O gün yine çıktık evden arkadaşlarla gidiyoruz Maksat gezip tozmakdı.Ama tabi ki işlerin hayatımızı karartacak kadar kötü noktalara gideceğinden habersizdik. Dört arkadaş yoldayız evlerimiz yüksek bi yerdeydi. Etrafında boş araziler ve bağ evleri vardı. Bağ evlerinin olduğu tarafa giderdik her zaman tabi ki boş evlerde vardı bazıları oldukça ürkütücü görünüyodu. Bütün işler dün izlediğimiz nova videosunun altından çıkacak ve hayatımızın en korkunç günlerini yaşayacaktık.

Edit:Arkadaşlar talep olursa devam ederim...

isimler değiştirilecek beyler Ben:Güray Arkadaş 1: Orçun Arkadaş 2:Emirhan Arkadaş 3:Alperen

Dağ evlerinin bulunduğu arsaya girdik mahalle çok büyük değildi delikanlı sayılan insan sayısı çok azdı bu yüzden kafamızın estiğini yapardık. Novanın define haritası bulduğu videoyu izlemiştik bu da bizi umutlandırmıştı zaten arsanın yukarısındaki site inşaatı tarihi eserler bulunduğu için durdurulmuştu. Bizde terk edilmiş evlere girmeye karar verdik yaklaşık 4-5 tane çok uzun süredir kullanılmamış ev vardı evlere sırasıyla girdik fakat evler pek eskimiş değildi hayal kırıklığına uğradık

Ertesi gün yine oraya gittik ama evlere girmedik. Semaver yakıp çay içtik hava birazdan kararacaktı bizde biraz daha ileri gidelim dedik daha önce bu taraflara hiç gelmemiştik hava kararmıştı.Ama burada daha önce hiç görmediğimiz bir ev vardı tam bir harabeydi. Alperen tez canlıdır. Hadi görelim dedi. Emirhan biraz korktu ama pek bişey söylemedi.Ben de girelim o zaman dedim ve eve girdik oldukça harabe bi evdi. Yıkılması sürpriz olmazdı.

Ev konak tipiydi. Orçun benle Emirhan da alperenle ayrıldı ev çok genişti. Odaları gezerken birden Alperen bağırdı."Allah rızası için buraya gelin!"Orçun paniğe kapıldı. Koşar adım gidebiliyoduk.Çünkü ev de yürümek bile çok tehlikeliydi. Alperenden ses gelmedi bi daha bulundukları yere geldik kimse yoktu. Korkmaya başladık. Ardından ev sallanmaya başladı. Orçun bağırmaya başladı."imdaaat yardım edin!" diye. Daha sonra zar zor kendimizi dısari attık. Orçun çok sinirliydi."Dedim size şu dıbına koduğumun evine girmeyelim"dedi.Ben çok telaşlıydım çünkü Emirhan la Alperen ortalıkta yoktu. Bağırmaya başladık Emirhan Alperen diye fakat cevap yoktu bizde. ordan ayrılmaya karar verdik çünkü kimse cevap vermiyordu.Tam ayrılacakken Emirhanla Alperen arkamızdan bize seslendi hem korktuk hem de çok şaşırdık Alperen hemen elindeki küçük kutuyu gösterdi kutu çok eskiydi bunu kilidinin çürümüş olmasından anladım hemen burdan ayrılalım dedim kutuyu henüz açmamıştık henüz aklımızda pek bi fikir yoktu çünkü çok korkuyorduk. Benim evim onlardan yakındı bizim eve geldik ve kapının ağzında kutuyu açmamız gerektiğini herkesin bunun içindekini görmesini istediğimi söyledim ve kutuyu açtık kutunun içinde deri bir kağıt parçası vardı. Kağıdı açtığımda şok olduk çünkü kağıt tam anldıbıyla define haritasına benziyordu.Şaşkınlığımızı bir kenara bıraktık. Ortak kararla kutu o gece bende kalacak yarında kağıdı inceleyecektik.

