merdivenlerden inerken burnuma çok ağır küf kokuları gelmeye başladı ve odada çok güçlü rüzgar dalgası geldiğini hissedebiliyordum. son bir kac adım daha attım ve merdivenin bittiğini yani atılacak adım olmadığını, bir yerin dahi olmadığını gördüm sol taraf duvar sağ taraf ise boşluktu. geri dönecektim, arkama döndüm ve telefonun flaşını tuttum. inmemi sağlayan basamaklar yok olmuştu.

bu demek oluyorki tek şansım kendimi o karanlık boşluğa bırakmak olacaktı...

tüm cesaretimi topladım ve olayların nasıl bu kadar hızlı geliştiğini tekrar düşünmeye başladım. her şey o gördüğüm rüya yüzünden miydi? hem ne alakası vardı bunun bir rüyayla? tam bunları sorgularken yüzüme çarpan rüzgar bir anda sırtıma çarpmaya başladı, sanki biri beni dürtükler gibi yerimde duramayacağım kadar, karşı koyamayacağım kadar şiddetli bir rüzgar vurmaya başladı. sanki aşağıya atlamamı istiyormuş gibi.

rüzgara karşı koyamadım ve ayaklarım basamağı terk ederek, vücudum boşluğa doğru ivme kazanmaya başladı. düşüyordum ama düşüyormuş gibi hissetmiyordum. sanki yukarıya doğru çekiliyormuş gibiydim. düşüş esnasında rüzgarın şiddetli ivmesiyle kafatasım zarar görmüş olmalı ki bilincimi kaybettim...

tekrar uyandığımda başımda 2 tane adam olduğunu gördüm. bana bakıyorlardı. hemen neredeyim diye soru yönelttim ve aramızda şöyle bir diyalog gerçekleşti:
b: ben
a: adam

a: burayı nereden buldun, nasıl geldin buraya? bir anda yanımızda belirdin? kimsin sen?

b: ben, köyünüze geldim, şehirde hiç insan yoktu. yardım istemek adına geldim buraya. neler oluyor neden şehir terk edilmiş gibi kimse yok, her yer yağmalanmış bir savaş mı oldu?

a: dalga mı geçiyorsun? olanlardan hiç mi haberin yok?

b: hayır ben, evime gidiyordum ve tam kapımın kilidini yerleştirdiğimde bayıldım ardından uyandığımda kendimi bu zamanda ve her yerin yıkık dökük olduğu şehirde buldum, buralar böyle değildi.

a: neler saçmalıyorsun kardeşim! çok film izlemişsin kaybol buradan büyük ihtimalle bi hırsızsın. defol buradan. onca iş arasında senle uğraşmayalım.

diğer adam(d:)

d: ne oluyor derdi neymiş?

a: zamanı kırdığını iddia eden aptalın biri, çok film izlemiş, tamda kapıyı gösteriyordum.

b: ben hırsız falan değilim sadece şehre neler olduğunu öğrenmek istiyorum. hangi yıldayız? saat kaç ve burası neresi?

d: dostum bu adam doğru söylüyor olabilir, olanları anlatalım belki işimize yarar bilgiler verir.

adam: sana olanları anlatmadan önce 24 ekim 2041 tarihinde olduğumuzu söyleyeyim.
bak, bundan 25 sene önce 2 devlet arasında bir tartışma çıktı ve birbirlerine saldırmaya hazırlandılar. dünya seyirci kalmıştı, kimse etliye sütlüye karışmak istemiyordu, adeta bana dokunmayan yılan 1000 yıl yaşasın kafasındaydı devletler. devletimiz ve rakip devletin arasındaki tartışma büyüdü ve birbirlerini nükleer bombalarla tehdit ettiler.

saldırıya geçen ilk taraf güçlü bir istihbarata sahip olduğu için bizim devletimiz oldu. rakip devlete atılan uranyum dolu nükleer füzeyi düşmana göndermek üzere havaya ateşlediler, füze gökyüzünde süzülürken ozon tabakasını çok ağır bir şekilde zedeledi ve bir gaz bulutu içinde füze kayboldu.

belki görmüşsündür gök yüzündeki nesneleri, ışıklı olanlar hani... işte onlardan bizim yaşadığımız bölgede 3 tane çıktı ve inanılmaz hızlı şekilde büyüyerek tüm şehri kapladı. herkes evlerine sığındı ama kaçış imkansızdı. onlara giren bir daha çıkamıyor, yaşayıp yaşamadığı belli olmuyordu.

b: peki ne bunlar nasıl bu kadar güçlüler ve ne işe yarıyorlar?

adam: solucan delikleri olduğunu tahmin ediyoruz. sadece onlar bir insanı içine çektiklerinde farklı bir boyutta doğmalarını sağlarlar. ama şehrin yağmalanmasına açıklık getiremedik ve anlayamadık. çünkü şuan ki evrende yada şehirde sadece biz varız. belkide öyle sanıyoruz. en iyisi ömrümüzün sonuna kadar burada beklemek. yeterli erzağımız var ve dışarıya çıkınca o koku, radyasyon kokusu insanı kanser edecek kadar kuvvetli bir koku...

