altınıza sıçacaksınız 2

evet beyler, geçen kaldığım yerden devam ediyorum. yine bişeyler geldi başıma. gibecem bu işin ızdırabını. ha,bu tür şeylere inanmayanlar da okumasın amk. kimseyi inandırmak zorunda değilim. ben yaşadığımı anlatıyorum. hadi o zaman başlayalım.

dün sabah yusuftan uyuyamadım. daha doğrusu uyumamak için kendimi tuttum. tak gibi uykum vardı amk. sabah on gibi bi arkadaş aradı işte 6 gibi işten çıkarım, takılırız siz de kalırım falan diye. tamam dedim. saat 3e doğru acayip uyku bastırdı bigisayar başında dalıp duruyorum. aradım arkadaşı geliyon mu kesin yoksa sızacam diye. o da yok kanka bugün mesai uzadı kusura bakma falan dedi. iyi amk dedim koydum kafayı yattım. acayip sıcak evin işi pişiyorum. üstümü falan çıkarttım, daldım. bi ara uyanır gibi oldum. gözlerimi açtım ama heryer karanlıktı. yüzü koyun yatmıştım arkama da dönemiyordum. sıcak bi el sırtıma dokunuyordu. yanıyordum. o nası bi yanmadır amk, soba gibiydi. bağırmaya çalıştım sesim çıkmadı. gerisini hatırlamıyorum. şükür ki dalmışım tekrar.

neyse akşam 7 gibi uyandım. moron gibiydim. kalkıp bi duş alayım dedim. aklıma o olay geldi. arkamı dönüp aynada sırtıma baktım. sırtımda kıpkırmızı el izi kalmış amk. elimle dokunacaktım oraya, zütüm yemedi. sonra duşumu alıp çıktım. bu kez sırtıma baktığımda yoktu el izi. içim biraz olsun rahatladı. mutfağa girdim bişeyler atıştırmak için. ekmek dolabını açtım. amk evde 4 tane ekmek vardı. ama ekmekler ortada yoktu. emindim ekmek olduğundan. sağa sola çekmecelere falan baktım. yok baba yok. dedim, yine bi taklar dönüyo. neyse bakkala gidiyim dedim ekmek almaya, ekmeğimi aldım evinin önüne geldim. anahtarı tam çıkaracam bi baktım kapı açık amk. noluyor yine gibecem dedim. yusuf yusuf eve girdim yine. sanırım yine evin içindelerdi.

tıkındım mutfakta. sonra oturdum bilgisayar başına. bilgisayar açıktı. açık mı bırakıp yattım kapalı mı onu hatırlamıyorum ama. neyse oturdum biraz. korku ve stres var. sigara üstüne sigara yakıyorum amk. anlatmıyorum amk vazgeçtim ya,gibleyen yok, kendi kendime konuşuyom.

neyse çıktı bir iki dinleyen devam ediyorum. bilgisayar başındayım. kül tablası kendiliğinden yere düştü amk. bilgisayarın altına gitti. ortalığı tak zütürüyor. elektrikli süpürgeyi almak için annemlerin yatak odasına gittim. ki gittiklerinden beri ikinci defa giriyorum. girdim yine şok oldum amk. tertemiz olan yatak odası darmadağındı. gibecem lan gibeceem. toplamam lazımdı yoksa benden bilirlerdi. neyse toparladım. aldım süpürgeyi salona geldim. ama yerde ne en ufak bi kir vardı ne de kül tablası. uçup gitmişlerdi sanki. ve bilgisayar da kapanmıştı.

@13 önce diğer başlığı oku o zaman ne tıkanması yarram.

züt iyice yusuf yusuf. ama yapacak bişey yok. komşuya falan da gidemem amk. hem muhabbetim yok yeni taşınmışız hem de çekingen insanım öyle herkesle dalak daşşak konuşamam. oturdum yine bilgisayar başına. bastım düğmesine açılmıyo. bi daha bastım yok. bi daha bastım açıldı,oh dedim bi de bilgisayardan oluyoduk. sonra tam masaüstü geldi elektrikler gitti amk. ama dışarıdan ışık vuruyordu. taku yedik dedim. geçen günkü olaydan sonra karanlıkta pencereden dışarıya bakma cesaretim de yoktu. hemen çıktım evden, binanın ışıkları yanıverdi. karşı komşunun ziline bastım, açan yok. alt kata indim,iki tarafa da bastım kapıya vurdum açan yine yok. noluyor lan dedim bi de 2 üst kata çıktım yine açan yok ama her evin önünde ayakkabılar var. artık delircek duruma gelmiştim. yusuf çeke çeke eve girdim napıyım. ışıklar yanıyodu. hemen gidip bi sakinleştirici aldım. o sırada yine nevrim döndü amk.

mutfağın balkonunda bilgisayarın sandalyesi. evde geziniyolar, gibiyim böyle işin anasını dedim. balkona gidemedim korkudan hemen mutfaktan bi sandalye alıp bilgisayara kuruldum yine. tak var ya bilgisayarda. açtım bilgisayarı, teklemedi açıldı bu kez. masaüstü gelince ekran gidip gidip gelmeye başladı. lan sanki korku filminden oynuyodum amk. odama gidip kendimi kilitledim. ışığı falan açtım. güzel karikatür çizerim. 1 saat falan onla uğraştım. sonra az uyuduğum için 12de falan geldi uyku. uzandım yatağa yine korku dolu düşüncelerle yumdum gözlerimi.

sonrası, yani dün gece. uyuyarak müzik dinlerim arada sırada. yine öyle yapayım dedim. açtım telefonun müzik çalarını, uyuyakalmışım. ne kadar zaman geçti bilmiyorum. tıkırtılarla uyandım. kapıya vuruyolar. züt yine tur atıyo korkudan. başımı yastığın altına koydum duymamak için. ses gittikçe yükseliyor. besmele neyim çektim. gittikçe ses artıyo ve hızlanıyo. içimden sövmeye başladım. ne yapacağımı bilemiyorum. neyse 3 5 dakka sonra azalarak yok oldu sesler. sonra bir de evin kapısının sesi geldi üstüne. gel de sıçma arkadaş. zar zor da olsa yarım saat içinde uyumayı başardım terler içinde.

yine ne kadar zaman geçti bilmiyorum. sebepsiz uyandım bu sefer. hava hala karanlık. telefonun şarjı bitmiş müzik çalmaktan. aklıma geldi bi bakıyım dedim. baktım kapanmış. neyse koydum başucuma. tam gözlerimi kapattım ki homurdanma sesleri. çok yakından geliyor ama. hay gibeyim ebesini dedim. telefondan geliyor ses fark ettim. lan elime almaya zütüm yemez atsam falan susmuycak amk biliyorum. garip garip sesler. sanki bişeyler diyo ama anlayamıyorum. 80 yaşındaki dede sesi gibi bişey. artık dayanamadım ya allah diyip aldım telefonu elime bataryayı çıkarttım, yine garip bi ses çıkardı ve sustu. acayip tırsıyodum. telefonu dolabıma koydum. sonra güç bela gidip ışıkları yakıp tekrar koydum kafayı. yine uyumuşum çok şükür.

bi daha anlatmıyorum amk, gibseler anlatmam.

(bkz: altınıza sıçacaksınız)