Beyler 2 saat sonra devam etcez daha seri olarak

Arkadaşlarla tokalaşma vedalaştıktan sonra eve girdim kutuyu montumun içine soktum nisanın başıydı havalar henüz çok sıcak değildi. Annem montumun içindeki şişliği farketmedi hemen kutuyu alıp yatağımın altına soktum.Ama ne bilelim bu kutunun bizim için büyük bi felakete sebep olacağını. Yemek yedim sonra arkadaşlarla wp grubumuzda zengin olduğumuzu hayatımızın kurtulduğunu konuştuk ama daha bu kağıdın ne olduğunu bilmiyorduk. Kağıdın fotosunu atmamı istedi bende kutuyu çıkarttım ve kağıdı açtım hemen fotosunu çekip geri kutuya koydum açıkçası bu kağıt beni çok ürkütüyordu. Orçun bu kağıttaki sembollerin ve yazıların anlamlarını nasıl öğreneceğimizi sordu. Alperen ben biraz araştırma yapıyım dedi. Alperen deep webi kullanırdı ve bu konularla ilgili aramızda en çok bilgiye sahipti. Alperen bişey öğrenemedi fakat benim aklıma hocalara danışmak geldi.Ama bizim aradığımız daha çok büyücü gibiydi

Ben yaptığım araştırmalar sonucunda bir ilçede aradığımız türden bir hoca buldum. Emirhan ise bu işlere hiç bulaşmamış gerektiğini söyledi. Fakat yine ortak karar hocaya gidilmesi yönünde oldu. Artık mesele yarın beklemekti. Orçun babasından arabayı alacaktı ve beraber gidecektik. Konuşmamız bitince ben hemen yattım o gün çok yorulmuştuk ama aslında o evde yaşadığımız şeyler çok korkunçtu bunu kimse dile getirmemişti. Bende kutuyu bulduktan sonra olaylara çok takılmadım. Gece benim için çok kötü geçti.Çok kötü kabuslar gördüm.Üç tane çok büyük simsiyah varlık beni boğuyor ve şunları söylüyordu"Yanlış yoldasın, bizden uzak dur!".Ben ise hiçbirşey diyemiyordum. Sabah kalktım ve yarım saat gördüğüm varlıkları düşündüm daha sonra bunun küçükken gördüğüm kabuslardan olduğuna karar verdim. Sabah Orçun kahvaltıdan sonra geldi. Aileme arkadaşlarımla gezmeye gidiyorum diyerek evden kutuyu alıp çıktım. Güzel ve eğlenceli geçen 1.5 saatlik yolculuğun ardından ilçeye vardık ve sora sora bu hocayı bulduk. Hocanın sade bir evi vardı. Gerçi hoca değilde büyücü desek daha doğru olur çünkü kime bu adamı sorsak bize ters ters bakıp öyle cevap verdiler. Büyücünün evine geldik ve kapıya vurduk eski beyaz bir evdi kapısı tahtaydı. Kapıyı kendi açtı yaşlı değildi hatta genç sayılırdı 40 yaşlarındaydı. Adı Cemaldi."Selamun Aleyküm!"dedim ve aleykümselam beyler buyrun dedi. içeri geçtik evin içide sadeydi. Oturduk biraz sohbet ettikten sonra Emirhan konuya girdi herşeyi anlattı. Adam evin sallanmasını duyunca biraz korktu yüzünden anlaşılıyordu