1 saat sonra devam

Rezzerved

Re sserz

Rezerve1

Rezervasyon

Reserved

Rezerve

okuyan dostlarıma duyuru; biraz işim var. yaklaşık 18:00-19:00 civarında 5-6 bölüm daha gelecek, belkide daha fazla.

bro hayal gücün kuvvwtliymiş şimdi 2042 yilindanmi yaziyon

Rezörvıd

Rezerve d lutfen yaz

Rezervasyon

Rezervasyon

--son sürat devam ediyoruz--

ben: yeterli erzağımız olsa dahi, sorgulamadan, körü körüne, bu kadermiş yapacak bir şey yok mu diyeceğiz? saçmalamayın. buradan çıkmamız ve neler olduğunu öğrenmemiz lazım, sizi bilmem ama ben gidiyorum.

diğer adam: gidebilirsen tabi bizi de yanına almanı isteriz, buradan çıkış yok, yerinde olsam kapıyı açtığım an buraya girmenin kötü bir fikir olduğunu düşünüp geri dönerdim.

artık kafam allak bullak olmuştu, bu adamlar tek tekin tiplere benzemiyordu. erzakları bitince yamyamlık bile yapabilecek tarzda insanlardı. bir an önce buradan kurtulmam gerekiyordu ama burada gördüğüm insanlar beni yalnız bırakmayacak bana ayak bağı olacaklardı. aptal kafam... ne vardı da girdim şu çıkmaza...

ben: yatıyorum, biraz istirahate ihtiyacım var, madem buradan çıkamıyoruz birbirimize katlanmak zorundayız.

ikisi de kafa salladı ve uykuya daldım.

uyku esnasında yine rüyalar alemine girdim ve rüyamda ruhani bir varlığın bana yaklaşarak, yüksek sesle;
v: varlık
b: ben

v: yanındakilere güvenme ve burayı hemen terk et! sizin gibileri bu tarz yerlerde istemiyoruz! hemen burayı terk et

b: ses nereden geliyor? sen... sen kimsin? ve neden gitmemi istiyorsun? zaten bir yolu olsa arkama bakmadan giderim. hem yanımdaki adamlar hakkında ne biliyorsun?

v: kim olduğum seni ilgilendirmez ama küçük bir ip ucu vereyim. 25 sene önce gördüğün rüya yada henüz 5 gün önce gördüğün rüya desem senin için daha anlaşılır olur. kırmızı kamyonetin şoför koltuğunu boş sanıyordun değil mi? ahmak... şoförsüz bir kamyon ilerler mi sence? insanlar gerçekten çok salak.

b: ne demek oluyor bunlar? hem...

v: vaktim doldu...

yattığım yerden atılarak kanter içinde uyandım. odadan bulunan adamlar uyumamıştı ve ne olduğunu sordular. kötü bir rüya herhalde hatırlamıyorum diyerek geçiştirdim ve uyumak üzere kafamı tekrar yere yasladım.

düşünüyordum... rüyamda gördüğüm varlığın yüzünü hatırlamaya çalışıyordum. başımın belaya girdiği kesindi çünkü beni tanıyan bir ruhani varlıktı... gördüğüm rüyadaki kırmızı kamyonetin sürücüsü olduğunu iddia etti... saçmalık, neden böyle şeyler oluyor? bu ruhani varlık rüyama girdiyse bu oda da olma ihtimalide bir hayli yüksek...

uyuyormuş gibi yapıp adamların konuşmalarını dinledim, saçmalayıp duruyorlardı ve kayda değer bilgiler vermiyorlardı. onları dinlemek tamamen zaman kaybıydı. tüm bu düşünceler içinde tekrar uykuya daldım. amacım rüyamda varlığı tekrar görmekti.

yine bilinç altımın oyunlarıyla yeşil bir alanda görmeye başladım kendimi, ruh benim ama vücudum sanki benim vücudum değildi rüyamda... tam gezinirken kulağıma bir ıslık sesi geldi, ama o kadar yakından çalınmış bir ıslık ki, üfürmesini o serinliği kulağımda hissettim. olduğum yerde durdum ve arkamı dönmedim. bilgi almak istiyordum ama belki biraz gizemli konuşursam o şeyden bilgi elde edip sorularımın yanıtını bulabilirdim.

b: ne istiyorsun?

v: saçmalama? asıl birşeyler isteyen sensin. bunu ikimizde biliyoruz.

b: benimle neden uğraşıyorsun?

v: yanındaki dallamaların söylediği şeylere inanma, seni kandırmak için saçma sapan şeyler zırvalıyorlar.

b: bana bir çıkış yolu gösterde defolup gideyim şu pislik çukurundan.

v: hayır bunu istemiyorum. biraz daha burada kalacaksın, hayatta kalırsan seni af...

b: NE SAÇMALIYORSUN SEN? KiM OLUYORSUN DA BENiM HAYATIMI KONTROL EDEBiLDiĞiNi SANIYORSUN? KENDiNi GÖSTERMEYE BiLE KORKAN BiR SALAKSIN.

v: sakin ol, burada kuralları ben koyarım ve yerinde olsan böyle biriyle düzgün konuşurdum aksi takdirde hiç hoşuna gitmeyecek sonuçlarla karşı karşıya kalabilirsin fani ruh... sana şu kadarını söyleyeyim. adamların erzak dolabında bir şey var. buradan çıkmanı sağlayacak şey. ama dikkatli olmanı tavsiye ederim.

b: ne var? neden şifreli konuşuyorsun? biraz dah...

v: bu kadar yakınma yeterli. gidiyorum, bana güvenme ve benle iletişime geçmeye çalışma...