordum açıkçası beyler Nilgün'le yiyişmeye başladık deli gibi yiyişiyorduk, mekan ergen mekanı filan ama biz hiç dinlemeden deli gibi yiyişmeye başlamıştık, nilgün bacaklarını bir süreden sonra benim kucağıma bile atmıştı fakat bu sırada sağ diziyle hafif taşşaklarıma basıyordu beyler, yalan yok canım da acıyordu. Ayrıldım bundan kısa süreliğine baktım öylece o da bana baktı, dedim Nilgün gelecekte çocuğum olmasını isterim ben. O da biraz daha bastı bana bakarak "Evet ama benim hoşuma gidiyo seni hissetmek" dedi. Ulan delisi bırakmıyor peşimizi diyemedim. dıbına koduğumun manyakları yine gelip beni bulmuştu. Madem hissetmek istiyorsun niye taşşağıma basıyorsun, patlarsa acilde hissederler diyemedim tabii. Öylece kafamı salladım yiyişmeye devam ettik, biraz alttan elimle okşamaya başladım bunu zaten soba gibiydi beyler, Nilgün'den sonra çok kızla görüştüm ama beyler bu kadar kolay fırını yakan bir kız daha görmedim, hatun çok kolay kıvama geliyordu. Tam bu sırada arkadan biri astım krizine girmiş gibi öksürdü. Kafamı kaldırınca Deniz'i gördüm, "Kanka tuvalete gidelim mi" diye hızlıca sordu. Anladım ki konuşmamız gerekiyordu, "Eyvallah" dedim. Çıkarken arkamdan Deniz'in yanındaki kız Nilgün'e soruyordu "Siz çıkıyor musunuz şimdi?" "Yok biz sadece arkadaşız" "Hee arkadaşça yiyişiyorsunuz yani"..