Adam biraz inceledikten sonra bize açıklamayı yaptı."Bu hazine 100 yıl kadar önceden kalma eğer hazine halen varsa Ankara civarındadır."Hoca bize bunun dışında hazineden 5 te 1 pay istediğini de ekledi bizde kabul ettik. Kabul edince bize açık adres verdi. Bizde hemen yola çıktık ailemi arayıp Ankaraya gittiğimi söyledim. Biraz karşı çıksalarda kabul ettiler.3 saatlik bir yolculuğun ardından Ankara sınırına vardık. Sıra bu ilçeyi bulmaya geldi 2 saat süren bu aramanın sonunda bu ilçeyi ve söylediği araziyi bulduk. Akşam ezanı okunmuş hava kararmıştı ama bizim pek vaktimiz yoktu hemen aramalara başladık. Gece olduğu için çalışmalardan sonuç alamadık hemen ilçe merkezine yol aldık ve bir pansiyon bulduk geceyi orda geçirdik. Sabah kahvaltıdan sonra parayı ödedik ve tekrar araziye doğru yol aldık. Yaklaşık 3 saat sonra Orçun kazmanın takıldığını söyledi hemen oraya gittik ve toprağı eşelemeye başladık.Ve sonunda büyük bir sandık bulduk çok ağırdı hemen sandığı açtık. Hepimizin gözleri parlıyordu çil çil altınlar bize bakıyordu. Hepimiz şaşkın ve bir o kadar mutluyduk.Ama birden Üç tane adamın bize doğru geldiğini gördük. Hemen sandığı yüklendik ve arabaya doğru koştuk sandık ağırdı bizi çok yavaşlatıyordu. Adamlar bir yandan bize durun diye bağırıyor bi yandan koşuyorlardı. Arkama bidaha döndüğümde birinin elindeki silahı gördüm.Son bir gayretle koştuk koştuk ve sonunda arabaya geldik.O arada silahlı adam 3 el ateş etmişti. Hepimizde korku hakimdi sandığı hemen arabaya yükledik ve kaçtık.

Ordan uzaklaştiğimızda arka koltukta yanımda oturan Emirhanın ağladığını gördüm. Hemen sordum "Emirhan ne oldu?" diye."Abi vuruldum." dedi. Aslında ufak bi sıyrıktı. Onun bu yüzden anlayacağını pek sanmıyordum ama üstelemedim. Hemen yarasını temizleyip kolunu sardım.Ve bir daha sordum neden ağladın diye.Bu sefer kendini topladı ve iki gündür gördüğü kabusları ve en önemlisi harabe evde gördüğü şeyleri anlattı.

Bu kısmı onun ağzından anlatmak daha doğru olacaktır.

"O eve girmeyi hiç istemedim bilader. Alperenle birlikte alt katta giderken ben bir odaya o da başka bi odaya bakıyodu. Alperen bağırdıktan sonra hemen hareketlendim.Ama bi ses duydum hemde çok yüksek bi ses bana "Dur!" dedi arkamı dönüp baktım hiçbirşey yoktu tekrar hareketlendim tam odadan çıkıyordum ki bu sefer aynı korkunç ses bana "Çıkarsan ölürsün!"dedi.Ben çok korktum ve arkama bakmadan koşarak o evden çıktım Alperen arkamdan bana bağırmış nereye diye fakat ev sallanmaya başlayınca o da evden hemen ayrılmış. işte sizde o yüzden bizi hemen bulamadınız.O gece yatağıma yatar yatmaz içimi çok kötü bi rahatsızlık kapladı. Kötü bişeyler yaşayacakmış gibi fakat aldırış etmeyip uyudum fakat çok korkunç kabuslar gördüm.Şöyleydi"Evde uyurken 3 tane simsiyah ve çok büyük varlık beni uyandırıyor ve boğmaya başlıyordu. Ortalarındaki bana "Yanlış yoldasın, bizden uzak dur!"dedi.Bu ses evde duyduğum sesin aynıydı. Bugün de kolumdan vurulunca sinirlerim bozuldu abi korkuyorum dedi."

Dehşete kapıldım nasıl olurda aynı gece aynı kabusu görebilirdik. Yoksa Alperen ve Orçun da bu kabusları görmüş müydü? Bu soruların cevaplarını düşünmeye başlarken bir yandan kazandığımız serveti düşünüyordum. işler karışmaya başlamıştı bile...

Memlekete dönünce ilk iş büyücü abiye gittik sandığı getirip koyduk adam sandıkdaki altınları görünce hayretler içinde kaldı ama yüzünde ki ifade birden bire değişti ve bize tehlikede olduğumuzu söyledi. Tabi benim korkum daha da arttı hemen yalnız konuşmak istediğimi söyledim hocaya bizimkileri dışarı yolladım ve benim ve Emirhanın yaşadığı herşeyi bir bir anlattım adam sakallarını sıvazladı ve bana dedi ki ben altınlar dan pay felan istemiyorum defolun benim evimden bi daha da gelmeyin bu altınlar lanetli size musallat olmuşlar.Sen ne diyorsun be adam diye çıkıştım ama beni apar topar kovdu. Evden çıktım ve korku içinde bizimkilerin yanına gittim herşeyi anlattım. Onlarda korkuya katıldılar bizde herşeyi alıp eve dönmek zorunda kaldık. işler hiçte umduğumuz gibi gitmedi ne yapacağımızı bilmiyorduk Orçun hepimizi evlere bıraktı kendi de sandık ve kutuyu alıp evine gitti sandığı ve kutuyu yanında zütürecekti ve evlerindeki bodruma bırakacaktı...

Arkadaşlar bugünlük maalesef bu kadar yarın saba seri partlar gelecek devam edeceğiz...

Orçun ilk iş sandığı alıp içindeki kutuyla birlikte bodruma bıraktı. Daha sonra akşam yemeği için eve çıktı.Wp grubunda yaşadıklarımızi ve büyücü bize söylediği şeyleri konuştuk. Emirhan başımıza bir bela geleceğini sandığı ve kutuyu bırakmamız gerektiğini söyledi.Biz ise hiçbirşey olmayacağını zengin olmaya bu kadar yaklaşmışken vazgeçmememiz gerektiğini söyledik.Ben ertesi gün ilk olarak bir hocanın yanına gitmemiz gerektiğini ve bize büyüğünün söylediklerini anlatmamız gerektiğini söyledim.Bu fikri herkes onayladı. Konuşma  bitince Alperen işe koyuldu ve aramalara başladı onun için bu kolay bir işti.4 tane bu işlerle ilgilenen hoca bulmuş. Bize hocalarla  ilgili bi bilgi dosyası yolladı ve geceyi noktaladık.Bu gece Emirhan Alperen ve benim için bitmişti.Ama Orçun için bu gece hiç de erken bitmeyecekti

Ertesi gün kalktığımda ilk iş Orçunu aramak oldu çünkü bizi almaya gelecekti.Ne zaman geleceğini öğrenmek istedim ama telefonu açan olmadı defalarca aradım ulaşamadım endişelenmeye başladım çünkü o kutu geldiğinde bende kabuslar görmüştüm Orçunun başına bişey gelmiş olmasından korkuyordum.ilk olarak Alperen aradım;
A:Alo Güray bende seni arayacaktım
B:Niye la?
A: Olum Orçunların evde yangın çıkmış!
B:Ne diyon olum sen nerde şimdi Orçun?
A:Hastanedelermiş Emirhanla beraber sizin oraya geliyor hemen çık!
B:Hemen çıkıyom bilader ben bizim arabayı alacam onla gideriz.
A:Tamam bilader hadi görüşürüz.

Tam anlamıyla yıkılmıştım. Orçunun durumu nasıldı acaba tüm bunları düşünürken bi sigara yaktım ve dışarda bekleye başladım daha sigaranın yarısında geldiler ve bende hemen arabayı çalıştırdım. Ikisininde morali çok bozuktu. Hastane yakındı hemen geldik. Orçunun yoğun bakımda olduğunu ailesinin ise normal odada olduğunu öğrendim.Bi süre sonra ailesi taburcu edildi. Fakat Orçun yoğun bakımdaydı.Ilk iş babasına yangının nasıl olduğunu sordum. Bana hatırladığı kadarıyla önce Orçunun çığlıklarını duyduklarını daha sonra da odalarına duman dolmaya başladığını söylediler.

Az sonra doktor gelip durumuyla ilgili bilgi verecekti...

Beyler şukumuz çok az şunu trende soksak iyi olur

Doktor geldi ve Orçunun hayatı tehlikesinin olmadığını ama boynunda ve sırtında ciddi morluklar olduğunu bunun yangınla alakası olmadığını ve henüz bu morlukların sebebini n ne olduğunu bilmediklerini söyledi. Orçunun durumunun iyi olduğunu iki kişinin onu görebileceğini söyledi. Babasına ona sormam gereken çok önemli sorular olduğunu söyledim. Babası da bunu kabul etti. Babası ile birlikte içeri girdik. Orçunla babası kısa bi süre konuştu sonra Orçun babasından dışarda beklemesini benle konuşacakları olduğunu söyledi. Babası dışarı çıkınca hemen lafa girdi ama yüzünde korku vardı.
O:Güraaay başımız çok büyük bi belada kardeşim. Dün gece az kalsın beni öldüreceklerdi.
B:Kimden bahsediyon olum sen?
O:Kim olacak olum büyücünün bize musallat olduklarını söylediği varlıklar, c**ler dıbına koyum.
B:Ne yaptılar sana?
O:Önce kabus gördüğümü sandım odanın içinde 3 büyük simsiyah yaratık vardı. Daha sonra ortadaki bana saldırdı.ilk başta karşı koymaya çalıştım ama önce beni dövdüler daha sonra ortadaki en büyükleri beni boğmaya başladı. Hiçbirşey yapamıyordum sadece bağırmaya çalışıyordum en sonunda babam bağırdı ne oluyo Orçun diye bunu duyunca beni bıraktılar ve daha sonra odamın önünü yaktılar.

Beyler okuyanlar varsa ses etsin ona göre devam edeceğim olay uzun yazının yarım kalmasını istemiyorum

Anlattığı şeyler korkunçtu ya bizim de başımıza gelirse diye düşündüm ama bu olay kutuyla ve sandıkla ilgili olabilirdi. Yanan evde ise pek sıkıntı olmamıştı ateş kendiliğinden sönmüştü çünkü bu ateşi c**ler yakmıştı. Orçun iyileşince ilk iş bi hocaya gitmek oldu Alperen listesindeki ilk hocaya gittik. Hoca Malatya da idi. Yolculuk biraz yorucu oldu. Insanlara sorarak hocayı bulduk. Hocanın evi büyüktü ama pek ihtişamlı bi havası yoktu. Evin kapısı açıktı. Bizde sağ ayakla besmele çekerek girdik. Hoca salonda oturuyordu. Selam verip salona girdik. Hoca selamı alıp hoşgeldin gençler dedi ve bizi buyur etti. Bize bir şeyler ikram ettikten sonra bize sıkıntımızı sordu.Bu sefer Orçun tüm olayları ve başına gelenleri anlattı. Tabi birde Emirhanın yaşadıkları ve benim kabuslarım vardı. Alperen ise anlatılanlara oldukça şaşırdı kendisinin hiçbir sıkıntı yaşamadığını söyledi. Hoca sakalını sivazlayıp bir süre düşündü. Ardından bize çok güçlü bir c** kabilesinin musallat olduğunu sayılarının çok fazla olmadığını ama güçlerinin çok fazla olduğunu anlattı. Tabi özellikle Emirhan çok korktu ve direk lafa girdi hocam bizim bu sandığı ve kendimizi kurtarmanın bir yolu var mı? dedi. Hoca ise kendisinin bu kadar güçlü bir kabileyle ilgili bir tecrübesi olmadığını ama elinden geleni yapacağını Allahın  izniyle de bizi bu beladan kurtaracağını söyledi. Bizde bi nebze olsun rahatlamıştık

Hoca konu hakkında araştırmalara başlamıştı. Bizde bu süre zarfında hocanın söylediklerini uyguluyor ve elimizden geleni yapmaya çalışıyorduk. Hoca araştırmalar sonunda 4 günlük bir ritüel yapılacağını hergün birimizin içerde olacağını söyledi hoca bu 4 günlük ritüel başlamadan önceki iki gün bize okuyacağımız dualar ve sözleri ezberletti ilk olarak ben girecektim. Hoca bizi yuzleştirecekti bu ritüel kurtuluş için değildi. içim içime sığmıyordu içimde büyük bir korku vardı. Artik saati bekliyordum hoca vaktin dolduğunu ve başlamamız gerektiğini söyledi. Hocanin odasına girdik ve ilk olarak hoca getirdiği kaseye benim adımı yazdığı bir kağıda benim kanımı akıttığın ardından da bir kaseye koydu devamında kasenin içinde ki kağıdı ateşe verdi ve birden odanın içinde 3 tane gölge dönmeye başladı bu arada oda beşik gibi sallanıyordu.Çok korkuyordum birden hoca ne istiyorsunuz bu çocuklardan? diye sordu. Fakat kimse yoktu birden çok iğrenç bi ses konuşmaya başladı."Onlar bizim olan bişeyin çaldılar ve artık onlar için af yok!"dedi. Aklımi yitirecektim. Hoca daha sonra Arapça birkaç şey okudu ve ritüel bitti. Ertesi gün Emirhan daha sonra ki gün de Orçun aynı cevapları aldılar yaptıkları ritüel de 4.gündeydik son gündü. Alperen ritüelini yapacaktı ve daha sonra hocayla birlikte yapacaklarımızı kararlaştıracaktık. Alperen ve hoca odaya girdi. Benzer şeyler olmaya başladı ama birden odanın evin içinden çok şiddetli bir rüzgar geçti ve odaya doğru girdi hemen ardından içerden çığlık sesleri gelmeye başladı. Bizde müthiş korkuyu size tarif edemem. Hemen odaya doğru koştuk ve kapıyı açtık. Gördüğümüz şeyler korkunçtu Alperen yerde kanlar içinde yatıyordu her yerinde kegibler vardı. Hocanın ise sadece kafası oradaydı. Hemen Alperen ordan çıkardık hepimiz hem ağlıyor hem de Alperen arabaya zütürüyorduk. Hemen hastaneye doğru gittik. Alperenin kemiklerini kapatmaya çalışıyorduk çok kan kaybediyordu.Bu arada hastaneye geldik. Direk ameliyata girdi.3 saat sürdü. Artık gözlerimiz yaşlı doktoru bekliyorduk

Günün son parti beyler yarın devam edeceğiz

Ağlamaktan bitap düşmüştük. Artik ağlamaya da halimiz kalmamıştı. Alperen 14 senelik arkadaşımdı. Tüm bunları duşünüp üzülürken doktorun bize doğru yaklaştığını gördüm hemen ayağa kalkıp doktorun yanına gittik.

"Nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum... Maalesef hastayı kaybettik!"

Dünyamız yıkılmıştı nasıl olurda Alperen ölebilirdi. Emirhan yanımda fenalaştı. Orçun yerde ağlıyor ben ise Emirhanı kaldırmaya çalışıyordum bi yandan da ağlıyordum...

14 senede yaşamadığımız şey atlatamadığımız şey yoktu ama para ve zengin uğruna en yakın arkadaşımızı yitirmiştik. Alperenin naaşını memlekete zütürdük. Ailesi yıkılmıştı yaşananları öğrenince bizi de cenazeden kovdular. Belki de en acısı buydu. Ailelerimiz birbirimizle bi süre gorusmememiz gerektiğini söylediler. Neredeyse 1 ay onlarla bir araya gelmedim. Acımızı yaşadık o süre zarfında ama tabi ki kabuslar bitmedi bizim için sürekli hale gelen bu kabuslardan kurtulamadık.En sonunda hepimiz toplandık ve en kıymetli hocalardan birinin yanına gitmeye karar verdik